τοίνυν: Difference between revisions

|Definition=([[τοι]], [[νυν]])<br><span class="bld">A</span> [[therefore]], [[accordingly]], an inferential Particle (never in Hom. or Hes.), χρὴ τ. πύλας ὕμνων ἀναπιτνάμεν Pi.''O.''6.27, etc.; <b class="b3">εἰ τ</b>… [[Herodotus|Hdt.]]1.57; <b class="b3">ἂν τ</b>… D.4.7; introducing a logical conclusion (less freq. than [[οὖν]]), Pl.''Chrm.''159d; <b class="b3">φανερὸν τ., δῆλον τ.</b>, [[Aristotle|Arist.]]''[[Politica|Pol.]]''1260a2, ''PA''641a15; also to introduce a minor premiss, or a particular instance of a general proposition, [[Plato|Pl.]]''[[Cratylus|Cra.]]''399b, Isoc.4.103, etc.<br><span class="bld">2</span> in dialogue, to introduce an answer, [[well]] or [[well then]], ἄπειμι τ. S.''El.''1050, cf. Th.5.89, etc.; esp. an answer which has been led up to by the same speaker, Pl.''Men.''76a, ''IG''42(1).121.31 (Epid., iv B. C.); in response to an invitation to speak, Ar.''Nu.''961, etc.; in expression of approval, especially in phrase καλῶς τ. [[Plato|Pl.]]''[[Cratylus|Cra.]]''433a, etc.; κάλλιστα τ. Ar.''V.''856; also of disapproval or criticism, ἀπόλοιο τ. Id.''Nu.''1236, cf. [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Tyrannus|OT]]''1067.<br><span class="bld">3</span> continuing an argument, [[well then]], [[Plato|Pl.]]''[[Symposium|Smp.]]'' 178d, X.''An.''3.1.36, 7.7.28, etc.<br><span class="bld">b</span> resuming the thread of argument or narrative after a break, [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 562b, ''Plt.''275d, D.47.64, etc.<br><span class="bld">c</span> adding or passing to a fresh item or point, [[further]], [[moreover]], [[again]], Pl.''Ap.''33c, D.8.73, 20.18; ἔτι τ. Hp.''VM''19, [[Plato|Pl.]]''[[Phaedo|Phd.]]'' 109a, ''Cri.''52c, D.20.8; καὶ τ. [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''2.2.25; καί τ. καί Pl.''Sph.''234a; <b class="b3">μὴ τ. μηδέ</b>.. [[nay]], not even... X.''An.''7.6.19; οὐ τ. οὐδέ [[nor again]], Hp.''Art.''57, D.20.7.<br><span class="bld">4</span> sometimes at the beginning of a speech, <b class="b3">ἐγὼ μὲν τ.</b>... referring to something present to the minds of the speaker and hearer, [[now]] I... X.''An.''5.1.2, cf. ''Cyr.''6.2.14.<br><span class="bld">5</span> with subj. of exhortation or imper., in signfs. ''1'',2,3, <b class="b3">εὖ τ. ἐπίστασθε</b>.. Id.''An.''3.1.36, cf. ''Cyr.''2.4.8, ''Ev.Luc.''20.25, etc.<br><span class="bld">B</span> Position: in early writers [[τοίνυν]] is never the first word in a sentence, but this is not uncommon in later authors, as [[LXX]] ''Is.''3.10, ''Mim. Oxy.''413.225, ''Ev.Luc.'' [[l.c.]], ''Ep.Hebr.''13.13, Gal.2.526, S.E. ''M.''8.429, ''AP''11.127 (Poll.), ''IG''4.620.13 (Argos), Chor.32.34 F.-R. cod. (<[[τῷ]]> add. Kaibel); it is usually placed second, but sometimes later, ἥξω φέρουσα συμβολὰς τ. ἅμα Alex.143.1, cf. Ar.''Pl.''863, etc. [ῠ regularly, as [[Aeschylus|A.]]''[[Prometheus Vinctus|Pr.]]''760, S.''Tr.''71: but sometimes ῡ, as [[Aristophanes|Ar.]]''[[The Knights|Eq.]]''1259, Alex. l. c.; in anap., Ar.''Nu.''429,435, ''Av.''481.]

|lstext='''τοίνῠν''': (νυν) [[ὅθεν]], λοπόν, δι’ ὅ, [[μόριον]] συμπερασματικὸν ἐν χρήσει εἰς ἔκφρασιν τῆς ἰσχυρᾶς τοῦ λέγοντος πεποιθήσεως, σχεδὸν ὡς τὸ [[τοιγάρ]], πλὴν ὅτι παρὰ τοῖς δοκίμοις συγγραφεῦσιν [[οὐδέποτε]] τίθεται ἐν ἀρχῇ προτάσεως, (ἴδε κατωτ. ΙΙ), πρῶτον παρ’ Ἡροδ., Πινδ. καὶ τοῖς Τραγ.· εἰ [[τοίνυν]]... Ἡρόδ. 1. 57· ― [[ἐνίοτε]] [[εἶναι]] ὀλίγῳ πλέον ἢ ἐπιτεταμένον τοι, Σοφ. Ο. Τ. 1067, Ξεν. Κύρ. 2. 2, 24, κλπ.· ἐν τῇ τοῦ Ξεν. Ἀναβ. 7. 6, 19, μὴ [[τοίνυν]] μηδ’ ὅσα..., [[μηδὲ]] τόσα ἀληθῶς ὅσα... 2) παρ’ Ἀττικ. κεῖται [[πολλάκις]] εἰς ἀνάληψιν ἢ ἐξακολούθησιν λόγου, περαιτέρω, περιπλέον, [[προσέτι]], ἔλεγες [[τοίνυν]] δὴ ὅτι... Πλάτ. Γοργ. 459Α, πρβλ. Ξεν. Ἀν. 3. 1, 36. κλπ.· ― [[ἐνίοτε]] μετ’ ἐλαφρᾶς εἰρωνείας, Σοφ. Ο. Τ. 1067. 3) [[ἐνίοτε]] τίθεται ἐν ἀρχῇ λόγου ἢ ἀγορεύσεως, ἐγὼ μὲν [[τοίνυν]]..., ὅτε ἀναφέρεται εἰς [[πρᾶγμα]] παρὸν ἐν τῷ νῷ τοῦ ἀγορεύοντος καὶ τοῦ ἀκροατοῦ, ἐγὼ μὲν [[τοίνυν]], ἔφη, ὦ ἄνδρες, [[ἀπείρηκα]] Ξεν. Ἀν. 5. 1, 2, πρβλ. Θουκ. 5. 87, 89· οὕτω μετὰ τῆς προστ., «λοιπόν...», Ξεν. Κύρ. 2. 4, 8, κλπ. ΙΙ. παρὰ μεταγεν. συγγραφεῦσιν, [[οἷον]] παρὰ Γαληνῷ, Σέξτ. Ἐμπ. καὶ ἑτέροις, οὓς μνημονεύει ο Λοβέκ. εἰς Φρύν. 342, κεῖται [[ἐνίοτε]] ὡς ἡ πρώτη [[λέξις]] περιόδου· ἐν Ἀριστοφ. Ἀχ. 904 συνέβη τοῦτο μόνον [[ἕνεκα]] τῆς πλημμελοῦς στίξεως. [ῠ συνήθως, [[οἷον]] Αἰσχύλ. Πρ. 760, Σοφ. Ἀποσπ. 71· ἀλλ’ [[ἐνίοτε]] ῡ, ὡς ἐν Ἀριστοφ. Ἱππ. 1259, Νεφ. 429, 435].

|sltr=[[τοίνυν]] [[therefore]] χρὴ [[τοίνυν]] πύλας ὕμνων ἀναπιτνάμεν αὐταῖς (O. 6.27) ἑκόντι [[τοίνυν]] πρέπει νόῳ τὸν εὐεργέταν ὑπαντιάσαι (P. 5.43)

|txtha=(from the enclitic [[τοι]] and [[νῦν]]), from [[Pindar]] (and [[Herodotus]]) down, [[therefore]], [[then]], [[accordingly]]; [[contrary]] to the [[use]] of the [[more]] [[elegant]] Greek [[writing]], [[found]] at the [[beginning]] of the [[sentence]] (cf. Lob. ad Phryn., p. 342 f; (Winer's Grammar, 559 (519f); Buttmann, § 150,19)): T Tr WH [[put]] it [[first]] [[here]] [[also]]); in 4 Maccabees 1:13,15ff).

|mltxt=Α<br />(συμπερ. [[μόριο]]) ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΥΝΤΑΞΗ<br />χρησιμοποιείται: 1. για να εκφράσει την ισχυρή [[πεποίθηση]] [[αυτού]] που μιλάει για τα λεγόμενά του: [[λοιπόν]], [[επομένως]], γι' αυτό («χρὴ [[τοίνυν]] πύλας ὕμνων αναπιτνάμεν», <b>Πίνδ.</b>)<br /><b>2.</b> για να εισαγάγει [[λογικό]] [[συμπέρασμα]] («οὐ [[τοίνυν]] [[κατά]] γε τὸ [[σῶμα]] ἡ ἡσυχότης», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>3.</b> για να εκφράσει: α) [[επιδοκιμασία]] («[[καλῶς]] [[τοίνυν]]», <b>Αριστοφ.</b>)<br />β) [[αποδοκιμασία]] («ἀπόλοιο [[τοίνυν]] ἕνεκ' ἀναιδείας ἔτι», <b>Αριστοφ.</b>)<br /><b>4.</b> για τη [[μετάβαση]] του λόγου σε [[κάτι]] νέο<br /><b>5.</b> για να προσθέσει [[κάτι]]: επί [[πλέον]], [[εκτός]] από αυτό («ἔτι [[τοίνυν]] ἐν αὐτῇ τῇ δίκῃ ἐξῆν σοι φυγῆς τιμήσασθαι», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>6.</b> σε διάλογο για να εισαγάγει [[απόκριση]] («[[ἄπειμι]] [[τοίνυν]] [[οὔτε]] γὰρ σὺ τἀμ' ἔπη τολμᾷς ἐπαινεῖν», <b>Σοφ.</b>)<br /><b>7.</b> για τη [[συνέχιση]] ενός συλλογισμού<br /><b>8.</b> για την επάνοδο σε [[διήγηση]] που έχει διακοπεί («ναί. Ἡ πλούτου [[τοίνυν]] [[ἀπληστία]]...», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>9.</b> στην [[αρχή]] του λόγου, όταν γίνεται [[αναφορά]] σε [[κάτι]] που έχουν υπ' όψιν τους και ο [[ομιλητής]] και ο [[ακροατής]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>τοί</i> (Ι) <span style="color: red;">+</span> <i>νῦν</i> / <i>νυν</i> (<b>πρβλ.</b> [[τοιγάρ]])].

|mdlsjtxt=<b class="num">1.</b> [[therefore]], [[accordingly]], Hdt., Trag.<br /><b class="num">2.</b> to [[resume]] or [[continue]] a [[speech]], [[moreover]], Soph., Xen.