κρείσσων: Difference between revisions

|lstext='''κρείσσων''': -ον, γεν. ονος, ὡς ἀείποτε παρ’ Ἐπικ. καὶ Ἀρχαίοις Ἀττ.· παρὰ μεταγεν. Ἀττ. κρείττων· παρὰ μεταγεν. Ἴωσι [[κρέσσων]], ὡς καὶ παρὰ Πινδ.· Δωρ. [[κάρρων]]· ― συγκρ. τοῦ κρατὺς (ἴδε [[κράτιστος]]), ἰσχυρότερος, δυνατώτερος, [[μάλιστα]] ἐν μάχῃ, κρ. [[βασιλεύς]], ὅτε χώσεται ἀνδρὶ χέρηι Ἰλ. Α. 80· κρείσσοσιν ἶφι μάχεσθαι Φ. 486· Διὸς κρ. [[νόος]] [[ἠέπερ]] ἀνδρῶν Π. 688· κεραυνοῦ κρέσσον... [[βέλος]] Πινδ. Ι. 8 (7), 72, πρβλ. Ἡρόδ. 7. 172, κτλ.· [[κρείσσων]] χεῖρας Ἀντιφῶν 128. 39, κτλ.· [[ἐντεῦθεν]] ὑπερισχύων, νικῶν, [[ὑπέρτερος]], [[ἀνώτερος]], [[ὁππότερος]] δέ κε νικήσῃ κρ. τε γένηται Ἰλ. Γ. 71· κρ. ἀρετῇ τε βίῃ τε Ψ. 578. 2) ὡς πρὸς τὴν σημασίαν συχνὰ ὡς συγκριτικ. τοῦ [[ἀγαθός]], καλλίτερος, οἱ κρέσσονες, οἱ ἀνώτεροί τινος, [[κυρίως]] κατὰ τὴν θέσιν ἢ τὸ [[ἀξίωμα]], Πινδ. Ο. 10 (11). 47, Ν. 10. 136 (ἀλλ’ [[ὡσαύτως]], οἱ ἰσχυρότεροι, δυνατώτεροι, Εὐρ. Ὀρ. 710, Θουκ. 1. 8, κτλ.)· κρείσσονες θεοί, ἐπὶ τῶν ὑπερτέρων θεῶν κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὸν Ὠκεανόν, Αἰσχύλ. Πρ. 902, πρβλ. Ἀποσπ. 7· ὁ κρ. [[Ζεὺς]] ὁ αὐτ. ἐν Ἀγ. 60· οὕτω, τὰ κρείσσω Εὐρ. Ἴων 973· τὸ κρ. Πλάτ. Σοφιστ. 216Β, Ἀνών. παρὰ Σουΐδ.· ― τὰ κρείσσονα, τὰ πλεονεκτήματα, τὰ ὑπάρχοντα ἡμῖν κρείσσονα καταπροδοῦναι Θουκ. 4. 10. 3) μετ’ ἀπαρ., [[οὔτις]] ἐμεῖο [[κρείσσων]] ᾧ κ’ [[ἐθέλω]] δόμεναί τε καὶ ἀρνήσασθαι ([[τόξον]]), οὐδεὶς ἔχει μεγαλείτερον [[δικαίωμα]] ἐμοῦ νά..., Ὀδ. Φ. 345· οὐκ [[ἄλλος]] κρ. παραμυθεῖσθαι Πλάτ. Πολιτ. 268Β· ― κρεῖσσόν ἐστι, μετ’ ἀπαρ., [[εἶναι]] καλλίτερον νά..., κρ. γάρ ἐστιν [[εἰσάπαξ]] θανεῖν ἤ... πάσχειν κακῶς Αἰσχύλ. εἰς Ἀγ. 750, πρβλ. Πρ. 624, Ἡρόδ. 3. 52, κτλ.· τὸ μὴ [[εἶναι]] κρ. ἢ τὸ ζῆν κακῶς Σοφ. Ἀποσπ. 436· ἀλλ’ [[ὡσαύτως]], [[κρείσσων]] εἰμί, μετὰ μετοχ., ὡς, κρ. γὰρ [[ἦσθα]] μηκέτ’ ὢν ἢ ζῶν τυφλὸς Σοφ. Ο. Τ. 1368, πρβλ. Λοβ. Αἴ. 622 (635)· κρ. ἦν ὁ ἀγὼν μὴ γεγενημένος Αἰσχίν. 27. 16. ΙΙ. [[ἀνώτερος]], ὑπερτερῶν, ὑπερβάλλων, [[ὕψος]] κρεῖσσον ἐκπηδήματος Αἰσχύλ. εἰς Ἀγ. 1376· ἐπὶ κακῶν πράξεων, κρείσσον’ ἀγχόνης, ἄξια μεγαλειτέρας τιμωρίας ἢ τοῦ δι’ ἀγχόνης θανάτου, Σοφ. Ο. Τ. 1374· κρεῖσσον [[θέαμα]] δεργμάτων ἢ [[ὥστε]] προσδέρκεσθαι Εὐρ. Ἱππ. 1217· θαύματος Βάκχ. 667· κρείσσον’ ἢ λέξαι τολμήματα Ἱκέτ. 844· κρ. ἢ λόγοισιν (ἐνν. εἰπεῖν) Ι. Τ. 837· [[ἀναρχία]] κρ. πυρὸς Ἑκ. 608· [[πρᾶγμα]] ἐλπίδος κρ. γεγενημένον, χειρότερον παρ’ ὅσον ἠδύνατό τις νὰ περιμένῃ, Θουκ. 2. 64· κρεῖττον λόγου τὸ [[κάλλος]] Ξεν. Ἀπομν. 3. 11, 1· κρ. τῆς ἡμετέρας δυνάμεως ὁ αὐτ. ἐν Κύρ. 7. 5, 9. ΙΙΙ. ἔχων δύναμιν, ἰσχὺν ὑπερτέραν τινός, κύριός τινος, μὴ κυριευόμενος ὑπ’ [[αὐτοῦ]], ἰδίως ἐπὶ ἐπιθυμιῶν καὶ παθῶν, τοῦ ἔρωτος [[αὐτόθι]] 6. 1, 34· γαστρὸς καὶ κερδῶν [[αὐτόθι]] 4. 2, 45· τοὺς δὲ μὴ ἐρῶντας κρείττους αὐτῶν ὄντας, δηλ. νικῶντας τὴν ἑαυτῶν φυσικὴν ὁρμὴν εἰς ἔρωτα, Πλάτ. Φαῖδρ. 232Α, κ. ἀλλ.· κρ. χρημάτων, [[ἀνώτερος]] τῆς ἐπιδράσεως τῶν χρημάτων, Θουκ. 2. 60, Ἰσοκρ. 5Ε· οὕτω, τῶν συμμάχων κρ. Ξεν. Ἀθ. 2, 1· ― [[ὡσαύτως]], ὁ θέτων ἑαυτὸν [[ὑπεράνω]] τινός, κρ. τοῦ δικαίου Θουκ. 3. 84· κρείσσους ὄντες... τῷ λογισμῷ ἐς τὸ ἀνέλπιστον τοῦ βεβαίου, καταντήσαντες διὰ σκέψεως εἰς ἀπόλυτον πεποίθησιν ὅτι οὐδεμία ὑπάρχει ἐλπὶς περὶ βεβαίου τινὸς πράγματος, [[αὐτόθι]] 83· φαύλους καὶ κρείττους τῆς παιδείας = οὓς παιδευθῆναι ἀδύνατον (ὀλίγῳ κατωτέρῳ) Ἀριστ. Πολιτικ. 5. 12, 8. IV. ἐν τῷ Ἀττικῷ πεζῷ λόγῳ ἐπὶ ἠθικῆς ἐννοίας, καλλίτερος, ἐξοχώτερος, ὁ κρείττων [[λόγος]] Ἀριστοφ. Νεφ. 113 κἑξ.· ἴδε ἐν λ. [[ἥσσων]]. V. Ἐπίρρ. κρεισσόνως, Ἀντιφῶν 128. 34 Bekk.· [[ὡσαύτως]] κρεῖσσον, Σοφ. Ο. Τ. 176. (τὸ [[κρείσσων]] χρησιμεύει ὡς ἓν τῶν συγκριτικῶν τοῦ [[ἀγαθός]]· ἀλλὰ τὸ ἀληθὲς θετικὸν [[εἶναι]] κρατὺς ([[κράτος]]) καὶ ὁ ἀρχικὸς [[τύπος]] θὰ ἦτο κρατίων ἢ κρατyων· πρβλ. [[ἥσσων]], [[ἐλάσσων]]).