ὄπισθεν: Difference between revisions

|lstext='''ὄπισθεν''': παρ’ Ἴωσι καὶ μεταγεν. Ἀττικ. ὄπισθε πρὸ συμφώνου, ὡς καὶ παρὰ ποιηταῖς, Πινδ. Ο. 6. 108, Εὐρ. Κύκλ. 545, Ι. Τ. 1333, πρβλ. Λοβ. εἰς Φρύνιχ. 8. 284· ποιητ. [[ὡσαύτως]] ὄπῐθεν, Ὅμ., Πίνδ., Αἰσχύλ. Πέρσ. 1001· [[ὄπιθε]], Ἰλ. Π. 791· - Ἐπίρρ. 1) τόπου, [[ὀπίσω]], εἰς τὸ [[ὀπίσω]] [[μέρος]], [[συχν]]. παρ’ Ὁμήρ. ἀντίθετον τῷ [[πρόσθεν]], Ἰλ. Ε. 595· [[πρόσθε]] [[λέων]] ὄπιθεν δὲ [[δράκων]] μέσση δὲ [[χίμαιρα]] Ζ. 181· [[ὄπισθεν]] καταλείπειν Ὀδ. Κ. 209· μένειν Ἰλ. Ι. 332, κλ.· πέμψει δὲ τοι [[οὖρον]] [[ὄπισθεν]] Ὀδ. Ο. 34· ὄπ. ἕπεσθαι, ἀκολουθεῖν Αἰσχύλ. ἔνθ. ἀνωτ., κτλ.· οἱ ὄπιθεν, οἱ καταλειπόμενοι [[ὀπίσω]], π. χ. [[ὅταν]] ἀποθνήσκῃ τις, Ὀδ. Λ. 66· ἀλλ’ [[ὡσαύτως]] οἱ ἐν τῇ ὀπισθοφυλακῇ, Ξεν. Κύρ. 2. 2, 8· εἰ τοὺς ὄπ. ἐς τὸ [[πρόσθεν]] ἄξομεν, θὰ φέρωμεν τοὺς [[ὄπισθεν]] τεταγμένους εἰς τὰ ἐμπρὸς (μεταφορ.), Σοφ. Αἴ. 1249· αἱ ὄπ. ἁψῖδες Ἡρόδ. 4. 72· τὰ [[ὄπισθεν]]. τὰ [[ὀπίσω]] μέρη, τὰ νῶτα, Ἰλ. Λ. 613· τὰ ὄπ. τῶν πολεμίων Ξεν. Ἀν. 3. 4, 40, κτλ. - εἰς [[τοὔπισθεν]], πρὸς τὰ [[ὀπίσω]], Εὐρ. Φοίν. 1410, Πλάτ., κλ.· εἰς τ. τοξεύειν, πρὸς τὰ [[ὀπίσω]], ‘versis sagittis’, ὡς οἱ [[Πάρθοι]], Ξεν. Ἀν. 3. 3, 10· ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ ἐκ [[τοὔπισθεν]], Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 482, πρβλ. Ξεν. Ἀν. 4. 1, 6· ἐν τῷ ὄπ. Πλάτ. Πολ. 614C, Ξεν., κτλ.· - καὶ ἐδόκει αὐτοῖς ἀναπτύσσειν τὸ [[κέρας]] καὶ ποιήσασθαι [[ὄπισθεν]] τὸν ποταμόν, νὰ στραφῶσιν [[οὕτως]] [[ὥστε]] νὰ ἔχωσι τὸν ποταμὸν [[ὄπισθεν]], ὁ αὐτ. ἐν Ἀν. 1. 40, 9. 2) ὡς [[πρόθεσις]] μετὰ γεν., [[ὀπίσω]], «ἀπὸ ’[[πίσω]]», στῆ δ’ [[ὄπισθεν]] δίφροιο Ἰλ. Ρ. 468 ὄπισθε μάχης Ν. 536· τυτθὸν ὄπ. δμωὸς Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 467· ὄπισθε τῆς θύρης Ἡρόδ. 1. 9· ἔμπροσθέ τε Θερμοπυλέων καὶ ὄπ. ὁ αὐτ. 7. 176· ὄπ. ἐμοῦ .. εἰσῄει Πλάτ. Συμπ. 174Ε, κτλ.· - [[ἐνίοτε]] καὶ μετὰ τὴν πτῶσιν, δίφρου [[ὄπισθεν]] Ἰλ. Ω. 15· [[ἴμεν]] φάμας ὄπισθε, ἀκολουθεῖν τὴν φωνήν, Πινδ. Ο. 6. 108· γνώμης πατρῴας πάντ’ ὄπ. ἑστάναι Σοφ. Ἀντ. 640· - [[ὡσαύτως]], τούτοισι δ’ ὄπ. ἴτω Κρατῖν. ἐν «Δηλιάσιν» 1. ΙΙ. ἐπὶ χρόνου, μετὰ [[ταῦτα]], κατόπιν, ἐν τῷ μέλλοντι, Ἰλ. Δ. 362, Ὀδ. Β. 270., Σ. 105, Ἡσ., κλ.· [[ἤτοι]] ἐπὶ πράγματος μέλλοντος γενέσθαι ἢ ἐπὶ πράγματος [[ὅπερ]] ἀκολουθεῖ ἕτερον, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ [[αὐτίκα]], Ἰλ. Ι. 519· ὄπιθεν οὐ πολλὸν Πινδ. Ο. 10 (11). 43· πολλοῖς μησὶν ὄπισθε κἠνιαυτοῖς Θεοκρ. Ἐπιγράμμ. 20. 8· - πρβλ. [[ὀπίσω]] ΙΙ. 1. 2) ἐν τοῖσι ὄπισθε λόγοισι, ἐν τοῖς ἑπομένοις βιβλίοις, Ἡρόδ. 5. 22., 7. 213· πρβλ. [[ὀπίσω]] ΙΙ. 2· οὕτω [[συχν]]. παρὰ τοῖς γραμμ., [[ἐνίοτε]] ἐπὶ πράγματος [[ὅπερ]] ἀκολουθεῖ, ἀλλ’ [[ἐνίοτε]] ἐπὶ πράγματος [[ὅπερ]] προηγεῖται, Buttm. Σχόλ. εἰς Ὀδ. Α. 127, Λοβ. εἰς Φρύνιχ. 11. - Περὶ τοῦ συγκρ. ὀπίστερος, ὑπερθ. [[ὀπίστατος]], ἴδε τὰς λέξ. (Πιθ. ἐκ τοῦ [[ὄπις]], συγγενοῦς πρὸς τὰ [[ἀνόπιν]], κατόπιν, [[μετόπιν]], [[ὀπίσω]]).