3,270,341
edits
ἐνοχλέω: Difference between revisions
m
Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2"
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=-ῶ :<br /><i>impf.</i> [[ἠνώχλουν]], <i>f.</i> ἐνοχλήσω, <i>ao.</i> [[ἠνώχλησα]], <i>pf.</i> ἐνώχληκα;<br /><i>Pass. f.</i> ἐνοχληθήσομαι, <i>ao.</i> ἠνωχλήθην, <i>pf. inus.</i><br />causer de la gêne, gêner, troubler, dat. <i>ou</i> acc..<br />'''Étymologie:''' [[ἐν]], [[ὀχλέω]]. | |btext=-ῶ :<br /><i>impf.</i> [[ἠνώχλουν]], <i>f.</i> ἐνοχλήσω, <i>ao.</i> [[ἠνώχλησα]], <i>pf.</i> ἐνώχληκα;<br /><i>Pass. f.</i> ἐνοχληθήσομαι, <i>ao.</i> ἠνωχλήθην, <i>pf. inus.</i><br />causer de la gêne, gêner, troubler, dat. <i>ou</i> acc..<br />'''Étymologie:''' [[ἐν]], [[ὀχλέω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἐνοχλέω:'''<br /><b class="num">1)</b> [[надоедать]], [[быть в тягость]], [[беспокоить]] (τινι Xen., Isocr., Dem., Plut. и τινα или τι Xen., Plat., Dem., Arst.): ἐ. τῇ εὐδαιμονίᾳ τινός Xen. нарушать чей-л. покой; τὸ μὴ ἄξιον λόγου οὐκ ἠνώχλει λέγων Xen. он не приставал с ненужными разговорами; ὅσα ἠνώχλησεν Dem. все его козни;<br /><b class="num">2)</b> pass. [[испытывать неудовольствие]], [[страдать]] ([[ὑπό]] τινος Arst., Diod., Plut.): ἐνοχλοῦμαι ἀκούων [[τοῦτο]] Plut. мне неприятно (надоело) слышать это. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 30: | Line 33: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἐνοχλέω:''' ποιητ. βʹ ενικ. <i>ἐννοχλεῖς</i>· παρατ. με [[διπλή]] [[αύξηση]] [[ἠνώχλουν]]· μέλ. <i>ἐνοχλήσω</i>, αόρ. αʹ [[ἠνώχλησα]], παρακ. [[ἠνώχληκα]]·<br /><b class="num">1.</b> [[ενοχλώ]], [[ανησυχώ]], [[ταράζω]], [[πειράζω]], <i>τινά</i>, σε Πλάτ., Ξεν. κ.λπ. — Παθ., ενοχλούμαι ή δυσαρεστούμαι, στον ίδ.<br /><b class="num">2.</b> με δοτ., [[προξενώ]] [[ενόχληση]] ή [[δυσαρέσκεια]] σε κάποιον, στον ίδ., Δημ. κ.λπ.<br /><b class="num">3.</b> απόλ., [[γίνομαι]] [[αιτία]] ενόχλησης, σε Αριστοφ. | |lsmtext='''ἐνοχλέω:''' ποιητ. βʹ ενικ. <i>ἐννοχλεῖς</i>· παρατ. με [[διπλή]] [[αύξηση]] [[ἠνώχλουν]]· μέλ. <i>ἐνοχλήσω</i>, αόρ. αʹ [[ἠνώχλησα]], παρακ. [[ἠνώχληκα]]·<br /><b class="num">1.</b> [[ενοχλώ]], [[ανησυχώ]], [[ταράζω]], [[πειράζω]], <i>τινά</i>, σε Πλάτ., Ξεν. κ.λπ. — Παθ., ενοχλούμαι ή δυσαρεστούμαι, στον ίδ.<br /><b class="num">2.</b> με δοτ., [[προξενώ]] [[ενόχληση]] ή [[δυσαρέσκεια]] σε κάποιον, στον ίδ., Δημ. κ.λπ.<br /><b class="num">3.</b> απόλ., [[γίνομαι]] [[αιτία]] ενόχλησης, σε Αριστοφ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||