μειαγωγός: Difference between revisions

|lstext='''μειᾰγωγός''': -όν, ([[μεῖον]], ἄγω) ὁ ἄγων τὸν πρὸς θυσίαν ἀμνὸν ([[μεῖον]], ὃ ἴδε) εἰς τοὺς φράτορας [[ὅπως]] ζυγισθῇ, [[ὥσπερ]] μ. ἱστάνων Εὔβουλ. ἐν «Δήμ.» 1 (ἴδε Meineke 5, σελ. 36)· - [[ἐντεῦθεν]] μειαγωγέω, ἄγω τὸν ἀμνὸν εἰς τοὺς φράτορας [[ὅπως]] ζυγισθῇ ἐνώπιον αὐτῶν, καὶ μεταφορ., μ. τὴν τραγῳδίαν, [[ζυγίζω]] αὐτὴν ὡς ζυγίζουσι τοὺς ἀμνούς, Ἀριστοφ. Βάτρ. 798· - μειαγωγία, ἡ, Σουΐδ.· [[Κατὰ]] τὸν Ἁρποκρ. «[[μεῖον]] καὶ [[μειαγωγός]]: Ἰσαῖος ἐν τῷ πρὸς Στρατοκλέα ‘παρέστησε [[μεῖον]]’· θῦμά ἐστιν ὃ τοῖς φράτορσι παρεῖχον οἱ τοὺς παῖδας εἰσάγοντες εἰς τούτους. Ἐρατοσθένης δὲ ἐν τοῖς περὶ κωμῳδίας φησὶν [[οὕτως]] ‘νόμου ὄντος μὴ [[μεῖον]] εἰσάγειν ὡρισμένου τινός, ἐπισκώπτοντες μετὰ παιδιᾶς πάντα τὸν εἰσάγοντα, [[μεῖον]] ἔφασαν εἰσάγειν, [[ὅθεν]] τὸ μὲν [[ἱερεῖον]] [[μεῖον]] προσηγορεύθη, μειαγωγὸς δὲ ὁ εἰσάγων’. [[Ἀπολλόδωρος]] ἐν τοῖς περὶ θεῶν ‘οἱ φράτορες’, φησίν, ‘ἵνα μείζονας νέμωνται μερίδας, ἐφώνουν ἑστῶτες, ἱστάνειν [[δεῖν]], [[μεῖον]] γάρ ἐστι’.»