3,274,159
edits
κεφαλή: Difference between revisions
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1"
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 16: | Line 16: | ||
|btext=ῆς (ἡ) :<br />tête :<br /><b>I.</b> <i>en parl. de <i>pers.</i> ou d'animaux</i> ἐπὶ κεφαλὴν ὠθεῖν τινα HDT précipiter qqn la tête la première ; κατὰ κεφαλήν XÉN de haut en bas ; <i>particul.</i><br /><b>1</b> <i>comme synon. d'homme</i> : ἰφθίμους κεφαλάς IL têtes vaillantes, guerriers vaillants ; ἶσον ἐμῇ κεφαλῇ IL comme moi-même ; <i>particul. avec idée d'affection ou de respect</i> : ἠθείη [[κεφαλή]] IL, [[φίλη]] [[κεφαλή]] IL tête chérie;<br /><b>2</b> <i>dans les imprécations</i> : [[ἐς]] κεφαλὴν τρέποιτ’ [[ἐμοί]] AR que cela retombe sur ma tête ; [[ἐς]] κεφαλὴν [[σοι]] AR que cela retombe sur ta tête ; <i>périphr.</i> πεντακοσίας κεφαλὰς πολεμίων, cinq cents têtes d'ennemis ; <i>comme synon. de vie</i> : ἐμῇ κεφαλῇ περιδείδια IL j’ai craint pour ma tête ; κεφαλὰς παρθέμενοι OD ayant exposé leurs têtes, <i>càd</i> leur vie;<br /><b>II.</b> <i>p. anal.</i> tête d'une plante, d'un vase, <i>càd</i> la partie supérieure, dominante ; κεφαλὴ ποταμοῦ HDT la source d'un fleuve.<br />'''Étymologie:''' DELG cf. <i>vha.</i> gebal, <i>mha.</i> gebel « tête ». | |btext=ῆς (ἡ) :<br />tête :<br /><b>I.</b> <i>en parl. de <i>pers.</i> ou d'animaux</i> ἐπὶ κεφαλὴν ὠθεῖν τινα HDT précipiter qqn la tête la première ; κατὰ κεφαλήν XÉN de haut en bas ; <i>particul.</i><br /><b>1</b> <i>comme synon. d'homme</i> : ἰφθίμους κεφαλάς IL têtes vaillantes, guerriers vaillants ; ἶσον ἐμῇ κεφαλῇ IL comme moi-même ; <i>particul. avec idée d'affection ou de respect</i> : ἠθείη [[κεφαλή]] IL, [[φίλη]] [[κεφαλή]] IL tête chérie;<br /><b>2</b> <i>dans les imprécations</i> : [[ἐς]] κεφαλὴν τρέποιτ’ [[ἐμοί]] AR que cela retombe sur ma tête ; [[ἐς]] κεφαλὴν [[σοι]] AR que cela retombe sur ta tête ; <i>périphr.</i> πεντακοσίας κεφαλὰς πολεμίων, cinq cents têtes d'ennemis ; <i>comme synon. de vie</i> : ἐμῇ κεφαλῇ περιδείδια IL j’ai craint pour ma tête ; κεφαλὰς παρθέμενοι OD ayant exposé leurs têtes, <i>càd</i> leur vie;<br /><b>II.</b> <i>p. anal.</i> tête d'une plante, d'un vase, <i>càd</i> la partie supérieure, dominante ; κεφαλὴ ποταμοῦ HDT la source d'un fleuve.<br />'''Étymologie:''' DELG cf. <i>vha.</i> gebal, <i>mha.</i> gebel « tête ». | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=κεφαλή -ῆς, ἡ, Dor. κεφαλά hoofd, kop:; Ἐρύλαον... βάλε... μέσσην κὰκ κεφαλήν hij trof Eryalus midden op zijn hoofd Il. 16.412; μείων μὲν κεφαλῇ Ἀγαμέμνονος een hoofd kleiner dan Agamemnon Il. 3.193; ἐς πόδας ἐκ κεφαλῆς van kop tot voeten (van top tot teen) Il. 23.169; ἐπὶ κεφαλήν met het hoofd naar beneden Hdt. 3.35.5; ἐπὶ κεφαλὴν ὠθεῖν ἐκ τοῦ θρόνου hals over kop van de troon stoten Plat. Resp. 553b; uitbr. voor bovenzijde:. κατὰ κεφαλήν τὸ τεῖχος... διώρυττον van bovenaf trachtten zij een bres in de muur te slaan Xen. Hell. 7.2.8; ὅπως μή... κατὰ κεφαλὴν αὐτῶν γένοιντο opdat zij niet boven hen zouden opduiken Xen. Hell. 7.2.11. als vitaal deel hoofd, leven:; σύν τε μεγάλῳ ἀπέτεισαν, σὺν σφῇσιν κεφαλῇσι zij hebben er duur voor betaald: met hun leven Il. 4.162; παρθέμενοι κεφαλάς hun hoofd op het spel zettend Od. 2.237; uitbr.:; τὰ μὲν γὰρ πρότερον... ἐγὼ κεφαλῇ ἀναμάξας φέρω mijn vroegere daden draag ik als boete op mijn hoofd Hdt. 1.155.3; ἐς κεφαλὴν τράποιτ’ ἐμοί moge dat op mijn hoofd terecht komen Aristoph. Ach. 833; ἃ σοὶ καὶ τοῖς σοῖς οἱ θεοὶ τρέψειαν εἰς κεφαλὴν en mogen de goden dat op het hoofd van jou en de jouwen doen neerkomen Dem. 18.290; met ellips:. ἐς κεφαλὴν σοί moge het jou overkomen Aristoph. Pax 1063. als pars pro toto persoon:; ἶσον ἐμῇ κεφαλῇ gelijk aan mijn persoon Il. 18.82; als begroetingsformule:; φίλη κ. dierbare man Il. 8.281; ἠθείη κ. beste vriend Il. 23.94; Φαῖδρε, φίλη κ. mijn beste Phaedrus Plat. Phaedr. 264a; ongunstig:; ὦ κακαὶ κ. boosaardige lieden Hdt. 3.29.2; ὦ μιαρὰ κ. vuile schoft Aristoph. Ach. 285; ἡ μιαρὰ καὶ ἀναιδὴς αὕτη κ. dat vies en brutaal persoontje Dem. 21.117; in perifrase:. πεντακοσίας κεφαλὰς τῶν Ξέρξεω πολεμίων vijfhonderd vijanden van Xerxes Hdt. 9.99.2. hoofd, hoogste in status:; παντὸς ἀνδρὸς ἡ κεφαλὴ ὁ Χριστὸς ἐστιν, κεφαλὴ δὲ γυναικὸς ὁ ἀνήρ het hoofd van de man is Christus, het hoofd van de vrouw is haar man NT 1 Cor. 11.3; uitbr. voor wat lijkt op een hoofd, omdat het bol is of een uiteinde is top, kop:; Τρεῖς Κεφαλαί de Drie Toppen (uitlopers van de Cithaeron) Hdt. 9.39.1; κ. σκορόδου knoflookbol Aristoph. Pl. 718; κεφαλὴ γωνίας hoeksteen NT Mt. 21.42; κεφαλὴ περίθετος, ἥν ἐγὼ νύκτωρ φορῶ de slaapmuts die ik ‘s nachts draag Aristoph. Th. 258; anat. kop (van een bot); τὰς κεφαλὰς τῆς κάτω γνάθου de koppen van de onderkaak Hp. Art. 30; muurkap:; ἀναβαίνω ἐπὶ τὰς κεφαλάς de muurkappen bestijgen Xen. Cyr. 3.3.68; rand:; ἐπὶ τῆς κεφαλῆς τῆς τάφρου op de rand van de gracht Xen. Cyr. 3.3.66; ἅτις ὑπερ κεφαλᾶς... τὸν ἀμολγέα πληροῖ (de geit) die de melkemmer tot over de rand vult Theocr. 8.87; oorsprong, plur. bronnen. ποταμοῦ κεφαλαί de bronnen van de rivier Hdt. 4.91.2. overdr. hoogtepunt conclusie, eindpunt. τὰ πράγματα ἐκ τῶν ποδῶν εἰς τὴν κεφαλὴν σοι πάντ’ ἐρῶ ik zal je de gebeurtenissen van het begin tot het einde allemaal vertellen Aristoph. Pl. 650; ὥσπερ κεφαλὴν ἀποδοῦναι τοῖς εἰρημένοις als het ware een bekroning geven aan het betoog Plat. Phlb. 66d; ὥσπερ κεφαλὴν ἔχουσα ἐπιστήμη τῶν τιμιωτάτων (wijsheid) vindt als het ware haar bekroning als kennis van de meest verheven zaken Aristot. EN 1141a19. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κεφᾰλή:''' ἡ<br /><b class="num">1)</b> [[голова]]: [[ἄγχι]] σχὼν κεφαλήν Hom. прислонив голову; ἐς πόδας ἐκ κεφαλῇς Hom. с головы до ног; ἐκ τῶν ποδῶν ἐς τὴν κεφαλήν Arph. с начала до конца; ἐπὶ κεφαλὴν ὠθεῖν τινα Plat. сбрасывать кого-л. головой вниз; ἐπὶ κεφαλὴν βαδίζειν εἴς τι Dem. стремглав помчаться куда-л.; κατὰ κεφαλὴν τὸ [[τεῖχος]] Xen. часть стены, находящаяся над головой (ср. 3); (ὁ [[λίθος]]) οὕτος ἐγενήθη εἰς κεφαλὴν γωνίας погов. NT этот (отброшенный прочь) камень стал краеугольным;<br /><b class="num">2)</b> перен. [[голова]], [[глава]] (ὁ ἀνὴρ κ. ἐστι τῆς γυναικός NT);<br /><b class="num">3)</b> перен. [[голова]], [[жизнь]]: [[ἔργον]], ὃ σῇ κεφαλῇ ἀναμάξεις Hom. дело, за которое поплатишься своей головой; κεφαλης παρθέμενοι Hom. рискующие (своими) головами;<br /><b class="num">4)</b> [[лицо]], [[человек]], [[душа]] (πεντακόσιαι κεφαλαί πολεμίων Her.): κατὰ κεφαλήν Arst. подушно, (каждый) в отдельности (ср. 1); τὸν ἐγὼ [[τῖον]] [[ἶσον]] ἐμῇ κεφαλῇ Hom. я его любил как самого себя; πολλαὶ ἴφθιμοι κεφαλαί Hom. многие храбрецы;<br /><b class="num">5)</b> (в обращении), [[душа моя]], [[друг]], [[приятель]] (обычно не переводится): Τεῦκρε, [[φίλη]] κ.! Hom. Тевкр, дорогой мой!; Ἄπολλον, ὦ δία [[κεφαλά]]! Eur. о, божественный Аполлон!; ὦ μιαρὰ κ.! Dem. ах ты негодяй!; ὦ μέλεοι θνητοὶ καὶ νήπιοι! - Ἐς κεφαλὴν [[σοί]]! Arph. о, жалкие и нелепые люди! - Ты сам такой!; ἐς κεφαλὴν τρέποιτ᾽ [[ἐμοί]]! Arph. пусть (это пожелание) обратится на меня!;<br /><b class="num">6)</b> [[толстый конец]], [[головка]] (σκορόδου Arph.);<br /><b class="num">7)</b> [[верх]], [[край]]: [[ὑπὲρ]] [[κεφαλᾶς]] Theocr. через край;<br /><b class="num">8)</b> [[исток]], [[верховье]] (ποταμοῦ Her.);<br /><b class="num">9)</b> [[насыпь]], [[вал]] (κ. τῆς τάφρου Her.);<br /><b class="num">10)</b> [[головной убор]] (κ. [[περίθετος]] Arph.);<br /><b class="num">11)</b> [[сущность]], [[главное]]: κεφαλὴν ἔχειν Arst. иметь основное значение;<br /><b class="num">12)</b> [[итог]], [[завершение]]: κεφαλὴν [[ἀποδοῦναι]] τοῖς εἰρημένοις Plat. подвести итог сказанному; [[ἵνα]] ὁ [[λόγος]] κεφαλὴν λάβῃ Plat. чтобы завершить беседу. | |||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
| Line 37: | Line 40: | ||
|lsmtext='''κεφᾰλή:''' ἡ,<br /><b class="num">I. 1.</b> [[κεφάλι]] ανθρώπου ή ζώου, σε Όμηρ. κ.λπ.· <i>κατὰ κεφαλῆς</i>, Επικ. <i>κὰκ κεφαλῆς</i>, πάνω από το [[κεφάλι]], στον ίδ.· <i>κὰκ κεφαλήν</i>, στο [[κεφάλι]], σε Ομήρ. Ιλ.· <i>ἐς [[πόδας]] ἐκ κεφαλῆς</i>, από το [[κεφάλι]] ως τα πόδια, στο ίδ.· <i>ἐπὶ κεφαλήν</i>, με το [[κεφάλι]] προς τα [[κάτω]], κατωκέφαλα, με το [[κεφάλι]] [[μπροστά]], σε Ηρόδ., Πλάτ. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> το [[κεφάλι]], αντί για [[ολόκληρο]] το ανθρώπινο [[σώμα]], σε Όμηρ.· [[ἶσον]] ἐμῇ κεφαλῇ, όπως ο [[εαυτός]] μου, σε Ομήρ. Ιλ.· [[φίλη]] κ., Λατ. carum [[caput]], στο ίδ.· με αρνητική [[σημασία]], <i>ὦ κακαὶ κεφαλαί</i>, σε Ηρόδ.· <i>ὦ μιαρὰ κ</i>., σε Αριστοφ.<br /><b class="num">3.</b> το [[κεφάλι]], δηλ. η [[ζωή]], <i>παρθέμενοι κεφαλάς</i>, διακινδυνεύοντας το [[κεφάλι]] τους, σε Ομήρ. Οδ.· λέγεται για κατάρες, ἐς κεφαλὴν τρέποιτ' [[ἐμοί]], ας πέσει στο [[κεφάλι]] μου! σε Αριστοφ. κ.λπ.<br /><b class="num">II.</b> γενικά, <i>κ. σκορόδου</i>, [[κεφάλι]] σκόρδου, στον ίδ.· [[χείλος]] ή [[στεφάνη]] αγγείου, σε Θεόκρ.· [[προεξοχή]] τοίχου, σε Ξεν.· στον πληθ., [[πηγή]] ποταμού, σε Ηρόδ.<br /><b class="num">III.</b> μεταφ., όπως το [[κεφάλαιον]], η [[κορωνίδα]], το [[συμπλήρωμα]] πράγματος, σε Πλάτ. | |lsmtext='''κεφᾰλή:''' ἡ,<br /><b class="num">I. 1.</b> [[κεφάλι]] ανθρώπου ή ζώου, σε Όμηρ. κ.λπ.· <i>κατὰ κεφαλῆς</i>, Επικ. <i>κὰκ κεφαλῆς</i>, πάνω από το [[κεφάλι]], στον ίδ.· <i>κὰκ κεφαλήν</i>, στο [[κεφάλι]], σε Ομήρ. Ιλ.· <i>ἐς [[πόδας]] ἐκ κεφαλῆς</i>, από το [[κεφάλι]] ως τα πόδια, στο ίδ.· <i>ἐπὶ κεφαλήν</i>, με το [[κεφάλι]] προς τα [[κάτω]], κατωκέφαλα, με το [[κεφάλι]] [[μπροστά]], σε Ηρόδ., Πλάτ. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> το [[κεφάλι]], αντί για [[ολόκληρο]] το ανθρώπινο [[σώμα]], σε Όμηρ.· [[ἶσον]] ἐμῇ κεφαλῇ, όπως ο [[εαυτός]] μου, σε Ομήρ. Ιλ.· [[φίλη]] κ., Λατ. carum [[caput]], στο ίδ.· με αρνητική [[σημασία]], <i>ὦ κακαὶ κεφαλαί</i>, σε Ηρόδ.· <i>ὦ μιαρὰ κ</i>., σε Αριστοφ.<br /><b class="num">3.</b> το [[κεφάλι]], δηλ. η [[ζωή]], <i>παρθέμενοι κεφαλάς</i>, διακινδυνεύοντας το [[κεφάλι]] τους, σε Ομήρ. Οδ.· λέγεται για κατάρες, ἐς κεφαλὴν τρέποιτ' [[ἐμοί]], ας πέσει στο [[κεφάλι]] μου! σε Αριστοφ. κ.λπ.<br /><b class="num">II.</b> γενικά, <i>κ. σκορόδου</i>, [[κεφάλι]] σκόρδου, στον ίδ.· [[χείλος]] ή [[στεφάνη]] αγγείου, σε Θεόκρ.· [[προεξοχή]] τοίχου, σε Ξεν.· στον πληθ., [[πηγή]] ποταμού, σε Ηρόδ.<br /><b class="num">III.</b> μεταφ., όπως το [[κεφάλαιον]], η [[κορωνίδα]], το [[συμπλήρωμα]] πράγματος, σε Πλάτ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''κεφᾰλή''': ἡ, (ἴδε ἐν τέλ.) ὡς καὶ νῦν, τὸ κεφάλι ἀνθρώπου ἢ ζῴων, Ὅμ. κλπ., [[ἅπαξ]] μόνον παρ᾿ Αἰσχύλ. (Θήβ. 525), καὶ [[ἅπαξ]] παρὰ Σοφ. (Αἴ. 238), ἀλλ᾿ οὐχὶ σπανίως παρ᾿ Εὐρ., κεφαλῇ... μείζονες, ὑψηλότεροι κατὰ μίαν κεφαλήν, Ἰλ. Γ. 168· οὕτω, [[μείων]]... κεφαλὴν [[αὐτόθι]] 193· ― [[συχνάκις]] μετὰ προθέσ., α) κατὰ κεφαλῆς, [[ἄνωθεν]] ἐπὶ τῆς κεφαλῆς, κόνιν... χεύατο κὰκ κεφαλῆς Ἰλ. Σ. 24, πρβλ. Ὀδ. Θ. 85, κλπ. β) κὰκ κεφαλήν, κατὰ κεφαλῆς, εἰς τὴν κεφαλ., Ἐρύλαον... [[βάλε]] πέτρῳ μέσσην κὰκ κεφαλὴν Ἰλ. Π. 412. πρβλ. Υ. 387, 475· ἀλλὰ παρὰ πεζογράφοις, = πρὸς τὰ [[κάτω]], Ξεν, Ἑλλ. 7. 2, 8, πρβλ. 11· τὸ κατὰ κ. [[ὕδωρ]], τὸ ἐκ τῆς βροχῆς, Θεόφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 4. 10, 7, π. Φυτ. Αἰτ. 6. 18, 10· ― [[ὡσαύτως]] καθ᾿ ἑκάστην κεφαλήν, καθ᾿ ἕκαστον, λατ. viritim, Ἀριστοτ. Πολιτικ. 2. 10, 7. γ) ἐς πόδας ἐκ κεφαλῆς, ἀπὸ κεφαλῆς [[μέχρι]] ποδῶν, Ἰλ. Ψ. 169· οὕτω, τὰ πράγματα ἐκ τῶν ποδῶν ἐς τὴν κεφαλὴν σοι πάντ᾿ ἐρῶ Ἀριστοφ. Πλ. 649· ― ἴδε κατωτ. δ) ἐπὶ κεφαλήν, μὲ τὴν κεφαλὴν πρὸς τὰ [[κάτω]], «[[κατακέφαλα]]», ἐπὶ κ. [[κατορύσσω]], [[θάπτω]] μὲ τὴν κεφαλὴν πρὸς τὰ [[κάτω]], Ἡρόδ. 3. 35· ἐπὶ κ. ὠθέεσθαι, ὠθεῖσθαι μὲ τὴν κεφαλὴν πρὸς τὰ [[κάτω]], ὁ αὐτὸς 7. 136· ἐπὶ κ. ὠθεῖν τινα ἐκ τοῦ θρόνου Πλάτ, Πολ. 553Β· ἐπὶ κεφ. εἰς τὸ [[δικαστήριον]] βαδίζειν Δημ. 1042. 11· ἐπὶ κεφαλὴν εἰσπράττειν μισθὸν τοῖς ἱππεῦσιν ἀπόρως διακειμένους, ἀπερισκέπτως, Ὑπερείδ. [[ὑπὲρ]] Λυκόφρ. 14· ― ἐπὶ ταῖς κεφαλαῖς περιφέρειν, περιφέρειν εἰς [[σημεῖον]] θαυμασμοῦ, Πλάτ. Πολ. 600D. 2) ὡς τὸ εὐγενέστατον [[μέλος]], ἀντὶ τοῦ ὅλου ἀνθρώπου, πολλὰς ἰφθίμους κεφαλὰς Ἰλ. Λ. 55, πρβλ. Ὀδ. Α. 343, κτλ.· ἶσον ἐμῇ κεφαλῇ, «ὡς τὸ κεφάλι μου», ὡς ἐμαυτόν, Ἰλ. Σ. 82· [[οὕτως]], ἑᾷ κεφαλᾷ Πινδ. Ο. 7. 123· ἰδίως ἐπὶ χαιρετισμοῦ, [[φίλη]] κ., Λατ. carum caput, Ἰλ. Θ. 281, πρβλ. Σ. 114· ἠθείη κ. Ψ. 94· οὕτω παρὰ πεζογράφοις, Φαῖδρε, [[φίλη]] κ. Πλάτ. Φαῖδρ. 264Α· [[ὡσαύτως]] ἐπὶ κακῆς σημασίας, ὦ κακαὶ κεφαλαὶ Ἡρόδ. 3. 29· ὦ μιαρὰ κ. Ἀριστοφ. Ἀχ. 285· ― περιφρ. [[ὡσαύτως]] παρὰ πεζογράφοις, πεντακοσίας κεφαλὰς τῶν Ξέρξεω πολεμίων Ἡρόδ. 9. 99· [[ὡσαύτως]] ἐπὶ ζῴων, οὐδενὸς ἐμψύχου κεφαλῆς γεύονται ὁ αὐτὸς 2. 39· ἡ μιαρὰ καὶ ἀναιδὴς αὕτη κ. Δημ. 552. 22, πρβλ. 278. 15. 3) ἡ [[κεφαλή]], δηλ. ἡ ζωή, ἐμῇ κεφαλῇ περιδείδια Ἰλ. Ρ. 242· σὺν τε μεγάλῳ ἀπέτισαν, σὺν σφῇσιν κεφαλῇσι Δ. 162· παρθέμενοι κεφαλάς, παραβαλόντες, διακινδυνεύσαντες τὰς κεφαλάς, Ὀδ. Β. 237 (ὡς τὸ παρθέμενοι ψυχὰς ἐν Γ. 74). 4) ἐπὶ καταρῶν, ἐς κεφ. τρέποιτ᾿ ἐμοί, ἂς ἐπέλθῃ κατὰ τῆς κεφαλῆς μου! Ἀριστοφ. Ἀχ. 833· ἐς τὴν κεφαλήν ἅπαντα τὴν σὴν τρέψεται ὁ αὐτ. ἐν Νεφ. 40· ἃ σοὶ καὶ τοῖς σοῖς οἱ θεοὶ τρέψειαν εἰς κ. Δημ. 322. 23· ἐς κ. σοι (δηλ. τρέποιτο) Ἀριστοφ. Εἰρ. 1063, Πλάτ. 526· σοὶ εἰς κ. Πλάτ. Εὐθύδ. 283Ε (ὃ ἴδε)· οὕτω καί, οἷς ἄν... τὴν αἰτίαν ἐπὶ τὴν κεφαλήν ἀναθεῖεν Δημ. 323, κλπ.· πρβλ. [[ἀναμάσσω]]. ΙΙ. ἡ κεφαλὴ παντὸς πράγματος, [[οἷον]] φυτῶν τινων, κ. σκορόδου, «σκορδοκέφαλλον», Ἀριστοφ. Πλ. 718, κλπ.· κ. μήκωνος Θεόφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 9. 8, 2· ― [[οὕτως]] ἐπὶ τῶν ὀστῶν, κτλ., κεφαλαὶ τῆς ἄνω γνάθου, πιθαν. αἱ κονδυλοειδεῖς καὶ αἱ κορωνοειδεῖς ἀποφύσεις, Ἱππ. π. Ἄρθρ. 797· ἡ κ. τοῦ ὄρχεως = ἐπιδιδυμίς, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 3. 13, 3, Γαλ.· μηροῦ, κνήμης, κ. κτλ., Πολυδ. Β΄, 185, 188, κτλ.· ― τὸ ἀνώτατον [[μέρος]] ἢ [[χεῖλος]] ἀγγείου, Θεόκρ. 8. 87, Ἀριστ. π. Ζ. Μορ. 2. 8, 8, πρβλ. Σχολ. εἰς Ἀριστοφ. Πλ. 540· τὸ [[γείσωμα]] τοίχου, Ξεν. Κύρ. 3. 3, 68. τὸ [[κιονόκρανον]], Συλλ. Ἐπιγρ. 2713-14, 2782. 31, πρβλ. Πολυδ. Ζ΄, 121· ― ἐν τῷ πληθ., αἱ πηγαὶ ποταμοῦ, Ἡρόδ. 4. 91. ΙΙΙ. Ὁμηρείη κ., προτομὴ Ὁμήρου, Ἑλλ. Ἐπιγράμμ. 1085. 10. IV. κ. [[περίθετος]], [[φενάκη]] ἢ [[κεφαλόδεσμος]], Ἀριστοφ. Θεσμ. 258. V. μεταφ. τὸ οὐσιωδέστατον [[μέρος]] ἢ [[τόπος]], ἡ κυριωτάτη [[θέσις]], κ. δὲ δείπνου γίγνεται Ἄλεξ. ἐν «Παννυχίδι» 1. 15, πρβλ. Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 6. 7, 3. 2) ὡς τὸ κεφάλαιον, ἡ [[κορωνίς]], τὸ [[συμπλήρωμα]] τοῦ πράγματος, κεφαλὴν ἐπιθεῖναι Πλάτ. Τίμ. 69Α· [[ὥσπερ]] κ. ἀποδοῦναι τοῖς εἰρημένοις ὁ αὐτὸς ἐν Φιλήβ. 66D, πρβλ. Γοργ. 505D· ― [[ὡσαύτως]] τὸ σύνολον, τὸ [[ἄθροισμα]], Συλλ. Ἐπιγρ. 5774. 36. 3) ἐπὶ προσώπων, [[ἀρχηγός]], ἄρχων, Βυζ. (Πρβλ. τοὺς διαλεκτικοὺς τύπους κεβλή, κεβαλή· πρβλ. [[ὡσαύτως]] Σανσκρ. kapâlas ([[κρανίον]])· λατ. cap-ut, cap-illus· Γοτθ. haub-ith (haup-t)· Ἀρχ. Σκανδιν. höfud· Ἀρχ. Σαξον. heaf-ud· (Ἀγγλ. head)· Ἀρχ. Γερμ. houp-it, κτλ.· ὁ Κούρτ. σχετίζει τὴν ῥίζαν πρὸς τὰ κώπη, cap-ulum, κτλ). | ||
}} | }} | ||
{{etym | {{etym | ||