συγχέω: Difference between revisions

No change in size ,  2 October 2022
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1"
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1")
Line 16: Line 16:
|btext=verser ensemble, <i>d'où</i><br /><b>1</b> bouleverser, brouiller, confondre, acc. : [[ἡνία]] [[δέ]] [[σφιν]] [[σύγχυτο]] IL les rênes s'étaient embrouillées, enchevêtrées ; σ. τὰ γράμματα EUR effacer les lettres ; <i>fig.</i> συνεχέοντο [[αἱ]] γνῶμαι [[τῶν]] φαμένων HDT les pensées de ceux qui disaient…, étaient confuses, se contredisaient ; σ. θυμόν IL troubler l'esprit <i>ou</i> le courage de qqn, le rendre hésitant, indécis ; <i>avec un rég. de pers.</i> : σ. τινα troubler qqn;<br /><b>2</b> bouleverser, renverser, ruiner : σ. [[ἄστυ]] PLUT convertir une ville en un monceau de décombres ; σ. ὁδόν HDT rendre une route impraticable ; <i>fig.</i> ὅρκια IL, ὅρκους EUR violer des serments ; τὰ νόμιμα HDT bouleverser, violer les lois ; συγχεῖ πάνθ’ ὁ [[χρόνος]] SOPH le temps bouleverse tout;<br /><b>3</b> rendre vain, faire échouer (le travail, les efforts, <i>etc.</i>).<br />'''Étymologie:''' [[σύν]], [[χέω]].
|btext=verser ensemble, <i>d'où</i><br /><b>1</b> bouleverser, brouiller, confondre, acc. : [[ἡνία]] [[δέ]] [[σφιν]] [[σύγχυτο]] IL les rênes s'étaient embrouillées, enchevêtrées ; σ. τὰ γράμματα EUR effacer les lettres ; <i>fig.</i> συνεχέοντο [[αἱ]] γνῶμαι [[τῶν]] φαμένων HDT les pensées de ceux qui disaient…, étaient confuses, se contredisaient ; σ. θυμόν IL troubler l'esprit <i>ou</i> le courage de qqn, le rendre hésitant, indécis ; <i>avec un rég. de pers.</i> : σ. τινα troubler qqn;<br /><b>2</b> bouleverser, renverser, ruiner : σ. [[ἄστυ]] PLUT convertir une ville en un monceau de décombres ; σ. ὁδόν HDT rendre une route impraticable ; <i>fig.</i> ὅρκια IL, ὅρκους EUR violer des serments ; τὰ νόμιμα HDT bouleverser, violer les lois ; συγχεῖ πάνθ’ ὁ [[χρόνος]] SOPH le temps bouleverse tout;<br /><b>3</b> rendre vain, faire échouer (le travail, les efforts, <i>etc.</i>).<br />'''Étymologie:''' [[σύν]], [[χέω]].
}}
}}
{{ls
{{elnl
|lstext='''συγχέω''': μέλλ. -χεῶ, εῖς, εῖ (ἴδε ἐν λέξ. χέω)· ὁ Ὅμ. χρῆται τῷ ἐνεργ. ἐνεστ. καὶ παρατ. καὶ Ἐπικ. ἀορ. συγχέας, ἀλλὰ συνηθέστερον ἔχει τὸν Ἐπικ. τύπον συνέχευα, ἀπαρ. συγχεῦαι· καὶ γ΄ ἑνικ. παθ. ἀορ. μετὰ συγκοπῆς σύγχῠτο· παθ. ἀόρ. -εχύθην [ῠ] καὶ παρὰ μεταγεν. -εχέθην, Λοβέκ. εἰς Φρύν. 731. Χέω [[ὁμοῦ]], συμμιγνύω, ἀνακατώνω, συνέχευε ποσὶν καὶ χερσὶν [τὰ ἀθύρματα] Ἰλ. Ο. 364, πρβλ. 366, 373· σ. τὰ διακεκριμένα Πλάτ. Φίληβ. 46Ε· σ. τὰς ψήφους, ἀναμιγνύω, ἀνακατώνω, Ἰσαῖ. 52. 26· τὰ σύμβολα Δημ. 570. 18· τὰς τάξεις Πολύβ. 1. 40, 13· τὰς ὄψεις Πολυδ. Α΄, 118. ― Παθ., [[ἡνία]] δέ [[σφιν]] σύγχυτο Ἰλ. Π. 471· μεταλλεῖα συγκεχυμένα Πλάτ. Νόμ. 678D τοὺς στήμονας συγκεχυμένους διακρίνομεν ὁ αὐτ. ἐν Κρατ. 388B. 2) ὡς τὸ [[συγχώννυμι]], [[καταστρέφω]], [[ἀφανίζω]], [[κατασκάπτω]], σ. τοὺς τάφους Ἡρόδ. 4. 127· τὴν ὁδὸν ὁ αὐτ. 7. 115 (πρβλ. Bahr. ἐν τόπῳ)· [[δῶμα]], δόμους, κτλ., Εὐρ. Ἴων 615, κτλ. 3) [[συγχέω]] ἄνω [[κάτω]], ἀνακατώνω, τὰ γράμματα ὁ αὐτ. ἐν Ι. Α. 37· συγκεχυμένον [[μέλαν]], [[μέλαν]] [[σημεῖον]] ἀμαυρόν, ἀσαφές, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 7. 6, 6, ἴδε ἐν λέξ. [[ἀμυδρός]]· φωνὴ σ. Διόδ. 1. 8· ― [[οὕτως]] ἐπὶ ὕφους, Ρήτορες. ΙΙ. ἐπὶ τοῦ νοῦ, [[φέρω]] εἰς σύγχυσιν, ταράττω, μή μοι σύγχει θυμὸν Ἰλ. Ι. 612, πρβλ. Ν. 808· σὺν τῷ γέροντι [[νόος]] χύτο Ω. 358· συνεχέοντο αἱ γνῶμαι τῶν φαμένων Ἡρόδ. 7. 142· [[ὡσαύτως]] μετὰ τοῦ προσώπου ὡς ἀντικειμένου, ἄνδρα γε συγχεῦαι Ὀδ. Θ. 139, πρβλ. Ἡρόδ. 99. ― Παθ., τί συγχυθεῖσ’ ἕστηκας Εὐρ. Μήδ. 1005. 2) [[συγχέω]], [[κάμνω]] ἀνωφελές, ματαιώνω, πολὺν κάματον καὶ ὀϊζὺν συγχέας Ἀργείων Ἰλ. Ο. 366, πρβλ. 473 τὴν [[πάρος]] συγ. [[χάριν]] Σοφ. Τρ. 1229· [[μάλιστα]] ἐπὶ συμβολαίων συμφωνιῶν καὶ τῶν τοιούτων, ματαιώνω, παραβιάζω, [[ἐπεὶ]] σύν γ’ ὅρκι’ ἔχευαν Τρῶες Ἰλ. Δ. 269, πρβλ. Πλάτ. Πολ. 379Ε, Ἱππ. Ὅρκ., Εὐρ. Ἱππ. 1063· τὰ πάντα ἀνθρώπων [[νόμιμα]] Ἡρόδ. 7. 136, πρβλ. Ἀντιφῶνα 125. 26 ἄνω [[κάτω]] τὰ πάντα σ. [[ὁμοῦ]] Εὐρ. Βάκχ. 349· τὴν πολιτείαν Δημ. 729. 14· συγκέχυκε νῦν τὴν πίστιν ὁ καθ’ ἡμᾶς [[βίος]] Μένανδρος ἐν Ἀδήλ. 286· συνουσίαν Λουκ. Δὶς Κατηγορ. 17. ― Παθ., λέλυται πάντα, συγκέχυται, Δημ. 777. 10. ΙΙΙ. πόλεμον συγχ., [[διεγείρω]] πόλεμον, Λατ. conflare bellum, Πολύβ. 4. 10, 3, κτλ.
|elnltext=συγ-χέω, ook in tmesis; ep. aor. pass. σύγχυτο door elkaar gooien, verwarren, overhoophalen:. τὰ διακεκριμένα σ. wat onderscheiden is door elkaar gooien Plat. Phlb. 46e; ἡνία … σφι σύγχυτο hun teugels raakten met elkaar verward Il. 16.471; ἄνω κάτω τὰ πάντα σ. ὁμοῦ alles helemaal ondersteboven keren Eur. Ba. 349. overhoop gooien, d.w.z. verwoesten, vernietigen:. δῶμα het huis Eur. Ion. 615. overdr. in verwarring brengen, van streek maken:. μή μοι σύγχει θυμόν breng mijn hart niet in verwarring Il. 9.612; ἡ … δευτέρη σφι ἀγγελίη ἐπεσελθοῦσα συνέχεε οὕτω ὥστε het tweede bericht dat hen daarna bereikte maakte ze zo van streek, dat … Hdt. 8.99.2; σ. πάντα τὸν ὄχλον opschudding teweegbrengen onder heel de menigte NT Act. Ap. 21.27. krachteloos maken, tenietdoen:. πολὺν κάματον καὶ ὀιζὺν σύγχεας u hebt (de resultaten van) veel inspanning en ellende teniet gedaan Il. 15.366; συνεχέοντο αἱ γνῶμαι de meningen werden ontkracht Hdt. 7.142.3; συγχεῖ πάνθ’ ὁ χρόνος de tijd doet alles teniet Soph. OC 609. van verdragen en wetten etc. omverwerpen, schenden, verbreken:. ἐπεὶ σύν γ’ ὅρκι’ ἔχευαν Τρῶες aangezien de Trojanen de eden hebben geschonden Il. 4.269.
}}
{{elru
|elrutext='''συγχέω:''' (impf. συνέχεον - эп. σύγχεον, aor. συνέχεα - эп. σύγχεα и [[συνέχευα]])<br /><b class="num">1)</b> [[сливать воедино]], [[соединять]] (τὰ διακεκριμένα Plat.);<br /><b class="num">2)</b> [[смешивать]] (τὰς ψήφους Isae.);<br /><b class="num">3)</b> [[приводить в замешательство]], [[спутывать]] (τὰς τάξεις Polyb.);<br /><b class="num">4)</b> [[запутывать]], [[спутывать]] (τοὺς στήμονας Plat.): [[ἡνία]] [[σύγχυτο]] Hom. поводья спутались; ἡ φωνὴ συγκεχυμένη Diod. нечленораздельные звуки;<br /><b class="num">5)</b> [[разрушать]], [[уничтожать]] (τοὺς τάφους Her.; [[δῶμα]] Eur.; συγχεῖ πανθ᾽ ὁ [[χρόνος]] Soph.);<br /><b class="num">6)</b> [[сводить на нет]], [[делать напрасным]] (πολὺν κάματον Hom.);<br /><b class="num">7)</b> [[стирать]], [[изглаживать]] (τὰ γράμματα Eur.): συγκεχυμένον [[μέλαν]] Arst. полустертое черное пятно;<br /><b class="num">8)</b> [[смущать]], [[ставить в тупик]] (θυμόν Hom.; τινά Her.; σὺν δὲ γέροντι [[νόος]] [[χύτο]] Hom.): τί συγχυθεῖσ᾽ ἕστηκας; Eur. отчего ты в смущении остановилась?;<br /><b class="num">9)</b> [[нарушать]] (ὅρκους Eur.; τὰ [[νόμιμα]] Her.);<br /><b class="num">10)</b> [[расстраивать]], [[потрясать]], [[подрывать]] (τὴν πολιτείαν Dem.);<br /><b class="num">11)</b> [[опрокидывать]], [[переворачивать]] ([[ἄνω]] [[κάτω]] τὰ πάντα Eur.);<br /><b class="num">12)</b> [[разжигать]], [[возбуждать]] (πόλεμον Polyb.; τὸν ὄχλον NT).
}}
}}
{{Autenrieth
{{Autenrieth
Line 31: Line 34:
|lsmtext='''συγχέω:''' μέλ. <i>-χεῶ</i>, <i>-εῖς</i>, <i>-εῖ</i>, αόρ. αʹ <i>-έχεα</i>, Επικ. <i>-έχευα</i>, απαρ. -[[χεῦαι]] — Παθ., αόρ. αʹ -εχύθην [ῠ]· Επικ. γʹ ενικ. αορ. βʹ <i>σύγχῠτο</i>·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[χύνω]] μαζί, [[αναμειγνύω]], [[ανακατεύω]], σε Ομήρ. Ιλ., Δημ. κ.λπ. — Παθ., βρίσκομαι σε [[σύγχυση]], [[θολώνω]], σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">2.</b> όπως το [[συγχώννυμι]], [[προκαλώ]] [[καταστροφή]], [[καταστρέφω]], [[φθείρω]], [[χαλώ]], [[αφανίζω]], [[ερειπώνω]], σε Ηρόδ., Ευρ.<br /><b class="num">II. 1.</b> λέγεται για το νου, [[προκαλώ]] [[σύγχυση]], [[συγχύζω]], [[προβληματίζω]], [[μπερδεύω]], [[αναστατώνω]], σε Όμηρ., Ηρόδ. κ.λπ. — Παθ., σε Ευρ.<br /><b class="num">2.</b> [[μπερδεύω]], κάνω [[κάτι]] ανώφελο, [[ακυρώνω]], [[ματαιώνω]], [[ανατρέπω]], σε Ομήρ. Ιλ., Ηρόδ., Αττ.
|lsmtext='''συγχέω:''' μέλ. <i>-χεῶ</i>, <i>-εῖς</i>, <i>-εῖ</i>, αόρ. αʹ <i>-έχεα</i>, Επικ. <i>-έχευα</i>, απαρ. -[[χεῦαι]] — Παθ., αόρ. αʹ -εχύθην [ῠ]· Επικ. γʹ ενικ. αορ. βʹ <i>σύγχῠτο</i>·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[χύνω]] μαζί, [[αναμειγνύω]], [[ανακατεύω]], σε Ομήρ. Ιλ., Δημ. κ.λπ. — Παθ., βρίσκομαι σε [[σύγχυση]], [[θολώνω]], σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">2.</b> όπως το [[συγχώννυμι]], [[προκαλώ]] [[καταστροφή]], [[καταστρέφω]], [[φθείρω]], [[χαλώ]], [[αφανίζω]], [[ερειπώνω]], σε Ηρόδ., Ευρ.<br /><b class="num">II. 1.</b> λέγεται για το νου, [[προκαλώ]] [[σύγχυση]], [[συγχύζω]], [[προβληματίζω]], [[μπερδεύω]], [[αναστατώνω]], σε Όμηρ., Ηρόδ. κ.λπ. — Παθ., σε Ευρ.<br /><b class="num">2.</b> [[μπερδεύω]], κάνω [[κάτι]] ανώφελο, [[ακυρώνω]], [[ματαιώνω]], [[ανατρέπω]], σε Ομήρ. Ιλ., Ηρόδ., Αττ.
}}
}}
{{elru
{{ls
|elrutext='''συγχέω:''' (impf. συνέχεον - эп. σύγχεον, aor. συνέχεα - эп. σύγχεα и [[συνέχευα]])<br /><b class="num">1)</b> [[сливать воедино]], [[соединять]] (τὰ διακεκριμένα Plat.);<br /><b class="num">2)</b> [[смешивать]] (τὰς ψήφους Isae.);<br /><b class="num">3)</b> [[приводить в замешательство]], [[спутывать]] (τὰς τάξεις Polyb.);<br /><b class="num">4)</b> [[запутывать]], [[спутывать]] (τοὺς στήμονας Plat.): [[ἡνία]] [[σύγχυτο]] Hom. поводья спутались; ἡ φωνὴ συγκεχυμένη Diod. нечленораздельные звуки;<br /><b class="num">5)</b> [[разрушать]], [[уничтожать]] (τοὺς τάφους Her.; [[δῶμα]] Eur.; συγχεῖ πανθ᾽ ὁ [[χρόνος]] Soph.);<br /><b class="num">6)</b> [[сводить на нет]], [[делать напрасным]] (πολὺν κάματον Hom.);<br /><b class="num">7)</b> [[стирать]], [[изглаживать]] (τὰ γράμματα Eur.): συγκεχυμένον [[μέλαν]] Arst. полустертое черное пятно;<br /><b class="num">8)</b> [[смущать]], [[ставить в тупик]] (θυμόν Hom.; τινά Her.; σὺν δὲ γέροντι [[νόος]] [[χύτο]] Hom.): τί συγχυθεῖσ᾽ ἕστηκας; Eur. отчего ты в смущении остановилась?;<br /><b class="num">9)</b> [[нарушать]] (ὅρκους Eur.; τὰ [[νόμιμα]] Her.);<br /><b class="num">10)</b> [[расстраивать]], [[потрясать]], [[подрывать]] (τὴν πολιτείαν Dem.);<br /><b class="num">11)</b> [[опрокидывать]], [[переворачивать]] ([[ἄνω]] [[κάτω]] τὰ πάντα Eur.);<br /><b class="num">12)</b> [[разжигать]], [[возбуждать]] (πόλεμον Polyb.; τὸν ὄχλον NT).
|lstext='''συγχέω''': μέλλ. -χεῶ, εῖς, εῖ (ἴδε ἐν λέξ. χέω)· ὁ Ὅμ. χρῆται τῷ ἐνεργ. ἐνεστ. καὶ παρατ. καὶ Ἐπικ. ἀορ. συγχέας, ἀλλὰ συνηθέστερον ἔχει τὸν Ἐπικ. τύπον συνέχευα, ἀπαρ. συγχεῦαι· καὶ γ΄ ἑνικ. παθ. ἀορ. μετὰ συγκοπῆς σύγχῠτο· παθ. ἀόρ. -εχύθην [] καὶ παρὰ μεταγεν. -εχέθην, Λοβέκ. εἰς Φρύν. 731. Χέω [[ὁμοῦ]], συμμιγνύω, ἀνακατώνω, συνέχευε ποσὶν καὶ χερσὶν [τὰ ἀθύρματα] Ἰλ. Ο. 364, πρβλ. 366, 373· σ. τὰ διακεκριμένα Πλάτ. Φίληβ. 46Ε· σ. τὰς ψήφους, ἀναμιγνύω, ἀνακατώνω, Ἰσαῖ. 52. 26· τὰ σύμβολα Δημ. 570. 18· τὰς τάξεις Πολύβ. 1. 40, 13· τὰς ὄψεις Πολυδ. Α΄, 118. ― Παθ., [[ἡνία]] δέ [[σφιν]] σύγχυτο Ἰλ. Π. 471· μεταλλεῖα συγκεχυμένα Πλάτ. Νόμ. 678D τοὺς στήμονας συγκεχυμένους διακρίνομεν ὁ αὐτ. ἐν Κρατ. 388B. 2) ὡς τὸ [[συγχώννυμι]], [[καταστρέφω]], [[ἀφανίζω]], [[κατασκάπτω]], σ. τοὺς τάφους Ἡρόδ. 4. 127· τὴν ὁδὸν ὁ αὐτ. 7. 115 (πρβλ. Bahr. ἐν τόπῳ)· [[δῶμα]], δόμους, κτλ., Εὐρ. Ἴων 615, κτλ. 3) [[συγχέω]] ἄνω [[κάτω]], ἀνακατώνω, τὰ γράμματα ὁ αὐτ. ἐν Ι. Α. 37· συγκεχυμένον [[μέλαν]], [[μέλαν]] [[σημεῖον]] ἀμαυρόν, ἀσαφές, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 7. 6, 6, ἴδε ἐν λέξ. [[ἀμυδρός]]· φωνὴ σ. Διόδ. 1. 8· ― [[οὕτως]] ἐπὶ ὕφους, Ρήτορες. ΙΙ. ἐπὶ τοῦ νοῦ, [[φέρω]] εἰς σύγχυσιν, ταράττω, μή μοι σύγχει θυμὸν Ἰλ. Ι. 612, πρβλ. Ν. 808· σὺν τῷ γέροντι [[νόος]] χύτο Ω. 358· συνεχέοντο αἱ γνῶμαι τῶν φαμένων Ἡρόδ. 7. 142· [[ὡσαύτως]] μετὰ τοῦ προσώπου ὡς ἀντικειμένου, ἄνδρα γε συγχεῦαι Ὀδ. Θ. 139, πρβλ. Ἡρόδ. 99. ― Παθ., τί συγχυθεῖσ’ ἕστηκας Εὐρ. Μήδ. 1005. 2) [[συγχέω]], [[κάμνω]] ἀνωφελές, ματαιώνω, πολὺν κάματον καὶ ὀϊζὺν συγχέας Ἀργείων Ἰλ. Ο. 366, πρβλ. 473 τὴν [[πάρος]] συγ. [[χάριν]] Σοφ. Τρ. 1229· [[μάλιστα]] ἐπὶ συμβολαίων συμφωνιῶν καὶ τῶν τοιούτων, ματαιώνω, παραβιάζω, [[ἐπεὶ]] σύν γ’ ὅρκι’ ἔχευαν Τρῶες Ἰλ. Δ. 269, πρβλ. Πλάτ. Πολ. 379Ε, Ἱππ. Ὅρκ., Εὐρ. Ἱππ. 1063· τὰ πάντα ἀνθρώπων [[νόμιμα]] Ἡρόδ. 7. 136, πρβλ. Ἀντιφῶνα 125. 26 ἄνω [[κάτω]] τὰ πάντα σ. [[ὁμοῦ]] Εὐρ. Βάκχ. 349· τὴν πολιτείαν Δημ. 729. 14· συγκέχυκε νῦν τὴν πίστιν ὁ καθ’ ἡμᾶς [[βίος]] Μένανδρος ἐν Ἀδήλ. 286· συνουσίαν Λουκ. Δὶς Κατηγορ. 17. ― Παθ., λέλυται πάντα, συγκέχυται, Δημ. 777. 10. ΙΙΙ. πόλεμον συγχ., [[διεγείρω]] πόλεμον, Λατ. conflare bellum, Πολύβ. 4. 10, 3, κτλ.
}}
{{elnl
|elnltext=συγ-χέω, ook in tmesis; ep. aor. pass. σύγχυτο door elkaar gooien, verwarren, overhoophalen:. τὰ διακεκριμένα σ. wat onderscheiden is door elkaar gooien Plat. Phlb. 46e; ἡνία … σφι σύγχυτο hun teugels raakten met elkaar verward Il. 16.471; ἄνω κάτω τὰ πάντα σ. ὁμοῦ alles helemaal ondersteboven keren Eur. Ba. 349. overhoop gooien, d.w.z. verwoesten, vernietigen:. δῶμα het huis Eur. Ion. 615. overdr. in verwarring brengen, van streek maken:. μή μοι σύγχει θυμόν breng mijn hart niet in verwarring Il. 9.612; ἡ … δευτέρη σφι ἀγγελίη ἐπεσελθοῦσα συνέχεε οὕτω ὥστε het tweede bericht dat hen daarna bereikte maakte ze zo van streek, dat … Hdt. 8.99.2; σ. πάντα τὸν ὄχλον opschudding teweegbrengen onder heel de menigte NT Act. Ap. 21.27. krachteloos maken, tenietdoen:. πολὺν κάματον καὶ ὀιζὺν σύγχεας u hebt (de resultaten van) veel inspanning en ellende teniet gedaan Il. 15.366; συνεχέοντο αἱ γνῶμαι de meningen werden ontkracht Hdt. 7.142.3; συγχεῖ πάνθ’ ὁ χρόνος de tijd doet alles teniet Soph. OC 609. van verdragen en wetten etc. omverwerpen, schenden, verbreken:. ἐπεὶ σύν γ’ ὅρκι’ ἔχευαν Τρῶες aangezien de Trojanen de eden hebben geschonden Il. 4.269.
}}
}}
{{mdlsj
{{mdlsj