γέλως: Difference between revisions

1,519 bytes added ,  31 December 2018
1b
(3)
(1b)
Line 36: Line 36:
{{lsm
{{lsm
|lsmtext='''γέλως:''' Αιολ. [[γέλος]], ὁ, γεν. <i>γέλωτος</i>, Αττ. [[γέλω]], δοτ. <i>γέλωτι</i>, Επικ. [[γέλῳ]] ή (συντετμ.) [[γέλω]], αιτ. <i>γέλωτα</i>, ποιητ. [[γέλων]] ([[γελάω]]),<br /><b class="num">I.</b> [[γέλιο]]· [[γέλῳ]] [[ἔκθανον]], [[παραλίγο]] να «πεθάνουν» από τα γέλια, σε Ομήρ. Οδ.· <i>γέλωτα ποιεῖν</i>, <i>κινεῖν</i> κ.λπ., σε Ξεν.· <i>κατέχειν γέλωτα</i>, [[συγκρατώ]] το [[γέλιο]] μου, στον ίδ.· γέλωτα [[ὀφλεῖν]], [[προκαλώ]], [[επισύρω]] [[γέλιο]], σε Ευρ.· <i>ἐπὶ γέλωτι</i>, με σκοπό την [[πρόκληση]] γέλιου, σε Ηρόδ., Αριστοφ.· <i>γέλωτος ἄξια</i>, πράξεις γελοίες, φαιδρές, σε Ευρ.<br /><b class="num">II.</b> [[κατάσταση]] που αποτελεί [[αιτία]] γέλιου, [[υπόθεση]] για [[γέλιο]]· [[γέλως]] γίγνομαί τινι, σε Σοφ.
|lsmtext='''γέλως:''' Αιολ. [[γέλος]], ὁ, γεν. <i>γέλωτος</i>, Αττ. [[γέλω]], δοτ. <i>γέλωτι</i>, Επικ. [[γέλῳ]] ή (συντετμ.) [[γέλω]], αιτ. <i>γέλωτα</i>, ποιητ. [[γέλων]] ([[γελάω]]),<br /><b class="num">I.</b> [[γέλιο]]· [[γέλῳ]] [[ἔκθανον]], [[παραλίγο]] να «πεθάνουν» από τα γέλια, σε Ομήρ. Οδ.· <i>γέλωτα ποιεῖν</i>, <i>κινεῖν</i> κ.λπ., σε Ξεν.· <i>κατέχειν γέλωτα</i>, [[συγκρατώ]] το [[γέλιο]] μου, στον ίδ.· γέλωτα [[ὀφλεῖν]], [[προκαλώ]], [[επισύρω]] [[γέλιο]], σε Ευρ.· <i>ἐπὶ γέλωτι</i>, με σκοπό την [[πρόκληση]] γέλιου, σε Ηρόδ., Αριστοφ.· <i>γέλωτος ἄξια</i>, πράξεις γελοίες, φαιδρές, σε Ευρ.<br /><b class="num">II.</b> [[κατάσταση]] που αποτελεί [[αιτία]] γέλιου, [[υπόθεση]] για [[γέλιο]]· [[γέλως]] γίγνομαί τινι, σε Σοφ.
}}
{{elru
|elrutext='''γέλως:''' ωτος ὁ (dat. γέλωτι - эп. [[γέλῳ]] или [[γέλω]], acc. γέλωτα - эп. [[γέλω]], поэт. [[γέλων]]; gen. pl. γελώτων)<br /><b class="num">1)</b> смех ([[ἄσβεστος]] Hom.; [[πολύς]] Xen.; [[ἰσχυρός]] Plat.; [[μῶρος]] Plut.): γέλωτα ([[γέλων]]) παρέχειν Hom., Xen., τιθέναι Eur., κινεῖν Xen., ποιεῖν Xen., Plat. и παρασκευάζειν Plat. возбуждать или вызывать смех; σὺν γέλωτι Xen., [[ἅμα]] γέλωτι Plat. и [[μετὰ]] γέλωτος Plut. со смехом, смеясь; ἐπὶ γέλωτι Her., Arph. для смеха, шутки ради; ἐν γέλωτι Plut. в шутку; γέλωτ᾽ ὀφλήσειν Arph. навлечь на себя насмешки;<br /><b class="num">2)</b> предмет насмешек, посмешище: γέλωτά τινα (τι) τίθεσθαι Her. или ἀποδεῖξαι Plat., εἰς (ἐς) γέλωτά τι τρέπειν Arph. или ἐμβαλεῖν Dem. и ἐν γέλωτι ποιεῖσθαί τι Luc. сделать кого(что)-л. посмешищем, поднять кого(что)-л. на смех; [[πλείων]] ἐστὶ γ. τοῦ μηδενός Dem. смехотворнее этого нет ничего; γ. ἐγὼ γένωμαι [[τῷδε]] Soph. он стал бы смеяться надо мной.
}}
}}