μένω: Difference between revisions

2,824 bytes added ,  31 December 2018
3
(5)
(3)
Line 36: Line 36:
{{lsm
{{lsm
|lsmtext='''μένω:''' Ιων. παρατ. [[μένεσκον]], Ιων. μέλ. [[μενέω]], Αττ. <i>μενῶ</i>, αόρ. αʹ [[ἔμεινα]], παρακ. [[μεμένηκα]]· Λατ. [[maneo]]·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[μένω]], είμαι [[σταθερός]], [[αντέχω]] στη [[μάχη]], σε Όμηρ., Αισχύλ.· [[μένω]] κατὰ χώραν, λέγεται για στρατιώτες, σε Θουκ.<br /><b class="num">2.</b> [[παραμένω]] στο [[σπίτι]] μου, [[παραμένω]] [[εκεί]] που βρίσκομαι [[κάποιος]], δεν [[σαλεύω]], σε Ομήρ. Ιλ.· [[μένω]] [[εἴσω]] δόμων, σε Αισχύλ.· <i>κατ' οἶκον</i>, σε Ευρ. κ.λπ.· [[αλλά]], [[μένω]] ἀπό τινος, [[μένω]] ([[στέκομαι]]) [[μακριά]] από κάποιον, από [[κάτι]], σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">3.</b> [[παραμένω]], [[αναμένω]], σε Όμηρ. κ.λπ.<br /><b class="num">4.</b> λέγεται για πράγματα, είμαι [[μεγάλης]] διάρκειας, [[παραμένω]], [[διαρκώ]], [[μένω]] [[σταθερός]], [[στήλη]] μένει ἔμπεδον, σε Ομήρ. Ιλ. κ.λπ.<br /><b class="num">5.</b> λέγεται για [[κατάσταση]], [[παραμένω]] όπως ήμουν, λέγεται για ανύπαντρη [[κοπέλα]], σε Ομήρ. Ιλ.· <i>ἢν μείνωσιν ὅρκοι</i>, εάν οι όρκοι τηρηθούν, σε Ευρ.· [[μένω]] ἐπὶ τούτων, [[παραμένω]] ικανοποιημένος με..., σε Δημ.<br /><b class="num">6.</b> είμαι [[σταθερός]] σε μια [[άποψη]], [[πεποίθηση]], κ.λπ.· <i>ἐπὶτῷ ἀληθεῖ</i>, σε Πλάτ.<br /><b class="num">7.</b> απρόσ. με απαρ., μένει σε κάποιον να κάνει ([[κάτι]]), <i>ἀνθρώποισι κατθανεῖν μένει</i>, σε Ευρ.<br /><b class="num">II.</b> μτβ., [[αναμένω]], [[προσδοκώ]], [[προσμένω]], με αιτ., σε Ομήρ. Ιλ.· ομοίως, όπως το Λατ. manere hostem, σε Όμηρ. κ.λπ.· ομοίως, επίσης, με αιτ. και απαρ., ἦ μένετε Τρῶας σχεδὸν [[ἐλθέμεν]]; περιμένετε [[πράγματι]] τους [[Τρώες]] να έλθουν κοντά; σε Ομήρ. Ιλ.· μένον δ' ἐπὶ ἕσπερον [[ἐλθεῖν]], περίμεναν να έρθει το [[απόγευμα]], σε Ομήρ. Οδ.· <i>μένωδ' ἀκοῦσαι</i>, [[περιμένω]], δηλ. [[επιθυμώ]] να ακούσω, σε Αισχύλ.
|lsmtext='''μένω:''' Ιων. παρατ. [[μένεσκον]], Ιων. μέλ. [[μενέω]], Αττ. <i>μενῶ</i>, αόρ. αʹ [[ἔμεινα]], παρακ. [[μεμένηκα]]· Λατ. [[maneo]]·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[μένω]], είμαι [[σταθερός]], [[αντέχω]] στη [[μάχη]], σε Όμηρ., Αισχύλ.· [[μένω]] κατὰ χώραν, λέγεται για στρατιώτες, σε Θουκ.<br /><b class="num">2.</b> [[παραμένω]] στο [[σπίτι]] μου, [[παραμένω]] [[εκεί]] που βρίσκομαι [[κάποιος]], δεν [[σαλεύω]], σε Ομήρ. Ιλ.· [[μένω]] [[εἴσω]] δόμων, σε Αισχύλ.· <i>κατ' οἶκον</i>, σε Ευρ. κ.λπ.· [[αλλά]], [[μένω]] ἀπό τινος, [[μένω]] ([[στέκομαι]]) [[μακριά]] από κάποιον, από [[κάτι]], σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">3.</b> [[παραμένω]], [[αναμένω]], σε Όμηρ. κ.λπ.<br /><b class="num">4.</b> λέγεται για πράγματα, είμαι [[μεγάλης]] διάρκειας, [[παραμένω]], [[διαρκώ]], [[μένω]] [[σταθερός]], [[στήλη]] μένει ἔμπεδον, σε Ομήρ. Ιλ. κ.λπ.<br /><b class="num">5.</b> λέγεται για [[κατάσταση]], [[παραμένω]] όπως ήμουν, λέγεται για ανύπαντρη [[κοπέλα]], σε Ομήρ. Ιλ.· <i>ἢν μείνωσιν ὅρκοι</i>, εάν οι όρκοι τηρηθούν, σε Ευρ.· [[μένω]] ἐπὶ τούτων, [[παραμένω]] ικανοποιημένος με..., σε Δημ.<br /><b class="num">6.</b> είμαι [[σταθερός]] σε μια [[άποψη]], [[πεποίθηση]], κ.λπ.· <i>ἐπὶτῷ ἀληθεῖ</i>, σε Πλάτ.<br /><b class="num">7.</b> απρόσ. με απαρ., μένει σε κάποιον να κάνει ([[κάτι]]), <i>ἀνθρώποισι κατθανεῖν μένει</i>, σε Ευρ.<br /><b class="num">II.</b> μτβ., [[αναμένω]], [[προσδοκώ]], [[προσμένω]], με αιτ., σε Ομήρ. Ιλ.· ομοίως, όπως το Λατ. manere hostem, σε Όμηρ. κ.λπ.· ομοίως, επίσης, με αιτ. και απαρ., ἦ μένετε Τρῶας σχεδὸν [[ἐλθέμεν]]; περιμένετε [[πράγματι]] τους [[Τρώες]] να έλθουν κοντά; σε Ομήρ. Ιλ.· μένον δ' ἐπὶ ἕσπερον [[ἐλθεῖν]], περίμεναν να έρθει το [[απόγευμα]], σε Ομήρ. Οδ.· <i>μένωδ' ἀκοῦσαι</i>, [[περιμένω]], δηλ. [[επιθυμώ]] να ακούσω, σε Αισχύλ.
}}
{{elru
|elrutext='''μένω:''' (aor. [[ἔμεινα]], pf. [[μεμένηκα]], эп.-ион. impf. [[μένεσκον]], эп. inf. [[μενέμεν]])<br /><b class="num">1)</b> стоять на месте, стойко держаться (οὐ μένον, ἀλλ᾽ [[ἐφόβηθεν]] Hom.; τοῖς πολεμίοις τὸ φεύγειν ἢ τὸ μ. αἱρετώτερον Xen.);<br /><b class="num">2)</b> оказывать сопротивление, выдерживать: οὐκ ἂν δὴ μείνειας Μενέλαον; Hom. что же ты не сразился с Менелаем?;<br /><b class="num">3)</b> ждать, ожидать, поджидать (Τρῶας [[ἔμπεδον]] Hom.; τοὺς ὁπλίτας Xen.; μένον δ᾽ ἐπὶ ἕσπερον [[ἐλθεῖν]] Hom.): [[μένω]] δ᾽ ἀκοῦσαι [[πῶς]] ἀγὼν κριθήσεται Aesch. я жду, чтобы услышать, каков будет исход борьбы;<br /><b class="num">4)</b> оставаться, пребывать (ἐν δήμῳ, [[οἴκοι]] Hom.; παρὰ ματρί Pind.; [[εἴσω]] δόμων Aesch.; ἐν δόμοις Soph.; κατ᾽ οἶκον Eur.; [[μέχρι]] τῆς [[σήμερον]] NT): οἱ μείνοντες Xen. оставленные для несения охраны; μ. ἐν τῷ ἐπιτηδεύματι Plat. оставаться при своем намерении; μ. ἐπί τινος Dem. оставаться при чем-л., т. е. довольствоваться чем-л.;<br /><b class="num">5)</b> оставаться в покое, быть неподвижным ([[ὥστε]] [[στήλη]] Hom.): μένοντά τε καὶ φερόμενα Plat. покоящееся и движущееся; πάντα χωρεῖ καὶ οὐδὲν μένει [[Herillus]] ap. Plat. все движется и ничто не покоится; οἱ μένοντες (sc. ἀστέρες) Arst. неподвижные звезды;<br /><b class="num">6)</b> перен. (тж. μ. ἐν ταὐτῷ Plat.) быть незыблемым, быть неизменным, оставаться в силе, длиться (αἱ σπονδαὶ μενόντων Xen.): μ. ἐπὶ τῷ πολέμῳ Dem. продолжать войну;<br /><b class="num">7)</b> оставаться вдали, быть далеким (ἀπὸ ἦς ἀλόχοιο, ἀπὸ πτολέμοιο Hom.);<br /><b class="num">8)</b> оставаться бездеятельным, сидеть без дела, бездействовать (ἐπὶ νηυσίν Hom.);<br /><b class="num">9)</b> ожидать, в смысле предстоять (οὐκ οἶδ᾽ οἷά νιν μένει [[παθεῖν]] Eur.).
}}
}}