ἐπικρατητέον

Greek (Liddell-Scott)

ἐπικρᾰτητέον: ῥημ. ἐπίθετον τοῦ ἐπικρατῶ, δεῖ ἐπικρατεῖν, τινὸς Κλήμ. Ἀλ. 224.