3,270,339
edits
δαίομαι: Difference between revisions
m
Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1"
(1a) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0518.png Seite 518]] <b class="b2">theilen</b>; verwandt [[δαΐζω]], [[δατέομαι]], [[δαιτρός]], [[δαίνυμι]], [[δαιτυμών]], [[δαίς]], [[δαίτη]], [[δαιτύς]]; [[δαίομαι]] ist entstanden aus δαΊ-ομαι, Wurzel δα; also dem Ursprunge nach durchaus verschieden von [[δαίω]] »brennen«, dessen Wurzel δαF ist. Das activ. von [[δαίομαι]] »theilen« ist nicht gebräuchlich; [[δαίομαι]] findet sich: – 1) als medium, = <b class="b2">theilen, vertheilen</b>: Odyss. 17, 332 [[δίφρον]], [[ἔνθα]] τε δαιτρὸς ἐφίζεσκε κρέα πολλὰ δαιόμενος μνηστῆρσι; 15, 140 πὰρ δὲ Βοηθοίδης κρέα δαίετο καὶ νέμε μοίρας. – Dazu futur. [[δάσομαι]] (δάσσομαι), entstanden aus δα'τσομαι, von δα'τομαι = [[δατέομαι]], δατο'Σ; aorist. ἐδασάμην (ἐδασσάμην); Odyss. 2, 368 τάδε δ' αὐτοὶ πάντα δάσονται; 6, 10 ἀμφὶ δὲ [[τεῖχος]] ἔλασσε πόλει, καὶ ἐδείματο οἴκους, καὶ νηοὺς ποίησε θεῶν, καὶ ἐδάσσατ' ἀρούρας; 9, 42 ἐκ πόλιος δ' ἀλόχους καὶ κτήματα πολλὰ λαβόντες δασσάμεθ', ὡς μή [[τίς]] μοι ἀτεμβόμενος κίοι ἴσης; 19, 423 ὤπτησάν τε περιφραδέως, δάσσαντό τε μοίρας; 17, 30 εἴ κεν ἐμὲ μνηστῆρες ἀγήνορες ἐν μεγάροισιν [[λάθρῃ]] κτείναντες πατρώια πάντα δάσωνται; 2, 335 κτήματα γάρ κεν πάντα δασαίμεθα; Iliad. 18, 511 [[δίχα]] δέ σφισιν ἥνδανε [[βουλή]], ἠὲ διαπραθέειν ἢ [[ἄνδιχα]] πάντα [[δάσασθαι]], κτῆσιν ὅσην [[πτολίεθρον]] ἐπήρατον ἐντὸς ἐέργοι; Odyss. 20, 216 μεμάασι γὰρ [[ἤδη]] κτήματα δάσσασθαι δὴν οἰχομένοιο ἄνακτος; 3, 66 μοίρας δασσάμενοι δαίνυντ' ἐρικυδέα δαῐτα; Pind. P. 4, 148 οὐ πρέπει νὼ χαλκοτόροις ξίφεσιν οὐδ' ἀκόντεσσιν μεγάλαν προγόνων τιμὰν [[δάσασθαι]]; Xen. Cyr. 4, 2, 43 τὸ νεῖμαι τὰ χρήματα Μήδοις – ἐπιτρέψαι, [[καί]], ἤν τι [[μεῖον]] ἡμῖν δάσωνται, [[κέρδος]] ἡγεῐσθαι. – Auch = <b class="b2">zerfleischen, verzehren</b>: Iliad. 23, 21 Ἕκτορα δεῦρ' ἐρύσας δώσειν κυσὶν ὠμὰ [[δάσασθαι]]; Odyss. 18, 87; Eur. Troad. 450; ἀμβροσίη, ὲν δαίονται θεοί, <b class="b2">essen</b>, Matro bei Athen. 4, 136 b. Vgl. [[δατέομαι]], δαίνυμαι. – 2) als passivum, = | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0518.png Seite 518]] <b class="b2">theilen</b>; verwandt [[δαΐζω]], [[δατέομαι]], [[δαιτρός]], [[δαίνυμι]], [[δαιτυμών]], [[δαίς]], [[δαίτη]], [[δαιτύς]]; [[δαίομαι]] ist entstanden aus δαΊ-ομαι, Wurzel δα; also dem Ursprunge nach durchaus verschieden von [[δαίω]] »brennen«, dessen Wurzel δαF ist. Das activ. von [[δαίομαι]] »theilen« ist nicht gebräuchlich; [[δαίομαι]] findet sich: – 1) als medium, = <b class="b2">theilen, vertheilen</b>: Odyss. 17, 332 [[δίφρον]], [[ἔνθα]] τε δαιτρὸς ἐφίζεσκε κρέα πολλὰ δαιόμενος μνηστῆρσι; 15, 140 πὰρ δὲ Βοηθοίδης κρέα δαίετο καὶ νέμε μοίρας. – Dazu futur. [[δάσομαι]] (δάσσομαι), entstanden aus δα'τσομαι, von δα'τομαι = [[δατέομαι]], δατο'Σ; aorist. ἐδασάμην (ἐδασσάμην); Odyss. 2, 368 τάδε δ' αὐτοὶ πάντα δάσονται; 6, 10 ἀμφὶ δὲ [[τεῖχος]] ἔλασσε πόλει, καὶ ἐδείματο οἴκους, καὶ νηοὺς ποίησε θεῶν, καὶ ἐδάσσατ' ἀρούρας; 9, 42 ἐκ πόλιος δ' ἀλόχους καὶ κτήματα πολλὰ λαβόντες δασσάμεθ', ὡς μή [[τίς]] μοι ἀτεμβόμενος κίοι ἴσης; 19, 423 ὤπτησάν τε περιφραδέως, δάσσαντό τε μοίρας; 17, 30 εἴ κεν ἐμὲ μνηστῆρες ἀγήνορες ἐν μεγάροισιν [[λάθρῃ]] κτείναντες πατρώια πάντα δάσωνται; 2, 335 κτήματα γάρ κεν πάντα δασαίμεθα; Iliad. 18, 511 [[δίχα]] δέ σφισιν ἥνδανε [[βουλή]], ἠὲ διαπραθέειν ἢ [[ἄνδιχα]] πάντα [[δάσασθαι]], κτῆσιν ὅσην [[πτολίεθρον]] ἐπήρατον ἐντὸς ἐέργοι; Odyss. 20, 216 μεμάασι γὰρ [[ἤδη]] κτήματα δάσσασθαι δὴν οἰχομένοιο ἄνακτος; 3, 66 μοίρας δασσάμενοι δαίνυντ' ἐρικυδέα δαῐτα; Pind. P. 4, 148 οὐ πρέπει νὼ χαλκοτόροις ξίφεσιν οὐδ' ἀκόντεσσιν μεγάλαν προγόνων τιμὰν [[δάσασθαι]]; Xen. Cyr. 4, 2, 43 τὸ νεῖμαι τὰ χρήματα Μήδοις – ἐπιτρέψαι, [[καί]], ἤν τι [[μεῖον]] ἡμῖν δάσωνται, [[κέρδος]] ἡγεῐσθαι. – Auch = <b class="b2">zerfleischen, verzehren</b>: Iliad. 23, 21 Ἕκτορα δεῦρ' ἐρύσας δώσειν κυσὶν ὠμὰ [[δάσασθαι]]; Odyss. 18, 87; Eur. Troad. 450; ἀμβροσίη, ὲν δαίονται θεοί, <b class="b2">essen</b>, Matro bei Athen. 4, 136 b. Vgl. [[δατέομαι]], δαίνυμαι. – 2) als passivum, = [[getheilt werden]]: Odyss. 9, 551 ἀρνειὸν δ' ἐμοὶ οἴῳ ἐυκνήμιδες ἑταῖροι μήλων δαιομένων δόσαν [[ἔξοχα]]; – Odyss. 1, 48 [[ἀλλά]] μοι ἀμφ' Ὀδυσῆι δαΐφρονι δαίεται [[ἦτορ]], δυσμόρῳ, das Herz wird mir <b class="b2">zerrissen</b>, Scholl.<b class="b2"> δαίεται</b>: διακόπτεται. τὸ γὰρ καίεται ἐπὶ ἐρώσης, vgl. Sengebusch Aristonic. p. 30; Apoll. Rh. 3, 661 ἡ δ' [[ἔνδοθι]] δαιομένη περ [[σῖγα]] [[μάλα]] κλαίει χῆρον [[λέχος]] εἰσορόωσα; Opp. Hal. 4, 200. – Dazu perfectum; Iliad. 1, 125 ἀλλὰ τὰ μὲν πολίων ἐξεπ ράθομεν, τὰ δέδασται, ist <b class="b2">vertheilt</b>; Odyss. 15, 412 [[ἔνθα]] δύω πόλιες, [[δίχα]] δέ σφισι πάντα δέδασται; Iliad. 15, 189 τριχθὰ δὲ πάντα δέδασται ; Odyss. 1, 23 Αἰθίοπας τοὶ διχθὰ [[δεδαίαται]], sie sind <b class="b2">getheilt</b>; Herodot. 2, 84 ἡ ἰητρικὴ κατὰ τάδε σφι δέδασται; Eur. Herc. fur. 1329 πανταχοῦ δέ μοι χθονὸς τεμένη δέδασται. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
| Line 18: | Line 18: | ||
}} | }} | ||
{{etym | {{etym | ||
|etymtx=Grammatical information: v.<br />Meaning: [[divide]], [[feast]] (Il.)<br />Other forms: <b class="b3">δαίνυμι</b>, aor. <b class="b3">δαῖσαι</b>, fut. <b class="b3">δαίσω</b>, <b class="b3">δαισθείς</b>.<br />Derivatives: Abstracta <b class="b3">δαίς</b>, <b class="b3">-τός</b> f. [[portion]], [[meal]] (Il.), compp. <b class="b3">ἁβρό-</b>, <b class="b3">ὁμό-</b>; <b class="b3">δαίτη</b> [[meal]] (Il.); <b class="b3">δαιτύς</b>, <b class="b3">-ύος</b> f. <b class="b2">id.</b> (X 496; Chantraine Gramm. hom. 1, 96) with <b class="b3">δαιτυμών</b>, <b class="b3">-όνος</b> m. [[guest]] (Od.); <b class="b3">δαιτυμονεύς</b> (Nonn.); <b class="b3">δαῖσις</b> <b class="b2">division (of property)</b> (Gortyn) with <b class="b3">δαισάνη</b> = <b class="b3">πτισάνη</b> (EM), <b class="b3">δαίσιμον</b> (<b class="b3">-ιον</b> EM) <b class="b3">ἐδώδιμον</b> H.; <b class="b3">δαιθμός</b> <b class="b2">division, divided land</b> (inscr.). - Nomen loci: <b class="b3">δαιτήριον</b> (EM). - Nomina agentis: <b class="b3">δαιτρός</b> [[divider]], [[carver]] (Od.) with <b class="b3">δαιτροσύναι</b> pl. <b class="b2">the arts of the carver</b> (π 253); denomin. <b class="b3">δαιτρεύω</b> [[divide]], [[carva]] (Il.) with <b class="b3">δαιτρεία</b> (Hdn.); <b class="b3">Δαίτωρ</b> als EN (Θ 275), <b class="b3">συνδαίτωρ</b> [[conviva]] (A.); - <b class="b3">δαιτρόν</b> [[part]], [[portion]] (Δ 262); - <b class="b3">δαίτης</b> title of a priest (E. Fr. 472, 12), as second member in <b class="b3">λαγο-δαίτας</b> (A.) s. Fraenkel Nom. ag. 1, 193f. - Isolated <b class="b3">δαιταλεύς</b> [[banqueter]] (A.), cf. <b class="b3">δαιταλάομαι</b> [[banquet]] and <b class="b3">δαιταλουργία</b> (Lyk.). - An enlargement of <b class="b3">δαίομαι</b> is [[δαΐζω]]. On [[δαίμων]] s. v.<br />Origin: IE [Indo-European] [175] <b class="b2">*deh₂-</b>, <b class="b2">*deh₂-i-</b> [[cut]], [[divide]]<br />Etymology: To <b class="b3">δαίομαι</b> (with analogical <b class="b3">-ι-</b>) agrees Skt. <b class="b2">dáyate</b> [[divide]]. Beside this diphthongical form there is monophthongical with <b class="b2">ā-</b> (<b class="b2">*deh₂-</b>) or <b class="b2">i-</b> (<b class="b2">*dh₂-</b>) vowel, e. g. <b class="b2">dā́-ti</b> | |etymtx=Grammatical information: v.<br />Meaning: [[divide]], [[feast]] (Il.)<br />Other forms: <b class="b3">δαίνυμι</b>, aor. <b class="b3">δαῖσαι</b>, fut. <b class="b3">δαίσω</b>, <b class="b3">δαισθείς</b>.<br />Derivatives: Abstracta <b class="b3">δαίς</b>, <b class="b3">-τός</b> f. [[portion]], [[meal]] (Il.), compp. <b class="b3">ἁβρό-</b>, <b class="b3">ὁμό-</b>; <b class="b3">δαίτη</b> [[meal]] (Il.); <b class="b3">δαιτύς</b>, <b class="b3">-ύος</b> f. <b class="b2">id.</b> (X 496; Chantraine Gramm. hom. 1, 96) with <b class="b3">δαιτυμών</b>, <b class="b3">-όνος</b> m. [[guest]] (Od.); <b class="b3">δαιτυμονεύς</b> (Nonn.); <b class="b3">δαῖσις</b> <b class="b2">division (of property)</b> (Gortyn) with <b class="b3">δαισάνη</b> = <b class="b3">πτισάνη</b> (EM), <b class="b3">δαίσιμον</b> (<b class="b3">-ιον</b> EM) <b class="b3">ἐδώδιμον</b> H.; <b class="b3">δαιθμός</b> <b class="b2">division, divided land</b> (inscr.). - Nomen loci: <b class="b3">δαιτήριον</b> (EM). - Nomina agentis: <b class="b3">δαιτρός</b> [[divider]], [[carver]] (Od.) with <b class="b3">δαιτροσύναι</b> pl. <b class="b2">the arts of the carver</b> (π 253); denomin. <b class="b3">δαιτρεύω</b> [[divide]], [[carva]] (Il.) with <b class="b3">δαιτρεία</b> (Hdn.); <b class="b3">Δαίτωρ</b> als EN (Θ 275), <b class="b3">συνδαίτωρ</b> [[conviva]] (A.); - <b class="b3">δαιτρόν</b> [[part]], [[portion]] (Δ 262); - <b class="b3">δαίτης</b> title of a priest (E. Fr. 472, 12), as second member in <b class="b3">λαγο-δαίτας</b> (A.) s. Fraenkel Nom. ag. 1, 193f. - Isolated <b class="b3">δαιταλεύς</b> [[banqueter]] (A.), cf. <b class="b3">δαιταλάομαι</b> [[banquet]] and <b class="b3">δαιταλουργία</b> (Lyk.). - An enlargement of <b class="b3">δαίομαι</b> is [[δαΐζω]]. On [[δαίμων]] s. v.<br />Origin: IE [Indo-European] [175] <b class="b2">*deh₂-</b>, <b class="b2">*deh₂-i-</b> [[cut]], [[divide]]<br />Etymology: To <b class="b3">δαίομαι</b> (with analogical <b class="b3">-ι-</b>) agrees Skt. <b class="b2">dáyate</b> [[divide]]. Beside this diphthongical form there is monophthongical with <b class="b2">ā-</b> (<b class="b2">*deh₂-</b>) or <b class="b2">i-</b> (<b class="b2">*dh₂-</b>) vowel, e. g. <b class="b2">dā́-ti</b> [[cut off]], <b class="b2">di-tí-</b> [[dividing]]; without vowel <b class="b2">d-yá-ti</b> [[divide]], <b class="b2">*dh₂-i̯e-</b>; the forms go back on <b class="b2">*d(e)h₂-(i)-</b>. - Here also [[δῆμος]] (Dor. <b class="b3">δᾶμος</b>), s. v. From Germanic and Armenian the word for [[time]], as OE [[tīma]], ONo. [[tīme]] [[hour]], [[time]], PGm. <b class="b2">*tī-man-</b> < <b class="b2">*dī-mon-</b>, OHG [[zīt]], Arm. [[ti]] <b class="b2">old age, time</b>, IE <b class="b2">*dī-t(i</b>)-. - Cf. [[δατέομαι]], and [[δάπτω]]. | ||
}} | }} | ||
{{FriskDe | {{FriskDe | ||
|ftr='''δαίομαι''': {daíomai}<br />'''Forms''': [[δαίνυμι]], Aor. δαῖσαι, Fut. [[δαίσω]] *‘verteilen, *austeilen’, [[bewirten]], Med. [[schmausen]] (poet. seit Il., auch Hdt.) ἐπι [[δαίομαι]] (ὅρκον ''h''. ''Merc''. 383).<br />'''Grammar''': v.<br />'''Meaning''': ‘(ver)teilen’ (Od., Pi.),<br />'''Derivative''': Mehrere Verbalabstrakta: 1. [[δαίς]], -τός f. [[Portion]], [[Speise]], [[Mahlzeit]] (vorw. poet. seit Il.), Kompp. ἁβρό-, ὁμό-; 2. [[δαίτη]] [[Mahlzeit]] (poet. seit Il.); 3. [[δαιτύς]], -ύος f. ib. (X 496; nach [[ἐδητύς]] u. a., Porzig Satzinhalte 340, Chantraine Gramm. hom. 1, 96) mit [[δαιτυμών]], -όνος m. [[Gast]] (seit Od.; zur Bildung Chantraine Formation 173); erweitert [[δαιτυμονεύς]] (Nonn., vgl. [[ἡγεμών]] : -ονεύς); 4. [[δαῖσις]] ‘Verteilung (des Eigentums)’ (Gortyn) mit [[δαισάνη]] = [[πτισάνη]] (''EM''; vgl. [[δόσις]] in ähnlicher Bedeutung), δαίσιμον (-ιον ''EM'')· ἐδώδιμον H.; 5. [[δαιθμός]] [[Verteilung]], [[verteiltes Land]] (Inschr.); Versuch einer semantischen Differenzierung der Nomina actionis bei Benveniste Noms d’agent 66f. — Nomen loci: [[δαιτήριον]] (''EM''). — Nomina agentis: [[δαιτρός]] [[Zerleger]], [[Vorschneider]] (poet. seit Od.) mit δαιτροσύναι pl. [[die Künste des Vorschneiders]] (π 253, Versende; vgl. Porzig Satzinhalte 226); denominativ [[δαιτρεύω]] [[zerlegen]], [[vorschneiden]] (ep. seit Il.) mit [[δαιτρεία]] (Hdn.); Δαίτωρ als EN (Θ 275), [[συνδαίτωρ]] [[conviva]] (A. in lyr.); — daneben [[δαιτρόν]] [[Anteil]], [[Portion]] (Δ 262; vgl. Chantraine 331); — [[δαίτης]] als Priestertitel (E. ''Fr''. 472, 12), als Hinterglied in λαγοδαίτας (A. in lyr.) usw., s. Fraenkel Nom. ag. 1, 193f. — Für sich steht [[δαιταλεύς]] [[Schmauser]] (A., Ar. u. a.), zunächst von einem λ-Nomen ebenso wie [[δαιταλάομαι]] [[schmausen]] und [[δαιταλουργία]] (Lyk.); weitere Vermutungen bei Boßhardt Die Nomina auf -ευς 36. — Eine Erweiterung von [[δαίομαι]] ist [[δαΐζω]]. Zu [[δαίμων]] s. bes.<br />'''Etymology''' : Zu [[δαίομαι]] (mit analogisch bewahrtem -ι-) stimmt aind. ''dáyate'' [[zerteilen]], [[Teil haben]], [[zerstören]]. Neben dieser di- phthongischen Form stehen aber monophthongische mit ''ā''- bzw. ''ĭ''- Vokal, z. B. ''dā́''-''ti'' [[abschneiden]], ''di''-''tí''- [[das Verteilen]]; außerdem noch das vokallose ''d''-''yá''-''ti'' [[abtrennen]], [[teilen]]. Alle diese Formen können nur vereinigt werden unter Annahme einer ursprünglich langdiphthongischen Wurzel ''dāi''-, die einerseits ''dā''-, anderseits im Ablaut ''dăi''- (''dəi''-) und ''dī''-, letzten Endes sogar ''d''(''ə'')- (zunächst aus ''dā''- abgeschwächt) ergeben hätte. — Hierher auch [[δῆμος]] (dor. [[δᾶμος]]), s. d.; aus dem Germanischen und dem Armenischen noch einige Wörter für [[Zeit]], wie ags. ''tīma'', anord. ''tīme'' ‘Stunde, ''time''’, urg. *''tī''-''man''-, idg. *''dī''-''mon''- (vgl. [[δαίμων]]), ahd. ''zīt'', anord. ''tīð'' ‘''Zeit''’, wahrscheinlich = arm. ''ti'' [[Alter]], [[Zeit]], idg. *''dī''-''t''(''i'')- (vgl. δαιτ- in [[δαίς]]). — S. noch [[δατέομαι]] und [[δάπτω]].<br />'''Page''' 1,341-342 | |ftr='''δαίομαι''': {daíomai}<br />'''Forms''': [[δαίνυμι]], Aor. δαῖσαι, Fut. [[δαίσω]] *‘verteilen, *austeilen’, [[bewirten]], Med. [[schmausen]] (poet. seit Il., auch Hdt.) ἐπι [[δαίομαι]] (ὅρκον ''h''. ''Merc''. 383).<br />'''Grammar''': v.<br />'''Meaning''': ‘(ver)teilen’ (Od., Pi.),<br />'''Derivative''': Mehrere Verbalabstrakta: 1. [[δαίς]], -τός f. [[Portion]], [[Speise]], [[Mahlzeit]] (vorw. poet. seit Il.), Kompp. ἁβρό-, ὁμό-; 2. [[δαίτη]] [[Mahlzeit]] (poet. seit Il.); 3. [[δαιτύς]], -ύος f. ib. (X 496; nach [[ἐδητύς]] u. a., Porzig Satzinhalte 340, Chantraine Gramm. hom. 1, 96) mit [[δαιτυμών]], -όνος m. [[Gast]] (seit Od.; zur Bildung Chantraine Formation 173); erweitert [[δαιτυμονεύς]] (Nonn., vgl. [[ἡγεμών]] : -ονεύς); 4. [[δαῖσις]] ‘Verteilung (des Eigentums)’ (Gortyn) mit [[δαισάνη]] = [[πτισάνη]] (''EM''; vgl. [[δόσις]] in ähnlicher Bedeutung), δαίσιμον (-ιον ''EM'')· ἐδώδιμον H.; 5. [[δαιθμός]] [[Verteilung]], [[verteiltes Land]] (Inschr.); Versuch einer semantischen Differenzierung der Nomina actionis bei Benveniste Noms d’agent 66f. — Nomen loci: [[δαιτήριον]] (''EM''). — Nomina agentis: [[δαιτρός]] [[Zerleger]], [[Vorschneider]] (poet. seit Od.) mit δαιτροσύναι pl. [[die Künste des Vorschneiders]] (π 253, Versende; vgl. Porzig Satzinhalte 226); denominativ [[δαιτρεύω]] [[zerlegen]], [[vorschneiden]] (ep. seit Il.) mit [[δαιτρεία]] (Hdn.); Δαίτωρ als EN (Θ 275), [[συνδαίτωρ]] [[conviva]] (A. in lyr.); — daneben [[δαιτρόν]] [[Anteil]], [[Portion]] (Δ 262; vgl. Chantraine 331); — [[δαίτης]] als Priestertitel (E. ''Fr''. 472, 12), als Hinterglied in λαγοδαίτας (A. in lyr.) usw., s. Fraenkel Nom. ag. 1, 193f. — Für sich steht [[δαιταλεύς]] [[Schmauser]] (A., Ar. u. a.), zunächst von einem λ-Nomen ebenso wie [[δαιταλάομαι]] [[schmausen]] und [[δαιταλουργία]] (Lyk.); weitere Vermutungen bei Boßhardt Die Nomina auf -ευς 36. — Eine Erweiterung von [[δαίομαι]] ist [[δαΐζω]]. Zu [[δαίμων]] s. bes.<br />'''Etymology''' : Zu [[δαίομαι]] (mit analogisch bewahrtem -ι-) stimmt aind. ''dáyate'' [[zerteilen]], [[Teil haben]], [[zerstören]]. Neben dieser di- phthongischen Form stehen aber monophthongische mit ''ā''- bzw. ''ĭ''- Vokal, z. B. ''dā́''-''ti'' [[abschneiden]], ''di''-''tí''- [[das Verteilen]]; außerdem noch das vokallose ''d''-''yá''-''ti'' [[abtrennen]], [[teilen]]. Alle diese Formen können nur vereinigt werden unter Annahme einer ursprünglich langdiphthongischen Wurzel ''dāi''-, die einerseits ''dā''-, anderseits im Ablaut ''dăi''- (''dəi''-) und ''dī''-, letzten Endes sogar ''d''(''ə'')- (zunächst aus ''dā''- abgeschwächt) ergeben hätte. — Hierher auch [[δῆμος]] (dor. [[δᾶμος]]), s. d.; aus dem Germanischen und dem Armenischen noch einige Wörter für [[Zeit]], wie ags. ''tīma'', anord. ''tīme'' ‘Stunde, ''time''’, urg. *''tī''-''man''-, idg. *''dī''-''mon''- (vgl. [[δαίμων]]), ahd. ''zīt'', anord. ''tīð'' ‘''Zeit''’, wahrscheinlich = arm. ''ti'' [[Alter]], [[Zeit]], idg. *''dī''-''t''(''i'')- (vgl. δαιτ- in [[δαίς]]). — S. noch [[δατέομαι]] und [[δάπτω]].<br />'''Page''' 1,341-342 | ||
}} | }} | ||