ἴσχω: Difference between revisions

|lstext='''ἴσχω''': [[ἕτερος]] [[τύπος]] τοῦ ἔχω (ἀπαντῶν μόνον κατ’ ἐνεστ., καὶ παρατ. ἐνεργ. καὶ Παθ., Ἐπικ. ἀπαρ. ἰσχέμεναι, ἰσχέμεν, Ὀδ. Χ. 330, Ἰλ. Ρ. 501), ἀλλὰ παρ’ Ὁμ. καὶ Ἡσ. μετὰ περιωρισμένης σημασίας, [[κωλύω]], [[ἀναχαιτίζω]], δὲν ἀφίνω τινὰ νὰ ἀπέλθῃ, κρατῶ [[ἐντός]], [[περιορίζω]] (ἀλλ’ ἴδε κατωτ. ΙΙ), ἢ νὺ σέ που [[δέος]] ἴσχει Ἰλ. Ε. 812, 817, κλπ.· Καλυψοῦς ἥ μιν [[ἀνάγκη]] ἴσχει Ὀδ. Δ. 558· θυμὸν ἴσχειν ἐν στήθεσσιν Ἰλ. Ι. 256· ἶσχεν ἑὸν [[μένος]] Ἡσ. Θ. 687. οὐδ’ ἔτι σηκοὶ ἴσχουσι (τοὺς μόσχους) Ὀδ. Κ. 413. πρὼν ποταμῶν... ῥέεθρα ἴσχει Ἰλ. Ρ.750. ἴσχειν ἵππους Ο. 456, κτλ.. οὕτω καὶ παρ’ Ἡρόδ. 3. 77, καὶ τοῖς Ἀττ.: - μετὰ γεν., χειμάρρου… τόν... οὔτ’ ἄρα ἕρκεα ἴσχει ἀλωάων, τὸν ἐμποδίζει ἀπό..., Ἰλ. Ε. 90. ἀλλ’ ἴσχε μὲν σῆς συγγόνου... [[ξίφος]], μὴ κτείνῃς αὐτήν, Εὐρ. Ἑλ. 1656. ἴσχ. τῆς ῥοῆς, τοῦ ἰέναι Πλάτ. Κρατ. 416Β, 420Ε. [[οὕτως]], ἴσχ. τινὰ μὴ πράσσειν Εὐρ. Ι. Α. 661 πρβλ. ἔχω Α. ΙΙ. 8. ἴσχε δακὼν [[στόμα]] ὁ αὐτ. ἐν Ἡρ. Μαιν. 1244. τὸ ἴσχον, τὸ κωλῦον, θαυμάσας ὅ τι τὸ ἴσχον εἴη τὴν πορείαν Ξεν. Ἀν. 6. 3, 13. 2) ἀμεταβ., ἴσχε, «στάσου», ἴσχε, μὴ φοβοῦ, νικῶν πολὺ Αἰσχύλ. Χο. 1052· ἐπὶ πλοίων, εἶμαι ἠγκυροβολημένος, Θουκ. 2. 91, πρβλ. 7. 35. ἐπὶ ποταμῶν, «σταματῶ, ὀλιγοστεύω», Ἀρρ. Ἀν. 5. 9· - ἀλλ’ ἐπὶ τῆς ἀμεταβ. ταύτης σημασ. παρ’ Ὁμ. [[εἶναι]] εὔχρηστον τὸ Μέσ. ἢ Παθ., ἴσχεσθ’ Ἀργεῖοι, μὴ φεύγετε Ὀδ. Ω. 54, πρβλ. Ἰλ. Γ. 82· σὺ δὲ ἴσχεο, «κρατήσου», γενοῦ ἥρεμος, «παύου» (Σχόλ.), Α. 244· ἴσχεο, «πέπαυσο» (Σχόλ.), Β. 247, Ὀδ. Χ. 356, κτλ… [[ἡσυχάζω]], [[μένω]] [[ἥσυχος]], σιωπῶ, καὶ ἴσχεο μηδ’ ὀνομήνῃς λ. 251: - μετὰ γεν., ἴσχομαί τινος, ἀπέχομαι ἀπό τινος, ἀφίσταμαι, [[ἀπομακρύνομαι]], λώβης ἴσχεσθαι Ὀδ. Σ. 347, Υ. 285, Ω 323, 531· [[ἀλλά]], ἴσχετο ἐν τούτῳ, ἀπροσ., ἐδῶ ἐσταμάτησε, διεκόπη (ἡ διαπραγμάτευσις), Ξεν. Ἀν. 6. 3, 9. ΙΙ. κρατῶ κανόνα [[ἀγχόθι]] δ’ ἴσχ’, εὐφήμει, ὁ αὐτ. ἐν Τρ. 178. ἐλπίσιν ἴσχειν τι, ἐλπίζειν τι, [[αὐτόθι]] 138. εἰ ταύταν τούτῳ γνώμαν ἴσχεις, ἐὰν ἐξακολουθῇς νὰ ἔχῃς ταύτην τὴν γνώμην ἢ τοῦτον τὸν σκοπὸν περὶ τούτου τοῦ ἀνδρός, ὁ αὐτ. ἐν Φιλ. 853. ἐπιστήμην Πλάτ. Θεαίτ. 198Α· ἐπὶ ἐξωτερικῶν πραγμάτων, [[ὀδύνη]] ἴσχει τὴν γαστέρα, κατέχει, κυριεύει,ταλαιπωρεῖ, Ἱππ. 567. 38. τὸν αἶσ’ [[ἄπλατος]] ἴσχει Σοφ. Αἴ. 256. - Παθ., φθόῃ ἴσχεσθαι Ἰσοκρ. 386D. ΙΙΙ. μεθ’ Ὅμ., ὡς τὸ ἔχω,.ἔχω ὑπὸ τὴν κατοχήν μου, [[κατέχω]] ὡς κτῆμά μου, Ἡρόδ. 2.39, Θουκ. 3. 58. ἔχω γυναῖκα, σύζυγον, Ἡρόδ. 5. 92, 2· - ἐπὶ γυναικῶν, ἴσχ. ἐν γαστρί, ἢ [[ἁπλῶς]] ἴσχειν, κυοφορεῖν, ἐγκυμονεῖν, Ἱππ. 1014F, κτλ.· [[ὡσαύτως]], μετὰ τοῦτον ἴσχει Κλεόμβροτον Ἡρόδ. 5. 41· ἀκολούθως [[ὡσαύτως]], ἴσχε κἀμοῦ μνῆστιν, ἔχε καὶ ἐμὲ εἰς τὴν μνήμην σου, Σοφ. Αἴ. 520· λῆστιν ἴσχεις ἐπιλανθάνει, λησμονεῖς, ὁ αὐτ. ἐν Ο. Κ. 584· [[ἄλλος]] ἴ. ὁ αὐτ. ἐν Ο. Τ. 1031· γνώμην ἴ. γνῶναι ὁ αὐτ. ἐν Ἠλ. 214· ἴ. δοῦλον βίον ὁ αὐτ. ἐν Τρ. 302. νοῦν Πλάτ. Συμ. 181D· ἐπωνυμίαν, [[θάρσος]], [[δέος]], κτλ., ὁ αὐτ. ἐν Παρμ. 130Ε, κτλ.· - μετὰ διπλῆς αἰτ., ἴσχ. τινὰ ξύνευνον Σοφ. Αἴ. 1031· θεὸν οὐ λήξω προστάταν ἴσχων ὁ αὐτ. ἐν Ο. Τ. 882. 2) [[περιέχω]], [[περιλαμβάνω]], [[ἐπιφέρω]], φθόνον ἴσχει [[ὄλβος]] Πινδ. Π. 11. 45· - [[οὕτως]], αἱ ψῆφοι [[τάλαντον]] ἴσχουσιν, ἰσοδυναμοῦσι [[πρός]]… Πολύβ. 5. 26, 13· ἡ δὲ μνᾶ ἴσχει λίτρας δύο καὶ ἥμισυ Ἰωσήπου Ἰουδ. Ἀρχ. 14. 7, 1· ἀλλὰ πιθανῶς διορθωτέον ἐν τούτοις τοῖς χωρίοις: ἰσχύουσι, ἰσχύει, ἴδε [[ἰσχύω]] 3. 3) ἀμεταβ., ὡς τὸ ἔχω, ἀπολέμως ἴσχειν, ἀπολέμως ἔχειν, Πλάτ. Πολιτικ. 307Ε. εὖ ἴσχ., εὖ ἔχειν, ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 411 C. ὧδε ὁ αὐτ. ἐν Φιλήβ. 38 C· χαλεπώτερον Θουκ. 7. 50.