3,274,216
edits
πρίν: Difference between revisions
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1"
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 16: | Line 16: | ||
|btext=<i>particule invar. : adv., prép. et conj.</i><br /><b>1</b> <i>adv.</i> auparavant, avant : [[ἐν]] [[τῷ]] πρὶν χρόνῳ SOPH antérieurement ; τὸ [[πρίν]], dans le temps passé, autrefois IL, OD ; <i>après une nég.</i> τὴν δ’ ἐγὼ [[οὐ]] λύσω [[πρίν]] μιν καὶ [[γῆρας]] ἔπεισιν IL je ne la relâcherai pas avant que la vieillesse ne l'atteigne, <i>litt.</i> la vieillesse l'atteindra auparavant ; <i>au sens de</i> plutôt : πρὶν καὶ κακὸν ἄλλο [[πάθῃσθα]] IL il pourrait plutôt t’arriver un autre malheur ; [[πρίν]] κεν ἀνιηθεὶς σὴν πατρίδα γαῖαν ἵκοιο OD tu retournerais plutôt plein de dégoût dans ta patrie;<br /><b>2</b> <i>conj.</i> avant que, avant de ; <i>en ce sens construit soit seul, soit avec une conj.</i> : πρὶν ἤ avant que ; [[πρίν]] γ’ [[ὅτε]] OD jusqu’à ce que ; πρὶν… [[πρίν]] IL, OD avant que ; [[οὐ]] πρὶν… [[πρίν]] IL, OD, μὴ πρὶν… [[πρίν]] pas avant que ; <i>avec l'inf.</i> πρὶν [[ἐλθεῖν]] υἷας Ἀχαιῶν IL avant que les fils des Grecs ne fussent venus ; πρὶν πόλεμον [[ἰδέειν]] IL avant d'avoir vu le combat ; <i>selon le sens avec les autres modes (ind., sbj. ou opt.)</i> : φράσῃς μοι μὴ [[πέρα]], πρὶν ἂν μάθω πρῶτον [[τόδε]] SOPH ne me dis rien de plus avant que je sache d'abord ceci ; μὴ στέναζε, πρὶν μάθῃς SOPH ne te lamente pas avant de savoir ; <i>en s.-e.</i> ᾖ <i>ou</i> γένηται : πρὶν [[ὥρη]] OD avant qu’il ne soit temps ; [[οὐκ]] ἔθελεν φεύγειν, πρὶν πειρήσαιτ’ Ἀχιλήος IL il ne voulait pas fuir avant de s'être attaqué à Achille ; ὄλοιο [[μήπω]], πρὶν μάθοιμι SOPH je ne souhaite pas encore que tu meures avant que je sache, <i>etc.</i><br />'''Étymologie:''' [[πρό]]. | |btext=<i>particule invar. : adv., prép. et conj.</i><br /><b>1</b> <i>adv.</i> auparavant, avant : [[ἐν]] [[τῷ]] πρὶν χρόνῳ SOPH antérieurement ; τὸ [[πρίν]], dans le temps passé, autrefois IL, OD ; <i>après une nég.</i> τὴν δ’ ἐγὼ [[οὐ]] λύσω [[πρίν]] μιν καὶ [[γῆρας]] ἔπεισιν IL je ne la relâcherai pas avant que la vieillesse ne l'atteigne, <i>litt.</i> la vieillesse l'atteindra auparavant ; <i>au sens de</i> plutôt : πρὶν καὶ κακὸν ἄλλο [[πάθῃσθα]] IL il pourrait plutôt t’arriver un autre malheur ; [[πρίν]] κεν ἀνιηθεὶς σὴν πατρίδα γαῖαν ἵκοιο OD tu retournerais plutôt plein de dégoût dans ta patrie;<br /><b>2</b> <i>conj.</i> avant que, avant de ; <i>en ce sens construit soit seul, soit avec une conj.</i> : πρὶν ἤ avant que ; [[πρίν]] γ’ [[ὅτε]] OD jusqu’à ce que ; πρὶν… [[πρίν]] IL, OD avant que ; [[οὐ]] πρὶν… [[πρίν]] IL, OD, μὴ πρὶν… [[πρίν]] pas avant que ; <i>avec l'inf.</i> πρὶν [[ἐλθεῖν]] υἷας Ἀχαιῶν IL avant que les fils des Grecs ne fussent venus ; πρὶν πόλεμον [[ἰδέειν]] IL avant d'avoir vu le combat ; <i>selon le sens avec les autres modes (ind., sbj. ou opt.)</i> : φράσῃς μοι μὴ [[πέρα]], πρὶν ἂν μάθω πρῶτον [[τόδε]] SOPH ne me dis rien de plus avant que je sache d'abord ceci ; μὴ στέναζε, πρὶν μάθῃς SOPH ne te lamente pas avant de savoir ; <i>en s.-e.</i> ᾖ <i>ou</i> γένηται : πρὶν [[ὥρη]] OD avant qu’il ne soit temps ; [[οὐκ]] ἔθελεν φεύγειν, πρὶν πειρήσαιτ’ Ἀχιλήος IL il ne voulait pas fuir avant de s'être attaqué à Achille ; ὄλοιο [[μήπω]], πρὶν μάθοιμι SOPH je ne souhaite pas encore que tu meures avant que je sache, <i>etc.</i><br />'''Étymologie:''' [[πρό]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=πρίν [~ πρό] adv. tevoren, eerder: m. b.t. de toekomst; πρίν μιν καὶ γῆρας ἔπεισιν voordat dat gebeurt, zal zelfs ouderdom over haar komen Il. 1.29; πρίν κεν... πατρίδα γαῖαν ἵκοιο voor die tijd zou je in je vaderland terugkeren Od. 3.117; vroeger:; πρὶν μέν μοι ὑπέσχετο..., νῦν δέ vroeger had hij mij beloofd..., maar nu Il. 2.112; vaak τὸ πρίν:; ᾗσιν τὸ πρὶν ἐκέκαστο (boogschietkunst) waarin hij vroeger uitblonk Il. 5.54; Πέρσας δὲ δούλους ἐόντας τὸ πρὶν Μήδων νῦν γεγονέναι δεσπότας Perzen die vroeger slaven waren, zijn nu meesters van de Meden Hdt. 1.129.4; attr..; ἐν τῷ πρὶν χρόνῳ in het verleden Soph. Ph. 1224; soms naar analogie van prep. met gen. vóór:. πρὶν ὥρας voortijdig Pind. voegw. voordat, totdat met inf. voordat:. οὐδέ τις ἔτλη πρὶν ( adv. ) πιέειν, πρὶν ( voegw. ) λεῖψαι ὑπερμενέϊ Κρονίωνι niemand durfde eerder te drinken, voordat hij aan Kronos' zoon had geplengd Il. 7.481; σπεύδωμεν... πρὶν ἡμέραν γενέσθαι laten we ons haasten, voordat het dag wordt Aristoph. Ve. 245; μὴ ἀπιέναι πρὶν ἀφοσιώσασθαι niet weggaan voordat men de heilige plicht vervuld heeft Plat. Phaed. 61a. met indic. voordat (past als vert. vaak bij ontkennende voorzin), totdat (past als vert. vaak bij bevestigende voorzin):. ἐπὶ ἶσα μάχη τέτατο πτόλεμός τε, πρὶν γ’ ὅτε δὴ Ζεὺς κῦδος ὑπέρτερον Ἕκτορι δῶκε de strijd en de oorlog waren in evenwicht, totdat Zeus uiteindelijk aan Hector grotere roem schonk Il. 12.437; ἀνωλόλυξε, πρίν γ’ ὁρᾷ zij slaakte een luide kreet, totdat zij zag Eur. Med. 1173; οὐκ ἔδοσαν ὁμήρους πρὶν αὐτῶν εἷλον κώμην zij gaven geen gijzelaars voordat (de vijand) een dorp van hen had ingenomen Thuc. 3.101.2; οὐκ ἐδύναντο σχεῖν τὸ ῥεῦμα πρὶν ἐλιποψύχησε zij waren niet in staat de bloedstroom te stelpen, voordat hij het bewustzijn verloor Xen. Hell. 5.4.58. met conj. (meestal na ontkennende voorzin), soms met ἄν of κε voordat:; ἐκεῖνο... οὔ κώ σε ἐγὼ λέγω, πρὶν τελευτήσαντα καλῶς τὸν αἰῶνα πύθωμαι dat (nl. ‘gelukkig’) noem ik u nog niet, voordat ik heb vernomen dat u een gelukkig levenseinde hebt gehad Hdt. 1.32.5; φράσῃς μοι μὴ πέρα, πρὶν ἂν μάθω πρῶτον τόδε vertel me niet verder, voordat ik eerst dit heb vernomen Soph. Ph. 332; met ellips van ww.. πρὶν ὥρη voordat het tijd was Od. 15.394. met verplaatsingsopt. (zonder ἄν ) voordat, totdat:. οὐκ ἔθελεν φεύγειν πρὶν πειρήσαιτ’ Ἀχιλῆος hij weigerde te vluchten voordat hij zich met Achilles had gemeten Il. 21.580; ἀπηγόρευε μηδένα βάλλειν, πρὶν Κῦρος ἐμπλησθείη θηρῶν hij verbood iedereen te schieten, totdat Cyrus genoeg had van de jacht Xen. Cyr. 1.4.14. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''πρίν:'''<br /><b class="num">I</b> (ῐ и ῑ) adv. прежде, раньше: ἔθ᾽ ὡς π. Hom. доселе, как (и) прежде; (ἀρχαί), ἃς [[ἐκεῖνος]] εἶχε π. Soph. власть, которая раньше принадлежала ему; ὁ π. γενόμενος Her. раньше появившийся, прежний; ἐν τῷ π. χρόνῳ Soph. и τὸ π. Hom., Her., Aesch., Plat. в прежнее время, ранее; [[Θησεύς]], τοῦ π. Αἰγέως [[τόκος]] Soph. Тесей, сын прежде царствовавшего Эгея; π. [[ὥρη]] (sc. ἐστίν) Hom. преждевременно.<br /><b class="num">II</b> praep. [[cum]] gen. прежде, до: π. ὥρας Pind. прежде времени; π. τοῦ βλέψαι Sext. прежде, чем увидеть.<br /><b class="num">III</b> conj. (тж. π. ἤ, π. [[ὅταν]] и др.) (с ind., conjct. с ἄν и opt.) прежде чем, пока не, доколе: [[οὐδέ]] τις ἔτλη π. [[πιέειν]], π. [[λεῖψαι]] Κρονίωνι Hom. и никто не посмел пить прежде, чем совершить возлияние Крониону; μὴ (οὐ) [[πρόσθεν]] или μὴ (οὐ) [[πρότερον]] … π. Her., Xen., Plat., Soph., Arph. не ранее … чем, не … пока не; ἀπετράποντο ἐς τὴν πόλιν π. ὑπερβαίνειν Thuc. они вернулись в город прежде, чем вышли за (его) стены; οὐδὲ λήξει, π. ἂν ἢ κορέσῃ [[κέαρ]] Aesch. (Зевс) не успокоится, пока не утолит (своего) гнева; π. ἴδοιμ᾽ ὀρθὸν [[ἔπος]] Soph. пока я не узнаю правды. | |||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
| Line 37: | Line 40: | ||
|lsmtext='''πρίν:''' [ῐ], επίρρ., σχηματισμένο με τη συγκρ. ισχύ της πρόθ. [[πρό]].<br /><b class="num">Α.</b> επίρρ. [[χρονικό]], [[πριν]].<br /><b class="num">I.</b> λέγεται για μελλοντικό χρόνο, [[πριν]] από αυτήν τη [[στιγμή]], [[νωρίτερα]], με οριστ. μέλ. ή υποτ. = μέλ., σε Όμηρ.· με ευκτ. και <i>κεν</i>, σε Ομήρ. Οδ.<br /><b class="num">II.</b> λέγεται για παρελθοντικό χρόνο, παλαιότερα, πρωτύτερα, [[κάποτε]], [[νωρίτερα]], σε Όμηρ.· ομοίως, με [[άρθρο]], τὸ [[πρίν]] γε..., [[νῦν]] δέ..., [[νῦν]] δέ... τὸ [[πρίν]] γε, σε Ομήρ. Ιλ.· με [[άρθρο]] η μτχ. <i>ὤν</i> πραλείπεται· <i>τὰ πρὶν πελώρια</i> (ενν. [[ὄντα]]), οι γίγαντες του παρελθόντος, σε Αισχύλ.· <i>ἐντῷ πρὶν χρόνῳ</i>, σε Σοφ.· <i>ἐν τοῖς πρὶν λόγοις</i>, σε Θουκ. <b>Β.</b> <i>πρὶν ἤ</i>,<br /><b class="num">I.</b> ως σύνδ., [[πριν]] απ' αυτό, [[πριν]], [[προηγουμένως]], Λατ. [[priusquam]], σε Όμηρ.· [[αλλά]] το <i>ἤ</i> [[συχνά]] παραλείπεται, έτσι ώστε το [[πρίν]] γίνεται σύνδ.· η κύρια [[πρόταση]] έχει επίσης το [[πρίν]] (ή [[πρότερον]], [[πρόσθεν]], [[πάρος]]), έτσι που ο [[σύνδεσμος]] [[πρίν]] συγχέεται με το επίρρ. [[πρίν]], [[ιδίως]] [[μετά]] από [[άρνηση]]· με απαρ., <i>ναῖε δὲ Πήδαιον</i>, πρὶν [[ἐλθεῖν]] υἷας Ἀχαιῶν, σε Ομήρ. Ιλ.· <i>οὐδὲ παύσεται χόλου</i>, <i>πρὶν κατασκῆψαί τινα</i>, σε Ευρ.<br /><b class="num">II.</b> με [[ρήμα]] σε παρεμφατικό τύπο:<br /><b class="num">1.</b> με οριστ., σ' αυτήν την [[περίπτωση]] ο Όμηρ. χρησιμ. το [[πρίν]] γ' [[ὅτε]] δὴ [[Ζεύς|Ζεὺς]] [[κῦδος]] Ἕκτορι δῶκε, σε Ομήρ. Ιλ.· ομοίως, οὐκ ἦν ἀλέξημ' [[οὐδέν]], [[πρίν]] γ' ἐγὼ [[σφίσιν]] [[ἔδειξα]], σε Αισχύλ.<br /><b class="num">2.</b> με υποτ. μόνο [[μετά]] από αποφατικές ή ισοδύν. προτάσεις, <i>οὐ καταδυσόμεθ'</i>, πρὶν μόρσιμον [[ἦμαρ]] ἐπέλθῃ, δεν θα καταποντιστούμε, δεν θα κατανικηθούμε, [[προτού]] να έρθει η [[μέρα]] του θανάτου, σε Ομήρ. Οδ.· σε Αττ., <i>πρὶν ἄν</i> είναι [[τύπος]] [[ομαλός]], [[οὐδέν]] ἐστι [[τέρμα]] μοι μόχθων, πρὶν ἂν [[Ζεύς|Ζεὺς]] ἐκπέσῃ τυραννίδος, σε Αισχύλ.· [[αλλά]], το <i>ἄν</i> μερικές φορές παραλείπεται, <i>μὴ στέναζε</i>, <i>πρὶν μάθῃς</i>, σε Σοφ.· [[πάντοτε]] με <i>πρὶν ἤ</i>, <i>πρὶν ἢ ἀνορθώσωσι</i>, σε Ηρόδ.<br /><b class="num">3.</b> με ευκτ. [[έπειτα]] από ιστορικούς χρόνους, <i>οὐκ ἔθελεν φεύγειν πρὶν πειρήσαιτ' Ἀχιλῆος</i>, σε Ομήρ. Ιλ.· <i>ἔδοξέ μοι μὴ ποιεῖσθαι</i>, <i>πρὶν φράσαιμί σοι</i>, σε Σοφ. | |lsmtext='''πρίν:''' [ῐ], επίρρ., σχηματισμένο με τη συγκρ. ισχύ της πρόθ. [[πρό]].<br /><b class="num">Α.</b> επίρρ. [[χρονικό]], [[πριν]].<br /><b class="num">I.</b> λέγεται για μελλοντικό χρόνο, [[πριν]] από αυτήν τη [[στιγμή]], [[νωρίτερα]], με οριστ. μέλ. ή υποτ. = μέλ., σε Όμηρ.· με ευκτ. και <i>κεν</i>, σε Ομήρ. Οδ.<br /><b class="num">II.</b> λέγεται για παρελθοντικό χρόνο, παλαιότερα, πρωτύτερα, [[κάποτε]], [[νωρίτερα]], σε Όμηρ.· ομοίως, με [[άρθρο]], τὸ [[πρίν]] γε..., [[νῦν]] δέ..., [[νῦν]] δέ... τὸ [[πρίν]] γε, σε Ομήρ. Ιλ.· με [[άρθρο]] η μτχ. <i>ὤν</i> πραλείπεται· <i>τὰ πρὶν πελώρια</i> (ενν. [[ὄντα]]), οι γίγαντες του παρελθόντος, σε Αισχύλ.· <i>ἐντῷ πρὶν χρόνῳ</i>, σε Σοφ.· <i>ἐν τοῖς πρὶν λόγοις</i>, σε Θουκ. <b>Β.</b> <i>πρὶν ἤ</i>,<br /><b class="num">I.</b> ως σύνδ., [[πριν]] απ' αυτό, [[πριν]], [[προηγουμένως]], Λατ. [[priusquam]], σε Όμηρ.· [[αλλά]] το <i>ἤ</i> [[συχνά]] παραλείπεται, έτσι ώστε το [[πρίν]] γίνεται σύνδ.· η κύρια [[πρόταση]] έχει επίσης το [[πρίν]] (ή [[πρότερον]], [[πρόσθεν]], [[πάρος]]), έτσι που ο [[σύνδεσμος]] [[πρίν]] συγχέεται με το επίρρ. [[πρίν]], [[ιδίως]] [[μετά]] από [[άρνηση]]· με απαρ., <i>ναῖε δὲ Πήδαιον</i>, πρὶν [[ἐλθεῖν]] υἷας Ἀχαιῶν, σε Ομήρ. Ιλ.· <i>οὐδὲ παύσεται χόλου</i>, <i>πρὶν κατασκῆψαί τινα</i>, σε Ευρ.<br /><b class="num">II.</b> με [[ρήμα]] σε παρεμφατικό τύπο:<br /><b class="num">1.</b> με οριστ., σ' αυτήν την [[περίπτωση]] ο Όμηρ. χρησιμ. το [[πρίν]] γ' [[ὅτε]] δὴ [[Ζεύς|Ζεὺς]] [[κῦδος]] Ἕκτορι δῶκε, σε Ομήρ. Ιλ.· ομοίως, οὐκ ἦν ἀλέξημ' [[οὐδέν]], [[πρίν]] γ' ἐγὼ [[σφίσιν]] [[ἔδειξα]], σε Αισχύλ.<br /><b class="num">2.</b> με υποτ. μόνο [[μετά]] από αποφατικές ή ισοδύν. προτάσεις, <i>οὐ καταδυσόμεθ'</i>, πρὶν μόρσιμον [[ἦμαρ]] ἐπέλθῃ, δεν θα καταποντιστούμε, δεν θα κατανικηθούμε, [[προτού]] να έρθει η [[μέρα]] του θανάτου, σε Ομήρ. Οδ.· σε Αττ., <i>πρὶν ἄν</i> είναι [[τύπος]] [[ομαλός]], [[οὐδέν]] ἐστι [[τέρμα]] μοι μόχθων, πρὶν ἂν [[Ζεύς|Ζεὺς]] ἐκπέσῃ τυραννίδος, σε Αισχύλ.· [[αλλά]], το <i>ἄν</i> μερικές φορές παραλείπεται, <i>μὴ στέναζε</i>, <i>πρὶν μάθῃς</i>, σε Σοφ.· [[πάντοτε]] με <i>πρὶν ἤ</i>, <i>πρὶν ἢ ἀνορθώσωσι</i>, σε Ηρόδ.<br /><b class="num">3.</b> με ευκτ. [[έπειτα]] από ιστορικούς χρόνους, <i>οὐκ ἔθελεν φεύγειν πρὶν πειρήσαιτ' Ἀχιλῆος</i>, σε Ομήρ. Ιλ.· <i>ἔδοξέ μοι μὴ ποιεῖσθαι</i>, <i>πρὶν φράσαιμί σοι</i>, σε Σοφ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''πρίν''': σχηματισθὲν μετὰ συγκριτικῆς δυνάμεως ἐκ τῆς προθέσεως πρό, ὡς φαίνεται ἐκ τούτου ὅτι συνάπτεται μετὰ τοῦ ἤ. [[[Κατὰ]] τὸν Laroche, Homer. Unters. σ. 256, τὸ πρὶν ἐκτείνεται παρ’ Ὁμήρῳ μόνον πρὸ λέξεων αἵτινες ἀρχικῶς εἶχον ἐν ἀρχῇ σύμφωνον (F)· πρὶν εἰδυῖα τόκοιο Ἰλ. Ρ. 5· πρὶν [[ἔλσαι]] Φ. 225· πρὶν Ἴλιον Χ. 17· πρὶν εἰδότας Ὀδ. Ν. 113, καὶ πρὸ τῆς κυρίας τομῆς· ἀλλαχοῦ γίνεται πρὶν γ’. Παρ’ Ἀττ. ποιηταῖς ἀείποτε πρῐν, Elmsl. εἰς Ἀριστοφ. Ἀχ. 176, Br. εἰς Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 857, Blonf. εἰς Αἰσχύλ. Πρ. 795. Ἐν τῇ Δωρ. διαλέκτῳ πρὰν - ἀείποτε μετὰ ᾱ]. Α. Ἐπίρρ. χρόνου, ἐπὶ τῆς σημασίας τοῦ [[προτοῦ]] νὰ γίνῃ ἢ νὰ συμβῇ τι, ἢ ἐπὶ τῆς σημασίας τοῦ πρότερον, [[ἄλλοτε]] (ὅτε καὶ ὑπονοεῖται [[διάρκεια]] [[μέχρι]] τινὸς χρόνου). Ι. ἐπὶ μέλλοντος χρόνου μετὰ μέλλοντος ὁριστ., [[πρίν]] μιν καὶ [[γῆρας]] ἔπεισιν Ἰλ. Α. 29, Σ. 283, Ὀδ. Β. 198, κτλ.· - μεθ’ ὑποτακτ., = τῷ μέλλ., πρὶν καὶ κακὸν [[ἄλλο]] πάθῃσθα Ἰλ. Ω. 551· - μετ’ εὐκτ. καὶ τοῦ κέν· [[πρίν]] κεν ἀνιηθεὶς σὴν πατρίδα γαῖαν ἵκοιο Ὀδ. Γ. 117, πρβλ. Λ. 330, Ξ. 155, Ἀριστοφ. Εἰρήν. 1076, 1112· - μετ’ εὐκτ., Ἰλ. Ω. 800· - μετὰ προστακτ., Ι. 250. - μετ’ ἀπαρεμφ. (εἰς δήλωσιν ἐπιθυμίας), Β. 413, (εἰς δήλωσιν ὅρκου) Ὀδ. Δ. 204. ΙΙ. ἐπὶ τοῦ παρελθόντος, 1) πρότερον, [[ἄλλοτε]], ἄλλοτέ ποτε, πρὶν μέν μοι ὑπέσχετο.. νῦν δὲ .. Ἰλ. Β. 112, πρβλ. Ι. 19, Ψ. 827· πρὶν μὲν πόσιν ἐσθλὸν ἀπώλεσα Ὀδ. Δ. 724, πρβλ. Γ. 408. 2) πρότερον ([[μέχρι]] τινὸς σημείου) τὸ [[πάλαι]], [[ἄλλοτε]]· ἐπὶ ταύτης τῆς ἐννοίας συχν. μετὰ τοῦ ἄρθρ., τὸ πρὶν γ’ [[ἐκέκαστο]] Ἰλ. Ε. 54· τὸ [[πρίν]] γε .., νῦν δὲ .. Ν. 105· νῦν δὲ .. τὸ [[πρίν]] γε Π. 208· - μετὰ τοῦ ἄρθρ. ὑπάρχει συχν. [[ἔλλειψις]] τῆς μετοχ. ὤν, τὰ πρὶν πελώρια (ἐξυπ. [[ὄντα]]), οἱ τὸ [[πάλαι]] γίγαντες, Αἰσχ. Πρ. 151· τοῦ πρὶν Αἰγέως Σοφ. Ο. Κ. 69· ἐν τῷ πρὶν χρόνῳ ὁ αὐτ. ἐν Φιλ. 1224· - καὶ ἐν τῷ Ἀττ. πεζῷ λόγῳ τὸ ἐπιρρηματικὸν πρὶν πρέπει νὰ ἔχῃ ἀείποτε τὸ ἄρθρον, ἐν τοῖς πρὶν λόγοις Θουκ. 2.62· τοὺς πρὶν φυλαττομένους Πλάτ. Πολ. 547C, κτλ. 3) ὡς ἄλλα ἐπιρρήματα οὕτω τὸ πρὶν [[ἐνίοτε]] συντάσσεται μετὰ πτώσεως, πρὶν ὥρας Πινδ. Π. 4. 76· πρὶν φάους Ἀρρ. Ἀν. 3. 18, 12. Β. ὡς [[σύνδεσμος]], πρότερον, πρὶν ἤ. Ἡ [[χρῆσις]] αὕτη φαίνεται ὅτι προέκυψεν ἐκ τῆς ἐπιρρηματικῆς χρήσεως τοῦ [[πρίν]], καὶ [[ὅπου]] ἡ ἐξηρτημένη [[πρότασις]] εἰσάγεται διὰ τοῦ συνδεσμικοῦ [[πρίν]], ἡ [[κυρία]] [[πρότασις]] [[συχνάκις]] ἔχει τὸ ἐπιρρηματικὸν πρὶν ([[μάλιστα]] παρ’ Ἐπικ.), ἢ τὰ ἰσοδύναμα πρότερον, [[πρόσθεν]], [[πάρος]] (ποιητ.), [[μάλιστα]] μετ’ ἀρνήσ., οὐ πρὶν .., πρὶν .. Ἰλ. Α. 97, Ζ. 481, Ὀδ. Τ. 435· μὴ πρὶν .., πρὶν .. Ἰλ. Β. 354, 355, Ἡρόδ. 1. 165, Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 605· πρὶν .., πρὶν .. Ἰλ. Β. 348, Θ. 452, Ὀδ. Τ. 385· οὐ πρότερον .., πρὶν .. Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 620, Ἀνδοκ. 31. 19, Δημ. 126. 26, Πλάτ. Λάχ. 187Ε· μὴ πρότερον .. πρὶν .. Σοφ. Φιλ. 197, Αἰσχίν. 2. 17, Πλάτ. Φαίδων 62C· πρότερον .., πρὶν .. Ἀνδοκ. 29. 2, Ξεν. Κύρ. 5. 2, 9· οὐ [[πρόσθεν]] .., πρὶν .. Ὀδ. Ρ. 7, Ξεν. Κύρ. 1. 4, 23· μὴ [[πρόσθεν]] .., πρὶν .. Ξεν. Ἀν. 1. 1, 10· [[πρόσθε]] .., πρὶν τυχεῖν Πινδ. Πυθ. 2. 92· οὐ [[πάρος]] .., πρὶν .. Ὀδ. Β. 127, 128, Ἰλ. Ε. 218· - [[ὡσαύτως]] οὐχὶ σπανίως πρὸ τοῦ πρὶν τίθεται τὸ [[φθάνω]], Ἰλ. Π. 322, Ἀντιφῶν 115. 29, Θουκ. 4. 79, 104., 6. 97., 8. 12, Ξεν. Ἀν. 4. 1, 21, Κύρ. 2. 4, 25· - [[πρίν]], [[ἐνίοτε]] προσλαμβάνει τὸ ἤ, [[οἷον]], οὐ .. πρὶν γ’ ἀποπαύσεσθαι [[πρίν]] γ’ ἢ ἕτερόν γε πεσόντα αἵματος ἆσαι Ἄρηα Ἰλ. Ε. 288, πρβλ. Χ. 266· οὕτω παρ’ Ἡροδ. 1. 136, 165, κ. ἀλλ.· καὶ [[ἐνιαχοῦ]] παρ’ Ἀττ., παρ’ οἷς [[ἐνίοτε]] ἀφαιρεῖται ἐκ διορθώσεως, Θουκ. 5. 61, Λυσ. 104. 12, Ἰσοκρ. 44C, Λυκοῦργ. 166. 10, Αἰσχίν. 45. 31, Ξεν. Κύρ. 1. 4, 22· συχν. παρὰ τοῖς μεταγεν., Ἰουστίνου Μάρτ. Ἀπολ. 1. 23. 30, κτλ. - Τὸ πρὶν ὡς [[σύνδεσμος]] ἔχει πολλὰς συντάξεις, αἵτινες ποικίλλουσι κατά τε τὴν χρονικὴν περίοδον ἐν ᾗ ἐγένετο [[χρῆσις]] [[αὐτοῦ]] καὶ κατὰ τὸν συγγραφέα. Ι. τὸ πρὶν μετ’ ἀπαρ., - ἡ τυπικὴ [[σύνταξις]] πρὶν ἐλθεῖν = (τῷ πολὺ μεταγενεστέρῳ) πρὸ τοῦ ἐλθεῖν. Ἡ [[σύνταξις]] αὕτη ἐπικρατεῖ παρ’ Ὁμήρῳ παρ’ ᾧ εὕρηται μετὰ καταφατικὰς ὡς καὶ μετὰ ἀρνητικὰς προτάσεις ὁμοίως· παρ’ Ἀττικοῖς εὕρηται τὸ πλεῖστον μετὰ καταφατικὰς προτάσεις καὶ ἀείποτε [[ὅταν]] ἡ [[ἐνέργεια]] δὲν γίνηται ἢ δὲν μέλλῃ νὰ γίνῃ· ὁ δὲ [[χρόνος]] [[ὅστις]] ἕπεται [[εἶναι]], 1) συνήθως ὁ ἀόρ. α) μετὰ καταφατικὴν πρότασιν ναῖε δὲ Πήδαιον, πρὶν ἐλθεῖν υἷας Ἀχαιῶν Ἰλ. Ν. 172, πρβλ. Θ. 454, Π. 322, Ὀδ. Α. 218· [[Ζεύς|Ζεὺς]] ὀλέσειε βίην, πρὶν ἡμῖν [[πῆμα]] φυτεῦσαι Δ. 668, πρβλ. Ἰλ. Ζ. 465, Ο. 245, Πινδ. Π. 2. 92., 3. 9, Ν. 8. 19, Ἡρόδ. 6. 119, Αἰσχύλ. Πέρσ. 712, Ἀγ. 1539, Σοφ. Ἀντ. 120, Τρ. 396, Εὐρ. Ἄλκ. 281, κτλ., Ἀριστοφ. Ἱππ. 258, κ. ἀλλ., Ἀντιφῶν 137. 19, Θουκ. 1. 125, Ξεν. Ἀν. 4. 1, 7, Πλάτ. Πρωτ. 350Α, κ. ἀλλ.· ― ἀρνητικαὶ ἐρωτήσεις δι’ ὧν προσδοκᾶται καταφατικὴ [[ἀπάντησις]] λογίζονται θετικαί, Εὐρ. Ἀνδρ. 1067, Ἴων 524, Ρῆσ. 684, Ἀριστοφ. Βάτρ. 480, κτλ. β) μετ’ ἀρνητικὴν πρότασιν, οὐδ’ ὅ γε πρὶν Δαναοῖσιν ἀεικέα λοιγὸν ἀπώσει, [[πρίν]] γ’ ἀπὸ πατρὶ φίλῳ [[δόμεναι]] ἑλικώπιδα κούρην Ἰλ. Α. 98, πρβλ. Τ. 423, Ὀδ. Β. 127, Δ. 747· ― παρὰ τοῖς μεθ’ Ὅμηρον συγγραφεῦσι μετὰ ἄρνησιν ἐν τῇ κυρίᾳ προτάσει συνήθως ἀκολουθεῖ πρὶν μετὰ παρεμφατικῆς ἐγκλίσεως (ἴδε κατωτ. ΙΙ)· ― ἀλλ’ [[ὅμως]] εὑρίσκεται καὶ τὸ ἀπαρέμφατον ἐν χωρίοις ἐν οἷς τὸ πρὶν προτάσσεται, [[οἷον]], πρὶν [[ἰδεῖν]] δ’ οὐδεὶς [[μάντις]] Σοφ. Αἴ. 1418· πρὶν μὲν γὰρ κριθῆναι, οὐ ῥᾴδιον ἦν εἰδέναι τὰς αἰτίας Ἀνδοκ. 30. 7· πρὶν νικῆσαι .., οὐκ ἦν .. Λυσ. 154. 26· πρὶν δὲ [[ταῦτα]] πρᾶξαι, μὴ σκοπεῖτε Δημ. 31. 21, πρβλ. Λυκοῦργ. 167. 9· ― [[ὡσαύτως]] μετὰ τὰ φόβου σημαντικὰ ῥήματα ([[ἔνθα]] ἡ διὰ τοῦ μὴ εἰσαγομένη καταφατικὴ [[πρότασις]] [[εἶναι]] τὸ ἀντικείμενον τοῦ φόβου), [[ὅταν]] δεδίωσι μὴ πρότερόν τι πάθῃ, πρὶν [[τέλος]] ἐπιθεῖναι τοῖς πραττομένοις Ἰσοκρ. 96Β, πρβλ. Εὐρ. Ἀποσπ. 462, Σοφ. Τρ. 632· ἐπὶ αὐχήσεως μὴ τελουμένης, καὶ μ’ οὔθ’ ὁ Πλούτωνος [[κύων]] οὔθ’ οὑπὶ κώπῃ ψυχοπομπὸς ἂν Χάρων [[ἔσχον]], πρὶν εἰς φῶς σὸν καταστῆσαι βίον Εὐρ. Ἄλκ. 362, πρβλ. Ρῆσ. 61· ― ἐν τοῖς ἑπομένοις παραδείγμασι τὸ πρὶν μεθ’ ὁριστ. ἢ ὑποτακτ. καὶ τοῦ ἂν θὰ ἦτο συνηθέστ., [[ὤφθην]] [[οὐδεπώποτε]] πρὶν ταύτην τὴν συμφορὰν γενέσθαι Λυσ. 157. 5· οὐδὲ παύσαται χόλου .., πρὶν κατασκῆψαί τινα Εὐρ. Μήδ. 94, πρβλ. Ἡρ. Μαιν. 605· καί μοι μὴ θορυβήσῃ μηδεὶς πρὶν ἀκοῦσαι Δημ. 60. 27, Ξεν. Οἰκ. 4. 24, πρβλ. Πλάτ. Νόμ. 666Α· ― οὕτω καὶ μετὰ εὐκτικὴν ἐν ἀρνήσει μετὰ τοῦ ἂν (ἂν καὶ [[ἐνταῦθα]] ἡ μετὰ ὑποτακτικῆς καὶ τοῦ ἂν [[σύνταξις]] [[εἶναι]] ἐπ’ ἴσης [[συνήθης]]), οὕτω γὰρ γένοιτ’ ἂν οὐδ’ ἂν [[ἔκβασις]] στρατοῦ, πρὶν ὅρμῳ ναῦν θρασυνθῆναι Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 773, πρβλ. Πλάτ. Νόμ. 769Ε· ― οὕτω μετὰ παρῳχημένον χρόνον (ἐν πλαγίῳ λόγῳ), ὤμοσαν μὴ πρὶν ἐς Φώκαιαν ἥξειν, πρὶν ἢ τὸν μύδρον τοῦτον ἀναφανῆναι Ἡρόδ. 1. 165, πρβλ. 4. 9, Θουκ. 7. 50., 5. 10, Ξεν. Ἑλλ. 6. 5, 23, Κύρ. 8. 1, 38, Πλάτ. Φαίδων 61Α. 2) [[ὡσαύτως]] μετ’ ἐνεστ. εἰς δήλωσιν ἰδιαιτέρας ἐννοίας συνεχείας, προσπαθείας καὶ τῶν τοιούτων, πρὶν ἐξοπλίζειν Ἄρη Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 702, πρβλ. Ἀγ. 1026· πρὶν νῦν τὰ πλείον’ ἱστορεῖν .., ἔξελθε Σοφ. Ο. Κ. 36. 37, πρβλ. Ἠλ. 20· πρὶν κλάειν Εὐρ. Ἀνδρ. 577, πρβλ. Ὀρ. 1095· πρὶν λέγειν Ἀριστοφ. Θεσμ. 380, πρβλ. Ἀχ. 383, 384· [[ὡσαύτως]] Ἡρόδ. 8. 3, Ἀνδοκ. 29. 2, Θουκ. 3. 24, Ξεν. Κύρ. 2. 4, 25, Ἀπομν. 1. 2, 40, κτλ. 3) μετὰ πρκμ., πρὶν τόδ’ ἐξηντληκέναι Εὐρ. Μήδ. 79, πρβλ. Φοιν. 1145, Ἠλ. 1069, Ἡρόδ. 3. 25· πρὶν καὶ τεθύσθαι Ἀριστοφ. Ὄρν. 1034, πρβλ. Σφ. 1155, 1156, Εἰρ. 375, Λυσ. 322, Βάτρ. 1185, Ξεν. Ἀν. 4. 1, 21, Πλάτ. Θεαίτ. 164C, Πρωτ. 320Α, κτλ.· παρ’ Ἡροδ. 6. 116, Θουκ. 5. 10, πρὶν ἥκειν = πρκμ. ΙΙ. πρὶν μετὰ παρεμφατικῆς ἐγκλίσεως: 1) μεθ’ ὁριστ., [[μάλιστα]] τοῦ ἀορ.: ὁ Ὅμ. δὲν συνάπτει τὸ πρὶν μεθ’ ὁριστ. (ἐκτὸς ἂν ὑπολογίσωμεν τὸ ἐν Ὁμ. Ὕμν. εἰς Ἀπόλλ. 357), ἀλλ’ ἔχει ἀντ’ [[αὐτοῦ]] [[πρίν]] γ’ ὅτε, [[πρίν]] γ’ ὅτε δή, μετὰ καταφατικὰς καὶ ἀρνητικὰς προτάσεις· ― μετὰ καταφ., [[ἠλώμην]] .., [[πρίν]] γ’ ὅτε .. ἤγαγες Ὀδ. Ν. 322· πρὶν γ’ ὅτε δή με .. κάλεσσεν Ψ. 44, πρβλ. Ἰλ. Μ. 437· ― μετὰ ἀρνητ., [[οὐδέ]] κεν ἡμέας [[ἄλλο]] διέκρινεν .. [[πρίν]] γ’ ὅτε δὴ θανάτοιο .. [[νέφος]] ἀμφεκάλυψεν Ὀδ. Δ. 180· ― σπανίως μετὰ παρατ., οὐδ’ ὣς τοῦ θυμόν .. ἔπειθον, [[πρίν]] γ’ ὅτε δὴ [[θάλαμος]] πύκα βάλλετο (πυκνῶς, συνεχῶς ἐβάλλετο) Ἰλ. Ι. 587· πρβλ. Ἀντιφῶντα 113. 28, Ἀνδοκ. 31. 19 ([[ἔνθα]] τὸ ᾤχετο ἔχει σημασίαν ὑπερσυντ.), Δημ. 126. 26· ― συχν. παρ’ Ὁμ. μετ’ ἀορ. α) μετὰ ἀποφατικὰς προτάσεις· ― ἐπὶ γεγονότος ἐν τῷ παρελθόντι, οὐκ ἦν ἀλέξημ’ οὐδὲν .., πρὶν γ’ ἐγὼ σφίσιν ἔδειξα Αἰσχύλ. Πρ. 478 κἑξ.· οὐ πρότερον ἀπανέστη .. Μαρδόνιος πρὶν ἤ σφεας ὑποχειρίους ἐποιήσατο Ἡρόδ. 6. 45, πρβλ. 79· ἀλλ’ οὐδ’ ὣς ... ἠξίωσαν νεώτερόν τι ποιεῖν ἐς αὐτὸν .., [[πρίν]] γε δὴ αὐτοῖς μηνυτὴς γίγνεται (ἱστορικὸς ἐνεστ. = ἀόρ.) Θουκ. 1. 132, πρβλ. 3. 101., 5. 61, Ἀριστοφ. Ὄρν. 700, Ξεν. Κύρ. 1. 4, 23., 4. 5, 13 (ἱστορικὸς ἐνεστ.), Ἑλλ. 5. 4, 58, κτλ.· ― [[οὕτως]] ὡς [[μέρος]] ἀνεκπληρώτου ὅρου, οὐκ ἂν ἐσκεψάμεθα πρότερον .., πρὶν ἐζητήσαμεν Πλάτ. Μένων 86D, πρβλ. Θεαίτ. 165Ε· χρῆν [[τοίνυν]] Λεπτίνην μὴ πρότερον τιθέναι τὸν [[ἑαυτοῦ]] νόμον, πρὶν τοῦτον ἔλυσε γραψάμενος Δημ. 486. 14. β) μετὰ καταφατικὰς προτάσεις· (σημειωτέον ὅτι ῥήματα οἷα τὰ ἀμφιγνοεῖν Ξεν. Ἀν. 2. 5, 33, θαυμάζειν Θουκ. 1. 51, λανθάνειν ὁ αὐτ. 3. 29 [[εἶναι]] κατ’ ἀλήθειαν ἀποφατ.), παρὰ Θουκ. 1. 118, τὸ καταφατικὸν συνάπτεται μετὰ τοῦ ἀποφατικοῦ, πρβλ. Αἰσχύλ. Πρ. 481 κἑξ.· [[ἐνταῦθα]] τὸ πρὶν [[εἶναι]] = τῷ ἕως, καὶ [[πολλάκις]] [[χάριν]] ἐμφάσεως προστίθεται τὸ δή, ἠγόμην δ’ ἀνὴρ ἀστῶν μέγιστος .., [[πρίν]] μοι [[τύχη]] τοιάδ’ ἐπέστη Σοφ. Ο. Τ. 775 κἑξ.· σπουδαὶ δὲ λόγων ἦσαν ἴσαι πως, πρὶν .. πείθει (ἱστορ. ἐνεστ. = ἀορ.) Εὐρ. Ἑκ. 132, πρβλ. [[πρίν]] γ’ ὁρᾷ ὁ αὐτ. ἐν Μηδ. 1173· πρὶν δή τις ἐφθέγξατο Ἀνδρ. 1148· τὰ περὶ τοὺς ἀγῶνας κατελύθη (ἡ [[ἔννοια]] ἀποφατικὴ) ὑπὸ ξυμφορῶν, πρὶν δὴ οἱ Ἀθηναῖοι [[τότε]] τὸν ἀγῶνα ἐποίησαν Θουκ. 3. 104, πρβλ. 7. 39, 71. 2) μετὰ ὑποτακτ., μόνον [[ὅταν]] ἡ [[κυρία]] [[πρότασις]] [[εἶναι]] ἀποφατικὴ ἢ [[ἰσοδύναμος]] ἀποφατικῇ, οὐ πρὶν = ἕως ἢ ἣν μή· (ἡ [[ἔννοια]] [[εἶναι]] φανερῶς ὑποθετική, πρβλ. Ἰσοκρ. 77Α, [[ἔνθα]] ἐναλλάσσεται τὸ πρὶν ἂν μετὰ τοῦ ἢν μή)· ― οὐ καταδυσόμεθ’, ἀχνύμενοί περ .. πρὶν μόρσιμον [[ἦμαρ]] ἐπέλθῃ Ὀδ. Κ. 174, 175· μή πω καταδύσεο .. [[πρίν]] γ’ ἐμὲ .. [[ἴδηαι]] Ἰλ. Σ. 135, πρβλ. 190, Ω. 78· ἐν Ρ. 506, [[πρίν]] κε μεθ’ ὑποτ. (κατὰ τὰ ἄριστα Ἀντίγραφα) ἐναλλάσσεται μετὰ τοῦ πρὶν καὶ ἀπαρ. ἡγουμένης ἀρνήσεως· οὕτω, [[πρίν]] γ’ ὅτ’ ἄν, ἀλλ’ ὄμοσον μὴ μητρὶ φίλῃ τάδε μυθήσασθαι, [[πρίν]] γ’ ὅτ’ ἂν ἑνδεκάτῃ τε δυωδεκάτῃ τε γένηται Ὀδ. Β. 373, 374, πρβλ. Δ. 475, 477· ― ἐν τῷ πεζῷ λόγῳ ὁ ὁμαλὸς [[τύπος]] [[εἶναι]] πρὶν ἄν, ἀλλ’ εὕρηται καὶ τὸ ἁπλοῦν [[πρίν]], ὡς καὶ τὸ πρὶν ἥ· α) συνήθως μετ’ ἀορ., πρὸς δήλωσιν ἐνεργείας ἥτις προηγεῖται τῆς ἐν τῇ κυρίᾳ προτάσει ἐνεργείας, ἐν ᾗ τὸ [[ῥῆμα]] κεῖται κατὰ μέλλοντα ἢ κατὰ χρόνον ἰσοδύναμον τῷ μέλλοντι, οὐ γαμέεται [[παρθένος]] οὐδεμία, πρὶν ἂν τῶν πολεμίων ἄνδρα ἀποκτείνῃ Ἡρόδ. 4. 117, πρβλ. 1. 82., 3. 109· νῦν δ’ οὐδέν ἐστι [[τέρμα]] μοι [[προκείμενον]] μόχθων (ἡ [[ἔννοια]] [[ἐνταῦθα]] [[εἶναι]] μελλοντική), πρὶν ἂν [[Ζεύς|Ζεὺς]] ἐκπέσῃ τυραννίδος Αἰσχύλ. Πρ. 756, πρβλ. 166, 176· οὐ γὰρ ποτ’ [[ἔξει]] τῆσδε τῆς χώρας πρὶν ἂν … στήσῃς ἄγων Σοφ. Ο. Κ. 909, πρβλ. 47, 1041, Ο. Τ. 1529, κτλ.· οὐκ ἂν ἐκμάθοις, πρὶν ἂν θάνῃ τις ὁ αὐτ. ἐν Τρ. 2· οὐκ [[ἄπειμι]] πρὸς δόμους [[πάλιν]], πρὶν ἄν σε .. ἔξω βάλω Εὐρ. Μήδ. 276, πρβλ. 680, Ἄλκ. 1145 κἑξ., Ι. Α. 324, Ι. Τ. 19, 1303· μὴ προκαταγίγνωσκε .., πρὶν ἄν γ’ ἀκούσῃς ἀμφοτέρων Ἀριστοφ. Σφ. 919 κἑξ., πρβλ. Ἀχ. 176, 230, Ξεν. Ἱέρ. 6. 13, Κύρ. 1. 2, 8, Ἀν. 1. 1, 10., 5. 7, 12, Πλάτ. Φαῖδρ. 228C, Λάχ. 187Ε, κτλ.· ― πρὶν [[ἄνευ]] τοῦ ἄν, μὴ στέναζε, πρὶν μάθῃς Σοφ. Φ. 917, πρβλ. Ἀντ. 619, Αἴ. 742, 965, Τρ. 608, 946· οὐκ ἔστιν [[ὅστις]] αὐτὸν ἐξαιρήσεται.., πρὶν γυναῖκ’ ἐμοὶ μεθῇ Εὐρ. Ἄλκ. 849, πρβλ. Ὀρ. 1218, 1357· πρὶν χαρίσωνται Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 624· οὐ γὰρ ἀπίει τῆς ἀποικίης, πρὶν δὴ ἀπίκωνται Ἡρόδ. 4. 157· πρὶν .. βεβαιωσώμεθα Θουκ. 6. 10· πρὶν (ἂν;) ἀνάγκην τινὰ θεὸς ἐπιπέμψῃ Πλάτ. Φαίδων 62C· πρὶν ἐξετάσωσιν Ὑπερείδ. [[ὑπὲρ]] Εὐξεν. 20· ― πρὶν ἢ ([[οὐδέποτε]] μετὰ τοῦ ἄν), πρὶν ἢ ἀνορθώσωσι Ἡρόδ. 1. 19, πρβλ. 136, κτλ. ― Αἱ κατὰ τὸ φαινόμενον ἐξαιρέσεις τοῦ κανόνος ὅτι τὸ πρὶν ἢ πρὶν ἂν μεθ’ ὑποτακτ. δύναται νὰ τεθῇ μόνον [[ὅταν]] ἐν τῇ κυρίᾳ προτάσει ὑπάρχῃ ἄρνησις, [[τοὐλάχιστον]] παρὰ τοῖς δοκίμοις, ἀναιροῦνται εὐθὺς ὡς γίνῃ ἐκ τοῦ πλησίον [[ἐξέτασις]] αὐτῶν, [[οἷον]], ὁ δὲ ἀδικέει ἀναπειθόμενος ([[ἔνθα]] νοεῖται ἄρνησις), πρὶν ἢ ἀτρεκέως ἐκμάθῃ Ἡρόδ. 7. 10, 7· οὕτω, αἰσχρὸν ἡγοῦμαι πρότερον παύσασθαι, πρὶν ἂν .. ψηφίσησθε Λυσ. 164. 28· οὕτω, [[ὅστις]] οὖν οἴεται τοὺς ἄλλους πράξειν τι .., πρὶν ἂν .. διαλλάξῃ, [[λίαν]] [[ἁπλῶς]] ἔχει Ἰσοκρ. 44Α ([[ἔνθα]] = οὐ δεῖ οἴεσθαι, ὡς φαίνεται ἐκ τοῦ ἀλλὰ δεῖ ἐν τῇ ἑπομένῃ προτάσει, πρβλ. Δημ. 38. 24)· ― πρὶν μεθ’ ὑποτ. (ἢ ἐνεστ.) ἡγουμένης καταφατικῆς προτάσεως ἀπαντᾷ [[ἀρκούντως]] συχν. παρὰ μεταγεν., πρβλ. Ὠριγ. κατὰ Κέλσ. 1. 49., 2. 42., 6. 68., 7. 20. β) σχετικῶς [[σπανία]] [[εἶναι]] ἡ ὑποτακτ. τοῦ ἐνεστ.· [[μήπω]] πρὶν ἂν τῶν ἡμετέρων ἀΐῃς (τὸ [[ῥῆμα]] δὲν ἔχει ἀόρ. παρὰ τοῖς Ἀττ.) μύθων Σοφ. Φιλ. 1409· ὁ [[νομοθέτης]] τὰ διδασκαλεῖα ἀνοίγειν ἀπαγορεύει μὴ πρότερον πρὶν ἂν ὁ [[ἥλιος]] ἀνίσχῃ Αἰσχίν. 2. 18, πρβλ. Ἀντιφῶντα 114. 27, Ξεν. Κύρ. 2. 2, 8, Πλάτ. Φαῖδρ. 271C. 3) τὸ πρὶν μετ’ εὐκτ.· α) ἰσοῦται τῇ ὑποτακτ. μετὰ ἱστορικοὺς χρόνους, οὐκ ἔθελεν φεύγειν πρὶν πειρήσαιτ’ Ἀχιλῆος Ἰλ. Φ. 580· [[πρίν]] γ’ ὅτε, ὡς μεθ’ ὑποτακτ., Ι. 488· ἔδοξέ μοι μὴ [[σῖγα]] πρὶν φράσαιμί σοι τὸν πλοῦν ποιεῖσθαι Σοφ. Φιλ. 551, Θουκ. 3. 22, Ξεν. Κύρ. 1. 4, 14, Ἑλλ. 6. 5, 19 (πρβλ. 2. 4, 18), Ἀν. 1. 2, 2, Πλάτ. Ἀπολ. 36C, κτλ. β) κατ’ ἀφομοίωσιν, ὄλοιο [[μήπω]] πρὶν μάθοιμι Σοφ. Φιλ. 960 Τρ. 655· ἢ ἡγουμένης εὐκτικῆς μετὰ τοῦ ἄν, οὐκ ἂν πρότερον ὁρμήσειε πρὶν βεβαιώσαιτο Πλάτ. Νόμ. 799D, πρβλ. Θέογν. 125, 126, Σοφ. Ο. Τ. 505· ― [[ἐνταῦθα]] [[ὅμως]] τὸ πρὶν ἂν μεθ’ ὑποτακτ. [[εἶναι]] συνηθέστερον, πρβλ. [[αὐτόθι]] 1530, Εὐρ. Ι. Τ. 20, Ἀριστοφ. Λυσ. 704. 4) πρὶν ἂν μετ’ εὐκτ. [[εἶναι]] ἀμφίβολον καὶ ([[ὅταν]] δὲν [[εἶναι]] [[ἁμάρτημα]] τοῦ ἀντιγραφέως) ὀφείλεται εἰς τὴν μεταβολὴν ἣν ἀπαιτεῖ ὁ [[πλάγιος]] [[λόγος]], [[οἷον]], ἀπαγορευόντων τῶν φίλων τῶν ἐμῶν μὴ ἀποκτείνειν τὸν ἄνδρα, πρὶν ἂν ἐγὼ ἔλθοιμι Ἀντιφῶν 133. 27, πρβλ. Ξεν. Ἑλλ. 2. 3, 48., 2. 4, 18. 5) [[ἄνευ]] ῥήματος, πρὶν ὥρη (ἐξυπ. ἐστὶ) Ὀδ. Ο. 394. ― Ἴδε Κόντου Παρατηρήσεις εἰς Ἀριστ. Ἀθην. Πολιτείαν ἐν Ἀθηνᾶς τ. Γ΄, σ. 336, περὶ τοῦ πρὶν μεθ’ ὑποτακτ. [[ἄνευ]] τοῦ ἂν ἴδε Κόντου Κριτικ. καὶ Γραμματ. ἐν Ἀθηνᾶς τ. 16, σ. 582-585, πρὶν ἂν μεθ’ ὑποτακτ. [[αὐτόθι]] 573-582. | ||
}} | }} | ||
{{etym | {{etym | ||