ἅδην: Difference between revisions

|lstext='''ἅδην''': ἢ ἄδην, Ἐπ. ἄδδην, ἐπίρρ. Λατ. satis, [[μέχρι]] κόρου, [[ἔδμεναι]] ἄδδην, ἐσθίειν [[μέχρι]] κόρου, Ἰλ. Ε. 203, καὶ ἀλλ.· ἐμπιπλάμενοι σίτων ἄδην, Πλάτ. Πολιτικ. 272C. 2) μετὰ γεν. οἵ μιν [[ἅδην]] [[ἐλόωσι]] ... πολέμοιο, Ν. 315· ἔτι μίν φημι [[ἅδην]] [[ἐλάαν]] κακότητος, Ὀδ. Ε. 290· οὕτω παρ’ Ἀττ., [[ἅδην]] ἔλειξεν αἵματος, ἔγλειψεν, ὅσον ἠδύνατο νὰ φάγῃ ἐκ τοῦ αἵματος, Αἰσχύλ. Ἀγ. 828· οὕτω παρὰ Πλάτ.· καὶ τούτων μὲν [[ἅδην]], Εὐθύφρ. 11Ε, πρβλ. Πολ. 341C, κτλ.· [[ἅδην]] ἔχειν τινός, ἔχων ἀρκετὸν ἔκ τινος πράγματος, [[εἶναι]] κεκορεσμένον ἐξ [[αὐτοῦ]], ὁ αὐτ. Χαρμ. 153D· τοῦ [[φαγεῖν]], Ἀριστ. Πρβλ. 28. 7· - [[ὡσαύτως]], [[ἅδην]] ἔχουσιν οἱ λόγοι, Πλάτ. Πολ. 541Β· καὶ μ. μετοχ., ἄδην εἶχον κτείνοντες, Ἡρόδ. 9. 39. (Ἡ [[ῥίζα]] [[εἶναι]] ἈΔ ἢ ἉΔ, πρβλ. τὸ Λατ. satis, satur, satio· [[ἐντεῦθεν]] [[ἀδέω]], [[ἄδος]]· [[ὡσαύτως]], ἄση, ἀσάομαι· βραχύτερος δὲ [[τύπος]] τῆς ῥίζης ἀ φαίνεται ἐν τοῖς ἄω, satio, [[ὁπόθεν]] καὶ τὸ [[ἄατος]].) [ᾰ, ἐξαιρέσει τῆς φράσεως [[ἔδμεναι]] ἄδην· ἴδε ἐν λ. [[ἀδέω]]].