κοινός: Difference between revisions

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1468.png Seite 1468]] bei Soph. Trach. 205 auch κοινὸς κλαγγά (= [[ξυνός]], also mit ξύν, σύν zusammenhangend, vgl. Buttm. Lexil. II, 264); – 1) [[gemein]], gemeinschaftlich; Hes. O. 720; Pind. [[λόγος]], [[γάμος]], [[χάρις]], Ol. 11, 11 P. 4, 222. 5, 102, öfter, τινί. Sehr häufig bei Tragg.; ὦ κοινὸν [[ὠφέλημα]] θνητοῖσιν φανείς Aesch. Prom. 614; αὐτάδελφον [[αἷμα]] καὶ κοινοῦ πατρός Eum. 89; κοινὰν ἤνυσεν εἰς φίλους ἀρωγάν Soph. Phil. 1130; κοινὸς ἀρσένων ἴτω κλαγγά Trach. 205; κοινὰ γὰρ τὰ τῶν [[φίλων]] Eur. Or. 725, öfter auch sonst, sprichwörtlich geworden; in Prosa, κοινὸς ἔστω ὑμῖν ὁ [[λόγος]] Plat. Prot. 358 a; Ggstz [[ἴδιος]], was alle Menschen betrifft, [[ἴδιος]], ἀλλ' οὐ κοινὸς ὢν [[πόνος]] Rep. VII, 535 b, wie ὀλιγωροῦντες τοῦ κοινοῦ – τοῦ ἰδίου τοῦ αὑτῶν Gorg. 502 e; Eur. πᾶσι γὰρ κοινὸν [[τόδε]] [[ἰδίᾳ]] θ' ἑκάστῳ Hec. 902; κοινὸν εἶναι τουτονὶ τὸν ἀγῶνα [[ἐμοί]] τε καὶ Κτησιφῶντι Dem. 18, 5; so öfter cum dat., κοινὸν ταῖσδε φόρτον ἔχων, gemeinschaftlich mit diesen, Eur. Suppl. 20; τὸ δὲ ἡδὺ κοινὸν πάσαις Μούσαις Plat. Legg. VII, 802 c; aber auch [[ἔργον]] κοινὸν Λακεδαιμονίων τε καὶ Ἀθηναίων, Menex. 241 c; τὸ ἐπὶ πᾶσι κοινόν Theaet. 185 c; ο ὔ μοι κοινόν τι [[πρός]] τινα γεγένηται, ich habe Nichts mit ihm zu schaffen, Lucill. 84 (XI, 141). – 2) das ganze Volk angehend, [[öffentlich]], den Staat betreffend, im Ggstz von [[ἴδιος]], der Einzelne; am Häufigsten τὸ κοινόν, das Gemeinwesen, die Gemeinde, der Staat; τὸ κοινὸν δ' εἰ μιαίνεται [[πόλις]] Aesch. Suppl. 366, vgl. 513; [[καί]] σφι τὸ κοινὸν τῶν Σαμίων ἔδωκε Her. 6, 14, öfter; auch τὰ κοινὰ τῶν Βαβυλωνίων, die Obrigkeit, 3, 156; Thuc. u. Folgde; οὐ προσεδέξαντο αὐτὸν ἐς τὴν πόλιν οὐδ' ἐπὶ τὸ κοινόν Thuc. 2, 12, nicht in die Stadt u. die Versammlung der Vorsteher der Stadt, die sich außerhalb der Stadt versammeln konnte; oft Pol., der κοινὰ καὶ πολιτικὰ πράγματα vrbdt, 24, 5, 8; κοινὰ ἐγκλήματα, crimina publica, 20, 6, 1; τὰ κοινὰ διοικεῖν Dem. 1, 22; πρὸς τὰ κοινὰ προσιών im Ggstz von [[ἰδιώτης]] ὤν, Aesch. 1, 165, wie οἱ πρὸς τὰ κοινὰ προσεληλυθότες, Staatsmänner, 3, 17; τὰ κοινὰ πράττειν, Staatsgeschäfte treiben, plat. Hipp. mai. 282 b; Plut.; auch die Staatskasse heißt τὸ κοινόν, Thuc. 1, 80, wie Arist. pol. 2, 8; vgl. Dem. [[οὔτε]] χρήματα εἰσφέρειν βουλόμεθα [[οὔτε]] τῶν κοινῶν ἀπέχεσθαι δυνάμεθα, 8, 21; πλουτεῖν ἀπὸ τῶν κοινῶν Ar. Plut. 569; τὰ κοινὰ νέμειν καὶ διδόναι Pol. 25, 8, 5; κοιναὶ ἀρχαί 22, 16, 11; – τὸ κοινόν, übh. jede Gesammtheit, auch von einem versammelten Heere, Xen. An. 5, 7, 17. – Κοινὴ [[διάλεκτος]], κοινὰ ὀνόματα u. dgl., die Sprache des gemeinen Lebens, die Alle gebrauchen, D. Hal. iud. Isocr. 2, u. öfter bei Rhett., bes. von Formen, welche nicht einem einzelnen Dialekt angehören; οἱ κοινοί, die Schriftsteller, welche sich dieser Sprache bedienen; – κοινὸς [[τόπος]], locus communis, Rhett.; – ἀπὸ κοινοῦ, aus dem Zusammenhange, oft Gramm.; bei denselben ist κοινὴ [[συλλαβή]] syllaba anceps, κοινὸς τῷ γένει generis communis, E. M. – 3) wie Lys. 15, 1 vom Richter verlangt wird, er solle κοινὸς εἶναι τῷ γράψαντι καὶ τῷ φεύγοντι, den Kläger u. den Verklagten auf gleiche Weise hören (also unparteiisch, vgl. Thuc. 3, 53. 68), so nimmt es auch die Bdtg[[billig]], [[gerechtan]], auch [[gegen Jedermann freundlich]]; πιστοτέραν εἶναι καὶ κοινοτέραν τὴν μοναρχίαν τῆς αὑτῶν δημοκρατίας Isocr. 10, 36; τῇ πρὸς πάντας φιλανθρωπίᾳ [[κοινός]] bei Ath. VI, 253 d; vgl. κοινὸς τοῖς φίλοις Isocr. 1, 10; Plut. Aristid. 1. – In tadelnder Bdtg, [[gemein]], [[niedrig]], bes. Sp. – Adv. κοινῶς; τοὐμὸν λέγουσα καὶ τὸ σὸν κοινῶς λέγεις Eur. Ion 1462; κοινῶς ἅπαντες, alle insgesammt, Diphil. Ath. II, 81 a; κοινῶς [[μᾶλλον]] ὠφέλησαν ἢ ἐκ τῶν ἰδίων ἔβλαψαν Thuc. 2, 42; οὐδὲ κοινῶς οὐδὲ πολιτικῶς ἐβίωσαν Isocr. 4, 151; Folgde. – Häufiger noch [[κοινῇ]]; τῆς νόσου δὲ τῆσδέ μοι [[κοινῇ]] μετασχών Eur. Hipp. 731; Ar. Eccl. 573; τὸ [[κοινῇ]] δόξαν Plat. Theaet. 172 b; [[κοινῇ]] σκεψώμεθα Prot. 330 b u. öfter; [[κοινῇ]] μετ' ἐκείνου Conv. 209 c; Ggstz [[ἰδίᾳ]], Rep. I, 333 d, wie Xen. Hell. 1, 2, 10 u. sonst; σύν τινι, Xen. Hem. 1, 6, 14; ἅμα, Plat. Phileb. 62 b.

|btext=ή <i>ou</i> ός, όν :<br /><b>A.</b> <i>en parl. de choses</i> :<br /><b>I.</b> commun à, gén. <i>ou</i> dat.;<br /><b>II.</b> commun à tout le peuple, public : τὸ κοινὸν ἀγαθόν THC bien public ; τὰ κοινὰ χρήματα XÉN les ressources communes ; <i>subst.</i><br /><b>1</b> • τὸ κοινόν : -- l'État ATT ; τὸ κοινὸν [[τῶν]] Σπαρτιητέων HDT l'État des Spartiates ; le gouvernement, les autorités publiques ; ἀπὸ [[τοῦ]] κοινοῦ HDT par l'autorité publique ; -- le conseil de l'État, le sénat ; -- consentement de tous, volonté <i>ou</i> décision commune : σὺν [[τῷ]] κοινῷ HDT d'un consentement unanime ; [[ἄνευ]] [[τοῦ]] [[τῶν]] πάντων κοινοῦ THC sans le consentement de la ligue ; -- trésor public ; ἀπὸ κοινοῦ XÉN avec les ressources communes ; -- confédération de Cités ; -- <i>dans certaines Cités désigne</i> l'Assemblée ; -- association religieuse <i>ou</i> professionnelle;<br /><b>2</b> <i>plur.</i> • τὰ κοινά -- les affaires publiques : τὰ κοινὰ διοικεῖν DÉM <i>ou</i> πράττειν PLUT administrer <i>ou</i> gérer les affaires publiques ; -- l'État ; -- autorités publiques ; -- ressources communes ; trésor public;<br /><b>III.</b> communiqué à d'autres, public ; commun à tous, commun, usuel, ordinaire;<br /><b>B.</b> <i>en parl. de <i>pers.</i> et de choses</i>;<br /><b>I.</b> qui participe à, qui est en communauté : ἔν τινι, de qch;<br /><b>II.</b> qui est d'une origine commune, de même race, de même nature;<br /><b>III.</b> qui se prête à tous également, <i>càd</i> :<br /><b>1</b> sociable, affable;<br /><b>2</b> équitable, impartial ; <i>en parl. d'événements</i> κοιναὶ τύχαι THC chances égales;<br /><b>3</b> accessible;<br /><i>Cp.</i> κοινότερος, <i>Sp.</i> κοινότατος.<br />'''Étymologie:''' [[σύν]] ; cf. [[ξυνός]].

|elrutext='''κοινός:'''<br /><b class="num">1)</b> [[общий]], [[касающийся всех]], [[принадлежащий всем]], [[распространяющийся на всех]] ([[ὠφέλημα]] θνητοῖσιν Aesch.): κοινὰ τὰ τῶν [[φίλων]] Eur., Plat. у друзей все общее; κοινὴ ἐς φίλους [[ἀρωγή]] Soph. помощь всем друзьям; ἥκει [[ὑμῖν]] [[φῶς]] καὶ τοῖσδε ἅπασι [[κοινόν]] Aesch. воссиял свет и для вас, и для всех них; κοινὸν [[τοῦτο]] Λακεδαιμονίων τε καὶ Ἀθηναίων Plat. это (победа при Платеях) есть общее дело лакедемонян и афинян;<br /><b class="num">2)</b> [[общий]], [[свойственный всем]] ([[κοινόν]] τι χαρᾷ καὶ λύπῃ δάκρυα Xen.): οὔ μοι [[κοινόν]] τι πρὸς Ὀθρυάδαν γεγένηται Anth. у меня ничего не было общего с Отриадом;<br /><b class="num">3)</b> [[общий]], [[общественный]], [[публичный]] (τὸ ἀγαθόν Thuc.; τὰ χρήματα Xen.): κοινῷ λόγῳ Her. по общему решению; ὁ τῆς πόλεως κ. [[δήμιος]] Plat. государственный исполнитель приговоров;<br /><b class="num">4)</b> [[общий]], [[общеупотребительный]], [[обычный]], [[обыкновенный]]: ἡ κοινὴ [[διάλεκτος]] грам. общеупотребительный, т. е. разговорный язык; ἡ κοινὴ [[ἔννοια]] или [[ἐπίνοια]] Polyb. здравый смысл; κ. [[τόπος]] (лат. [[locus]] [[communis]]) рит. общее место, общеизвестная истина;<br /><b class="num">5)</b> [[общедоступный]], [[подлежащий оглашению]]: ὁ [[μῦθος]] κ. [[οὐδαμῶς]] [[ὅδε]] Eur. такое признание не должно стать всеобщим достоянием;<br /><b class="num">6)</b> [[участвующий в общем деле]], [[причастный]] (κοινὸν ποιεῖσθαί τινα ἔν τινι Soph.): οὐδὲ τῷ νοινῷ γέ μοι Arph. (он ничего не дал) даже мне, (своему) сотоварищу;<br /><b class="num">7)</b> [[родственный]], [[родной]] ([[αἷμα]] Soph.);<br /><b class="num">8)</b> беспристрастный, тж. нейтральный (φοβούμεθαύμᾶς μὴ οὐ κοινοὶ ἀποβῆτε Thuc.; κοινοὺς εἶναι τῷ τε διώκοντι καὶ τῷ φεύγοντι Lys.): κ. τῷ βουλομένῳ μανθάνειν Plat. одинаково доступный для всякого желающего учиться;<br /><b class="num">9)</b> [[обходительный]], [[приветливый]], [[любезный]] (ἅπασι Isocr.);<br /><b class="num">10)</b> [[равный]], [[одинаковый]]: κοινότεραι τύχαι ἢ κατὰ τὸ διαφέρον [[πλῆθος]] Thuc. результаты (военных действий) более равные, чем это соответствовало бы различной численности (противников);<br /><b class="num">11)</b> [[лишенный святости]] (κοινὸν ἡγεῖσθκί τι NT): κοιναῖς χερσὶν ἐσθίειν NT есть немытыми руками;<br /><b class="num">12)</b> лог. [[общий]], [[лежащий в основе]], [[основной]] (αἱ ἀρχαί, τὰ ἀξιώματα Arst.);<br /><b class="num">13)</b> грам. общий: κοινὴ [[συλλαβή]] (лат. [[syllaba]] [[anceps]]) слог, могущий быть то долгим, то кратким; κ. τῷ [[γένει]] (лат. generis comrnunis) имеющий одинаковую форму для мужского и женского родов - см. тж. [[κοινόν]], [[κοινά]], [[κοινῇ]].

|txtha=[[κοινῇ]], κοινόν (from [[ξύν]], [[σύν]], [[with]]; [[hence]] [[especially]] in epic [[ξυνός]] for [[κοινός]], [[whence]] the Latin cena (?); [[see]] Vanicek, p. 1065));<br /><b class="num">1.</b> as in Greek writings from [[Hesiod]] (Works, 721) [[down]] (opposed to [[ἴδιος]]) [[common]] (i. e. belonging to [[several]], Latin communis): [[κοινῇ]] [[πίστις]], [[σωτηρία]], [[common]] i. e. [[ordinary]], belonging to the [[generality]] (Latin vulgaris); by the Jews opposed to [[ἅγιος]], ἡγιασμένος, [[καθαρός]]; [[hence]] [[unhallowed]], Latin profanus, levitically [[unclean]] (in classical Greek [[βέβηλος]], [[which]] [[see]] 2): R L marginal [[reading]] ἀνίπτοις); κοινοῦν) ([[φαγεῖν]] κοινά; κοινοῖ ἄνθρωποι, [[common]] [[people]], profanum vulgus, Josephus, Antiquities 12,2, 14; οἱ [[τόν]] κοινόν βίον προηρήμενοι, i. e. a [[life]] [[repugnant]] to the [[holy]] [[law]], ibid. 13,1, 1; οὐ [[γάρ]] ὡς κοινόν ἄρτον [[οὐδέ]] ὡς κονον [[πόμα]] [[ταῦτα]] (i. e. the [[bread]] and [[wine]] of the [[sacred]] [[supper]]) λαμβάνομεν, Justin Martyr, Apology 1,66; (οἱ Χριστιανοι) τράπεζαν κοινήν παρατιθενται, ἀλλ' οὐ κοινήν, a [[table]] communis [[but]] [[not]] profanus, Ep. ad Diogn. 5 [ET], on [[which]] cf. Otto's [[note]]); κοινόν καί (R G ἤ) ἀκάθαρτον, κοινόν ἤ ἀκάθαρτον, κοινά ἤ ἀκάθαρτα [[οὐκ]] ἐσθίομεν, Justin Martyr, dialog contra Trypho,<br /><b class="num">c.</b> 20). (Cf. Trench, § ci.)

|lsmtext='''κοινός:''' -ή, -όν [[σπανίως]] -ός, -όν (από το [[ξύν]] = [[σύν]], πρβλ. [[ξυνός]])·<br /><b class="num">Α. I. 1.</b> κοινά μοιρασμένος, αυτός που ανήκει σε πολλούς, αντίθ. προς το [[ἴδιος]], σε Ησίοδ., Αττ.· παροιμ., κοινὸν [[τύχη]], σε Αισχύλ.· κοινὰ τὰ [[τῶν]] [[φίλων]], σε Ευρ.<br /><b class="num">2.</b> με δοτ., <i>κ. τινι</i>, [[κοινός]] σε ή με [[κάτι]] [[άλλο]], σε Αισχύλ.· επίσης με γεν., πάντων κ. [[φάος]], στον ίδ.<br /><b class="num">II.</b> [[κοινός]] σε όλους τους ανθρώπους, [[δημόσιος]], [[κοινόχρηστος]], [[γενικός]], σε Ηρόδ., Θουκ. κ.λπ.<br /><b class="num">III. 1.</b> <i>τὸ κοινόν</i>, [[πολιτεία]], Λατ. [[respublica]], σε Ηρόδ., Αττ.<br /><b class="num">2.</b> [[διακυβέρνηση]], δημόσιες αρχές, σε Θουκ., Ξεν.· <i>ἀπὸ τοῦ κοινοῦ</i>, μέσω δημόσιας εξουσίας, σε Ηρόδ.· [[ἄνευ]] τοῦ [[τῶν]] πάντων κοινοῦ, [[χωρίς]] τη [[συναίνεση]] της συμμαχίας, σε Θουκ.<br /><b class="num">3.</b> [[δημόσιο]] [[ταμείο]], σε Ηρόδ., Θουκ.<br /><b class="num">4.</b> <i>τὰ κοινά</i>, δημόσια ζητήματα, σε Ρήτ.· <i>πρὸς τὰ κοινὰ προσελθεῖν</i>, <i>προσιέναι</i>, [[μπαίνω]] στο [[δημόσιο]] βίο, σε Δημ. κ.λπ.· επίσης τα δημόσια χρήματα, σε Αριστοφ.<br /><b class="num">IV.</b> [[κοινός]], [[συνηθισμένος]], [[κανονικός]], σε Πλάτ. κ.λπ.<br /><b class="num">V.</b> 1. λέγεται για πρόσωπα κοινής καταγωγής ή συγγενεύοντα [[μεταξύ]] τους, [[ιδίως]] για όσους έχουν αδελφική [[σχέση]], σε Πίνδ., Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> όπως το [[κοινωνός]], [[συμμέτοχος]], σε Σοφ., Αριστοφ.<br /><b class="num">3.</b> αυτός που ακούει τους πάντες, [[αντικειμενικός]], [[αμερόληπτος]], σε Θουκ., Πλάτ.· [[καταδεκτικός]], [[προσηνής]], [[φιλοπροσήγορος]], σε Ξεν.<br /><b class="num">4.</b> λέγεται για περιστατικά, <i>κοινότεραι τύχαι</i>, περισσότερο ίσες (δηλ. δικαιότερες) ευκαιρίες, σε Θουκ.<br /><b class="num">VI.</b> λέγεται για κρέατα, [[κοινός]], [[ανόσιος]], [[ακάθαρτος]], [[βέβηλος]], σε Καινή Διαθήκη <b>Β. I. 1.</b> επίρρ. [[κοινῶς]], από κοινού, μαζί, αντίθ. προς το [[ἰδίᾳ]], σε Ευρ. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> δημόσια, σε Θουκ. κ.λπ.<br /><b class="num">3.</b> κοινωνικά, όπως οι άλλοι πολίτες, σε Αριστ., Πλούτ.<br /><b class="num">4.</b> με συνηθισμένη [[γλώσσα]] ή τρόπο, σε Πλούτ.<br /><b class="num">II. 1.</b> ομοίως δοτ. θηλ. [[κοινῇ]], από κοινού, με [[κοινή]] [[συναίνεση]], [[συμφώνως]], σε Ηρόδ., Σοφ., Ευρ.<br /><b class="num">2.</b> δημοσίως, σε Ξεν.<br /><b class="num">III.</b> ομοίως με πρόθ., <i>ἐς κοινόν</i>, από κοινού, σε Αισχύλ.· <i>εἰς τὸ κ</i>., για [[κοινή]] [[χρήση]], σε Πλάτ.

|etymtx=Grammatical information: adj.<br />Meaning: [[common]], [[public]], [[usual]], [[impartial]], <b class="b3">τὸ κοινόν</b> [[the community]], [[common good]], [[public]], [[leading authority]], [[league]] (IA., Hes.; Hom. has [[ξυνός]]);<br />Compounds: several compp.<br />Derivatives: 1. <b class="b3">*κοινάων</b> (Schwyzer 521, Chantraine Formation 163) > Dor. Arc. [[κοινάν]], <b class="b3">-ᾶνος</b> m. (Pi., Lokris, Tegea), Att. [[κοινεών]], <b class="b3">-ῶνος</b> m. (E. HF 149, 340), [[κοινών]], <b class="b3">-ῶνος</b> m. (X. Cyr.; nach [[κοινωνέω]] etc.) [[fellow-traveller]], [[companion]]; from there Dor. [[κοινανέω]] (Dor. treaty ap. Th. 5, 79, 1; Argos, Delphi), Att. [[κοινωνέω]] (for <b class="b3">*κοινεωνέω</b>) [[be participater]], [[participate]] with [[κοινανία]] (Pi.), Att. [[κοινωνία]] [[community]], [[share]] and [[κοινωνός]] <b class="b2">companion etc.</b> (prob. backformation; Leumann Hom. Wörter 224 n., Mom. 3); from there [[κοινανικός]] (Archyt.), [[κοινωνικός]] (Att.) [[common]], [[social]]; [[κοινωνιμαῖος]] [[regarding the community]] (pap.; Chantraine Formation 49, Mél. Maspéro 2, 220); from [[κοινωνέω]] also [[κοινώνημα]] (Pl., Arist.). - Further nominal derivv.: 2. [[κοινότης]] f. [[community]], [[affability]] (Att., hell.); 3. [[κοινεῖον]] <b class="b2">public hall, community etc.</b> (inscr.); 4. [[κοινάριον]] dimin. of [[κοινόν]] (written [[cynarium]], CIL 13, 10021, 199). - Denomin. verb [[κοινόω]], <b class="b3">-όομαι</b> [[makre communal]], [[share]], also [[make communal]], [[profanate]], midd. [[act as member of a community]], [[participate]], [[ask for advice]] (IA; Pi. aor. [[κοινᾶσαι]]) with [[κοίνωμα]], <b class="b3">-μάτιον</b> [[joint]], [[band]] (Ph. Bel.), [[κοίνωσις]] [[intercourse]] (Plu.).<br />Origin: IE [Indo-European] [612] <b class="b2">*kom</b> [[with]]<br />Etymology: If [[κοινός]] stands for <b class="b3">*κονι̯ός</b>, it agrees (through older <b class="b3">*κομι̯ός</b> or to CGr. <b class="b3">*κον</b>?, Schwyzer 309) with an Italo-Celtic preposition (prefix), e. g. Lat. [[cum]], [[com-]] ([[con-]]), Gaul. [[com-]] [[with]], [[together with]], IE. adverb <b class="b2">*kom</b> [[together]]; here prob. also the prefixes Germ., e. g. Goth. [[ga-]], Alb. [[kë-]] [[with-]]. - Wrong older interpretations in Bq.

|mdlsjtxt=[[κοινός]], ή, όν [from ξύν = σύν, cf. [[ξυνός]]<br /><b class="num">I.</b> [[common]], shared in [[common]], opp. to [[ἴδιος]], Hes., [[attic]]; [[proverb]]., κοινὸν [[τύχη]] Aesch.; κοινὰ τὰ τῶν [[φίλων]] Eur.<br /><b class="num">2.</b> c. dat., κ. τινι [[common]] to or with [[another]], Aesch.; also c. gen., πάντων κ. [[φάος]] Aesch.<br /><b class="num">II.</b> [[common]] to all the [[people]], [[common]], [[public]], [[general]], Hdt., Thuc., etc.<br /><b class="num">III.</b> τὸ κοινόν the [[state]], Lat. [[respublica]], Hdt., [[attic]]<br /><b class="num">2.</b> the [[government]], [[public]] authorities, Thuc., Xen.; ἀπὸ τοῦ κοινοῦ by [[public]] [[authority]], Hdt.; [[ἄνευ]] τοῦ τῶν πάντων κοινοῦ without [[consent]] of the [[league]], Thuc.<br /><b class="num">3.</b> the [[public]] [[treasury]], Hdt., Thuc.<br /><b class="num">4.</b> τὰ κοινά [[public]] affairs, Oratt.; πρὸς τὰ κοινὰ προσελθεῖν, προσιέναι to [[enter]] [[public]] [[life]], Dem., etc.; also the [[public]] [[money]], Ar.<br /><b class="num">IV.</b> [[common]], [[ordinary]], [[usual]], Plat., etc.<br /><b class="num">V.</b> of Persons, of [[common]] [[origin]] or [[kindred]], especially of brothers and sisters, Pind., Soph.<br /><b class="num">2.</b> like [[κοινωνός]], a [[partner]], Soph., Ar.<br /><b class="num">3.</b> [[lending]] a [[ready]] ear to all, [[impartial]], Thuc., Plat.:— [[courteous]], [[affable]], Xen.<br /><b class="num">4.</b> of events, κοινότεραι τύχαι [[more]] [[impartial]] (i. e. [[more]] [[equal]]) chances, Thuc.<br /><b class="num">VI.</b> of meats, [[common]], [[profane]], NTest.<br />B. adv. [[κοινῶς]], in [[common]], [[jointly]], opp. to [[ἰδίᾳ]], Eur., etc.<br /><b class="num">2.</b> [[publicly]], Thuc., etc.<br /><b class="num">3.</b> [[sociably]], like [[other]] citizens, Arist., Plut.<br /><b class="num">4.</b> in [[common]] [[language]] or [[fashion]], Plut.<br /><b class="num">II.</b> so fem. dat. [[κοινῇ]], in [[common]], by [[common]] [[consent]], in [[concert]], Hdt., Soph., Eur.<br /><b class="num">2.</b> [[publicly]], Xen.<br /><b class="num">III.</b> so with Preps., ἐς κοινόν in [[common]], Aesch.; εἰς τὸ κ. for [[common]] use, Plat.

{{ntsuppl

|ntstxt=qui participe à, qui vit en communauté ; ordinaire, [[profane]] ; impur, immonde