ἔτι: Difference between revisions

|lstext='''ἔτι''': ῐ, πλὴν ἐν ἄρσει, Ἰλ. Ζ. 139, κτλ.. (Πρβλ. Σανσκρ. ati (ultra)· Λατ. et, et-iam, at- ἐν τῷ at-avus): ― Ἐπίρρ. Ι. χρονικόν, 1) ἐπὶ τοῦ ἐνεστῶτος, ἀκόμη, [[εἰσέτι]], Λατ. adhuc, ἔτι μοι [[μένος]] ἔμπεδον Ἰλ. Ε. 254· ἔτι τυτθόν ἐόντα Ζ. 222· εἰ [[Ζεύς|Ζεὺς]] ἔτι [[Ζεύς|Ζεὺς]] Σοφ. Ο. Κ. 623· ἔτ’ ἐκ βρέφεος (πρβλ. [[ἐξέτι]]), ἔτι ἀπὸ τῆς βρεφικῆς ἡλικίας, Ἀνθ. Π. 9. 567· μετὰ τοῦ καί, ὡς ἔτι καί νῦν Ἰλ. Α. 455, Ἡρόδ.· ἔτι καί ἐκ παρόντων Θουκ. 7. 77· ἔτι καί νυνὶ Πλάτ. Συμπ. 215D· νῦν ἔτι ζεῖ Αἰσχύλ. Θήβ. 708, πρβλ. Ἀγ. 818· 2) ἐπὶ τοῦ παρελθόντος κατὰ τὸ πλεῖστον μετὰ παρατατ., ἀήθεσσον γάρ ἔτι, ἦσαν ἀκόμη ἀσυνήθιστοι, Ἰλ. Κ. 493, πρβλ. Ἡρόδ. 9. 102, κτλ.· [[ὡσαύτως]] μετ’ ἀορ., Αἰσχύλ. Χο. 340, Πλάτ. Πρωτ. 310C, κτλ. : ― ἐπὶ ταύτης τῆς ἐννοίας πρέπει [[ἐνίοτε]] νὰ ἑρμηνεύηται διὰ τοῦ ἤδη, καὶ [[εἶναι]] και γεγονέναι ἔτι Πλάτ. Μένων 93 A· προορωμένοις ἔτι Θουκ. 5. 111, πρβλ. Διον. Ἁλ. 5. 46· ἔτι πρότερον Θουκ. 8. 45. 3) ἐπὶ τοῦ μέλλοντος, ἀκόμη, ἐπὶ πλέον, ἄλγε’ ἔδωκεν... ἠδ’ ἔτι δώσει Ἰλ. Α. 96, πρβλ. Ε. 465· οὕτω μετὰ τῆς εὐκτ., ἔτι... φιλέοι Ὀδ. Ο. 305· μετὰ τῆς προστ., μή τις ἔτι... ἔστω Β. 330., Ε. 8: ― [[ὡσαύτως]], μετὰ [[ταῦτα]], τοῦ λοιποῦ, Αἰσχύλ. Πρ. 908, Σοφ. Ἠλ. 66, κτλ., ἴδε Seidl. ἐν Εὐρ. Ἠλ. 636. 4) μετ’ ἀρνήσ., οὐκ ἔτι ἤ [[οὐκέτι]], οὐχὶ πλέον, ἴδε [[οὐκέτι]], [[μηκέτι]]. ΙΙ. Ἐπὶ βαθμοῦ, ἀκόμη, [[προσέτι]], ἔτι [[μᾶλλον]], Λατ. praelerea, insuper, ἕτερόν γ’ ἔτι Ὀδ. Ξ. 325· ἔτ’ [[ἄλλος]] Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 156, πρβλ. Ἰλ. Ζ. 411, Ὀδ. Λ. 623, Σοφ. Ἀντ. 218, κτλ.· τίν’ οὖν ἔτ’ ἄλλον...; Αἰσχύλ. Χο. 114· παρ’ Ἀττ. [[ὡσαύτως]], πρὸς τοῖσδ’ ἔτι, πρὸς τούτοις ἔτι (πρβλ. [[προσέτι]]) Σοφ. Φιλ. 1339, Ἀριστοφ. Νεφ. 720· ἔτι δέ, καὶ πρὸς τούτοις, ἐπὶ πλέον, Πλάτ. Φαῖδρ. 279 A, κτλ.· ἔτι δὲ καὶ Θουκ. 1. 80, κτλ.· πρῶτον μὲν... [[ἔπειτα]] δὲ... ἔτι δὲ..., Ξεν. Ἀν. 6. 6, 13· καὶ ἔτι, μόνον, Πλάτ. Σοφ. 239D. 2) [[συχνάκις]] πρὸς ἐπίτασιν συγκρ., ἔτι [[μᾶλλον]], «ἀκόμη περισσότερον», Ἰλ. Ξ. 97. 362· [[μᾶλλον]] ἔτι Ὀδ. Σ. 22· ἔτι καὶ [[μᾶλλον]] Πινδ. Π. 10. 88· ἔτι πλέον Ἡρόδ. 7. 6, Θουκ. 1. 80· [[παῖς]] τε κἄτι τοῦδ’ ἀνούστερος Αἰσχύλ. Πρ. 987· πότμῳ τῷ νῦν..., κἄτι τοῦδ’ ἐχθίονι Σοφ. Ο. Τ. 272, πρβλ. Ἠλ. 559, 1299. 3)μετὰ τοῦ θετικοῦ, ἔτι [[τοίνυν]] τοσόνδε, [[ἄλλο]] τόσον, ἀκόμη τόσον, Πλάτ. Θεαίτ. 184Β· [[πρόσθεν]] ὁ αὐτ. ἐν Σοφιστ. 242D· ἔτι ἄνω, ἀκόμη ἀνωτέρω, Ξεν. Ἀν. 7. 5, 9 ἔτι [[μάλα]] Ἀριστοφ. Εἰρ. 53, 462, Βάτρ. 864· οὕτω το adhuc παρὰ τοῖς μεταγεν. Λατ., ἴδε Passow ad Tac. Germ. 19. Ἐν τοιαύταις περιστάσεσι [[συχνάκις]] ἀπαντᾷ ὡς διάφ. γραφ. παρ’ Ἡροδ. 6. 97.

|ftr='''ἔτι''': {éti}<br />'''Grammar''': Adv.<br />'''Meaning''': [[noch]], [[noch dazu]], [[ferner]] von Zeit und Grad (seit Il.).<br />'''Etymology''' : Altes Adverb, auch im Indoiranischen, z. B. aind. ''áti'' ib., Italischen, lat. und umbr. ''et'' [[und]], Germanischen, z. B. got. ''iþ'' [[δέ]], [[καί]], erhalten; dazu noch phryg. ετιτετικμενος u. a.; idg. *''éti''. Weitere Formen nebst hypothetischen Kombinationen bei WP. 1, 42ff., Pok. 70f., Ernout-Meillet und W.-Hofmann s. ''et''; zu [[ἔτι]] noch Schwyzer-Debrunner 564.<br />'''Page''' 1,582