ὀφθάλμιος

Greek (Liddell-Scott)

ὀφθάλμιος: -ον, ὁ ἀνήκων εἰς τὸν ὀφθαλμόν, ὀφθάλμια, τά, τὰ περὶ τοὺς ὀφθαλμούς, Γαλην. ΙΙ, 266D.