ὀρφανόω

German (Pape)

[Seite 389] Sp., = ὀρφανίζω, ἀκμῆς γυῖον ὠρφανωμένος, Philp. 13 (VI, 101), von einem alten, schwach gewordenen Manne.

French (Bailly abrégé)

ῶ;
c. ὀρφανίζω.
Étymologie: ὀρφανός.

Russian (Dvoretsky)

ὀρφᾰνόω: лишать: ἀκμῆς γυῖον ὠρφανωμένος Anth. лишившийся физических сил, немощный.