δηλέομαι: Difference between revisions

|Definition=(A), Dor. δᾱλ- <span class="bibl">Theoc.15.48</span>: fut. <b class="b3">-ήσομαι</b>: aor. <b class="b3">ἐδηλησάμην</b>: pf. <b class="b3">δεδήλημαι</b>, prob. in act. sense, <span class="bibl">E.<span class="title">Hipp.</span>175</span> (in pass. sense, <span class="bibl">Hdt.4.198</span>, <span class="bibl">8.100</span>): <span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">I</span> mostly of persons, <b class="b2">hurt, do a mischief to</b>, <b class="b3">μήπως [ἵππους] δηλήσεαι</b>, by accident, <span class="bibl">Il.23.428</span>; also on purpose, Ἀχαιοὺς ὑπὲρ ὅρκια δηλήσασθαι <span class="bibl">4.67</span>; <b class="b3">ἠέ σε… ἄνδρες ἐδηλήσαντο</b> [[did]] thee <b class="b2">a mischief</b>, i.e. [[slew]] thee, <span class="bibl">Od.11.401</span>; <b class="b3">μή με… δηλήσεται ὀξέϊ χαλκῷ</b> (Ep. subj.) <span class="bibl">22.368</span>; of the sword, <b class="b3">ῥινὸν δηλήσατο χαλκός</b> ib. <span class="bibl">278</span>; ἄλλον δηλήσομαι, ἄλλον ὀνήσω <span class="bibl"><span class="title">h.Merc.</span>541</span>; δ. τινὰ ἔργμασι λυγροῖς <span class="bibl">Mimn.7</span>, = <span class="bibl">Thgn.795</span>: in Ion. Prose, ἵνα μὴ ἔχοιέν σφεας δηλέεσθαι <span class="bibl">Hdt.6.36</span>, cf. <span class="bibl">7.51</span>; πλεῖστόν σφεας ἐδηλέετο ἡ ἐσθής <span class="bibl">Id.9.63</span>; τοὺς… ποτῷ δαλήσατο Κίρκα <span class="bibl">Theoc.9.36</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> of things, <b class="b2">damage, spoil</b>, καρπὸν ἐδηλήσαντ' <span class="bibl">Il.1.156</span>; so in Hdt., γῆν δ. πολλά <span class="bibl">4.115</span>; ἅλμην ἐπανθέουσαν, ὥστε καὶ τὰς πυραμίδας δηλέεσθαι <span class="bibl">Id.2.12</span>: freq. in Hom. in the phrase, <b class="b3">ὅρκια δηλήσασθαι</b> [[violate]] a truce, <span class="bibl">Il.3.107</span>, al.; of thieves, <b class="b3">μή τις… δηλήσεται</b> (Ep. subj.) <b class="b2">should steal them</b>, <span class="bibl">Od.8.444</span>, cf. <span class="bibl">13.124</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> abs., <b class="b2">to do mischief, be hurtful</b>, ἔνθα κε σὴ βουλὴ δηλήσεται <span class="bibl">Il.14.102</span>: c. acc. cogn., <b class="b3">ἠδ' ὅσα… ἄνδρες ἐδηλήσαντο</b> all <b class="b2">the mischief</b> they [[did]], <span class="bibl">Od.10.459</span>. (Ep., Ion., and rarely Dor., Theoc. Il. cc.; cf. <b class="b3">δάλλει, πανδάλητος</b>, and perh. <b class="b3">ἀδαλές</b>.) </span><br /><span class="bld">δηλέομαι</span> (B), only in fut. Pass., <b class="b3">δηληθήσονται· θεωρηθήσονται</b>, Hsch.

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0560.png Seite 560]] dep. med., zu Grunde richten, [[tödten]], vernichten, <b class="b2">zerstören, beschädigen</b>, verletzen, verwunden, plündern, rauben; absolut, = [[Schadenanrichten]], schaden, schädlich sein; Apoll. Lex. Hom. 58, 7 <b class="b2">δηλήσασθαι·</b> διαφθεῖραι, διακόψαι; 62, 12 <b class="b2">ἐδηλήσαντο·</b> ἐκακοπάθησαν, ἔβλαψαν. Vgl. [[δαίω]], [[δαλός]], [[δήιος]], [[δηιόω]] und das Latein. deleo (??). Bei Homer erscheint [[δηλέομαι]] öfters im aorist. 1. med.; ein Paar Homerische Formen können sowohl für conjunctiv. aorist. 1. med. gelten als für indicativ. futur.; in anderen Formen bei Homer nicht. Uebersicht der Homerischen Formen und Stellen: δηλήσατο Odyss. 22, 278; ἐδηλήσαντο Iliad. 1, 156 Odyss. 10, 459. 11, 401. 408. 24, 111; δηλήσαντο Iliad. 4, 236. 271; δηλήσηται Iliad. 3, 107; δηλήσαιτο Odyss. 13, 124; δηλήσασθαι Iliad. 4, 67. 72; δηλήσεαι, conj. aor. oder ind. fut., Iliad. 23, 428; δηλήσεται, conj. aor. oder ind. fut., Iliad. 14, 102 Odyss. 8, 444. 22, 368. Auch das einzige Homerische composit., [[διαδηλέομαι]], erscheint bei Homer nur im aorist. 1. med., διεδηλήσαντο Odyss. 14, 37. Absolut ist [[δηλέομαι]] gebraucht Iliad. 14, 102 [[ἔνθα]] κε σὴ βουλὴ δηλήσεται, ὄρχαμε λαῶν; mit Griech. accusat. Odyss. 10, 459 [[οἶδα]] ἠμὲν ὅσ' ἐν πόντῳ πάθετ' ἄλγεα, ἠδ' ὅσ' ἀνάρσιοι ἄνδρες ἐδηλήσαντ' ἐπὶ χέρσου; Iliad. 4, 236. 271 πρότεροι ὑπὲρ ὅρκια δηλήσαντο, über den Eid hinaus, d. h. gegen den Eid; vgl. Iliad. 4, 67. 72 ὥς κε Τρῶες Ἀχαιοὺς ἄρξωσι πρότεροι ὑπὲρ ὅρκια δηλήσασθαι und Iliad. 3, 107 μή τις ὑπερβασίῃ Διὸς ὅρκια δηλήσηται; Iliad. 1, 156 [[οὐδέ]] ποτ' ἐν Φθίῃ καρπὸν ἐδηλήσαντο, die Feldfrucht [[verwüsten]]; Odyss. 8, 444 αὐτὸς νῦν ἴδε [[πῶμα]], θοῶς δ' ἐπὶ δεσμὸν ἴηλον, μή [[τίς]] τοι καθ' ὁδὸν δηλήσεται, ὁππότ' ἂν [[αὖτε]] εὕδῃσθα [[ὕπνον]], [[stehlen]]; Iliad. 23, 428 ἀλλ' ἄνεχ' ἵππους· στεινωπὸς γὰρ [[ὁδός]], [[τάχα]] δ' εὐρυτέρῃ παρελάσσεις, μή πως ἀμφοτέρους δηλήσεαι ἅρματι κύρσας: Einige verstehen unter ἀμφοτέρους die Pferde des Angeredeten, Andere wohl richtiger die beiden Menschen, den Sprecher und den Angeredeten; Odyss. 22, 278 Αμφιμέδων Τηλέμαχον [[βάλε]] χεῖρ' ἐπὶ καρπῷ [[λίγδην]], ἄκρην δὲ ῥινὸν δηλήσατο [[χαλκός]]; Odyss. 22, 368 μή με δηλήσεται ὀξέι χαλκῷ, damit er mich nicht tödte; Odyss. 11, 401 [[τίς]] νύ σε κὴρ ἐδάμασσε θανάτοιο; – ἦέ σ' ἀνάρσιοι ἄνδρες ἐδηλήσαντ' ἐπὶ χέρσου; – Hom. hymn. Cer. 228 δηλήσεται; Gegensatz [[ὀνίνημι]] Hom. hymn. Merc. 541 ἀνθρώπων δ' ἄλλον δηλήσομαι, ἄλλον ὀνήσω. – Praes. und imperfect. bei Herodt.: δηλέεσθαι 6, 36; δηλῆται 4, 187; ἐδηλέετο 9, 63; – δηλήσασθαι τὴν στρατιήν 7, 51; τὴν γῆν δηλησαμένας πολλά 4, 115; – perfect. δεδήληται in passiver Bdtg 4, 198. 8, 100; activisch und passivisch kann genommen werden das praes. δηλέεσθαι 2, 12. – Perfect. δεδήληται passivisch auch Eur. Hipp. 175. – Das activ. Xen. Oec. 10, 3 beruht wohl auf falscher Lesart. – Dorisch Theocr. 9, 36 τὼς δ' [[οὔτι]] ποτῷ δαλήσατο Κίρκα, vgl. Parthen. 29 οἴνῳ πολλῷ δηλησαμένη αὐτὸν ἤγαγεν εἰς ἐπιθυμίαν κτἑ.

|lstext='''δηλέομαι''': Δωρ. δᾱλ- Θεόκρ. 15. 48· ― μέλλ. –ήσομαι· ἀόρ. ἐδηλησάμην· πρκμ. δεδήλημαι Εὐρ. Ἱππ. 175 (ἀλλ’ ἐπὶ παθητ. ἐννοίας, Ἡρόδ. 4. 198., 8. 100· ― τὸ ἐνεργ. δηλήσω, ήσας μόνον ἐν Χρησμ. Σιβ. 7. 44, 28)· [[μάλιστα]] τὸ [[ῥῆμα]] καὶ ἅπαντα τὰ παράγωγα (πλὴν τοῦ [[δήλημα]]) σχεδὸν ἄγνωστα εἶνε παρὰ τοῖς δοκίμοις τῶν Ἀττ.· ἀντ’ αύτῶν δὲ εἶνε ἐν χρήσει τὸ [[βλάπτω]] Ἀποθετ. Ι. συνήθως ἐπὶ προσώπων, [[βλάπτω]] [[ἐπιφέρω]] βλάβην εἴς τινα, [[μήπως]] [ἵππους] δηλήσεαι, κατὰ τύχην, Ἰλ. Ψ. 428· ἀλλ’ [[ὡσαύτως]] ἐπίτηδες, Ἀχαιοὺς [[ὑπὲρ]] ὅρκια δηλήσασθαι Δ. 66· ἠέ σε… ἄνδρες ἐδηλήσαντο, σὲ ἔβλαψαν, δηλ. σὲ ἐφόνευσαν, Ὀδ. Λ. 401· μὴ με... δηλήσεται ὀξέει χαλκῷ (ἐπικῶς ἀντὶ -ηται) Χ. 368· [[ὡσαύτως]] ἐπὶ τοῦ ξίφους, ῥινὸν δηλήσατο χαλκὸς αὐτοθι 278· οὕτω παρὰ τοῖς πεζοῖς Ἴωσιν. ἴνα μὴ ἔχοιέν σφεας δηλέεσθαι Ἡρόδ. 6. 36, πρβλ. 7. 51· πλεῖστόν σφεας ἐδηλέετο ἡ ἐσθὴς ὁ αὐτ. 9. 63· ― [[βλάπτω]] διὰ μαγικῶν ποτῶν, Θεοκρ. 9. 36. ΙΙ. ἐπὶ πραγμάτων, [[βλάπτω]], [[φθείρω]], [[καταστρέφω]], καρπὸν ἐδηλήσαντ’ Ἰλ. Α. 156· οὕτω παρ’ Ἡροδ., γῆν δηλησάμενος 4. 115· ἅλμην ἐπανθέουσαν, [[ὥστε]] καὶ τὰς πυραμίδας δηλέεσθαι 2. 12· ― παρ’ Ὁμ. ίδίως ἐν τῇ φράσει ὅρκια δηλήσασθαι, παραβαίνειν τὴν συνθήκην ἢ ἀνακωχήν, Ἰλ. Γ. 107, κτλ.·― ἐπὶ κλεπτῶν, μὴ τις... δηλήσεται (Ἐπ. ὑποτακτ.), [[μήπως]] τις τὰ κλέψῃ, Ὀδ. Θ. 444. πρβλ. Ν. 124. 2) ἀπολ., [[φέρω]] βλάβην, εἶμαι [[ἐπιβλαβής]], [[ἔνθα]] κε σὴ βουλὴ δηλήσεται Ἰλ. Ξ. 102· [[μετὰ]] συστοίχ. αἰτιατ. ἠδ’ ὅσα ... ἄνδρες ἐδηλήσαντο, ὅσην βλάβην ἐπήνεγκον, Ὀδ. Κ. 459.

|btext=-οῦμαι;<br /><i>f.</i> δηλήσομαι, <i>ao.</i> ἐδηλησάμην, <i>pf.</i> δεδήλημαι;<br /><b>1</b> blesser, endommager, détruire : τινα χαλκῷ OD blesser <i>ou</i> tuer qqn avec le fer ; δ. ποτῷ THCR troubler la raison <i>ou</i> enivrer avec une potion magique ; καρπόν IL détruire une récolte ; γῆν HDT ravager un pays ; <i>fig.</i> ὅρκια δ. IL violer des serments;<br /><b>2</b> être funeste, nuire : δ. τινά, nuire à qqn ; ὅσα ἐδηλήσαντ’ OD tous les maux qu’ils ont faits.<br />'''Étymologie:''' cf. [[δαίω]].

|mltxt=<b>(I)</b><br />[[δηλέομαι]] και [[δαλέομαι]] (Α)<br /><b>1.</b> (για πρόσωπα) [[βλάπτω]], [[φέρνω]] [[βλάβη]] σε κάποιον (τυχαία ή σκόπιμα) (α. «[[μήπως]], ἵππους δηλήσεαι», Ιλ.<br />β. «ἠέ σε... ἄνδρες ἐδηλήσαντο» — σέ έβλαψαν, σέ φόνευσαν, Οδ.)<br /><b>2.</b> (για πράγματα) [[προκαλώ]] βλάβες, [[φθείρω]] («οὐδὲ ποτ' ἐν φθίη... καρπὸν ἐδηλήσαντ'«, Ιλ.)<br /><b>3.</b> [[είμαι]] [[επιβλαβής]], [[βλαβερός]] («[[ἔνθα]] κε σὴ βουλὴ δηλήσεται», Ιλ.)<br /><b>4.</b> [[κλέβω]], [[αρπάζω]]<br /><b>5.</b> <b>φρ.</b> «ὅρκια δηλήσασθαι» — [[παραβιάζω]] [[συνθήκη]] ή [[συμφωνία]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Αν υποτεθεί ως αρχική η [[σημασία]] «[[ξεσχίζω]], [[κομματιάζω]]», η λ. ανάγεται σε [[ρίζα]] <i>del</i>- (<b>[[πρβλ]].</b> [[δαιδάλλω]], [[δέλτος]]) και συνδέεται με λατ. <i>dol</i><i>ō</i>, <i>dol</i><i>ā</i><i>re</i>. Αυτή όμως η [[ετυμολογία]] προϋποθέτει αρχικό <i>ē</i> (εκτεταμένη [[βαθμίδα]] του <i>ě</i>) και οι τύποι με θ. <i>δᾱλ</i>- στον Θεόκριτο αποτελούν [[επομένως]] υπερδωρισμούς.<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> [[δηλητήριο]] (<i>ν</i>)<br /><b>αρχ.</b><br />[[δηλήεις]], [[δήλημα]], [[δηλήμων]], [[δήλησις]]<br /><b>αρχ.-μσν.</b><br />[[δηλητήρ]].<br /><b>(II)</b><br />[[δηλέομαι]] (Α)<br />(μόνο στον παθ. μέλλ.) <i>δηληθήσονται</i><br />θεωρηθήσονται.

|lsmtext='''δηλέομαι:''' Δωρ. δᾶλ-, μέλ. <i>-ήσομαι</i>, αόρ. αʹ <i>ἐδηλησάμην</i>, παρακ. <i>δεδήλημαι</i>, συγχρόνως με Ενεργ. και Παθ. [[σημασία]]· απόθ.·<br /><b class="num">I.</b> λέγεται για πρόσωπα, [[βλάπτω]], [[πληγώνω]], [[εξαπατώ]], σε Όμηρ.· μή με [[δηλήσεται]] (Επικ. αντί <i>-ηται</i>), σε Ομήρ. Οδ.· ομοίως στον Ηρόδ.· [[βλάπτω]] με μαγικά φίλτρα, σε Θεόκρ.<br /><b class="num">II.</b> λέγεται για πράγματα, [[καταστρέφω]], [[ξοδεύω]], [[σπαταλώ]], <i>καρπὸν ἐδηλήσαντ'</i>, σε Ομήρ. Ιλ.· <i>γῆν δηλησάμενος</i>, σε Ηρόδ.· [[ιδίως]], στη [[φράση]], <i>ὅρκια δηλήσασθαι</i>, [[παραβιάζω]] μια [[ανακωχή]], σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">2.</b> απολ., [[εξαπατώ]], είμαι [[βλαπτικός]], σε Όμηρ. (αμφίβ. προέλ.).

|elrutext='''δηλέομαι:''' дор. [[δαλέομαι|δᾱλέομαι]]<br /><b class="num">1)</b> ранить, калечить (ἵππους Hom.);<br /><b class="num">2)</b> портить, иссушать ([[δέμας]] τινός Eur.);<br /><b class="num">3)</b> поражать, убивать (τινα χαλκῷ Hom.);<br /><b class="num">4)</b> истреблять, уничтожать (καρπόν Hom.);<br /><b class="num">5)</b> разорять, опустошать (γῆν Hom.);<br /><b class="num">6)</b> нарушать (ὅρκια Hom.);<br /><b class="num">7)</b> обкрадывать, грабить: μή τις τοι καθ᾽ ὁδὸν [[δηλήσεται]] Hom. чтобы в пути тебя кто-л. не обокрал;<br /><b class="num">8)</b> быть гибельным, вредить (σὴ βουλὴ [[δηλήσεται]] Hom.): πλεῖστόν σφεας ἐδηλέετο ἡ ἐσθης [[ἐρῆμος]] [[ἐοῦσα]] ὅπλων Her. наиболее гибельным оказалось для них отсутствие тяжелого вооружения;<br /><b class="num">9)</b> околдовывать (τινα ποτῷ Theocr.).

|etymtx=Grammatical information: v.<br />Meaning: [[hurt]], [[damage]] (Il.).<br />Other forms: Aor. <b class="b3">δηλήσασθαι</b> , <b class="b3">δαλ-</b> Theoc. 9, 36; 15, 48; El. <b class="b3">κα-δαλέοιτο</b>, <b class="b3">κα-δαλέμενοι</b> (<b class="b3">κα-ζαλ-</b>), perf. <b class="b3">δεδήλημαι</b><br />Derivatives: <b class="b3">δήλημα</b> [[damage]], [[destruction]] (Od.; on the meaning Chantr. Form. 183), and <b class="b3">δηλήμων</b> [[damaging]], [[ruin]] (Hom.); <b class="b3">δήλησις</b> [[damage]] (Ion., Thphr.); - <b class="b3">δηλήεις</b> [[destructing]] (Nic.), after nominal <b class="b3">αἰγλήεις</b> etc.; <b class="b3">δηλητήριος</b> <b class="b2">id.</b> (Teos Va u. a.), <b class="b3">-ιον</b> [[poison]] (Hp. Ep.); <b class="b3">δηλητήρ</b> only Hom. Epigr. 14, 8; <b class="b3">δηλητηριώδης</b> (Dav. Proll.).<br />Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]<br />Etymology: Schwyzer (720) took it as an iterative-intensive deverbative. With short <b class="b3">α</b>, <b class="b3">φρενο-δαλής</b> <b class="b2">destroying the mind</b> (A. Eu. 330 lyr.), <b class="b3">δάλλει κακουργεῖ</b> H., also <b class="b3">παν-δάλητος</b> [[destroyed]] (Hippon. 2); also, with unknown quantity, <b class="b3">ἀδαλές ὑγιές</b>, <b class="b3">δάλαν λύμην</b>, <b class="b3">δαλῃ̃ κακουργῃ̃</b>, <b class="b3">δαλήσασθαι λυμήνασθαι</b>, <b class="b3">ἀδικῆσαι</b> H. Doubtdul <b class="b3">ζά-δηλος</b> (Alc., s. v.). - As *split <b class="b3">δηλέομαι</b> was connected with <b class="b3">δαιδάλλω</b>, <b class="b3">δέλτος</b> as IE. <b class="b2">*del-</b> (and connected with Lat. [[doleō]], [[dolor]]. This etymology assumes for <b class="b3">δηλέομαι</b> PGr. [[ē]] as lengthened grade of [[e]] (beside zero grade in <b class="b3">φρενο-δαλής</b> etc.). Elean could have <b class="b3">α</b> from <b class="b3">η</b>. See DELG; hyperdorism is improbable. Wackernagel Glotta 14, 51f. held <b class="b3">δαλ-</b> for old. Conbined with the improbability of a long a in IE, the conclusion is that the verb is non-IE = Pre-Greek.

|ftr='''δηλέομαι''': {dēléomai}<br />'''Forms''': Aor. δηλήσασθαι (ep. ion. seit Il.), δαλ- Theok. 9, 36; 15, 48; el. καδαλέοιτο, καδαλέ̄μενοι (καζαλ-)<br />'''Grammar''': v.<br />'''Meaning''': [[verderben]], [[schädigen]].<br />'''Derivative''': Ableitungen: [[δήλημα]] [[Schaden]], [[Verderben]], auch konkret (ep. poet. seit Od.; zur Bed. Chantraine Formation 183, Porzig Satzinhalte 242), und [[δηλήμων]] [[schädigend]], [[verderbend]] (Hom., Hdt., sp. Prosa); [[δήλησις]] [[Beschädigung]] (ion., Thphr.); — [[δηλήεις]] [[verderblich]] (Nik., Orph.), nach den nominalen [[αἰγλήεις]] usw.; [[δηλητήριος]] ib. (Teos V^a u. a.), -ιον [[Gift]] (Hp. ''Ep''., Plu. usw.), nach [[σωτήριος]]; [[δηλητήρ]] nur Hom. ''Epigr''. 14, 8; [[δηλητηριώδης]] (Dav. ''Proll''.).<br />'''Etymology''' : Wahrscheinlich iterativ-intensives Deverbativum (Schwyzer 720). Daneben, mit quantitativem Ablaut, [[φρενοδαλής]] [[den Geist verderbend]] (A. ''Eu''. 330 [lyr.]), δάλλει· κακουργεῖ H. (primäres Jotpräsens), wohl auch [[πανδάλητος]] [[vernichtet]], [[nichtswürdig]] (Hippon. 2); außerdem, mit unbekannter Quantität, ἀδαλές· ὑγιές, δάλαν· [[λύμην]], δαλῇ· κακουργῇ, δαλήσασθαι· λυμήνασθαι, ἀδικῆσαι H. Sehr fraglich [[ζάδηλος]] (Alk., s. d.). — Mit der hypothetischen Annahme einer Grundbedeutung *[[spalten]], [[zerstücken]] wird [[δηλέομαι]] zu der unter [[δαιδάλλω]], [[δέλτος]] besprochenen Sippe idg. ''del''- gezogen; in dieselbe allgemeine Bedeutungssphäre mit Übertragung auf das seelische Gebiet fällt u. a. lat. ''doleō'', ''dolor''; weitere Anknüpfungsmöglichkeiten bei W.-Hofmann s. ''doleō''. Diese Etymologie setzt indessen für [[δηλέομαι]] urgr. ''ē'' als Dehnstufe von ''ĕ'' (neben Schwundstufe in [[φρενοδαλής]] usw.) voraus, was sich auch mit den elischen Formen (wo α aus η sekundär wäre) verträgt; für δαλ- bei Theokrit muß man dagegen mit der Annahme eines Hyperdorismus auskommen. Vgl. dazu Wackernagel Glotta 14, 51f., der δαλ- für urgriechisch hält. S. auch Radermacher Festschrift Kretschmer 152f. — Ältere Lit. bei Bq.<br />'''Page''' 1,378