ὀνομάζω: Difference between revisions

m
Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2"
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")
Line 15: Line 15:
{{bailly
{{bailly
|btext=<i>f.</i> ὀνομάσω, <i>ao.</i> ὠνόμασα, <i>pf.</i> ὠνόμακα;<br /><i>Pass. f.</i> ὀνομασθήσομαι, <i>ao.</i> ὠνομάσθην, <i>pf.</i> ὠνόμασμαι;<br /><b>I.</b> nommer, <i>d'où</i><br /><b>1</b> appeler par son nom : ἄνδρα ἕκαστον IL chaque homme ; τὸν μὲν ἐγὼν… ὀνομάζειν [[αἰδέομαι]] OD je ne prononce son nom qu’avec respect;<br /><b>2</b> énumérer en désignant, détailler : πολλὰ δῶρα IL beaucoup de présents;<br /><b>3</b> exprimer en termes précis : λόγοισιν οὐνομάζειν <i>poét.</i> βράχεσι (τἀνθυμήματα) SOPH exprimer nettement (sa pensée) en peu de mots;<br /><b>II.</b> donner tel ou tel nom à, dénommer ; <i>Pass.</i> être nommé, s'appeler : ὀνομάζεσθαι ἔκ τινος XÉN être nommé <i>ou</i> dénommé par <i>ou</i> d’après ; ἀπὸ [[τούτου]] μὲν [[τοῦτο]] ὀνομάζεται HDT c'est à cause de cela qu’on dit, c'est de là que vient le proverbe;<br /><i><b>Moy.</b></i> ὀνομάζομαι désigner par un nom, dénommer.<br />'''Étymologie:''' [[ὄνομα]].
|btext=<i>f.</i> ὀνομάσω, <i>ao.</i> ὠνόμασα, <i>pf.</i> ὠνόμακα;<br /><i>Pass. f.</i> ὀνομασθήσομαι, <i>ao.</i> ὠνομάσθην, <i>pf.</i> ὠνόμασμαι;<br /><b>I.</b> nommer, <i>d'où</i><br /><b>1</b> appeler par son nom : ἄνδρα ἕκαστον IL chaque homme ; τὸν μὲν ἐγὼν… ὀνομάζειν [[αἰδέομαι]] OD je ne prononce son nom qu’avec respect;<br /><b>2</b> énumérer en désignant, détailler : πολλὰ δῶρα IL beaucoup de présents;<br /><b>3</b> exprimer en termes précis : λόγοισιν οὐνομάζειν <i>poét.</i> βράχεσι (τἀνθυμήματα) SOPH exprimer nettement (sa pensée) en peu de mots;<br /><b>II.</b> donner tel ou tel nom à, dénommer ; <i>Pass.</i> être nommé, s'appeler : ὀνομάζεσθαι ἔκ τινος XÉN être nommé <i>ou</i> dénommé par <i>ou</i> d’après ; ἀπὸ [[τούτου]] μὲν [[τοῦτο]] ὀνομάζεται HDT c'est à cause de cela qu’on dit, c'est de là que vient le proverbe;<br /><i><b>Moy.</b></i> ὀνομάζομαι désigner par un nom, dénommer.<br />'''Étymologie:''' [[ὄνομα]].
}}
{{elru
|elrutext='''ὀνομάζω:''' ион. [[οὐνομάζω]] эол. ὀνῠμάζω (fut. ὀνομάσω - эол. ὀνῠμάξομαι, aor. ὠνόμασα - ион. οὐνόμασα, эол. ὀνύμαξα)<br /><b class="num">1)</b> [[именовать]], [[называть]] (σοφιστήν τινα Plat.): [[πατρόθεν]] ἐκ γενεῆς ὀ. τινά Hom. называть кого-л. по отчеству; τίς ὀνομάζεταί ποθ᾽ οὖτος; Arph. как же его зовут?;<br /><b class="num">2)</b> [[звать по имени]], [[произносить имя]], [[призывать]] (Σόλωνα Her.);<br /><b class="num">3)</b> [[называть]], [[давать имя или название]]: ὀ. τινὰ παῖδα Soph. назвать кого-л. (своим) сыном; ὀ. τι ἐπί τινι Her., ἔκ τινος Xen. и ἐπί τινος Isocr. назвать кого-л. по чему-л.; ἀπὸ [[τούτου]] μὲν [[τοῦτο]] ὀνομάζεται Her. отсюда и пошла эта поговорка;<br /><b class="num">4)</b> [[называть по имени]], [[перечислять]], [[предлагать]] (περικλυτὰ δῶρα Hom.);<br /><b class="num">5)</b> [[выражать]], [[излагать]] (λόγοισι οὐ βραχέσι τι Soph.);<br /><b class="num">6)</b> [[прославиться]], [[стать знаменитым]] (πρόγονοι ὀνομαζόμενοι Xen.; ὠνομασμένος τὸ [[γένος]] Diod.).
}}
}}
{{ls
{{ls
Line 36: Line 39:
{{lsm
{{lsm
|lsmtext='''ὀνομάζω:''' Ιων. [[οὐνομάζω]], παρατ. <i>ὠνόμαζον</i>, Επικ. <i>ὀν-</i>· μέλ. <i>ὀνομάσω</i>, αόρ. αʹ <i>ὠνόμασα</i>, Ιων. <i>οὐν-</i>· παρακ. <i>ὠνόμακα</i> — Παθ., αόρ. αʹ <i>ὠνομάσθην</i>· <i>ὠνόμασμαι</i>· Αιολ. Μέσ. μέλ. <i>ὀνυμάξομαι</i>, και Ενεργ. αόρ. αʹ <i>ὀνύμαξα</i> ([[ὄνομα]])·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[ονομάζω]], [[μιλώ]] ονομαστικά για κάποιον, [[καλώ]] ή απευθύνομαι σε κάποιον με το όνομά του, σε Ομήρ. Ιλ., Ηρόδ., Ξεν.<br /><b class="num">2.</b> λέγεται για πράγματα, [[ορίζω]], [[κατονομάζω]], συγκεκριμενοποιώ, σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">II. 1.</b> <i>ὀν. τινά τι</i>, [[καλώ]] κάποιον μ' ένα όνομα, [[αποκαλώ]], σε Ηρόδ., Αττ.· στη Μέσ., <i>παῖδά μ' ὠνομάζετο</i>, μ' αποκαλούσε γιο του, σε Σοφ. — Παθ., [[ὄνομα]] δ' ὠνομάζετο Ἕλενος, στον ίδ. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> το [[εἶναι]] [[συχνά]] προστίθεται πλεοναστικά, [[τὰς]] οὐνομάζουσι [[εἶναι]] Ὑπερόχην [[καί]]..., που τα ονόματά τους λέγεται ότι είναι..., σε Ηρόδ.· σοφιστὴν ὀνομάζουσιν τὸν ἄνδρα [[εἶναι]], σε Πλάτ.<br /><b class="num">III.</b> [[ονομάζω]], [[δίνω]] όνομα εξαιτίας κάποιου πράγματος, ενός γεγονότος..., [[ἐπί]] τινι, σε Ηρόδ. κ.λπ.· <i>ἔκ τινος</i>, σε Σοφ. — Παθ., ἀπὸ [[τούτου]] [[τοῦτο]] οὐνομάζεται, απ' όπου προήλθε αυτό το [[ρητό]], σε Ηρόδ.<br /><b class="num">IV.</b> [[χρησιμοποιώ]] ονόματα ή λέξεις, [[μάλα]] [[σεμνῶς]] ὀνομάζων, σε Δημ.
|lsmtext='''ὀνομάζω:''' Ιων. [[οὐνομάζω]], παρατ. <i>ὠνόμαζον</i>, Επικ. <i>ὀν-</i>· μέλ. <i>ὀνομάσω</i>, αόρ. αʹ <i>ὠνόμασα</i>, Ιων. <i>οὐν-</i>· παρακ. <i>ὠνόμακα</i> — Παθ., αόρ. αʹ <i>ὠνομάσθην</i>· <i>ὠνόμασμαι</i>· Αιολ. Μέσ. μέλ. <i>ὀνυμάξομαι</i>, και Ενεργ. αόρ. αʹ <i>ὀνύμαξα</i> ([[ὄνομα]])·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[ονομάζω]], [[μιλώ]] ονομαστικά για κάποιον, [[καλώ]] ή απευθύνομαι σε κάποιον με το όνομά του, σε Ομήρ. Ιλ., Ηρόδ., Ξεν.<br /><b class="num">2.</b> λέγεται για πράγματα, [[ορίζω]], [[κατονομάζω]], συγκεκριμενοποιώ, σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">II. 1.</b> <i>ὀν. τινά τι</i>, [[καλώ]] κάποιον μ' ένα όνομα, [[αποκαλώ]], σε Ηρόδ., Αττ.· στη Μέσ., <i>παῖδά μ' ὠνομάζετο</i>, μ' αποκαλούσε γιο του, σε Σοφ. — Παθ., [[ὄνομα]] δ' ὠνομάζετο Ἕλενος, στον ίδ. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> το [[εἶναι]] [[συχνά]] προστίθεται πλεοναστικά, [[τὰς]] οὐνομάζουσι [[εἶναι]] Ὑπερόχην [[καί]]..., που τα ονόματά τους λέγεται ότι είναι..., σε Ηρόδ.· σοφιστὴν ὀνομάζουσιν τὸν ἄνδρα [[εἶναι]], σε Πλάτ.<br /><b class="num">III.</b> [[ονομάζω]], [[δίνω]] όνομα εξαιτίας κάποιου πράγματος, ενός γεγονότος..., [[ἐπί]] τινι, σε Ηρόδ. κ.λπ.· <i>ἔκ τινος</i>, σε Σοφ. — Παθ., ἀπὸ [[τούτου]] [[τοῦτο]] οὐνομάζεται, απ' όπου προήλθε αυτό το [[ρητό]], σε Ηρόδ.<br /><b class="num">IV.</b> [[χρησιμοποιώ]] ονόματα ή λέξεις, [[μάλα]] [[σεμνῶς]] ὀνομάζων, σε Δημ.
}}
{{elru
|elrutext='''ὀνομάζω:''' ион. [[οὐνομάζω]] эол. ὀνῠμάζω (fut. ὀνομάσω - эол. ὀνῠμάξομαι, aor. ὠνόμασα - ион. οὐνόμασα, эол. ὀνύμαξα)<br /><b class="num">1)</b> [[именовать]], [[называть]] (σοφιστήν τινα Plat.): [[πατρόθεν]] ἐκ γενεῆς ὀ. τινά Hom. называть кого-л. по отчеству; τίς ὀνομάζεταί ποθ᾽ οὖτος; Arph. как же его зовут?;<br /><b class="num">2)</b> [[звать по имени]], [[произносить имя]], [[призывать]] (Σόλωνα Her.);<br /><b class="num">3)</b> [[называть]], [[давать имя или название]]: ὀ. τινὰ παῖδα Soph. назвать кого-л. (своим) сыном; ὀ. τι ἐπί τινι Her., ἔκ τινος Xen. и ἐπί τινος Isocr. назвать кого-л. по чему-л.; ἀπὸ [[τούτου]] μὲν [[τοῦτο]] ὀνομάζεται Her. отсюда и пошла эта поговорка;<br /><b class="num">4)</b> [[называть по имени]], [[перечислять]], [[предлагать]] (περικλυτὰ δῶρα Hom.);<br /><b class="num">5)</b> [[выражать]], [[излагать]] (λόγοισι οὐ βραχέσι τι Soph.);<br /><b class="num">6)</b> [[прославиться]], [[стать знаменитым]] (πρόγονοι ὀνομαζόμενοι Xen.; ὠνομασμένος τὸ [[γένος]] Diod.).
}}
}}
{{mdlsj
{{mdlsj