χαρά: Difference between revisions

|lstext='''χᾰρά''': ἡ· (√ΧΑΡ, [[χαίρω]])· - ὡς καὶ νῦν, [[χαρά]], εὐφροσύνη, [[τέρψις]], πρῶτον παρ’ Ἀττικ. πεζογράφοις τε καὶ ποιηταῖς· μετὰ γεν., στόματος ἐν πρώτῃ χαρᾷ, ἐπὶ ἀνθρώπου πεινῶντος, Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 251· - ἀλλὰ μετὰ γεν. τοῦ ἀντικειμένου, χαρὰ ἢ [[εὐαρέστησις]] ἔν τινι, μελέων Εὐρ. Ἄλκ. 579· πρὸς χαρὰν λόγων, [[συμφώνως]] πρὸς τὰς χαροποιοὺς ἀγγελίας, Σοφ. Τρ. 178· ἢ κέρτομός με θεοῦ τις ἐκπλήσσει [[χαρά]]; ἢ ἀπατηλή τις ἐκ θεοῦ σταλεῖσα χαρὰ ἐκπλήσσει με; Εὐρ. Ἄλκ. 1125· [[ὡσαύτως]], χ. ἐπί τινι Πλάτ. Ὅροι 413Ε· - χ. διδόναι τινὶ Σοφ. Τραχ. 201· χ. λαβεῖν Εὐρ. Ἴων 1449· ἐμπλῆσαί τινα χαρᾶς ὁ αὐτ. ἐν Φοιν. 170· [[χαρά]] μ’ ὑφέρπει Αἰσχύλ. Ἀγ. 270· χαρὰν λέγειν τινί, εὔχεσθαί τινι χαράν, Ἀριστοφ. Πλ. 637· χαρὰν χαίρειν Πλούτ. 2. 1091Ε, Εὐαγγ. κ. Ματθ. β΄, 10 - χαρᾷ, μετὰ χαρᾶς, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1630, Χο. 233, κλπ.· οὕτω, μετὰ χαρᾶς Κωμικ. Ἀνώνυμ. 362· χαρᾶς ὕπο Αἰσχύλ. Ἀγ. 540· ὑπὸ χ. Ξεν. Κυνηγ. 6, 15· σὺν χαρᾷ Σοφ. Ἠλ. 934, κτλ. ΙΙΙ. ἐν συγκεκριμένῃ ἐννοίᾳ, ἐπὶ προσώπων, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί.., χαρὰ καὶ στέφανός μου Ἐπιστ. πρὸς Φιλιππ. δ΄, 1, πρβλ. Α΄ πρὸς Θεσσ. β΄, 20.

|elrutext='''χᾰρά:''' ἡ радость, восторг: χαρᾷ Aesch., Soph., ὑπὸ χαρᾶς Aesch., Xen. и διὰ τὴν χαράν Xen., Polyb. от радости, на радостях; πρὸς χαρὰν λόγων Soph. от радостной вести; χαρᾷ μελέων Eur. в восторге от песен; χαρὰν χαίρειν Plut., NT испытывать радость, быть в восторге, ликовать; σὺν и [[ἅμα]] χαρᾷ Soph., Xen. и μετὰ χαρᾶς Xen. с радостью.