3,273,800
edits
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
|||
Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0932.png Seite 932]] u. ἐπιγινώσκω (s. [[γιγνώσκω]]), – 1) wiedererkennen, anerkennen, αἴ κέ μ' ἐπιγνώῃ (als Conjunct. bei Bekker, bei Wolf ἐπιγνοίη), Od. 24, 217; τὴν πρὸς Ἀντίστιον γραφεῖσαν ἐπιστολήν D. Hal. – 2) als Zuschauer mit ansehen, betrachten, ἵνα πάντες [[ἐπιγνώωσι]] Od. 18, 30; übh. kennen lernen, einsehen, τινός, Pind. Ol. 4, 279; ἐπιγνοὺς [[ἔργον]] οὐ καταίσιον Aesch. Ag. 1580; ἐπέγνω μανίαις ψαύων τὸν θεόν Soph. Ant. 950, wie νῦν ἐπέγνως εὖ μ' ἐπ' ἀνδρὶ δυσμενεῖ βάσιν κυκλοῦντα Ai. 18; σφραγῖδα Thuc. 1, 132 u. Folgde; ἐπιγνοίης ἂν αὐτὴν οἰκείαν γενομένην Plat. Euthyd. 301 e; ὅσους ἐπέγνωσαν τῶν ἐχθρῶν ὄντας, die sie als zu den Feinden gehörend erkannten, Xen. Hell. 5, 4, 12. – 3) erkennen, ein Erkenntniß fällen, vom Richter, D. Hal. 11, 51; τὰ πρόσφορα ἐπιγιγνώσκοντες, beschließend, Thuc. 2, 65, vgl. 1, 70, wo es = ἐπινοεῖν ist. – 41 später einsehen, Strat. 28 (XII, 186). – 5) ἄνδρα, erkennen, LXX. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0932.png Seite 932]] u. ἐπιγινώσκω (s. [[γιγνώσκω]]), – 1) wiedererkennen, anerkennen, αἴ κέ μ' ἐπιγνώῃ (als Conjunct. bei Bekker, bei Wolf ἐπιγνοίη), Od. 24, 217; τὴν πρὸς Ἀντίστιον γραφεῖσαν ἐπιστολήν D. Hal. – 2) als Zuschauer mit ansehen, betrachten, ἵνα πάντες [[ἐπιγνώωσι]] Od. 18, 30; übh. kennen lernen, einsehen, τινός, Pind. Ol. 4, 279; ἐπιγνοὺς [[ἔργον]] οὐ καταίσιον Aesch. Ag. 1580; ἐπέγνω μανίαις ψαύων τὸν θεόν Soph. Ant. 950, wie νῦν ἐπέγνως εὖ μ' ἐπ' ἀνδρὶ δυσμενεῖ βάσιν κυκλοῦντα Ai. 18; σφραγῖδα Thuc. 1, 132 u. Folgde; ἐπιγνοίης ἂν αὐτὴν οἰκείαν γενομένην Plat. Euthyd. 301 e; ὅσους ἐπέγνωσαν τῶν ἐχθρῶν ὄντας, die sie als zu den Feinden gehörend erkannten, Xen. Hell. 5, 4, 12. – 3) erkennen, ein Erkenntniß fällen, vom Richter, D. Hal. 11, 51; τὰ πρόσφορα ἐπιγιγνώσκοντες, beschließend, Thuc. 2, 65, vgl. 1, 70, wo es = ἐπινοεῖν ist. – 41 später einsehen, Strat. 28 (XII, 186). – 5) ἄνδρα, erkennen, LXX. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>f.</i> ἐπιγνώσομαι, <i>etc.</i><br /><b>1</b> reconnaître : τινά τινι qqn d’après qch;<br /><b>2</b> apprendre à connaître : μαρναμένους OD comment des gens savent combattre ; comprendre, découvrir, reconnaître, discerner, acc.;<br /><b>3</b> en venir à décider : [[τι]] [[περί]] τινος en venir à prendre une décision au sujet de qch ; ἐπιγνῶναι μηδέν THC en venir à ne rien décider.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[γιγνώσκω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐπιγιγνώσκω''': Ἰων. καὶ μεταγεν. -γῑνώσκω: μέλλ. ἐπιγνώσομαι: ἀόρ. ἐπέγνων: πρκμ. ἐπέγνωκα. Θεῶμαι, [[γίνομαι]] [[αὐτόπτης]] [[μάρτυς]] πράγματός τινος, [[βλέπω]], [[διακρίνω]], ἵνα πάντες [[ἐπιγνώωσι]] καὶ οἵδε μαρναμένους Ὀδ. Σ. 30· ἐπέγνως δ’ ἂν [[ἐκεῖ]] οὐδένα [[οὔτε]] ὀργιζόμενον κραυγῇ [[οὔτε]] χαίροντα ὑβριστικῶς γέλωτι Ξεν. Κύρ. 8. 1, 33, πρβλ. Σοφ. Αἴ. 18· σπανίως μετὰ γεν., Πινδ. Π. 4. 497· ἴδε ἐν λ. [[γιγνώσκω]]. ΙΙ. [[ἀναγνωρίζω]], [[γνωρίζω]] [[πάλιν]], αἴ κέ μ’ ἐπιγνοίη Ὀδ. Ω. 217· [[ὅπως]] σε [[μήτηρ]] μὴ ’πιγνώσεται φαιδρῷ προσώπῳ, κύτταξε νὰ μὴ καταλάβῃ ἡ [[μήτηρ]] τὸ μυστικὸν ἐκ τοῦ φαιδροῦ προσώπου σου, Σοφ. Ἠλ. 1297, πρβλ. Πλάτ. Θεαίτ. 192E. 2) ἐπὶ πραγμάτων, [[ἀνευρίσκω]], [[ἀνακαλύπτω]], [[διακρίνω]], [[ἔργον]] Αἰσχύλ. Ἀγ. 1598, πρβλ. Θουκ. 1. 132· ἐπιγνοίης ἂν αὐτὴν τὴν σοφίαν... οἰκείαν γενομένην; ἤθελες διακρίνῃ αὐτὴν ἐὰν ἐγίνετο οἰκεία εἰς σέ; Πλάτ. Εὐθύδ. 301E· τοὐμὸν ἐπιγνοὺς οὔνομ’ Ἑλλην. Ἐπιγράμμ. 506·- περὶ τοῦ ἐν Σοφ. Ἀντ. 960 χωρίου, [[κεῖνος]] ἐπέγνω μανίαις ψαύων τὸν θεόν, ἴδε τὴν λέξιν [[ψαύω]]. ΙΙΙ. [[κρίνω]], ἀποφασίζω, ἐπινοῶ, ἀνδρῶν ἀγαθῶν πέρι… ἀπρεπές τι ἐπιγνῶναι Θουκ. 3. 57· τὰ πρόσφορα τοῖς οἰχομένοις ὁ αὐτ. 2. 65· ὑμεῖς δὲ τὰ ὑπάρχοντά τε σῴζειν καὶ ἐπιγνῶναι μηδέν, ὑμεῖς δὲ (ἐξυπ. οἷοί τ’ ἐστὲ) τὰ ὑπάρχοντα σῴζειν καὶ ἐπινοῆσαι μηδέν, ὁ αὐτ. 1. 70· κτῆσιν, ἣν αὐτοὶ μεθ’ ὅρκου δικάσαντες ἑτέροις ἐπέγνωσαν [[εἶναι]], ἐξέδωκαν ἀπόφασιν ὅτι ἀνῆκεν εἰς ἑτέρους, Διον. Ἁλ. 11. 52. IV. ἐπιδοκιμάζω, ἐκτιμῶ, ἔχω ἐν τιμῇ, ἐπιγινώσκετε οὖν τοὺς τοιούτους Ἐπιστ. Α΄ πρὸς Κορινθ. ιϚ΄, 18· πρβλ. [[ἐπίγνωσις]] ΙΙ. | |lstext='''ἐπιγιγνώσκω''': Ἰων. καὶ μεταγεν. -γῑνώσκω: μέλλ. ἐπιγνώσομαι: ἀόρ. ἐπέγνων: πρκμ. ἐπέγνωκα. Θεῶμαι, [[γίνομαι]] [[αὐτόπτης]] [[μάρτυς]] πράγματός τινος, [[βλέπω]], [[διακρίνω]], ἵνα πάντες [[ἐπιγνώωσι]] καὶ οἵδε μαρναμένους Ὀδ. Σ. 30· ἐπέγνως δ’ ἂν [[ἐκεῖ]] οὐδένα [[οὔτε]] ὀργιζόμενον κραυγῇ [[οὔτε]] χαίροντα ὑβριστικῶς γέλωτι Ξεν. Κύρ. 8. 1, 33, πρβλ. Σοφ. Αἴ. 18· σπανίως μετὰ γεν., Πινδ. Π. 4. 497· ἴδε ἐν λ. [[γιγνώσκω]]. ΙΙ. [[ἀναγνωρίζω]], [[γνωρίζω]] [[πάλιν]], αἴ κέ μ’ ἐπιγνοίη Ὀδ. Ω. 217· [[ὅπως]] σε [[μήτηρ]] μὴ ’πιγνώσεται φαιδρῷ προσώπῳ, κύτταξε νὰ μὴ καταλάβῃ ἡ [[μήτηρ]] τὸ μυστικὸν ἐκ τοῦ φαιδροῦ προσώπου σου, Σοφ. Ἠλ. 1297, πρβλ. Πλάτ. Θεαίτ. 192E. 2) ἐπὶ πραγμάτων, [[ἀνευρίσκω]], [[ἀνακαλύπτω]], [[διακρίνω]], [[ἔργον]] Αἰσχύλ. Ἀγ. 1598, πρβλ. Θουκ. 1. 132· ἐπιγνοίης ἂν αὐτὴν τὴν σοφίαν... οἰκείαν γενομένην; ἤθελες διακρίνῃ αὐτὴν ἐὰν ἐγίνετο οἰκεία εἰς σέ; Πλάτ. Εὐθύδ. 301E· τοὐμὸν ἐπιγνοὺς οὔνομ’ Ἑλλην. Ἐπιγράμμ. 506·- περὶ τοῦ ἐν Σοφ. Ἀντ. 960 χωρίου, [[κεῖνος]] ἐπέγνω μανίαις ψαύων τὸν θεόν, ἴδε τὴν λέξιν [[ψαύω]]. ΙΙΙ. [[κρίνω]], ἀποφασίζω, ἐπινοῶ, ἀνδρῶν ἀγαθῶν πέρι… ἀπρεπές τι ἐπιγνῶναι Θουκ. 3. 57· τὰ πρόσφορα τοῖς οἰχομένοις ὁ αὐτ. 2. 65· ὑμεῖς δὲ τὰ ὑπάρχοντά τε σῴζειν καὶ ἐπιγνῶναι μηδέν, ὑμεῖς δὲ (ἐξυπ. οἷοί τ’ ἐστὲ) τὰ ὑπάρχοντα σῴζειν καὶ ἐπινοῆσαι μηδέν, ὁ αὐτ. 1. 70· κτῆσιν, ἣν αὐτοὶ μεθ’ ὅρκου δικάσαντες ἑτέροις ἐπέγνωσαν [[εἶναι]], ἐξέδωκαν ἀπόφασιν ὅτι ἀνῆκεν εἰς ἑτέρους, Διον. Ἁλ. 11. 52. IV. ἐπιδοκιμάζω, ἐκτιμῶ, ἔχω ἐν τιμῇ, ἐπιγινώσκετε οὖν τοὺς τοιούτους Ἐπιστ. Α΄ πρὸς Κορινθ. ιϚ΄, 18· πρβλ. [[ἐπίγνωσις]] ΙΙ. | ||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth |