3,274,125
edits
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0784.png Seite 784]] (s. [[φέρω]]), 1) [[heraustragen]], herausbringen; [[νηῶν]] δ' ἔκφερ' ἄεθλα Il. 23, 759; ἐξέφερον πολέμοιο 5, 664; Soph. Phil. 647; τεύχη Eur. Phoen. 779; Ar. Ach. 1109; ὅπλα ἐκ τοῦ μεγάρου Her. 8, 37; aus dem Meere ans Ufer, vom Arion, τὸν δὲ δελφῖνα λέγουσι ὑπολαβόντα [[ἐξενεῖκαι]] ἐπὶ Ταίναρον 1, 24; πόντου νιν ἐξήνεγκε [[κλύδων]] Eur. Hec. 701; [[ὥσπερ]] ἀτραπὸς ἐκφέρει, der Pfad führt heraus, Plat. Phaed. 66 b; wegtragen entwenden, Od. 15, 470; – med., χαμεύνια ἐξενεγκάμενοι, ihr Lager heraustragend, Plat. Conv. 220 d; νίκην, (für sich) davontragen, Her. 6, 103; [[κλέος]], sich erwerben, Soph. El. 60; Tr. 497; δόξαν Dem. 14, 1. Bes. – a) zum Begräbniß hinaustragen, [[bestatten]]; Il. 24, 786; [[ἐξενεῖκαι]] αὐτὸν κάλλιστα καὶ θάψαι Her. 7, 117; Plat. Phaed. 115 e; Eur. Alc. 716 u. Folgde. – b) von der Erde, [[hervorbringeningen]]; καρπόν Her. 1, 193; εἰς φῶς [[κύημα]] Plat. Rep. V, 461 c, ans Licht treten lassen; λόγον ἐξήνεγκας Soph. Trach. 733, vorbringen, wie öfter Plat., z. B. Menex. 236 c; kund werden lassen, aussprechen, [[δεῖγμα]] εἰς φῶς Legg. VII, 788 c, s. unter 2); oft [[δεῖγμα]], Dem. 19, 12. 23, 175, wie μαρτυρίας τῆς ὕβρεως, Beweise geben, 45, 80. Auch μισθοῖο [[τέλος]], herbeiführen, Il. 21, 450, wie πόλεμον, anstiften, Dem. 1, 21; [[πρός]] τινα, Xen. Hell. 3, 5, 1, wie Luc. Prom. 13; [[κατά]] τινος, Xen. Hell. 4, 8, 6; τινί, Pol.; [[μῖσος]] ἔς τινας, 15, 27, 3; νοῦν, Plut. Dem. 10. – Von Schriftstellern, herausgeben, Plat. Parm. 128 e u. Sp.; Ἀριστοφάνης ὅτε τὰς Νεφέλας ἐξέφερε, als er sie aufführte, Plut. educ. lib. 14; – Ἀπόλλωνα τὴν ἰατρικὴν ἐξενεγκεῖν, erfunden haben, D. Sic. 5, 74. – 2) ausbringen, unter die Leute bringen, [[bekannt machen]]; ἐξοισθήσεται εἰς Ἕλληνας Eur. Suppl. 577; τὴν ἀπάτην, ἐπιχείρησιν, Her. 3, 74. 8, 132; εἰς τὸ φῶς (s. oben 1 b); ἔργα εἰς τὴν ἀγοράν Aesch. 1, 97; εἰς τοὺς Ἕλληνας τὰ τῆς πόλεως ἁμαρτήματα Isocr. 8, 14; εἰς τὸ [[στράτευμα]] λόγον, bringt ein Gerede unter das Heer, Xen. An. 5, 6, 17; πρὸς οὐδένα τοὺς λόγους Plut. Them. 23, Keinem mittheilen; ἐπὶ γέλωτι τὰς [[οἴκοι]] διατριβάς Pericl. 36; τοὺς λόγους πρὸς αὐτούς Dem. 53, 14; συνθήκας, vorlegen, 33, 18; εἰς, bes. [[προβούλευμα]] εἰς τὸν δῆμον, zur Genehmigung vors Volk bringen, 59, 4; [[τέλος]], ein Edikt erlassen, Plut. Them. 12; vgl. Coriol. 6; D. Hal. 7, 35. 48; [[χρηστήριον]], ein Orakel verkündigen, Her. 5, 79, u. oft ohne Zusatz; εὐχήν Xen. An. 1, 9, 11; Sp.; – ὑαγόνα διὰ τοῦ υ στοιχείου ἐκφέροντες, mit dem υ aussprechen, Ath. III, 94 f; öfter in Schol. – Auch im med., γνώμην ἐκφέρεσθαι Her. 5, 36, seine Meinung aussprechen. – 3) [[bis ans Ziel führen]]; τὸ μόρσιμον, brachte zur Erfüllung, Pind. N. 4, 61; διὰ τῶν ἀνοήτων οὐδὲν ἂν [[καλῶς]] ἐξενεχθείη Dem. 61, 7. von Schwangeren, die Leibesfrucht vollständig austragen, Arist. Auch intr., Soph. ὁρᾷς τὰ τοῦδε ὡς ἐς ὀρθὸν ἐκφέρει μαντεύματα, in Erfüllung gehen, O. C. 1426; [[ὁπότε]] [[τελεόμηνος]] ἐκφέροι [[δωδέκατος]] [[ἄροτος]], zu Ende gehen, Trach. 821. – 4) [[fortreißen]]; vom Pferde, Xen. De re equest. 3, 4; auch intr., durchgehen; aber Il. 23, 376. 759 auslaufen, hervorrennen; sprichwörtlich ἡ ἅμαξα τὸν βοῦν ἐκφέρει Luc. D. Mort. 6, 2. – Von Affecten u. dgl. hingerissen werden; ἀπαιδευσίᾳ ὀργῆς πλεῖστον ἐκφερόμενοι Thuc. 3, 84; πρὸς ὀργήν Soph. El. 618; πρὸς αἰδῶ Eur. Alc. 601; λέγων ἐξηνέχθην, in der Rede ließ ich mich fortreißen, habe das Wahre verfehlt, Plat. Crat. 425 a; ἐνταῦθα ἐξηνέχθην εἰς [[ἅπερ]] Πρωταγόρας λέγει, ich wurde auf das, was Pr. sagt, geführt, 386 a; ἐξενεχθεὶς [[ὥστε]] κωμῳδοποιὸς [[γενέσθαι]] Rep. X, 606 c. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0784.png Seite 784]] (s. [[φέρω]]), 1) [[heraustragen]], herausbringen; [[νηῶν]] δ' ἔκφερ' ἄεθλα Il. 23, 759; ἐξέφερον πολέμοιο 5, 664; Soph. Phil. 647; τεύχη Eur. Phoen. 779; Ar. Ach. 1109; ὅπλα ἐκ τοῦ μεγάρου Her. 8, 37; aus dem Meere ans Ufer, vom Arion, τὸν δὲ δελφῖνα λέγουσι ὑπολαβόντα [[ἐξενεῖκαι]] ἐπὶ Ταίναρον 1, 24; πόντου νιν ἐξήνεγκε [[κλύδων]] Eur. Hec. 701; [[ὥσπερ]] ἀτραπὸς ἐκφέρει, der Pfad führt heraus, Plat. Phaed. 66 b; wegtragen entwenden, Od. 15, 470; – med., χαμεύνια ἐξενεγκάμενοι, ihr Lager heraustragend, Plat. Conv. 220 d; νίκην, (für sich) davontragen, Her. 6, 103; [[κλέος]], sich erwerben, Soph. El. 60; Tr. 497; δόξαν Dem. 14, 1. Bes. – a) zum Begräbniß hinaustragen, [[bestatten]]; Il. 24, 786; [[ἐξενεῖκαι]] αὐτὸν κάλλιστα καὶ θάψαι Her. 7, 117; Plat. Phaed. 115 e; Eur. Alc. 716 u. Folgde. – b) von der Erde, [[hervorbringeningen]]; καρπόν Her. 1, 193; εἰς φῶς [[κύημα]] Plat. Rep. V, 461 c, ans Licht treten lassen; λόγον ἐξήνεγκας Soph. Trach. 733, vorbringen, wie öfter Plat., z. B. Menex. 236 c; kund werden lassen, aussprechen, [[δεῖγμα]] εἰς φῶς Legg. VII, 788 c, s. unter 2); oft [[δεῖγμα]], Dem. 19, 12. 23, 175, wie μαρτυρίας τῆς ὕβρεως, Beweise geben, 45, 80. Auch μισθοῖο [[τέλος]], herbeiführen, Il. 21, 450, wie πόλεμον, anstiften, Dem. 1, 21; [[πρός]] τινα, Xen. Hell. 3, 5, 1, wie Luc. Prom. 13; [[κατά]] τινος, Xen. Hell. 4, 8, 6; τινί, Pol.; [[μῖσος]] ἔς τινας, 15, 27, 3; νοῦν, Plut. Dem. 10. – Von Schriftstellern, herausgeben, Plat. Parm. 128 e u. Sp.; Ἀριστοφάνης ὅτε τὰς Νεφέλας ἐξέφερε, als er sie aufführte, Plut. educ. lib. 14; – Ἀπόλλωνα τὴν ἰατρικὴν ἐξενεγκεῖν, erfunden haben, D. Sic. 5, 74. – 2) ausbringen, unter die Leute bringen, [[bekannt machen]]; ἐξοισθήσεται εἰς Ἕλληνας Eur. Suppl. 577; τὴν ἀπάτην, ἐπιχείρησιν, Her. 3, 74. 8, 132; εἰς τὸ φῶς (s. oben 1 b); ἔργα εἰς τὴν ἀγοράν Aesch. 1, 97; εἰς τοὺς Ἕλληνας τὰ τῆς πόλεως ἁμαρτήματα Isocr. 8, 14; εἰς τὸ [[στράτευμα]] λόγον, bringt ein Gerede unter das Heer, Xen. An. 5, 6, 17; πρὸς οὐδένα τοὺς λόγους Plut. Them. 23, Keinem mittheilen; ἐπὶ γέλωτι τὰς [[οἴκοι]] διατριβάς Pericl. 36; τοὺς λόγους πρὸς αὐτούς Dem. 53, 14; συνθήκας, vorlegen, 33, 18; εἰς, bes. [[προβούλευμα]] εἰς τὸν δῆμον, zur Genehmigung vors Volk bringen, 59, 4; [[τέλος]], ein Edikt erlassen, Plut. Them. 12; vgl. Coriol. 6; D. Hal. 7, 35. 48; [[χρηστήριον]], ein Orakel verkündigen, Her. 5, 79, u. oft ohne Zusatz; εὐχήν Xen. An. 1, 9, 11; Sp.; – ὑαγόνα διὰ τοῦ υ στοιχείου ἐκφέροντες, mit dem υ aussprechen, Ath. III, 94 f; öfter in Schol. – Auch im med., γνώμην ἐκφέρεσθαι Her. 5, 36, seine Meinung aussprechen. – 3) [[bis ans Ziel führen]]; τὸ μόρσιμον, brachte zur Erfüllung, Pind. N. 4, 61; διὰ τῶν ἀνοήτων οὐδὲν ἂν [[καλῶς]] ἐξενεχθείη Dem. 61, 7. von Schwangeren, die Leibesfrucht vollständig austragen, Arist. Auch intr., Soph. ὁρᾷς τὰ τοῦδε ὡς ἐς ὀρθὸν ἐκφέρει μαντεύματα, in Erfüllung gehen, O. C. 1426; [[ὁπότε]] [[τελεόμηνος]] ἐκφέροι [[δωδέκατος]] [[ἄροτος]], zu Ende gehen, Trach. 821. – 4) [[fortreißen]]; vom Pferde, Xen. De re equest. 3, 4; auch intr., durchgehen; aber Il. 23, 376. 759 auslaufen, hervorrennen; sprichwörtlich ἡ ἅμαξα τὸν βοῦν ἐκφέρει Luc. D. Mort. 6, 2. – Von Affecten u. dgl. hingerissen werden; ἀπαιδευσίᾳ ὀργῆς πλεῖστον ἐκφερόμενοι Thuc. 3, 84; πρὸς ὀργήν Soph. El. 618; πρὸς αἰδῶ Eur. Alc. 601; λέγων ἐξηνέχθην, in der Rede ließ ich mich fortreißen, habe das Wahre verfehlt, Plat. Crat. 425 a; ἐνταῦθα ἐξηνέχθην εἰς [[ἅπερ]] Πρωταγόρας λέγει, ich wurde auf das, was Pr. sagt, geführt, 386 a; ἐξενεχθεὶς [[ὥστε]] κωμῳδοποιὸς [[γενέσθαι]] Rep. X, 606 c. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>f.</i> [[ἐξοίσω]], <i>ao.</i> [[ἐξήνεγκα]], <i>ao.2</i> ἐξήνεγκον;<br /><i>Pass. ao.</i> ἐξηνέχθην;<br /><b>A.</b> <i>tr.</i> <b>I.</b> porter hors de, <i>d'où</i><br /><b>1</b> emporter : τινα πολέμοιο IL qqn hors du champ de bataille ; ὅπλα [[ἐκ]] μεγάρου HDT emporter des armes hors d'un palais ; <i>particul.</i> emporter pour enterrer (<i>cf. <i>lat.</i></i> efferre);<br /><b>2</b> emporter avec soi : [[ἄεθλον]] IL remporter un prix;<br /><b>3</b> porter hors (des limites) ; <i>fig., au Pass.</i> être emporté hors de soi, se laisser emporter (par la colère) ; <i>en b. part</i> ἐκφέρεσθαι πρὸς αἰδῶ EUR se laisser induire à des sentiments de respect;<br /><b>4</b> transporter : ἐπὶ [[Ταίναρον]] HDT à Ténare ; <i>en parl. du chemin lui-même</i> [[ὥσπερ]] ἄτραπος [[ἡμᾶς]] ἐκφέρει PLAT une sorte de sentier nous mène;<br /><b>II.</b> produire au dehors, <i>particul.</i> :<br /><b>1</b> mettre au jour, produire : καρπόν HDT des fruits ; τὸ [[χρηστήριον]] HDT faire connaître la réponse de l'oracle ; publier (un ouvrage);<br /><b>2</b> conduire à terme ; mettre à exécution, accomplir, acc.;<br /><b>B.</b> <i>intr.</i> se porter au dehors, s'élancer : [[οἱ]] ἵπποι [[ἔκφερον]] IL les chevaux s'élançaient ; <i>fig.</i> [[ἐς]] ὀρθὸν ἐκφέρει μαντεύματα SOPH les prédictions vont droit au but, <i>càd</i> s'accomplissent;<br /><i><b>Moy.</b></i> ἐκφέρομαι (<i>f.</i> ἐξοίσομαι, <i>ao.</i> ἐξηνεγκάμην);<br /><b>I.</b> porter d'un endroit à un autre, <i>càd</i> :<br /><b>1</b> transporter, acc.;<br /><b>2</b> emporter avec soi, remporter : νίκην HDT la victoire ; [[κλέος]] SOPH de la gloire;<br /><b>II.</b> produire au dehors : γνώμην HDT exposer son opinion.<br />'''Étymologie:''' [[ἐκ]], [[φέρω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐκφέρω''': μέλλ. [[ἐξοίσω]]: μέσ. μέλλ. ἐξοίσομαι μετὰ παθητ. σημασ., Ἡρόδ. 8. 49, 76. Φέρω ἔξω, [[ἐκκομίζω]], [[ἐξάγω]], τινὰ πολέμοιο Ἰλ. Ε. 664 κτλ.· ὅπλα ἐκ μεγάρου Ἡρόδ. 8. 37· οὕτω καὶ παρ᾿ Ἀττ., ἐκφ. πεύκας Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 494· τὴν λήθην ἐκφέρειν, ἀποδιώκειν, ἐξορίζειν, Ἀνθ. Π. παράρτ. 304. 2) [[ἐκκομίζω]] πρὸς ταφήν, Λατ. efferre, ἐξέφερον θρασὺν Ἕκτορα δακρυχέοντες Ἰλ. Ω. 786, πρβλ. Ἡρόδ. 7. 117, Ἀντιφῶντα 143. 40, κτλ., καὶ ἴδε τὴν λέξιν ἐκφορὰ Ι. 3) [[λαμβάνω]] τι καὶ [[ἀπέρχομαι]], [[ὑπεκκομίζω]], τρί᾿ ἄλεισα Ὀδ. Ο. 470· [[λαμβάνω]] ὡς [[βραβεῖον]] ἢ ἀμοιβήν, [[ἄεθλον]] Ἰλ. Ψ. 785· συχνότερον ἐν τῷ μέσ. τύπῳ, νίκην ἐκφ. Ἡρόδ. 6. 103, πρβλ. Σοφ. Ἠλ. 60, Δημ. 178. 7, κτλ. 4) [[ἐξάγω]] ἐκ τῆς θαλάσσης, [[ἀποβιβάζω]] εἰς τὴν ξηράν, ἐπὶ Ταίναρον Ἡρόδ. 1. 24, κτλ.· [[ὡσαύτως]] [[ῥίπτω]] εἰς τὴν ξηράν, πόντου νιν ἐξήνεγκε... [[κλύδων]] Εὐρ. Ἑκ. 701. ‒ Παθ., μετὰ μέσ. μέλλ., [[ἐξέρχομαι]], ἀποβιβάζομαι, φέρομαι ἢ ῥίπτομαι εἰς τὴν ξηράν, ἢν νικηθέωσι τῇ ναυμαχίῃ... ἐς τοὺς ἑωυτῶν ἐξοίσονται Ἡρόδ. 8. 49· ὡς ἐπεὰν γένηται ναυμαχίη, [[ἐνταῦθα]] [[μάλιστα]] ἐξοισομένων τῶν τε ἀνδρῶν καὶ τῶν ναυηγίων [[αὐτόθι]] 76., 2. 90. ΙΙ. [[ἐκφέρω]], κατὰ διαφόρους ἐννοίας· 1) ἐπὶ γυναικῶν, = φέρειν [[μέχρι]] τέλους, [[μέχρι]] δηλ. τοῦ τοκετοῦ, Ἱππ. 569. 17, πρβλ. Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 7. 4, 18, πρβλ. 6. 22, 16, π. Ζ. Γεν. 2. 8, 23, κ. ἀλλ.· ἐπὶ φυτῶν, [[φέρω]] σπόρον, [[αὐτόθι]] 1. 23, 5· ἐπὶ ἐδάφους γῆς, [[φέρω]] καρπόν, καρποφορῶ, Ἡρόδ. 1. 193., 4. 198. 2) ἐπὶ διορίας, [[κάμνω]] νὰ ἔλθῃ, ἀλλ᾿ ὅτε δὴ μισθοῖο [[τέλος]]... ὧραι ἐξέφερον Ἰλ. Φ. 451· τὸ μόρσιμον Πινδ. Ν. 4. 100· κακίας, ἀρετὰς ἐκφ. Πλούτ. Δημ. 1. 3) [[φέρω]] τι ἔξω, Λατ. edere, ἅπτε, παῖ, [[λύχνον]], κἄκφερε τὸ [[γραμματεῖον]] ἵν᾿ ἀναγνῶ λαβὼν Ἀριστοφ. Νεφ. 19· ἐκφ. [[χρηστήριον]], διδόναι χρησμόν, Ἡρόδ. 5. 79· ἐκφ. λόγον Σοφ. Τρ. 741· [[δεῖγμα]], Πλάτ. Νόμ. 788C, Δημ. 344. 20· ἐκφ. [[μῖσος]] εἴς τινας Πολύβ. 15. 27, 3· ἐκφ. τὴν ἰατρικὴν Διόδ. 5. 74· ἐπὶ δημοσίων ἀποφάσεων, ἐκφ. ἐς τὸν δῆμον Ἡρόδ. 9. 5· ἐκφ. [[προβούλευμα]] εἰς τὸν δῆμον, παρουσιάζει εἰς τὴν συνέλευσιν τοῦ λαοῦ νομοσχέδιόν τι, Δημ. 1346. 16· ([[οὕτως]] ἐν τῷ μέσ. τύπῳ, Αἰσχίν. 71. 21): ‒ ἐπὶ συγγραφέων, [[δημοσιεύω]] [[σύγγραμμα]], Πλάτ. Παρμ. 128Ε, Πλούτ. 2. 10C, κτλ.· ‒ [[καθόλου]], [[ἀποκαλύπτω]], διηγοῦμαί τι, τῷ μάγῳ Ἡρόδ. 3. 71: ‒ Μέσ., ἐκφέρεσθαι γνώμην, λέγειν γνώμην, ὁ αὐτ. 5. 36: ‒ Παθ., εἰς Ἕλληνας ἐξοισθήσεται Εὐρ. Ἱκ. 561. 4) φανερώνω, [[ἀποκαλύπτω]], [[ἐμφανίζω]], τὴν ἀπάτην Ἡρόδ. 3. 74· τὴν ἐπιχείρησιν ὁ αὐτ 8. 132. 5) ἔχω, ἀσκῶ, δύνασιν ἐκφέρει τίνα; Εὐρ. Ἴων 1012· καὶ ἐν τῷ μέσ. τύπῳ, μέγα τι [[σθένος]] ἁ [[Κύπρις]] ἐκφέρεται νίκας, ἐξασκεῖ μέγα [[σθένος]] νίκης, Σοφ. Τρ. 497. 6) ἐκφέρειν πόλεμον, Λατ. inferre bellum, ἐπιχειρεῖν πόλεμον, Δημ. 15. 10· ἐπί τινα Ἡρόδ. 6. 56· [[πρός]] τινα Ξεν. Ἑλλ. 3. 5, 1· τινι Πολύβ. 2. 36, 4, κτλ. 7) [[φέρω]] μετ᾿ ἐμοῦ, ἔχω ἐν ἐμοί, ὡς τὸ Λατ. referre, ἐκφέρουσι γὰρ μητρῷ᾿ ὀνείδη Εὐρ. Ἀνδρ. 621. 8) [[ἐκφράζω]], διὰ μέτρων Ἀριστ. Ποιητ. 1. 11· ὅρον ἐκφ., σχηματίζειν ὁρισμόν, ὁ αὐτ. Μετὰ τὰ Φυσ. 6. 15, 10· ‒ [[προφέρω]] λέξεις κατὰ τοῦτον ἢ ἐκεῖνον τὸν τρόπον, Ἀθήν. 94F. 9) [[ἀποτίνω]], πληρώνω ὡς φόρον, δισχίλια τάλαντα Πολύβ. 3. 27, 5, κτλ. ΙΙΙ. φέρομαι [[πέραν]] τινός, ἔξω ὅρων ἐκφερόμενον [[ἀκόντιον]] Ἀντιφῶν 121. 29· τὸ πλεῖστον μεταφ., παραφέρομαι [[ἕνεκα]] πάθους, ἀπαιδευσίᾳ ὀργῆς Θουκ. 3, 84· πρὸς ὀργὴν ἐκφέρεσθαι Σοφ. Ἠλ. 628· ἐκφ. πρὸς αἰδῶ, κλίνειν πρὸς τὴν αἰδῶ, Εὐρ. Ἄλκ. 601· λέγων ἐξηνέχθην Πλάτ. Κρατ. 425Α· ἐξενεχθεὶς [[ὥστε]] κωμῳδιοποιὸς γενέσθαι ὁ αὐτ. Πολ. 606C, πρβλ. Ξεν. Κύρ. 1. 6, 34. IV. [[φέρω]], ἄγω, εὖ δέ σ᾿ ἐκφέρει... βάσις Σοφ. Αἴ. 7· κινδυνεύει [[ὥσπερ]] [[ἀτραπός]] τις ἐκφέρειν ἡμᾶς ἐν τῇ σκέψει Πλάτ. Φαίδων 66Β: ‒ Παθ., [[ἐνταῦθα]] ἐξηνέχθην εἰς [[ἅπερ]] Πρωταγόρας λέγει ὁ αὐτ. Κρατ. 386Α. V. ἀμεταβ. (ἐξυπακουομ. ἑαυτόν), [[σπεύδω]] (πρὸ τῶν λοιπῶν), [[προφθάνω]], εἶμαι πρῶτος, ὦκα δ᾿ [[ἔπειτα]] αἱ Φηρητιάδαο... ἔκφερον ἵπποι. τὰς δὲ μετ᾿ ἐξέφερον Διομήδεος... ἵπποι Ἰλ. Ψ. 376, πρβλ. 759· [[ὡσαύτως]], [[δραπετεύω]], Ξεν. Ἱππ. 3. 4. 2) συντελῶ πρὸς ἐκπλήρωσιν, ὁρᾷς τὰ τοῦδε... ὡς ἐς ὀρθὸν ἐκφέρει μαντεύματα Σοφ. Ο. Κ. 1424, ἴδε σημ. Jebb ἐν τόπῳ· [[φθάνω]] εἰς τὸ [[τέλος]], ὁ αὐτ. Τρ. 824. | |lstext='''ἐκφέρω''': μέλλ. [[ἐξοίσω]]: μέσ. μέλλ. ἐξοίσομαι μετὰ παθητ. σημασ., Ἡρόδ. 8. 49, 76. Φέρω ἔξω, [[ἐκκομίζω]], [[ἐξάγω]], τινὰ πολέμοιο Ἰλ. Ε. 664 κτλ.· ὅπλα ἐκ μεγάρου Ἡρόδ. 8. 37· οὕτω καὶ παρ᾿ Ἀττ., ἐκφ. πεύκας Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 494· τὴν λήθην ἐκφέρειν, ἀποδιώκειν, ἐξορίζειν, Ἀνθ. Π. παράρτ. 304. 2) [[ἐκκομίζω]] πρὸς ταφήν, Λατ. efferre, ἐξέφερον θρασὺν Ἕκτορα δακρυχέοντες Ἰλ. Ω. 786, πρβλ. Ἡρόδ. 7. 117, Ἀντιφῶντα 143. 40, κτλ., καὶ ἴδε τὴν λέξιν ἐκφορὰ Ι. 3) [[λαμβάνω]] τι καὶ [[ἀπέρχομαι]], [[ὑπεκκομίζω]], τρί᾿ ἄλεισα Ὀδ. Ο. 470· [[λαμβάνω]] ὡς [[βραβεῖον]] ἢ ἀμοιβήν, [[ἄεθλον]] Ἰλ. Ψ. 785· συχνότερον ἐν τῷ μέσ. τύπῳ, νίκην ἐκφ. Ἡρόδ. 6. 103, πρβλ. Σοφ. Ἠλ. 60, Δημ. 178. 7, κτλ. 4) [[ἐξάγω]] ἐκ τῆς θαλάσσης, [[ἀποβιβάζω]] εἰς τὴν ξηράν, ἐπὶ Ταίναρον Ἡρόδ. 1. 24, κτλ.· [[ὡσαύτως]] [[ῥίπτω]] εἰς τὴν ξηράν, πόντου νιν ἐξήνεγκε... [[κλύδων]] Εὐρ. Ἑκ. 701. ‒ Παθ., μετὰ μέσ. μέλλ., [[ἐξέρχομαι]], ἀποβιβάζομαι, φέρομαι ἢ ῥίπτομαι εἰς τὴν ξηράν, ἢν νικηθέωσι τῇ ναυμαχίῃ... ἐς τοὺς ἑωυτῶν ἐξοίσονται Ἡρόδ. 8. 49· ὡς ἐπεὰν γένηται ναυμαχίη, [[ἐνταῦθα]] [[μάλιστα]] ἐξοισομένων τῶν τε ἀνδρῶν καὶ τῶν ναυηγίων [[αὐτόθι]] 76., 2. 90. ΙΙ. [[ἐκφέρω]], κατὰ διαφόρους ἐννοίας· 1) ἐπὶ γυναικῶν, = φέρειν [[μέχρι]] τέλους, [[μέχρι]] δηλ. τοῦ τοκετοῦ, Ἱππ. 569. 17, πρβλ. Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 7. 4, 18, πρβλ. 6. 22, 16, π. Ζ. Γεν. 2. 8, 23, κ. ἀλλ.· ἐπὶ φυτῶν, [[φέρω]] σπόρον, [[αὐτόθι]] 1. 23, 5· ἐπὶ ἐδάφους γῆς, [[φέρω]] καρπόν, καρποφορῶ, Ἡρόδ. 1. 193., 4. 198. 2) ἐπὶ διορίας, [[κάμνω]] νὰ ἔλθῃ, ἀλλ᾿ ὅτε δὴ μισθοῖο [[τέλος]]... ὧραι ἐξέφερον Ἰλ. Φ. 451· τὸ μόρσιμον Πινδ. Ν. 4. 100· κακίας, ἀρετὰς ἐκφ. Πλούτ. Δημ. 1. 3) [[φέρω]] τι ἔξω, Λατ. edere, ἅπτε, παῖ, [[λύχνον]], κἄκφερε τὸ [[γραμματεῖον]] ἵν᾿ ἀναγνῶ λαβὼν Ἀριστοφ. Νεφ. 19· ἐκφ. [[χρηστήριον]], διδόναι χρησμόν, Ἡρόδ. 5. 79· ἐκφ. λόγον Σοφ. Τρ. 741· [[δεῖγμα]], Πλάτ. Νόμ. 788C, Δημ. 344. 20· ἐκφ. [[μῖσος]] εἴς τινας Πολύβ. 15. 27, 3· ἐκφ. τὴν ἰατρικὴν Διόδ. 5. 74· ἐπὶ δημοσίων ἀποφάσεων, ἐκφ. ἐς τὸν δῆμον Ἡρόδ. 9. 5· ἐκφ. [[προβούλευμα]] εἰς τὸν δῆμον, παρουσιάζει εἰς τὴν συνέλευσιν τοῦ λαοῦ νομοσχέδιόν τι, Δημ. 1346. 16· ([[οὕτως]] ἐν τῷ μέσ. τύπῳ, Αἰσχίν. 71. 21): ‒ ἐπὶ συγγραφέων, [[δημοσιεύω]] [[σύγγραμμα]], Πλάτ. Παρμ. 128Ε, Πλούτ. 2. 10C, κτλ.· ‒ [[καθόλου]], [[ἀποκαλύπτω]], διηγοῦμαί τι, τῷ μάγῳ Ἡρόδ. 3. 71: ‒ Μέσ., ἐκφέρεσθαι γνώμην, λέγειν γνώμην, ὁ αὐτ. 5. 36: ‒ Παθ., εἰς Ἕλληνας ἐξοισθήσεται Εὐρ. Ἱκ. 561. 4) φανερώνω, [[ἀποκαλύπτω]], [[ἐμφανίζω]], τὴν ἀπάτην Ἡρόδ. 3. 74· τὴν ἐπιχείρησιν ὁ αὐτ 8. 132. 5) ἔχω, ἀσκῶ, δύνασιν ἐκφέρει τίνα; Εὐρ. Ἴων 1012· καὶ ἐν τῷ μέσ. τύπῳ, μέγα τι [[σθένος]] ἁ [[Κύπρις]] ἐκφέρεται νίκας, ἐξασκεῖ μέγα [[σθένος]] νίκης, Σοφ. Τρ. 497. 6) ἐκφέρειν πόλεμον, Λατ. inferre bellum, ἐπιχειρεῖν πόλεμον, Δημ. 15. 10· ἐπί τινα Ἡρόδ. 6. 56· [[πρός]] τινα Ξεν. Ἑλλ. 3. 5, 1· τινι Πολύβ. 2. 36, 4, κτλ. 7) [[φέρω]] μετ᾿ ἐμοῦ, ἔχω ἐν ἐμοί, ὡς τὸ Λατ. referre, ἐκφέρουσι γὰρ μητρῷ᾿ ὀνείδη Εὐρ. Ἀνδρ. 621. 8) [[ἐκφράζω]], διὰ μέτρων Ἀριστ. Ποιητ. 1. 11· ὅρον ἐκφ., σχηματίζειν ὁρισμόν, ὁ αὐτ. Μετὰ τὰ Φυσ. 6. 15, 10· ‒ [[προφέρω]] λέξεις κατὰ τοῦτον ἢ ἐκεῖνον τὸν τρόπον, Ἀθήν. 94F. 9) [[ἀποτίνω]], πληρώνω ὡς φόρον, δισχίλια τάλαντα Πολύβ. 3. 27, 5, κτλ. ΙΙΙ. φέρομαι [[πέραν]] τινός, ἔξω ὅρων ἐκφερόμενον [[ἀκόντιον]] Ἀντιφῶν 121. 29· τὸ πλεῖστον μεταφ., παραφέρομαι [[ἕνεκα]] πάθους, ἀπαιδευσίᾳ ὀργῆς Θουκ. 3, 84· πρὸς ὀργὴν ἐκφέρεσθαι Σοφ. Ἠλ. 628· ἐκφ. πρὸς αἰδῶ, κλίνειν πρὸς τὴν αἰδῶ, Εὐρ. Ἄλκ. 601· λέγων ἐξηνέχθην Πλάτ. Κρατ. 425Α· ἐξενεχθεὶς [[ὥστε]] κωμῳδιοποιὸς γενέσθαι ὁ αὐτ. Πολ. 606C, πρβλ. Ξεν. Κύρ. 1. 6, 34. IV. [[φέρω]], ἄγω, εὖ δέ σ᾿ ἐκφέρει... βάσις Σοφ. Αἴ. 7· κινδυνεύει [[ὥσπερ]] [[ἀτραπός]] τις ἐκφέρειν ἡμᾶς ἐν τῇ σκέψει Πλάτ. Φαίδων 66Β: ‒ Παθ., [[ἐνταῦθα]] ἐξηνέχθην εἰς [[ἅπερ]] Πρωταγόρας λέγει ὁ αὐτ. Κρατ. 386Α. V. ἀμεταβ. (ἐξυπακουομ. ἑαυτόν), [[σπεύδω]] (πρὸ τῶν λοιπῶν), [[προφθάνω]], εἶμαι πρῶτος, ὦκα δ᾿ [[ἔπειτα]] αἱ Φηρητιάδαο... ἔκφερον ἵπποι. τὰς δὲ μετ᾿ ἐξέφερον Διομήδεος... ἵπποι Ἰλ. Ψ. 376, πρβλ. 759· [[ὡσαύτως]], [[δραπετεύω]], Ξεν. Ἱππ. 3. 4. 2) συντελῶ πρὸς ἐκπλήρωσιν, ὁρᾷς τὰ τοῦδε... ὡς ἐς ὀρθὸν ἐκφέρει μαντεύματα Σοφ. Ο. Κ. 1424, ἴδε σημ. Jebb ἐν τόπῳ· [[φθάνω]] εἰς τὸ [[τέλος]], ὁ αὐτ. Τρ. 824. | ||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth |