στυγερός: Difference between revisions

|lstext='''στῠγερός''': -ά, -όν, ([[στυγέω]]) ποιητ. ἐπίθ., μεμισημένος, ἐβδελυγμένος, ἢ [[μισητός]], [[βδελυκτός]], [[συχν]]. παρ’ Ὁμ., Ἡσ. καὶ τοῖς Τραγικ., ἐπί τε προσώπων καὶ πραγμάτων, στ. Ἄιδης Ἰλ. Θ. 368, Ὀδ. Β. 135· [[δαίμων]], [[πόλεμος]], [[γάμος]], [[πένθος]], κτλ., Ὀδ. Ε. 396, Ἰλ. Δ. 240, κτλ.· [[μοῖρα]], μοῦσα Αἰσχύλ. Πέρσ. 909, Εὐμ. 308· [[γαῖα]] Σοφ. Φιλ. 1174· [[μάτηρ]] Εὐρ. Μήδ. 113. - ματὰ δοτ., [[πλήρης]] μίσους κατὰ τινος, στυγερὸς δὲ οἱ ἔπλετο θυμῷ , ἦτο [[πλήρης]] μίσους κατ’ [[αὐτοῦ]] ἐν τῇ καρδίᾳ, Ἰλ. Ξ. 158· [[ἀλλά]], [[λάθα]] Πιερίσι στ., μισητὴ εἰς αὐτούς, Σοφ. Ἀποσπ. 146. 2) μεμισημένος, [[μισητός]], [[ἄθλιος]], [[ἐλεεινός]], [[βίος]] ὁ αὐτ. ἐν Τρ. 1016· στ. πάθεα, στ. ἐγὼ Ἀριστοφ. Ἀχ. 1191, 1207 (πιθανῶς [[παρῳδία]])· [[πλοῦτος]]… θνάσκοντι στυγερώτατος Πινδ. Ο. 11 (10). 108. ΙΙ. Ἐπίρρ. -ρῶς, πρὸς λύπην τινός, ἀθλίως, Ἰλ. Π. 723, Ὀδ. Ψ. 23, Σοφ. Φιλ. 166. - Παρ’ Ἡσύχ. «στυγηρὸς» διάφ. γραφ.