ἔνειμι: Difference between revisions

{{pape

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0837.png Seite 837]] (s. [[εἰμί]], u. vgl. über den Accent von ἔνεσαν Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 298), [[darin]], [[dabei sein]]; absolut, wo der Zusammenhang die nähere Bestimmung angiebt, πολλοὶ δ' ἔνεσαν ὀιστοί Il. 21, 12, im Köcher; Od. 9, 164, im Schiffe; bes. = [[zu Hause sein]]; – mit dem dat., [[ἄργυρος]] ἀσκῷ ἔνεστιν Od. 10, 45; vgl. ὑμῖν [[οἴκοι]] ἔνεστι [[γόος]] Il. 24, 240; ἔνεστι τῇ τυραννίδι [[νόσημα]] Aesch. Prom. 224; τοῖς λόγοις ἔνεστι [[κέρδος]] Soph. El. 362; νοῦς ὑμῖν 1320; οἷς μὴ ἔνεστι [[ἔρως]] Plat. Conv. 186 d; [[ἐπιστήμη]] Prot. 352 b; πόλλ' ἔνεστι τῷ γήρᾳ κακά Ar. Vesp. 441; ἔν τινι, ἄλφιτ' οὐκ ἔν. ἐν τῷ θυλάκῳ, Plut. 763; Aesch. ἐν τῷ τολμᾶν τίν' ὁρᾷς ἐνοῦσαν ζημίαν Prom. 382; κἂν γυναιξὶν ὡς [[Ἄρης]] ἔνεστιν Soph. El. 1236; ἐν οἷς πολλαὶ νουθετήσεις ἔνεισι Plat. Prot. 326 a; vgl. [[ὅπου]] γὰρ ἂν ἐνῆτον Phil. 24 c; [[αὐτόθι]] Thuc. 1, 104; – ἐνῆν γάρ, es stand in dem Vertrage, sequ. acc. c. inf., Thuc. 2, 20, wie Ar. Av. 974 ἔνεστι καὶ τὰ πέδιλα, sie stehen im Orakel, sind darin erwähnt; vgl. Equ. 122. – Ἐνέσται [[χρόνος]], wird dazwischen vergehen, Thuc. 1, 80, vgl. 5, 38. Uebh. = [[vorhanden sein]]; τὰ ἐνόντα, das Vermögen, Plat. Rep. VI, 488 c; λόγοις ἐκ τῶν ἐνόντων ὡς ἂν δύνωμαι μετριώτατα χρήσομαι Dem. 18, 256, so mäßig, wie es die Umstände zulassen; vgl. Luc. Phalar. 1, 5. – Imperf. ἔνεστι, es liegt in der Sache, [[geht an]], [[ist ]][[möglich]], wobei man von Verbindungen ausgehen muß wie ἔνεστιν τοῖσιν εὖ σκοπουμένοις ταρβεῖν τὸν εὖ πράσσοντα Soph. Tr. 295, die wohlüberlegenden haben Furcht, können fürchten; ἐνούσης οὐδεμιᾶς ἔτι ἀποστροφῆς Dem. 24, 9, war nicht mehr vorhanden, nicht mehr möglich; οὐκ ἔνεστιν ἐν τῇ ἐμῇ ἐπιστήμῃ τὸ ποιεῖν, es liegt nicht in meiner Kenntniß, sie reicht nicht so weit, Xen. Mem. 2, 6, 31; νόμῳ χρῆσθαι ἔνεστί σοι Soph. Ant. 213; [[οὔκουν]] ἔνεστι καὶ μεταγνῶναι [[πάλιν]] Phil. 1254; bes. bei den Rednern, πῶς ἔνεστι ἢ πῶς δυνατὸν τούτους κατεσκευάσθαι Dem. 57, 24; auch Sp., wie Pol. 12, 11, 5; ὡς ἐνῆν ἄριστα, so gut, als es nur anging, Luc. Tyrann. 17; als partic. absolut, wie ἐξόν, ὡς οὐκ ἐνὸν ἀπραγμόνως εὐπορῆσαι Luc. gymn. 9; vgl. Peregr. 25; ἐνὸν αὐτοῖς σώζεσθαι Hdn. 8, 3, 5; [[πέρας]] οὐδὲν ἐνὸν ἡδονῶν ἐν αὐτοῖς, da in ihnen kein Ziel stattfindet, Plat. Phil. 26 b; aber auch πολλῶν ἐνόντων καὶ ἄλλων λέγειν, obwohl man noch viel Anderes sagen kann, Dion. Hal. 7, 41; κατὰ τὸν ἐνόντα τρόπον, nach Möglichkeit, Synes. Vgl. ἔνι.

}}

{{ls

|lstext='''ἔνειμι''': (εἰμί, sum): μέλλ. ἐνέσομαι, [[ἐνυπάρχω]], ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ κατὰ τὸ γ΄ ἑνικὸν [[πρόσωπον]] ἔνεστι, [[ὅσσος]] τις [[χρυσός]] τε καὶ ἄργυρος ἀσκῷ ἔνεστιν Ὀδ. Κ. 45· ἔνι (ἀντὶ τοῦ ἔνεστι) κήδεα θυμῷ Ἰλ. Σ. 53· ἔνι τοι φρένες οὐδ’ ἠβαιαὶ Ὀδ. Φ. 288· εἰ... χάλκεον... μοι [[ἦτορ]] ἐνείη Ἰλ. Β. 490· [[οὕτως]], εἴ τι ἐνέοι (ἐνν. τοῖς χρησμοῖσι) Ἡρόδ. 7. 6· [[νοῦς]] ὑμῖν ἔνεστι Σοφ. Ἠλ. 1328· τοῖς λόγοις ἔν. [[κέρδος]] [[αὐτόθι]] 370· πόλλ’ ἔν. τῷ γήρᾳ κακὰ Ἀριστοφ. Σφ. 441, κτλ.: - στάσιν ἐνέσεσθαι τῇ γνώμῃ Θουκ. 2. 20· εἴ σοι [[πυκνότης]] ἔνεστ’ ἐν τῷ τρόπῳ Ἀριστοφ. Ἱππ. 1132· ἐνῆν ἄρ’... κἀν οἴνῳ [[λόγος]] Ἄμφις ἐν Ἀδήλ. 5· ἀγαθὸς βαφεὺς ἔνεστιν ἐν τῷ παιδίῳ Δίφιλος ἐν «Συντρόφοις» 1: - [[ὡσαύτως]], ἔν τινι ἔνεστι (ἢ ἔνι) Ἡρόδ. 7. 112, Αἰσχύλ. Πρ. 382, κτλ. β) μετὰ δοτ. πληθ., εἶμαι [[μεταξύ]], ἐλπὶς ἐν ἀνθρώποις μούνη θεὸς ἐσθλὴ ἔνεστιν Θέογν. 1135, Ἡρόδ. 3. 81 κ. ἀλλ. γ) μετ’ ἐπιρρ. τόπου, [[οἴκοι]] ἔνεστι [[γόος]] Ἰλ. Ω. 240· ἔνεστιν [[αὐτόθι]], [[εἶναι]] ἀκριβῶς [[αὐτοῦ]], Ἀριστοφ. Ἱππ. 119· [[ἐνταῦθα]] ὁ αὐτ. Νεφ. 211, κτλ. 2) ἀπολ., [[ὑπάρχω]] [[ἐκεῖ]], οὐ γάρ πω [[νηῶν]] ἐξέφθιτο [[οἶνος]]..., ἀλλ’ ἐνέην Ὀδ. Ι. 164· οὐδ’ ἄνδρες [[νηῶν]] ἔνι (ἀντὶ ἔνεισι) τέκτονες [[αὐτόθι]] 126· κοὐκ’ ἔνι [[στάσις]] Αἰσχύλ. Πέρσ. 738, πρβλ. Ἀγ. 78· σίτου οὐκ ἐνόντος, μὴ ὑπάρχοντος [[ἐκεῖ]], Θουκ. 4. 8· τὰ ἐνόντα ἀγαθά, τὰ ἐνυπάρχοντα, [[αὐτόθι]] 20· ἱερῶν τῶν ἐνόντων, τῶν ὑπαρχόντων [[ἐκεῖ]], [[αὐτόθι]] 97· ἀμέλειά τις ἐνῆν ὁ αὐτὸς 5. 38· [[πόλεμος]] οὐκ ἐνῆν Πλάτ. Πολιτικ. 271Ε: ἐνεῖναι γὰρ (ἐξυπακ. ἐν ταῖς σπονδαῖς) καὶ νήσους ἁπάσας [[πάλιν]] δουλεύειν, κτλ., Θουκ. 8. 43, πρβλ. Ἀριστοφ. Ὄρν. 974: - [[χρόνος]] ἐνέσται, [[χρόνος]] ἐγγενήσεται, θὰ χρειασθῇ [[καιρός]], θὰ περάσῃ [[καιρός]], Θουκ. 1. 80. ΙΙ. οὐκ ἔνεστι, δὲν δύναται νὰ ὑπάρξῃ, ἄρνησις οὐκ ἔνεστιν ὧν ἀνιστορεῖς Σοφ. Ο. Τ. 578· τῶν δ’ ἄρνησις οὐκ ἔνεστί μοι, [[ταῦτα]] δὲν [[δύναμαι]] νὰ τὰ ἀρνηθῶ, ὁ αὐτ. Ἠλ. 527· πρβλ. Αἰσχύλ. Πέρσ. 738· τίς δ’ ἔνεστί μοι [[λόγος]]; τίνα λόγον [[δύναμαι]] νὰ [[φέρω]]; Εὐρ. Ι. Τ. 998· οὐκ ἐνῆν [[πρόφασις]] Ξεν. Κύρ. 2. 1. 25· οὐκ ἐνέσται αὐτῷ [[λόγος]] οὐδὲ εἷς Δημ. 527. 12· εἴ τι [[ἄλλο]] ἐνῆν ὁ αὐτ. 291. 25· ἐνούσης οὐδεμιᾶς ἔτι ἀποστροφῆς ὁ αὐτ. 702. 26. 2) ἀπροσώπως ὡς τὸ [[ἔξεστι]], ἐγγίγνεται, μετὰ δοτ. προσ. καὶ ἀπαρ., [[ὅμως]] δ’ ἔνεστι τοῖσιν εὖ σκοπουμένοις ταρβεῖν τὸν εὖ πράσσοντα μὴ σφαλῇ ποτε, καὶ [[ὅμως]] ὁ [[καλῶς]] ἐξετάξων τὰ πράγματα ἔχει λόγον νὰ φοβῆται, κτλ., Σοφ. Τρ. 296, Ἀντιγ. 213, κτλ., ἢ παραλειπομένης τῆς δοτ., [[οὔκουν]] ἔνεστι καὶ μεταγνῶναι [[πάλιν]]; ὁ αὐτ. Φιλ. 1270· οὐ γὰρ δὴ τοῦτό γ’ ἔνεστιν εἰπεῖν Δημ. 848. 28, κτλ.· οὐκ ἔνεστι, δὲν [[εἶναι]] δυνατόν, Ἀναξίλας ἐν «Νεοττίδι» 1. 7· ὁ Ἕρμαννος λαμβάνει ἐπὶ ταύτης τῆς σημ. τὸ ἐν Σοφ. Φ. 648, τί τοῦθ’ ὃ μὴ [[νεώς]] γε τῆς ἐμῆς ἔνι; τὸ ὁποῖον δὲν [[εἶναι]] δυνατὸν νὰ ὑπάρχῃ ἐν τῷ πλοίῳ μου; - Ὁ Jebb ἀντὶ τοῦ ἔνι ἔχει ἔπι, ἴδε σημ. [[αὐτοῦ]] ἐν τόπῳ. β) τὸ ἔνι κεῖται [[πολλάκις]] μόνον ἐπὶ ταύτης τῆς σημ., ἔτι καὶ παρὰ τοῖς πεζολόγοις, ἔνι τις καὶ ἐν ἡμῖν [[παῖς]] Πλάτ. Φαίδων 77Ε· ἐν οἷς τὸ ἓν οὐκ ἔνι ὁ αὐτ. Παρμ. 158· ἃ δὲ ἔνι λέγειν Δημ. 19. 6· δι’ ὀργήν γ’ ἔνι φῆσαι ὁ αὐτ. 527. 17, πρβλ. 42. 20· ὡς ἔνι ἥδιστα, ὅσον τὸ δυνατὸν εὐχάριστα, Ξεν. Ἀπομν. 4. 5, 9, πρβλ. 3. 8, 4. 3) ἡ μετοχ. ἐνὸν ἀπολ. ὡς τὸ ἐξόν, ἐνὸν αὐτοῖς σώζεσθαι Ἡρῳδιαν. 8. 3, πρβλ. Λουκ. Ἀνάχ. 9. 4) τὰ ἐνόντα, ὅσα [[εἶναι]] δυνατόν, τὸ [[πλῆθος]] τῶν ἐνόντων εἰπεῖν Ἰσοκρ. 104D, πρβλ. 229Ε· τῶν ἐνόντων ἐν τῷ πράγματι Πλάτ. Φαῖδρ. 235Β· τῶν φαινομένων καὶ ἐνόντων τὰ κράτιστα ἑλέσθαι Δημ. 292. 2· ἐκ τῶν ἐνόντων, ὅσον δύναταί τις, ὁ αὐτ. 312. 20· οὕτω, πᾶν τὸ ἐνὸν ἐκλέγων Θουκ. 4. 59· - ἀλλ’ [[ὡσαύτως]], β) τὰ ἐνόντα, τὸ ὅ,τι ἔχει τις, Πλάτ. Πολ. 488C.

}}

{{Autenrieth