3,274,831
edits
ὀλολύζω: Difference between revisions
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1"
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0325.png Seite 325]] ([[λύζω]]), fut. ὀλολύξω, mit lauter Stimme schreien; eigtl. von der [[ὀλολυγών]], Eust. 1399, 49; bes. zu den Göttern schreien, sowohl um sie anzuflehen, als ihnen zu danken, αἱ δ' ὀλόλυξαν θυγατέρες τε νυοί τε καὶ αἰδοίη [[παράκοιτις]], Od. 3, 450. 4, 767. 22, 408. 411 H. h. Apoll. 445, immer von Frauen gesagt, wie auch H. h. Apoll. 119 von schreienden Göttinnen; ὀλολύξατε νῦν ἐπὶ μολπαῖς, Aesch. Eum. 995, jauchzet auf, vor Freude; Eur. Bacch. 688; auch im med., ὀλολύξεται [[πᾶν]] [[δῶμα]], El. 691; Ar. Pax. 97; bei Dem. 28, 259 est bes. der laute Ton des Schreiens damit bezeichnet, μὴ γὰρ οἴεσθ' αὐτὸν φθέγγεσθαι μὲν οὕτω μέγα, ὀλολύζειν δὲ οὐχ ὑπέρλαμπρον; in späterer Prosa, Luc. D. D. 12, 1. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0325.png Seite 325]] ([[λύζω]]), fut. ὀλολύξω, mit lauter Stimme schreien; eigtl. von der [[ὀλολυγών]], Eust. 1399, 49; bes. zu den Göttern schreien, sowohl um sie anzuflehen, als ihnen zu danken, αἱ δ' ὀλόλυξαν θυγατέρες τε νυοί τε καὶ αἰδοίη [[παράκοιτις]], Od. 3, 450. 4, 767. 22, 408. 411 H. h. Apoll. 445, immer von Frauen gesagt, wie auch H. h. Apoll. 119 von schreienden Göttinnen; ὀλολύξατε νῦν ἐπὶ μολπαῖς, Aesch. Eum. 995, jauchzet auf, vor Freude; Eur. Bacch. 688; auch im med., ὀλολύξεται [[πᾶν]] [[δῶμα]], El. 691; Ar. Pax. 97; bei Dem. 28, 259 est bes. der laute Ton des Schreiens damit bezeichnet, μὴ γὰρ οἴεσθ' αὐτὸν φθέγγεσθαι μὲν οὕτω μέγα, ὀλολύζειν δὲ οὐχ ὑπέρλαμπρον; in späterer Prosa, Luc. D. D. 12, 1. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>f.</i> ὀλολύξομαι, <i>réc.</i> ὀλολύξω, <i>ao.</i> ὠλόλυξα, <i>épq.</i> ὀλόλυξα, <i>pf. inus.</i><br /><b>1</b> pousser des cris aigus et prolongés;<br /><b>2</b> pousser des cris de joie <i>ou</i> de douleur.<br />'''Étymologie:''' ὀλυγ-, avec redoubl. ; cf. <i>lat.</i> ulalo, mot formé par onomatopée. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὀλολύζω''': Ἀριστοφ. Εἰρ. 97, Δημ.· μέλλ. -ύξομαι Εὐρ. Ἠλ. 691, -ύξω, Ἑβδ.: ἀόρ. ὠλόλυξα, Ἐπικ. ὀλ-, ἴδε κατωτ.· ― πρβλ. ἀν-, ἐπολολύζω. Ἐκπέμπω λιγυρὰν φωνήν, [[κράζω]] μεγαλοφώνως, ὁ Ὅμ. ἀείποτε ἐπὶ γυναικῶν ἐπικαλουμένων τοὺς θεοὺς ἐν δεήσεσιν ἢ εὐχαριστίαις, ὡς εἰποῦσ’ ὀλόλυξε· θεὰ δὲ οἰ. ἔκλυεν ἀρῆς Ὀδ. Δ. 767· αἱ δ’ ὀλολύξαν, ἐν θυσίᾳ, Γ. 450· ἴθυσέν ῥ, ὀλολύξαι Χ. 408, [[ἔνθα]] σημαίνει κραυγὴν χαρᾶς, πρβλ. 411, Ὕμν. εἰς Ἀπόλλ. 445· [[ὡσαύτως]] ἐπὶ τῆς φωνῆς τῶν θεαινῶν, ὁ αὐτ. 119· ― οὕτω καὶ μεθ’ Ὅμ., κατὰ τὸ πλεῖστον ἐπὶ γυναικῶν εὐχομένων πρὸς τοὺς θεοὺς, ὀλολύξατε νῦν ἐπὶ μολπαῖς Αἰσχύλ. Εὐμ. 1043· ὠλόλυξεν ἐν μέσαις, σταθεῖσα Βάκχαις Εὐρ. Βάκχ. 689 καὶ τὸ πλεῖστον εἰς [[σημεῖον]] χαρᾶς (πρβλ. [[ὀλολυγή]]), ἢν μὲν ἔλθῃ [[πύστις]] εὐτυχὴς [[σέθεν]], ὀλολύξεται πᾶν [[δῶμα]] ὁ αὐτ. ἐν Ἠλ. 691, πρβλ. Ἀριστοφ. Ἱππ. 1327, Θεόκρ. 17. 64· μὴ φλαῦρόν τι γρύζειν, ἀλλ’ ὀλ. Ἀριστοφ. Εἰρ. 97· ἐπὶ τῷ μηδένα [[πώποτε]] τηλικοῦτ’ ὀλολύξαι σεμνυνόμενος Δημ. 313. 20· ὠλόλυξαν μὲν αἱ γυναῖκες, ἠλάλαξαν δὲ οἱ ἄνδρες Ἠλιόδ. 3. 5· ― σπανίως ἐπὶ λύπης, ὡς τὸ Λατ. ululare, Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 1218. (Πρβλ. ὀλολῡγή, ὀλολυγμός, -μα, ὀλολυγών· Σανσκρ. ulul-is (ululatus), ulûk-as (γλαῦξ, Ἀγγλ. owl), Λατ. ulul-o, ulul-atus, ulul-a ([[ὀλολύζω]], Ἀγγλ. howl).) ― Σημ. Καὶ νῦν ἔτι ἐν Παλαιστίνῃ καὶ Αἰγύπτῳ αἱ γυναῖκες καὶ ἐν χαρᾷ καὶ ἐν πένθει ὀλολύζουσιν ἐκπέμπουσαι διὰ τοῦ λάρυγγος ὀξεῖς ὀλολυγμοὺς. | |lstext='''ὀλολύζω''': Ἀριστοφ. Εἰρ. 97, Δημ.· μέλλ. -ύξομαι Εὐρ. Ἠλ. 691, -ύξω, Ἑβδ.: ἀόρ. ὠλόλυξα, Ἐπικ. ὀλ-, ἴδε κατωτ.· ― πρβλ. ἀν-, ἐπολολύζω. Ἐκπέμπω λιγυρὰν φωνήν, [[κράζω]] μεγαλοφώνως, ὁ Ὅμ. ἀείποτε ἐπὶ γυναικῶν ἐπικαλουμένων τοὺς θεοὺς ἐν δεήσεσιν ἢ εὐχαριστίαις, ὡς εἰποῦσ’ ὀλόλυξε· θεὰ δὲ οἰ. ἔκλυεν ἀρῆς Ὀδ. Δ. 767· αἱ δ’ ὀλολύξαν, ἐν θυσίᾳ, Γ. 450· ἴθυσέν ῥ, ὀλολύξαι Χ. 408, [[ἔνθα]] σημαίνει κραυγὴν χαρᾶς, πρβλ. 411, Ὕμν. εἰς Ἀπόλλ. 445· [[ὡσαύτως]] ἐπὶ τῆς φωνῆς τῶν θεαινῶν, ὁ αὐτ. 119· ― οὕτω καὶ μεθ’ Ὅμ., κατὰ τὸ πλεῖστον ἐπὶ γυναικῶν εὐχομένων πρὸς τοὺς θεοὺς, ὀλολύξατε νῦν ἐπὶ μολπαῖς Αἰσχύλ. Εὐμ. 1043· ὠλόλυξεν ἐν μέσαις, σταθεῖσα Βάκχαις Εὐρ. Βάκχ. 689 καὶ τὸ πλεῖστον εἰς [[σημεῖον]] χαρᾶς (πρβλ. [[ὀλολυγή]]), ἢν μὲν ἔλθῃ [[πύστις]] εὐτυχὴς [[σέθεν]], ὀλολύξεται πᾶν [[δῶμα]] ὁ αὐτ. ἐν Ἠλ. 691, πρβλ. Ἀριστοφ. Ἱππ. 1327, Θεόκρ. 17. 64· μὴ φλαῦρόν τι γρύζειν, ἀλλ’ ὀλ. Ἀριστοφ. Εἰρ. 97· ἐπὶ τῷ μηδένα [[πώποτε]] τηλικοῦτ’ ὀλολύξαι σεμνυνόμενος Δημ. 313. 20· ὠλόλυξαν μὲν αἱ γυναῖκες, ἠλάλαξαν δὲ οἱ ἄνδρες Ἠλιόδ. 3. 5· ― σπανίως ἐπὶ λύπης, ὡς τὸ Λατ. ululare, Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 1218. (Πρβλ. ὀλολῡγή, ὀλολυγμός, -μα, ὀλολυγών· Σανσκρ. ulul-is (ululatus), ulûk-as (γλαῦξ, Ἀγγλ. owl), Λατ. ulul-o, ulul-atus, ulul-a ([[ὀλολύζω]], Ἀγγλ. howl).) ― Σημ. Καὶ νῦν ἔτι ἐν Παλαιστίνῃ καὶ Αἰγύπτῳ αἱ γυναῖκες καὶ ἐν χαρᾷ καὶ ἐν πένθει ὀλολύζουσιν ἐκπέμπουσαι διὰ τοῦ λάρυγγος ὀξεῖς ὀλολυγμοὺς. | ||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||