3,274,216
edits
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
Line 16: | Line 16: | ||
|btext=οος, οον;<br /><b>1</b> qui espionne, espion;<br /><b>2</b> qui prête l'oreille à, τινι ; docile, obéissant à, gén. <i>ou</i> dat.;<br /><b>3</b> soumis à, sujet de : τινος, τινι de qqn ; <i>subst.</i> [[οἱ]] [[κατήκοντες]] HDT les sujets.<br />'''Étymologie:''' [[κατακούω]]. | |btext=οος, οον;<br /><b>1</b> qui espionne, espion;<br /><b>2</b> qui prête l'oreille à, τινι ; docile, obéissant à, gén. <i>ou</i> dat.;<br /><b>3</b> soumis à, sujet de : τινος, τινι de qqn ; <i>subst.</i> [[οἱ]] [[κατήκοντες]] HDT les sujets.<br />'''Étymologie:''' [[κατακούω]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=κατήκοος -ον [κατακούω] luisterend; subst. spion. gehoorzaam, onderdanig:; γονὰς κατηκόους... ἔχειν gehoorzame kinderen hebben Soph. Ant. 642; met gen.:; Μήδων κατήκοοι onderworpen aan de Meden Hdt. 1.72.1; met dat.: Κροίσῳ ἦσαν κατήκοοι zij waren aan Croesus onderworpen Hdt. 1.141.1. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κατήκοος:'''<br /><b class="num">1)</b> [[слушающий]] (λόγον Plat.);<br /><b class="num">2)</b> [[послушный]] (γοναί Soph.; κ. καὶ [[πειθαρχικός]] Arst.): κ. τινος и τινι Plat., Plut. покорный кому-л.;<br /><b class="num">3)</b> [[внемлющий]] (εὐχωλῇσι Anth.).<br /><b class="num">II</b> ὁ [[подслушиватель]], [[шпион]] (κατάσκοποι καὶ κατήκοοι Her.). | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Line 25: | Line 28: | ||
|lsmtext='''κατήκοος:''' -ον ([[κατακούω]]), αυτός που ακούει, [[ακροατής]]·<br /><b class="num">I.</b> ως ουσ., [[ωτακουστής]], [[κατάσκοπος]], σε Ηρόδ.<br /><b class="num">II.</b> [[ευπειθής]], [[υπάκουος]], [[πειθαρχικός]], [[υποτελής]], στον ίδ., Σοφ.· <i>τινος</i>, σε κάποιον [[άλλο]], σε Ηρόδ.· επίσης, με δοτ. <i>Κύρῳ κ</i>., στον ίδ.<br /><b class="num">III.</b> αυτός που δίνει [[ακρόαση]] σε, <i>εὐχωλῇσι</i>, σε Ανθ. | |lsmtext='''κατήκοος:''' -ον ([[κατακούω]]), αυτός που ακούει, [[ακροατής]]·<br /><b class="num">I.</b> ως ουσ., [[ωτακουστής]], [[κατάσκοπος]], σε Ηρόδ.<br /><b class="num">II.</b> [[ευπειθής]], [[υπάκουος]], [[πειθαρχικός]], [[υποτελής]], στον ίδ., Σοφ.· <i>τινος</i>, σε κάποιον [[άλλο]], σε Ηρόδ.· επίσης, με δοτ. <i>Κύρῳ κ</i>., στον ίδ.<br /><b class="num">III.</b> αυτός που δίνει [[ακρόαση]] σε, <i>εὐχωλῇσι</i>, σε Ανθ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''κατήκοος''': -ον, ([[κατακούω]]), προσέχων, μετὰ προσοχῆς ἀκούων, [[ἀκροατής]], λόγων Πλάτ. Ἀξίοχ. 365Α·― ὡς οὐσιαστ., ὁ «κρυφοακούων», [[ὠτακουστής]], [[κατάσκοπος]], κατάσκοποι καὶ κατ. Ἡρόδ. 1. 100, πρβλ. Δίωνα Κ. 42. 17. ΙΙ. ἀκούων τινά, εὐπειθὴς προσέχων εἴς τινα, [[ὑπήκοος]], ὑποτεταγμένος, Ἡρόδ. 7. 155, Σοφ. Ἀντ. 642· τινός, εἴς τινα, Μήδων, Περσέων κατήκοοι Ἡρόδ. 1. 72, 143, κ. ἀλλ.· τὰ παραθαλάσσια… Περσέων κ. ἐποίεε 5. 10· [[ὡσαύτως]] μετ. δοτ., Κύρῳ κ. [[αὐτόθι]] 141, πρβλ. 3. 88. ΙΙΙ. δίδων ἀκρόασιν εἴς τινα, εὐχωλῇσι Ἀνθ. Π. 6. 199. | ||
}} | }} | ||
{{WoodhouseReversedUncategorized | {{WoodhouseReversedUncategorized | ||
|woodrun=[[obedient]] | |woodrun=[[obedient]] | ||
}} | }} |