3,274,216
edits
κατάγνυμι: Difference between revisions
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elnl.*}}\n)({{elru.*}}\n)" to "$3$4$1$2"
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") Tags: Mobile edit Mobile web edit |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elnl.*}}\n)({{elru.*}}\n)" to "$3$4$1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>f.</i> [[κατάξω]], <i>ao.</i> [[κατέαξα]], <i>pf. au sens Pass.</i> [[κατέαγα]];<br /><i>Pass. f.</i> καταχθήσομαι, <i>ao.</i> κατεάχθην > <i>part.</i> καταχθείς, <i>ao.2</i> [[κατεάγην]], <i>pf.</i> κατέαγμαι;<br />casser, briser, rompre ; <i>au pf. avec sens Pass.</i> : [[κατέαγα]] τῆς κεφαλῆς AR, [[τοῦ]] κρανίου LUC, τὴν κεφαλήν DÉM j’ai la tête cassée ; <i>fig.</i> κ. [[τὰς]] ψυχάς XÉN briser, <i>càd</i> énerver les âmes.<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[ἄγνυμι]]. | |btext=<i>f.</i> [[κατάξω]], <i>ao.</i> [[κατέαξα]], <i>pf. au sens Pass.</i> [[κατέαγα]];<br /><i>Pass. f.</i> καταχθήσομαι, <i>ao.</i> κατεάχθην > <i>part.</i> καταχθείς, <i>ao.2</i> [[κατεάγην]], <i>pf.</i> κατέαγμαι;<br />casser, briser, rompre ; <i>au pf. avec sens Pass.</i> : [[κατέαγα]] τῆς κεφαλῆς AR, [[τοῦ]] κρανίου LUC, τὴν κεφαλήν DÉM j’ai la tête cassée ; <i>fig.</i> κ. [[τὰς]] ψυχάς XÉN briser, <i>càd</i> énerver les âmes.<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[ἄγνυμι]]. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=κατ-άγνυμι, imperf. med.-pass. κατεαγνύμην; aor. κατέαξα, ptc. κατεάξας, Ion. aor. κατῆξα, ep. opt. 2 sing. καυάξαις, aor. pass. κατεάχθην en κατεάγην, conj. καταγῶ, opt. καταγείην; perf. κατέαγα, Ion. κατέηγα en κάτηγα; perf. med. κατέαγμαι (doen) breken, stuk slaan:; νέα μέν μοι κατέαξε Ποσειδάων Poseidon heeft mijn schip versplinterd Od. 9.283; εἴ κε... ἄξονα καυάξαις als je de wagenas zou kunnen breken Hes. Op. 693; γυνή ποτε κατέαξ’ ἐχῖνον ooit brak een vrouw haar pot Aristoph. Ve. 1436; overdr.: κ. τὴν ἀρετήν de deugd in stukjes breken Plat. Men. 79a; πατρίδα... κατᾶξαι het vaderland vernietigen Eur. Suppl. 508. pass. en perf. κατέαγα breken, gebroken zijn, kapot zijn:; δόρατα κατεηγότα gebroken speren Hdt. 7.224.1; κατέαγεν ἡ χύτρα de pot is kapot Aristoph. Th. 403; met acc. van betrekking:; οὐδεὶς κατεάγη τὴν κεφαλήν niemand had een gat in zijn hoofd Lys. 3.14; τὴν κλεῖν κατεαγώς met gebroken sleutelbeen Dem. 18.67; κατεαγέναι τὰ ὦτα bloemkooloren hebben (van boksers) Plat. Grg. 515e; met gen.: τῆς κεφαλῆς κατέαγε hij heeft een gat in zijn hoofd Aristoph. Ach. 1180. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κατάγνῡμι:''' (aor. [[κατέαξα]], pf. [[κατέαγα|κατέᾱγα]], ион. part. [[κατεηγώς]], inf. καταγνύναι с ῠ; pass.: praes. κατάγνῠμαι, fut. καταχθήσομαι, aor. 2 [[κατεάγην]], pf. κατέαγμαι, part. καταχθείς, part. aor. 2 [[καταγείς]], opt. κατᾱγείην)<br /><b class="num">1)</b> [[ломать]], [[разбивать]] (τὸ [[ἔγχος]] Hom.; τὴν λύραν Plat.; τὰς [[ναῦς]] Thuc.; κάλαμον NT): δόρατα ἐτύγχανε κατεηγότα Her. копья сломались; καταγῆναι τῆς κεφαλῆς Plat. и τὴν κεφαλήν Dem., Lys. разбить себе голову;<br /><b class="num">2)</b> [[надламывать]], [[подрывать]], [[ослаблять]] (πατρίδα Eur.; τὰς ψυχάς Xen.): ἡ κατεαγυῖαμουσική Sext. изломанная, т. е. упадочная музыка. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 33: | Line 39: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''κατάγνῡμι:''' απαρ. -ύναι [ῠ] ή κατα-γνύω· μέλ. [[κατάξω]], αόρ. αʹ [[κατέαξα]], μτχ. <i>κατάξας</i> — Παθ., αόρ. βʹ [[κατεάγην]] [ᾱ], ευκτ. <i>κατᾱγείην</i>, παρακ. <i>κατέᾱγα</i>, Ιων. <i>κατέηγα</i> (με Παθ. [[σημασία]])·<br /><b class="num">I. 1.</b>[[σπάζω]] σε κομμάτια, [[κατακομματιάζω]], [[συντρίβω]], [[ραγίζω]], σε Όμηρ., Αττ.<br /><b class="num">2.</b> [[συντρίβω]], [[εξασθενίζω]], [[αποκοιμίζω]], σε Ευρ., Πλάτ.<br /><b class="num">II.</b> Παθ., με παρακ. Ενεργ., [[σπάζω]], συντρίβομαι, <i>δόρατα κατεηγότα</i>, σε Ηρόδ.· <i>κατεαγέναι</i> ή <i>καταγῆναι τὴν κεφαλήν</i>, έχω το [[κεφάλι]] ραγισμένο, σπασμένο, σε Αριστοφ. κ.λπ.· με γεν., <i>τῆς κεφαλῆς κατέαγε</i>, είχε [[τμήμα]] του κεφαλιού του σπασμένο, στον ίδ. | |lsmtext='''κατάγνῡμι:''' απαρ. -ύναι [ῠ] ή κατα-γνύω· μέλ. [[κατάξω]], αόρ. αʹ [[κατέαξα]], μτχ. <i>κατάξας</i> — Παθ., αόρ. βʹ [[κατεάγην]] [ᾱ], ευκτ. <i>κατᾱγείην</i>, παρακ. <i>κατέᾱγα</i>, Ιων. <i>κατέηγα</i> (με Παθ. [[σημασία]])·<br /><b class="num">I. 1.</b>[[σπάζω]] σε κομμάτια, [[κατακομματιάζω]], [[συντρίβω]], [[ραγίζω]], σε Όμηρ., Αττ.<br /><b class="num">2.</b> [[συντρίβω]], [[εξασθενίζω]], [[αποκοιμίζω]], σε Ευρ., Πλάτ.<br /><b class="num">II.</b> Παθ., με παρακ. Ενεργ., [[σπάζω]], συντρίβομαι, <i>δόρατα κατεηγότα</i>, σε Ηρόδ.· <i>κατεαγέναι</i> ή <i>καταγῆναι τὴν κεφαλήν</i>, έχω το [[κεφάλι]] ραγισμένο, σπασμένο, σε Αριστοφ. κ.λπ.· με γεν., <i>τῆς κεφαλῆς κατέαγε</i>, είχε [[τμήμα]] του κεφαλιού του σπασμένο, στον ίδ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||