ἀναδεξιμαῖος: καὶ ἀναδέξιμος, ον, ὅν τις ἀνεδέξατο ἐν τῷ βαπτίσματι, «ἀναδεξιμῃὸς» Νομοκ. Ἴδε Δουκάγγ.