σκύλλω: Difference between revisions

No change in size ,  2 October 2022
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1"
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1")
Line 16: Line 16:
|btext=<i>f. inus., ao.</i> ἔσκυλα;<br /><i>Pass. ao.</i> ἐσκύλθην, <i>ao.2</i> ἐσκύλην, <i>pf.</i> ἔσκυλμαι;<br /><b>I.</b> écorcher, déchirer, dépouiller;<br /><b>II. 1</b> arracher les cheveux;<br /><b>2</b> tourmenter;<br /><i><b>Moy.</b></i> σκύλλομαι se tourmenter.<br />'''Étymologie:''' R. Σκυλ, couvrir ; cf. [[σκῦλον]], <i>lat.</i> quisquiliae.
|btext=<i>f. inus., ao.</i> ἔσκυλα;<br /><i>Pass. ao.</i> ἐσκύλθην, <i>ao.2</i> ἐσκύλην, <i>pf.</i> ἔσκυλμαι;<br /><b>I.</b> écorcher, déchirer, dépouiller;<br /><b>II. 1</b> arracher les cheveux;<br /><b>2</b> tourmenter;<br /><i><b>Moy.</b></i> σκύλλομαι se tourmenter.<br />'''Étymologie:''' R. Σκυλ, couvrir ; cf. [[σκῦλον]], <i>lat.</i> quisquiliae.
}}
}}
{{ls
{{elnl
|lstext='''σκύλλω''': ἀόρ. ἔσκῡλα. - Παθ., ἀόρ. ἐσκύλθην Εὐστ. 769. 41., 1516. 57· παρὰ τοῖς Ἐκκλ. [[ὡσαύτως]] ἐσκύλην [ῠ]· πρκμ. ἔσκυλμαι, ἴδε κατωτ. (Ἐκ τῆς √ΣΚΥΛ παράγονται καὶ τὰ σκῦλον, σκύλμα, σκυλμός, Σκύλλα, σκύλαξ· - ὁ Κούρτ. παραβάλλει καὶ τὸ κοσκυλμάτια, Λατ. qui-squil-iae). Σπαράττω, [[διασχίζω]], ξεσχίζω, «μαδῶ». - Μέσ., σκύλαιο κάρη, [[εἴθε]] νὰ μαδήσῃς τὴν κεφαλήν σου, Νικ. Ἀλεξιφ. 412. - Παθητ., σκύλλονται, ἐπὶ νεκρῶν σωμάτων, σχίζονται ὑπὸ τῶν ἰχθύων, σπαράττονται, Αἰσχύλ. Πέρσ. 577· ἔσκυλται ... [[κίκιννος]] Ἀνθ. Π. 5. 175· ἔσκυλται δὲ [[κόμη]] [[αὐτόθι]] 259. 2) μεταφορ., ταράττω, εἰς ταραχὴν [[ἐμβάλλω]], δυσαρεστῶ, ἐνοχλῶ, Λατ. vexare, σκύλας καὶ ὑβρίσας Ἡρῳδιαν. 7. 3· σκ. τὸν στρατὸν ὁ αὐτ. 4. 13· μὴ σκύλλε τὸν διδάσκαλον Εὐαγγ. κ. Μάρκ. ε΄, 35, Εὐαγγ. κ. Λουκ. η΄, 49· - Παθ. καὶ μέσ., μὴ σκύλλου, μὴ λάμβανε τὸν κόπον ..., Εὐαγγ. κ. Λουκ. ζ΄, 6· σκυλῆναι [[πρός]] τινα, ἐνοχλοῦμαι, ὑποβάλλομαι εἰς κόπον διά τινα, Ἐκκλ.· ἐσκυλμένοι Εὐαγγ. κ. Ματθ. θ΄, 36. - Καθ’ Ἡσύχ.: «σκύλλειν· τὸ τοῖς ὄνυξι σπᾶν».
|elnltext=σκύλλω [~ σκάλλω?] perf. med. - pass. ἔσκυλμαι. verscheuren, aan stukken scheuren. van haar door de war brengen. overdr. kwellen, storen, lastig vallen:. μηκέτι σκύλλε τὸν διδάσκαλον val de meester niet langer lastig NT Luc. 8.49. med. zich kwellen, moeite doen:. μὴ σκύλλου bespaar u de moeite NT Luc. 7.6.
}}
{{elru
|elrutext='''σκύλλω:''' (aor. ἔσκυλα)<b class="num">1)</b> [[разрывать]], [[растерзывать]]: σκύλλεσθαι πρὸς παίδων [[τᾶς]] ἀμιάντου Aesch. быть пожираемым детьми моря, т. е. морскими животными; ἔσκυλται [[κόμη]] Anth. волосы растрепаны;<br /><b class="num">2)</b> [[мучить]], [[изнурять]] (τινά NT).
}}
}}
{{StrongGR
{{StrongGR
Line 31: Line 34:
|lsmtext='''σκύλλω:''' αόρ. αʹ <i>ἔσκῡλα</i> — Παθ., παρακ. <i>ἔσκυλμαι</i>·<br /><b class="num">1.</b> [[ξεσχίζω]], [[γδέρνω]], [[κατακρεουργώ]], [[κατασπαράζω]] — Παθ., σε Αισχύλ.<br /><b class="num">2.</b> μεταφ., [[βάζω]] σε μπελά, [[ταλαιπωρώ]], [[τυραννώ]], [[ενοχλώ]], Λατ. vexare, σε Καινή Διαθήκη — Παθ. ή Μέσ., <i>μὴ σκύλλου</i>, μην ενοχλείσαι, στο ίδ.· <i>ἐσκυλμένοι</i>, δυσαρεστημένοι, αναστατωμένοι, ενοχλημένοι, στο ίδ.
|lsmtext='''σκύλλω:''' αόρ. αʹ <i>ἔσκῡλα</i> — Παθ., παρακ. <i>ἔσκυλμαι</i>·<br /><b class="num">1.</b> [[ξεσχίζω]], [[γδέρνω]], [[κατακρεουργώ]], [[κατασπαράζω]] — Παθ., σε Αισχύλ.<br /><b class="num">2.</b> μεταφ., [[βάζω]] σε μπελά, [[ταλαιπωρώ]], [[τυραννώ]], [[ενοχλώ]], Λατ. vexare, σε Καινή Διαθήκη — Παθ. ή Μέσ., <i>μὴ σκύλλου</i>, μην ενοχλείσαι, στο ίδ.· <i>ἐσκυλμένοι</i>, δυσαρεστημένοι, αναστατωμένοι, ενοχλημένοι, στο ίδ.
}}
}}
{{elru
{{ls
|elrutext='''σκύλλω:''' (aor. ἔσκυλα)<b class="num">1)</b> [[разрывать]], [[растерзывать]]: σκύλλεσθαι πρὸς παίδων [[τᾶς]] ἀμιάντου Aesch. быть пожираемым детьми моря, т. е. морскими животными; ἔσκυλται [[κόμη]] Anth. волосы растрепаны;<br /><b class="num">2)</b> [[мучить]], [[изнурять]] (τινά NT).
|lstext='''σκύλλω''': ἀόρ. ἔσκῡλα. - Παθ., ἀόρ. ἐσκύλθην Εὐστ. 769. 41., 1516. 57· παρὰ τοῖς Ἐκκλ. [[ὡσαύτως]] ἐσκύλην [ῠ]· πρκμ. ἔσκυλμαι, ἴδε κατωτ. (Ἐκ τῆς √ΣΚΥΛ παράγονται καὶ τὰ σκῦλον, σκύλμα, σκυλμός, Σκύλλα, σκύλαξ· - ὁ Κούρτ. παραβάλλει καὶ τὸ κοσκυλμάτια, Λατ. qui-squil-iae). Σπαράττω, [[διασχίζω]], ξεσχίζω, «μαδῶ». - Μέσ., σκύλαιο κάρη, [[εἴθε]] νὰ μαδήσῃς τὴν κεφαλήν σου, Νικ. Ἀλεξιφ. 412. - Παθητ., σκύλλονται, ἐπὶ νεκρῶν σωμάτων, σχίζονται ὑπὸ τῶν ἰχθύων, σπαράττονται, Αἰσχύλ. Πέρσ. 577· ἔσκυλται ... [[κίκιννος]] Ἀνθ. Π. 5. 175· ἔσκυλται δὲ [[κόμη]] [[αὐτόθι]] 259. 2) μεταφορ., ταράττω, εἰς ταραχὴν [[ἐμβάλλω]], δυσαρεστῶ, ἐνοχλῶ, Λατ. vexare, σκύλας καὶ ὑβρίσας Ἡρῳδιαν. 7. 3· σκ. τὸν στρατὸν ὁ αὐτ. 4. 13· μὴ σκύλλε τὸν διδάσκαλον Εὐαγγ. κ. Μάρκ. ε΄, 35, Εὐαγγ. κ. Λουκ. η΄, 49· - Παθ. καὶ μέσ., μὴ σκύλλου, μὴ λάμβανε τὸν κόπον ..., Εὐαγγ. κ. Λουκ. ζ΄, 6· σκυλῆναι [[πρός]] τινα, ἐνοχλοῦμαι, ὑποβάλλομαι εἰς κόπον διά τινα, Ἐκκλ.· ἐσκυλμένοι Εὐαγγ. κ. Ματθ. θ΄, 36. - Καθ’ Ἡσύχ.: «σκύλλειν· τὸ τοῖς ὄνυξι σπᾶν».
}}
{{elnl
|elnltext=σκύλλω [~ σκάλλω?] perf. med. - pass. ἔσκυλμαι. verscheuren, aan stukken scheuren. van haar door de war brengen. overdr. kwellen, storen, lastig vallen:. μηκέτι σκύλλε τὸν διδάσκαλον val de meester niet langer lastig NT Luc. 8.49. med. zich kwellen, moeite doen:. μὴ σκύλλου bespaar u de moeite NT Luc. 7.6.
}}
}}
{{etym
{{etym