κατερείπω: Difference between revisions

|Definition=<span class="bld">A</span> [[throw]] or [[cast down]], Ἴλιον κατερεῖψαι Pi.''Pae.'' 8.33; <b class="b3">κατὰ γάρ μιν ἐρείπει πῦρ</b> Orac. ap. [[Herodotus|Hdt.]]7.140; σεισμοὶ κατήρειψαν πολὺ τῆς κατοικίας Str.6.1.6, cf. Max.Tyr.1.3: metaph., <b class="b3">κ. τινά</b> [[ruin]], [[corrupt]] him, Plu.''Sol.''6:—Pass., [[fall in ruins]], of Troy, [[Euripides|E.]]''[[Hecuba|Hec.]]''477 (lyr.); [τὸ τεῖχος] κατερήρειπτο Hdn.8.2.4 codd.; κατερηρειμμένα ''IG'' 5(1).538.22 (Sparta); [[κατηριμμένα]] ib.12(5).1097.11 (Ceos, ii A.D.), 12(3).324.17(Thera, ii A.D.).<br><span class="bld">II</span> intr. in aor. 2, [[fall down]], [[fall prostrate]], [ὑπὸ ποταμοῦ] ἔργα κατήριπε κάλ' αἰζηῶν Il.5.92; κ. ἐς μέλαν ὕδωρ Theoc.13.49: pf., τεῖχος μὲν γὰρ δὴ κατερήριπεν Il.14.55.

{{bailly

|btext=<i>ao.</i> κατήρειψα, <i>pf. Pass.</i> κατερήρειμμαι;<br /><b>1</b> <i>tr.</i> renverser de fond en comble, détruire ; <i>fig.</i> corrompre;<br /><b>2</b> <i>intr. (à l'ao.2</i> [[κατήριπον]] <i>et au pf.</i> [[κατερήριπα]]) tomber, s'abattre.<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[ἐρείπω]].

|elnltext=κατ-ερείπω met acc. terneerwerpen, doen instorten, verwoesten; overdr.: ἃ καὶ σὲ κατερείπει wat zelfs jou terneerdrukt Plut. Sol. 6.6. med.-pass. intrans., met them. aor. κατήριπον en perf. κατερήριπα, instorten:; κατερείπεται (Troje) stort in Eur. Hec. 477 (lyr.); τεῖχος... κατερήριπεν de muur is ingestort Il. 14.55; in... vallen:. κατήριπε δ’ ἐς μέλαν ὕδωρ hij stortte in het donkere water Theocr. Id. 13.49.

{{elru

|elrutext='''κατερείπω:''' Diod. [[κατερειπόω]] (aor. 1 κατήρειψα, aor. 2 [[κατήριπον|κατήρῐπον]], pf. [[κατερήριπα|κατερήρῐπα]]; pf. pass. κατερήρειμμαι)<br /><b class="num">1</b> [[разрушать]], [[сокрушать]] ([[κατά]] μιν ἐρείπει [[πῦρ]] τε καὶ ὀξὺς [[Ἄρης]] Her.; σεισμος κατερείπων Plut.; καπνῷ κατερείπεσθαι Eur.);<br /><b class="num">2</b> [[губить]] (τινά Plut.);<br /><b class="num">3</b> (с aor. 2) рушиться, погибать ([[τεῖχος]] κατερήριπεν Hom.): κατήριπε ἐς [[ὕδωρ]] Theocr. он утонул.

|sltr=[[κατερείπω]] [[cast]] [[down]] ἔδοξ[ε γὰρ] [[τεκεῖν]] πυρφόρον [[ἐρι]][ ] Ἑκατόγχειρα, σκληρᾷ [ ] [[Ἴλιον]] πᾶσάν νιν ἐπὶ π[έδον] κατερεῖψαι (v. [[τίκτω]]) Πα. 8A. 23.

|lsmtext='''κατερείπω:''' μέλ. <i>-ψω</i>,<br /><b class="num">I.</b> [[καταρρίπτω]] ή [[απορρίπτω]], σε Χρησμ. [[παρά]] Ηροδ. — Παθ., συντρίβομαι, συνθλίβομαι, λέγεται για την [[Τροία]], σε Ευρ.<br /><b class="num">II.</b> αμτβ., στον αόρ. βʹ <i>κατήρῐπον</i>, [[καταπέφτω]], κατακρημνίζομαι, σε Ομήρ. Ιλ., Θεόκρ.· ομοίως στον παρατ., [[τεῖχος]] κατερήριπεν, σε Ομήρ. Ιλ.

{{ls

|lstext='''κατερείπω''': μέλλ. -ψω, [[καταρρίπτω]], κατὰ γάρ νιν ἐρείπει πῦρ καὶ Ἄρης Χρησμ. παρ’ Ἡροδ. 7. 140· σεισμοὶ κατήρειψαν πολὺ τῆς κατοικίας Στραβ. 259· κ. τινί, [[διαφθείρω]], Πλουτ. Σόλων 6.- Παθ., [[καταπίπτω]] εἰς ἐρείπια, ἐπὶ τῆς Τροίας, [[Τροία]] κατερείπεται καπνῷ τυφομένα Εὐρ. Ἑκάβω. 477· τὸ [[τεῖχος]] κατερήριπτο Ἡρῳδιαν. 8. 2· κατερηρειμμένα Συλλ. Ἐπιγρ. 1330. 22· κατηρειμμένα [[αὐτόθι]] (προσθῆκαι) 2349d, 2454· κατηρείφθη [[τεῖχος]] Ἀρρ. Ἀνάβ. 2. 22, 7. ΙΙ. ἀμεταβ. ἐν τῷ ἀορ. β΄, [[καταπίπτω]], κρημνίζομαι, ὑπ’ ὄμβρου ἔργα κατήριπε κάλ’ αἰζηῶν Ἰλ. Ε. 92, πρβλ. Θεόκρ. 13. 49· [[οὕτως]] ἐν τῷ πρκμ. [[τεῖχος]] μὲν γὰρ δὴ κατερήριπεν Ἰλ. Ξ. 25.