Ἐλαΐτης

Spanish (DGE)

-ου
elaita
1 ét. de Elea de Eólide IG 12(6).23.1 (Samos IV a.C.), Parth.15, Str.13.1.51, Paus.5.24.6, AP 9.424 (Duris), St.Byz.s.u. Ἐλαία.
2 de Eólide κόλπος Str.13.1.67.