προφήτης: Difference between revisions

35
(T21)
(35)
Line 30: Line 30:
{{Thayer
{{Thayer
|txtha=προφήτου, ὁ (προφημι, to [[speak]] [[forth]], [[speak]] [[out]]; [[hence]], [[properly]], '[[one]] [[who]] speaks [[forth]]'; [[see]] [[πρό]], d. ἆ.), the Sept. for נָבִיא ([[which]] comes from the [[same]] [[root]] as <BITMAP:Arabic7>, 'to [[divulge]],' '[[make]] [[known]],' '[[announce]]' (cf. Fleischer in Delitzsch, Com. ü. d. Genesis , 4te Aufl., p. 551 f), [[therefore]] [[properly]], equivalent to [[interpreter]], an [[interpreter]] or [[spokesman]] for God; [[one]] [[through]] whom God speaks; cf. [[especially]] Bleek, Einl. in d. A. T. 4te Aufl., p. 309 (B. D. [[under]] the [[word]] Smith's Bible Dictionary, Prophet and references [[there]]; [[especially]] [[also]] Day's [[note]] on Oehler's O. T. Theol. § 161, and Winer s Grammar, Robertson Smith, Prophets of Israel, p. 389 ([[note]] on Lect. ii.))), [[one]] [[who]] speaks [[forth]] by [[divine]] inspiration; I. In Greek writings from [[Aeschylus]], [[Herodotus]], and [[Pindar]] [[down]]:<br /><b class="num">1.</b> an [[interpreter]] of oracles ([[whether]] uttered by the gods or the μάντεις), or of [[other]] [[hidden]] things.<br /><b class="num">2.</b> a foreteller, [[soothsayer]], [[seer]]. II. In the N. T.<br /><b class="num">1.</b> "[[one]] [[who]], moved by the Spirit of God and [[hence]], his [[organ]] or [[spokesman]], solemnly declares to men [[what]] he has [[received]] by inspiration, [[especially]] [[future]] events, and in p*articular [[such]] as [[relate]] to the [[cause]] and [[kingdom]] of God and to [[human]] [[salvation]]. The [[title]] is applied to a. the O. T. prophets" — and [[with]] [[allusion]] to [[their]] [[age]], [[life]], [[death]], deeds: having foretold the [[kingdom]], deeds, [[death]], of Jesus the Messiah: [[Βαλαάμ]]). by metonymy, προφῆται is [[put]] for the books of the prophets: ἐν τοῖς προφήταις, equivalent to ἐν βίβλῳ [[τῶν]] προφητῶν, (נְבִיאִים), [[νόμος]], 4.<br /><b class="num">b.</b> John the Baptist, the [[herald]] of Jesus the Messiah: R G T Tr brackets).<br /><b class="num">c.</b> That [[illustrious]] [[prophet]] whom the Jews ([[apparently]] on the [[ground]] of the Messiah: Jesus the Messiah, inasmuch as he is [[about]] to [[fulfil]] the [[expectation]] [[respecting]] [[this]] Messiah, [[προφήτης]] ἀληθείας ἐστιν ὁ [[πάντοτε]] πάντα [[εἰδώς]], τά [[μέν]] γεγοντα ὡς ἐγένετο, τά δέ γινόμενα ὡς γίνεται, τά δέ σεομενα ὡς [[ἔσται]], Clement, hom. 2,6) — [[now]] by his [[power]] of [[working]] miracles, προφῆται in a [[poet]] ([[because]] poets were believed to [[sing]] [[under]] [[divine]] inspiration): so of [[Epimenides]], [[Titus]] 1:12.
|txtha=προφήτου, ὁ (προφημι, to [[speak]] [[forth]], [[speak]] [[out]]; [[hence]], [[properly]], '[[one]] [[who]] speaks [[forth]]'; [[see]] [[πρό]], d. ἆ.), the Sept. for נָבִיא ([[which]] comes from the [[same]] [[root]] as <BITMAP:Arabic7>, 'to [[divulge]],' '[[make]] [[known]],' '[[announce]]' (cf. Fleischer in Delitzsch, Com. ü. d. Genesis , 4te Aufl., p. 551 f), [[therefore]] [[properly]], equivalent to [[interpreter]], an [[interpreter]] or [[spokesman]] for God; [[one]] [[through]] whom God speaks; cf. [[especially]] Bleek, Einl. in d. A. T. 4te Aufl., p. 309 (B. D. [[under]] the [[word]] Smith's Bible Dictionary, Prophet and references [[there]]; [[especially]] [[also]] Day's [[note]] on Oehler's O. T. Theol. § 161, and Winer s Grammar, Robertson Smith, Prophets of Israel, p. 389 ([[note]] on Lect. ii.))), [[one]] [[who]] speaks [[forth]] by [[divine]] inspiration; I. In Greek writings from [[Aeschylus]], [[Herodotus]], and [[Pindar]] [[down]]:<br /><b class="num">1.</b> an [[interpreter]] of oracles ([[whether]] uttered by the gods or the μάντεις), or of [[other]] [[hidden]] things.<br /><b class="num">2.</b> a foreteller, [[soothsayer]], [[seer]]. II. In the N. T.<br /><b class="num">1.</b> "[[one]] [[who]], moved by the Spirit of God and [[hence]], his [[organ]] or [[spokesman]], solemnly declares to men [[what]] he has [[received]] by inspiration, [[especially]] [[future]] events, and in p*articular [[such]] as [[relate]] to the [[cause]] and [[kingdom]] of God and to [[human]] [[salvation]]. The [[title]] is applied to a. the O. T. prophets" — and [[with]] [[allusion]] to [[their]] [[age]], [[life]], [[death]], deeds: having foretold the [[kingdom]], deeds, [[death]], of Jesus the Messiah: [[Βαλαάμ]]). by metonymy, προφῆται is [[put]] for the books of the prophets: ἐν τοῖς προφήταις, equivalent to ἐν βίβλῳ [[τῶν]] προφητῶν, (נְבִיאִים), [[νόμος]], 4.<br /><b class="num">b.</b> John the Baptist, the [[herald]] of Jesus the Messiah: R G T Tr brackets).<br /><b class="num">c.</b> That [[illustrious]] [[prophet]] whom the Jews ([[apparently]] on the [[ground]] of the Messiah: Jesus the Messiah, inasmuch as he is [[about]] to [[fulfil]] the [[expectation]] [[respecting]] [[this]] Messiah, [[προφήτης]] ἀληθείας ἐστιν ὁ [[πάντοτε]] πάντα [[εἰδώς]], τά [[μέν]] γεγοντα ὡς ἐγένετο, τά δέ γινόμενα ὡς γίνεται, τά δέ σεομενα ὡς [[ἔσται]], Clement, hom. 2,6) — [[now]] by his [[power]] of [[working]] miracles, προφῆται in a [[poet]] ([[because]] poets were believed to [[sing]] [[under]] [[divine]] inspiration): so of [[Epimenides]], [[Titus]] 1:12.
}}
{{grml
|mltxt=ο, θηλ. [[προφήτις]], -ιδος και [[προφῆτις]], -ήτιδος, ΝΜΑ, και δωρ. τ. [[προφάτας]] Α, θηλ. και προφήτισσα Ν, [[προυφῆτις]] Α<br /><b>1.</b> αυτός που προλέγει τα όσα πρόκειται να συμβούν, αυτός που προμαντεύει το [[μέλλον]] (α. «μάς τά είχε πει σαν να ήταν [[προφήτης]]» β. «ὅς δὲ κ' ἐμῶν ἐπέων ἔλθῃ πρώτιστα [[προφήτης]], τῷ δόμεν [[ἱμάτιον]] καθαρόν», <b>Αριστοφ.</b>)<br /><b>2.</b> (στην [[αρχαιότητα]]) θεόπνευστο [[πρόσωπο]] μέσω του οποίου γινόταν γνωστή στους ανθρώπους η [[θέληση]] τών θεών ή του θεού (α. «οι μεγάλοι προφήτες της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης» β. «θείῳ πνεύματι λαλήσαντες και τα μέλλοντα θεσπίσαντες... προφήτας δὲ αὐτοὺς καλοῡσιν», Ιουστίν.<br />γ. «Διὸς ὑψίστου προφάταν ἔξοχον», <b>Πίνδ.</b>)<br /><b>3.</b> (στην ΠΔ) α) [[εκείνος]] που ομιλεί [[αντί]] άλλου, αυτός που έχει κληθεί από τον θεό και ομιλεί [[αντί]] του θεού και εξ ονόματος του θεού και ανακοινώνει στους ανθρώπους, [[προς]] τους οποίους έχει σταλεί, τα όσα ο [[θεός]] με υπερφυσική [[δύναμη]] τους έχει προστάξει και αποκαλύψει<br />β) αυτός που με συμβολική ή αλληγορική [[γλώσσα]] προέλεγε την [[έλευση]] του μεσσία<br /><b>4.</b> (στην ΚΔ) [[μαθητής]] και [[συνεργάτης]] τών αποστόλων που συνέχισε το [[έργο]] τους, ο φωτισμένος από το Αγιο Πνεύμα [[δάσκαλος]] και εφοδιασμένος με αποστολική [[αυθεντία]] για τη [[διάδοση]] του ευαγγελίου και για τη [[στήριξη]] τών τοπικών Εκκλησιών που ανήκαν στην [[περιοχή]] του («ἔθετο ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ πρῶτον ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας», ΚΔ)<br /><b>5.</b> <b>φρ.</b> «[[ουδείς]] [[προφήτης]] [[δεκτός]] εν τῇ πατρίδι [[αυτού]]»<br />i) κανενός προφήτη το [[κήρυγμα]] δεν έγινε δεκτό στην [[ίδια]] του την [[πατρίδα]]<br />ii) ευκολότερα αναγνωρίζεται η [[αξία]] κάποιου από τους ξένους [[παρά]] από τους δικούς του<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> <b>ως κύριο όν.</b> <i>ο Προφήτης</i><br />ο Μωάμεθ<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> <b>ειρων.</b> «πας [[μετά]] Χριστόν [[προφήτης]] [[γάιδαρος]] εστί» — [[κανείς]] δεν έχει την [[ικανότητα]] να προλέγει το [[μέλλον]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> ο [[ιερέας]] και [[ερμηνευτής]] τών χρησμών στους Δελφούς («πλὴν [[ἑξήκοντα]] ἀνδρῶν καὶ τοῡ προφήτεω», <b>Ηρόδ.</b>)<br /><b>2.</b> αναγνωρισμένος [[χρησμοδότης]] σε διάφορα [[μαντεία]]<br /><b>3.</b> (σε αιγυπτιακό ναό) [[ανώτερος]] [[αξιωματούχος]] του ιερατείου («[[προφήτης]] θεῶν Εὐεργετῶν», πάπ.)<br /><b>4.</b> ο [[ερμηνευτής]] τών ασαφών χρησμών του μάντη («τὸ τῶν προφητῶν [[γένος]] ἐπὶ ταῑς ἐνθέαις μαντείαις κριτὰς ἐπικαθιστάναι [[νόμος]]», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>5.</b> ο [[προάγγελος]] («τέττις... θέρεος γλυκὸς [[προφήτης]]», Ανακρεόντ.)<br /><b>6.</b> αυτός που κάνει διαγνώσεις και υποδεικνύει θεραπευτικά βότανα [[χωρίς]] να [[είναι]] [[γιατρός]], ο [[κομπογιανίτης]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[πρόφημι]] (<b>πρβλ.</b> <i>υπο</i>-<i>φήτης</i>].
}}
}}