καρφαλέος: Difference between revisions

m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1"
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
Tags: Mobile edit Mobile web edit
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1")
Tags: Mobile edit Mobile web edit
Line 16: Line 16:
|btext=α, ον :<br />sec, aride, altéré ; <i>fig. en parl. du son</i> sec, dur.<br />'''Étymologie:''' [[κάρφω]].
|btext=α, ον :<br />sec, aride, altéré ; <i>fig. en parl. du son</i> sec, dur.<br />'''Étymologie:''' [[κάρφω]].
}}
}}
{{ls
{{elnl
|lstext='''καρφᾰλέος''': , -ον, ([[κάρφω]]) [[ξηρός]], [[κατάξηρος]], ὡς δ’ [[ἄνεμος]] ζαὴς ἠΐων θημῶνα τινάξῃ καρφαλέων Ὀδ. Ε. 369 (πρβλ. [[καρχαλέος]])· δέρμα Ἱππ. Ἀφ. 1256, Προγν. 36· ἀστάχυες, ἄρουρα Ἀνθ. Π. 9. 384, 14, Ὀρφ. Λιθ. 266· καρφ. δίψῃ Ἀνθ. Π. 9. 272· -ἐπὶ ἤχου, καρφαλέον δὲ οἱ ἀσπὶς… ἄϋσε, ἡ ἀσπὶς ἐξέβαλε ξηρὸν ἦχον (ὡς κοῖλον [[πρᾶγμα]]), Ἰλ. Ν. 409. ΙΙ. ἐνεργ., ξηραίνων, καταξηραίνων, πῦρ Νικ. Θηρ. 691.
|elnltext=καρφαλέος -α -ον [κάρφω] droog, dor; van geluid hard, helder:. καρφαλέον... ἀσπίς... ἄυσεν het schild gaf een droge knal Il. 13.409.
}}
{{elru
|elrutext='''καρφᾰλέος:''' [[сухой]], [[высохший]]: [[ἠΐων]] θημὼν καρφαλέων Hom. куча сухой соломы; κ. δίψει Anth. томимый жаждой.
}}
}}
{{Autenrieth
{{Autenrieth
Line 28: Line 31:
|lsmtext='''καρφᾰλέος:''' -α, -ον ([[κάρφω]]), [[ξηρός]], αποξηραμένος, σε Ομήρ. Οδ.· λέγεται για ήχο, <i>καρφαλέον ἀσπὶς ἄϋσε</i>, η [[ασπίδα]] έβγαλε έναν [[ξερό]] ήχο, δηλ. υπόκωφο, σε Ομήρ. Ιλ.
|lsmtext='''καρφᾰλέος:''' -α, -ον ([[κάρφω]]), [[ξηρός]], αποξηραμένος, σε Ομήρ. Οδ.· λέγεται για ήχο, <i>καρφαλέον ἀσπὶς ἄϋσε</i>, η [[ασπίδα]] έβγαλε έναν [[ξερό]] ήχο, δηλ. υπόκωφο, σε Ομήρ. Ιλ.
}}
}}
{{elru
{{ls
|elrutext='''καρφᾰλέος:''' [[сухой]], [[высохший]]: [[ἠΐων]] θημὼν καρφαλέων Hom. куча сухой соломы; κ. δίψει Anth. томимый жаждой.
|lstext='''καρφᾰλέος''': -α, -ον, ([[κάρφω]]) [[ξηρός]], [[κατάξηρος]], ὡς δ’ [[ἄνεμος]] ζαὴς ἠΐων θημῶνα τινάξῃ καρφαλέων Ὀδ. Ε. 369 (πρβλ. [[καρχαλέος]])· δέρμα Ἱππ. Ἀφ. 1256, Προγν. 36· ἀστάχυες, ἄρουρα Ἀνθ. Π. 9. 384, 14, Ὀρφ. Λιθ. 266· καρφ. δίψῃ Ἀνθ. Π. 9. 272· -ἐπὶ ἤχου, καρφαλέον δὲ οἱ ἀσπὶς… ἄϋσε, ἡ ἀσπὶς ἐξέβαλε ξηρὸν ἦχον (ὡς κοῖλον [[πρᾶγμα]]), Ἰλ. Ν. 409. ΙΙ. ἐνεργ., ξηραίνων, καταξηραίνων, πῦρ Νικ. Θηρ. 691.
}}
{{elnl
|elnltext=καρφαλέος -α -ον [κάρφω] droog, dor; van geluid hard, helder:. καρφαλέον... ἀσπίς... ἄυσεν het schild gaf een droge knal Il. 13.409.
}}
}}
{{mdlsj
{{mdlsj
|mdlsjtxt=καρφᾰλέος, η, ον [[κάρφω]]<br />dry, [[parched]], Od.:—of [[sound]], καρφαλέον ἀσπὶς ἄϋσε the [[shield]] rang dry, i. e. [[hollow]], Il.
|mdlsjtxt=καρφᾰλέος, η, ον [[κάρφω]]<br />dry, [[parched]], Od.:—of [[sound]], καρφαλέον ἀσπὶς ἄϋσε the [[shield]] rang dry, i. e. [[hollow]], Il.
}}
}}