ἤδη: Difference between revisions

16 bytes removed ,  20 April 2021
m
Text replacement - "μετὰ" to "μετὰ"
m (Text replacement - "   <span class="bld">" to "<span class="bld">")
m (Text replacement - "μετὰ" to "μετὰ")
Line 14: Line 14:
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''ἤδη''': ἐπίρρ. ἔχον σχέσιν πρὸς τὸ νῦν, οἵαν τὸ Λατ. jam πρὸς τὸ nunc· - τὸ μὲν νῦν, nunc, ἀναφέρεται εἰς τὴν παροῦσαν στιγμήν· τὸ δὲ ἤδη, jam, ἢ εἰς τὸ ἀμέσως παρελθόν, ἕως τώρα, πλέον, τώρα πλέον, πρὸ τούτου, πρότερον, ἢ εἰς τὸ ἀμέσως μέλλον, τώρα, ἀμέσως, ἐν τῷ ἅμα, παρευθὺς (ἴδε Ἀριστ. Φυσ. 4. 13, 5)· - ἀπό τοῦ Ὁμ. καὶ [[ἐφεξῆς]] κοινότατον, ἀλλὰ κατὰ τὸ πλεῖστον ἐπὶ τῆς πρώτης σημασίας: 1) ἐπὶ τοῦ ἀμέσως παρελθόντος, νὺξ ἤδη τελέθει, [[εἶναι]] πλέον νύξ, Ἰλ. Η. 282, 293· [[συχνάκις]] μετ’ ἀριθμ., ἤδη γὰρ τρίτον ἐστὶν [[ἔτος]] Ὀδ. Β. 89· [[ἔτος]] τόδ’ ἤδη δέκατον Σοφ. Φ. 312· ἦν δ’ [[ἦμαρ]] ἤδη δεύτερον [[αὐτόθι]] 354· τελοῦντες ἕκτον ἕβδομόν τ’ ἤδη δρόμον ὁ αὐτ. Ἠλ. 726· ἤδη γὰρ πολὺς ἐκτέταται [[χρόνος]] ὁ αὐτ. Αἴ. 1402· σχεδὸν γάρ τι ἤδη Θουκ. 7, 33· τρίτην ἤδη ἡμέραν Πλάτ. Πρωτ. 309D. β) [[ἐνίοτε]] ἐπὶ τοπικῆς σχέσεως, ἀπὸ ταύτης ἤδη [[Αἴγυπτος]], ἀμέσως [[μετὰ]] τοῦτο εἶνε Αἴγ. Ἡρόδ. 3. 5, πρβλ. 2. 15., 4. 99, Εὐρ. Ἱππ. 1200· Φωκεῦσιν ἤδη [[ὅμορος]] ἡ Βοιωτία ἐστὶν Θουκ. 3. 95. 2) ἐπὶ τοῦ μέλλοντος, [[φρονέω]] δὲ διακρινθήμεναι ἤδη Ἀργείους καὶ Τρῶας Ἰλ. Γ. 98, πρβλ. Η. 402, Πλάτ. Γοργ. 486Ε· λέξον νῦν με τάχιστα, [[ὄφρα]] κεν ἤδη... ταρπώμεθα Ἰλ. Ω. 635, πρβλ. Ὀδ. Δ. 294· ἤδη νῦν... μεγάλ’ εὔχεο Ἰλ. Π. 844· στείχοις ἂν ἤδη Σοφ. Τρ. 624· ἤδη... στέλλεσθε; ὁ αὐτ. Φ. 466· [[μετὰ]] τοῦτ’ ἤδη Ἀριστοφ. Θεσμ. 655. 3) [[ἐνίοτε]] κατ’ ἀντίθ. πρὸς τὸ μέλλον ἢ τὸ παρελθόν, [[εὐθύς]], τώρα, ἀμέσως, τοῖς μὲν γὰρ ἤδη, τοῖς δ’ ἐν ὑστέρῳ χρόνῳ Σοφ. Ο. Κ. 614· οἱ μὲν τάχ’, οἱ δ’ [[ἐσαῦθις]], οἱ δ’ ἤδη Εὐρ. Ἱκέτ. 551· οὐ τάχ’, ἀλλ’ ἤδη Ἀριστοφ. Βάτρ. 527· - οὕτω τιθέμενον μεταξὺ τοῦ ἄρθρου καὶ τοῦ πτωτικοῦ δηλοῖ τὴν παρουσίαν πράγματός τινος, ἡ ἤδη [[χάρις]], ἡ παροῦσα [[εὔνοια]], Δημ. 664. 23· τὸ ἤδη κολάζειν Ξεν. Ἀν. 7. 7, 24. 4) ἐν συλλογισμοῖς, ἤδη γὰρ ἂν προστίθεσθαι Πλάτ. Θεαίτ. 201Ε· τὰ ἐκ τούτων ἤδη συγκείμενα [[αὐτόθι]] 202Β· ἐμέ τε καὶ σὲ καὶ τἆλλ’ ἤδη [[αὐτόθι]] 159Β· πᾶς ἤδη ἂν εὕροι ὁ αὐτ. Πολιτ. 398C, κτλ. 5) [[μετὰ]] τοῦ ὑπερθ., ὦ πάντων ἀνδρῶν ἤδη [[μάλιστα]] … κτησάμενε, ἔως τώρα, [[μέχρι]] τοῦ νῦν, Ἡρόδ. 8. 106· μέγιστος ἤδη διάπλους Θουκ. 6. 31· οὕτω [[μετὰ]] συγκρ., ἤδη … λόγου [[μέζων]] Ἡρόδ. 2. 148. ΙΙ. [[συχνάκις]] συνάπτεται μετ’ ἄλλων χρονικῶν μορίων, ἤδη νῦν, τώρα δά, Ὅμ., Αἰσχύλ. Ἀγ. 1578· ἢ νῦν ἤδη Σοφ. Ἀντ. 801· ἤδη ποτὲ Ἰλ. Α. 260· πότ’ ἤδη Αἰσχύλ. Εὐμ. 50, Σοφ. Αἴ. 1142· ἤδη ποτὲ Ἀριστοφ. Νεφ. 346· [[πώποτε]] Εὔπολ. Πόλ. 9, Πλάτ. Πολ. 493D· - ἤδη [[πάλαι]] Σοφ. Ο. Κ. 510· - ἤδη [[τότε]], Λατ. jam tam, tum demum, Πλάτ. Πολ. 417Β· τότ’ ἤδη Αἰσχύλ. Πρ. 911· - [[ἐπεὶ]] ἤδη, Λατ. quum jam, Ὀδ. Δ. 260· εἰ ἤδη Ἰλ. Χ. 52· - τὸ τηνίκ’ ἤδη Σοφ. Ο. Κ. 440· τὸ λοιπὸν ἤδη ὁ αὐτ. Φ. 454· [[ἄλλοτε]] ἤδη πόλλάκις Πλάτ. Πολ. 507Α· ἤδη γε Δημ. 357. 16.
|lstext='''ἤδη''': ἐπίρρ. ἔχον σχέσιν πρὸς τὸ νῦν, οἵαν τὸ Λατ. jam πρὸς τὸ nunc· - τὸ μὲν νῦν, nunc, ἀναφέρεται εἰς τὴν παροῦσαν στιγμήν· τὸ δὲ ἤδη, jam, ἢ εἰς τὸ ἀμέσως παρελθόν, ἕως τώρα, πλέον, τώρα πλέον, πρὸ τούτου, πρότερον, ἢ εἰς τὸ ἀμέσως μέλλον, τώρα, ἀμέσως, ἐν τῷ ἅμα, παρευθὺς (ἴδε Ἀριστ. Φυσ. 4. 13, 5)· - ἀπό τοῦ Ὁμ. καὶ [[ἐφεξῆς]] κοινότατον, ἀλλὰ κατὰ τὸ πλεῖστον ἐπὶ τῆς πρώτης σημασίας: 1) ἐπὶ τοῦ ἀμέσως παρελθόντος, νὺξ ἤδη τελέθει, [[εἶναι]] πλέον νύξ, Ἰλ. Η. 282, 293· [[συχνάκις]] μετ’ ἀριθμ., ἤδη γὰρ τρίτον ἐστὶν [[ἔτος]] Ὀδ. Β. 89· [[ἔτος]] τόδ’ ἤδη δέκατον Σοφ. Φ. 312· ἦν δ’ [[ἦμαρ]] ἤδη δεύτερον [[αὐτόθι]] 354· τελοῦντες ἕκτον ἕβδομόν τ’ ἤδη δρόμον ὁ αὐτ. Ἠλ. 726· ἤδη γὰρ πολὺς ἐκτέταται [[χρόνος]] ὁ αὐτ. Αἴ. 1402· σχεδὸν γάρ τι ἤδη Θουκ. 7, 33· τρίτην ἤδη ἡμέραν Πλάτ. Πρωτ. 309D. β) [[ἐνίοτε]] ἐπὶ τοπικῆς σχέσεως, ἀπὸ ταύτης ἤδη [[Αἴγυπτος]], ἀμέσως μετὰ τοῦτο εἶνε Αἴγ. Ἡρόδ. 3. 5, πρβλ. 2. 15., 4. 99, Εὐρ. Ἱππ. 1200· Φωκεῦσιν ἤδη [[ὅμορος]] ἡ Βοιωτία ἐστὶν Θουκ. 3. 95. 2) ἐπὶ τοῦ μέλλοντος, [[φρονέω]] δὲ διακρινθήμεναι ἤδη Ἀργείους καὶ Τρῶας Ἰλ. Γ. 98, πρβλ. Η. 402, Πλάτ. Γοργ. 486Ε· λέξον νῦν με τάχιστα, [[ὄφρα]] κεν ἤδη... ταρπώμεθα Ἰλ. Ω. 635, πρβλ. Ὀδ. Δ. 294· ἤδη νῦν... μεγάλ’ εὔχεο Ἰλ. Π. 844· στείχοις ἂν ἤδη Σοφ. Τρ. 624· ἤδη... στέλλεσθε; ὁ αὐτ. Φ. 466· μετὰ τοῦτ’ ἤδη Ἀριστοφ. Θεσμ. 655. 3) [[ἐνίοτε]] κατ’ ἀντίθ. πρὸς τὸ μέλλον ἢ τὸ παρελθόν, [[εὐθύς]], τώρα, ἀμέσως, τοῖς μὲν γὰρ ἤδη, τοῖς δ’ ἐν ὑστέρῳ χρόνῳ Σοφ. Ο. Κ. 614· οἱ μὲν τάχ’, οἱ δ’ [[ἐσαῦθις]], οἱ δ’ ἤδη Εὐρ. Ἱκέτ. 551· οὐ τάχ’, ἀλλ’ ἤδη Ἀριστοφ. Βάτρ. 527· - οὕτω τιθέμενον μεταξὺ τοῦ ἄρθρου καὶ τοῦ πτωτικοῦ δηλοῖ τὴν παρουσίαν πράγματός τινος, ἡ ἤδη [[χάρις]], ἡ παροῦσα [[εὔνοια]], Δημ. 664. 23· τὸ ἤδη κολάζειν Ξεν. Ἀν. 7. 7, 24. 4) ἐν συλλογισμοῖς, ἤδη γὰρ ἂν προστίθεσθαι Πλάτ. Θεαίτ. 201Ε· τὰ ἐκ τούτων ἤδη συγκείμενα [[αὐτόθι]] 202Β· ἐμέ τε καὶ σὲ καὶ τἆλλ’ ἤδη [[αὐτόθι]] 159Β· πᾶς ἤδη ἂν εὕροι ὁ αὐτ. Πολιτ. 398C, κτλ. 5) μετὰ τοῦ ὑπερθ., ὦ πάντων ἀνδρῶν ἤδη [[μάλιστα]] … κτησάμενε, ἔως τώρα, [[μέχρι]] τοῦ νῦν, Ἡρόδ. 8. 106· μέγιστος ἤδη διάπλους Θουκ. 6. 31· οὕτω μετὰ συγκρ., ἤδη … λόγου [[μέζων]] Ἡρόδ. 2. 148. ΙΙ. [[συχνάκις]] συνάπτεται μετ’ ἄλλων χρονικῶν μορίων, ἤδη νῦν, τώρα δά, Ὅμ., Αἰσχύλ. Ἀγ. 1578· ἢ νῦν ἤδη Σοφ. Ἀντ. 801· ἤδη ποτὲ Ἰλ. Α. 260· πότ’ ἤδη Αἰσχύλ. Εὐμ. 50, Σοφ. Αἴ. 1142· ἤδη ποτὲ Ἀριστοφ. Νεφ. 346· [[πώποτε]] Εὔπολ. Πόλ. 9, Πλάτ. Πολ. 493D· - ἤδη [[πάλαι]] Σοφ. Ο. Κ. 510· - ἤδη [[τότε]], Λατ. jam tam, tum demum, Πλάτ. Πολ. 417Β· τότ’ ἤδη Αἰσχύλ. Πρ. 911· - [[ἐπεὶ]] ἤδη, Λατ. quum jam, Ὀδ. Δ. 260· εἰ ἤδη Ἰλ. Χ. 52· - τὸ τηνίκ’ ἤδη Σοφ. Ο. Κ. 440· τὸ λοιπὸν ἤδη ὁ αὐτ. Φ. 454· [[ἄλλοτε]] ἤδη πόλλάκις Πλάτ. Πολ. 507Α· ἤδη γε Δημ. 357. 16.
}}
}}
{{bailly
{{bailly