monstro: Difference between revisions

No change in size ,  19 October 2022
m
Text replacement - "(?s)({{Lewis.*?}}\n)({{.*}}\n)({{LaEn.*?}}$)" to "$3 $1$2"
(3)
m (Text replacement - "(?s)({{Lewis.*?}}\n)({{.*}}\n)({{LaEn.*?}}$)" to "$3 $1$2")
Line 1: Line 1:
{{LaEn
|lnetxt=monstro monstrare, monstravi, monstratus V :: show; point out, reveal; advise, teach
}}
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>monstro</b>: āvi, ātum, (archaic mostro; v. Brix ad Plaut. Trin. 2, 2, 61), 1, v. a. [[like]] [[monstrum]], from [[moneo]],<br /><b>I</b> to [[show]], [[point]] [[out]], to [[indicate]], [[intimate]], [[inform]], [[advise]], [[teach]], [[instruct]], [[tell]] [[any]] [[thing]] (in [[class]]. [[prose]] [[very]] [[rare]], and [[only]] in the lit. signif.; in Cic. [[only]] a [[few]] times; in Cæs. and Sall. not at all; syn.: [[indico]], [[significo]], [[ostendo]], [[exhibeo]]).<br /><b>I</b> In gen.: qui erranti [[comiter]] monstrat viam, Enn. ap. Cic. Off. 1, 16, 51 (Trag. v. 387 Vahl.); cf.: qui sibi semitam non sapiunt, alteri monstrant viam, id. ap. Cic. Div. 1, 58, 132 (Trag. v. 358 Vahl.): [[iter]], Curt. 5, 13, 9: palmam, Cic. Leg. 1, 1, 2: digito, Hor. S. 2, 8, 26; Pers. 1, 28: monstra [[quod]] bibam, Plaut. Men. 5, 1, 42; Ter. Ad. 4, 2, 31: tu ... si [[quid]] librari ... non intellegent, monstrabis, i. e. dices, Cic. Fam. 16, 22, 1: res gestae ... Quo scribi possent [[numero]], monstravit [[Homerus]], Hor. A. P. 73: inulas ego [[primus]] amaras Monstravi incoquere, id. S. 2, 8, 51 sq.: monstrate mearum Vidistis si [[quam]] hic errantem [[forte]] sororum, Verg. A. 1, 321: cujus [[prudentia]] monstrat Summos posse viros ... nasci, etc., Juv. 10, 48.—Pass.: [[quod]] monstror digito praetereuntium, Hor. C. 4, 3, 22.— Impers. [[pass]].: si voles advortere animum, [[comiter]] monstrabitur, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 89 Müll. (Trag. v. 386 Vahl.).—<br /><b>II</b> In partic.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> To [[ordain]], [[institute]], [[appoint]] ([[poet]].): monstratas excitat aras, appointed, Verg. G. 4, 549: piacula, id. A. 4, 636: [[ignis]], Ov. Tr. 3, 11, 53.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> To [[indict]], [[impeach]] for a [[crime]], to [[denounce]], [[accuse]], [[inform]] [[against]] ([[post]]-Aug.): alii ab amicis monstrabantur, were [[pointed]] [[out]], informed [[against]], Tac. H. 4, 1: Nerone Scribonios fratres ... ad [[exitium]], id. ib. 4, 41.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>C</b> To [[advise]] a [[person]] in [[any]] [[manner]], or to do [[any]] [[thing]]: alicui [[bene]], Plaut. Bacch. 1, 2, 25: non periclumst ne [[quid]] recte monstres, id. Ps. 1, 3, 55: conferre manum [[pudor]] iraque monstrat, [[advise]], [[urge]], Verg. A. 9, 44.—Hence, monstrātus, a, um, P. a., [[conspicuous]], [[distinguished]], [[remarkable]] (Tacitean): et hostibus [[simul]] suisque monstrati, Tac. G. 31: propinquitate Galbae [[monstratus]], id. H. 1, 88.
|lshtext=<b>monstro</b>: āvi, ātum, (archaic mostro; v. Brix ad Plaut. Trin. 2, 2, 61), 1, v. a. [[like]] [[monstrum]], from [[moneo]],<br /><b>I</b> to [[show]], [[point]] [[out]], to [[indicate]], [[intimate]], [[inform]], [[advise]], [[teach]], [[instruct]], [[tell]] [[any]] [[thing]] (in [[class]]. [[prose]] [[very]] [[rare]], and [[only]] in the lit. signif.; in Cic. [[only]] a [[few]] times; in Cæs. and Sall. not at all; syn.: [[indico]], [[significo]], [[ostendo]], [[exhibeo]]).<br /><b>I</b> In gen.: qui erranti [[comiter]] monstrat viam, Enn. ap. Cic. Off. 1, 16, 51 (Trag. v. 387 Vahl.); cf.: qui sibi semitam non sapiunt, alteri monstrant viam, id. ap. Cic. Div. 1, 58, 132 (Trag. v. 358 Vahl.): [[iter]], Curt. 5, 13, 9: palmam, Cic. Leg. 1, 1, 2: digito, Hor. S. 2, 8, 26; Pers. 1, 28: monstra [[quod]] bibam, Plaut. Men. 5, 1, 42; Ter. Ad. 4, 2, 31: tu ... si [[quid]] librari ... non intellegent, monstrabis, i. e. dices, Cic. Fam. 16, 22, 1: res gestae ... Quo scribi possent [[numero]], monstravit [[Homerus]], Hor. A. P. 73: inulas ego [[primus]] amaras Monstravi incoquere, id. S. 2, 8, 51 sq.: monstrate mearum Vidistis si [[quam]] hic errantem [[forte]] sororum, Verg. A. 1, 321: cujus [[prudentia]] monstrat Summos posse viros ... nasci, etc., Juv. 10, 48.—Pass.: [[quod]] monstror digito praetereuntium, Hor. C. 4, 3, 22.— Impers. [[pass]].: si voles advortere animum, [[comiter]] monstrabitur, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 89 Müll. (Trag. v. 386 Vahl.).—<br /><b>II</b> In partic.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> To [[ordain]], [[institute]], [[appoint]] ([[poet]].): monstratas excitat aras, appointed, Verg. G. 4, 549: piacula, id. A. 4, 636: [[ignis]], Ov. Tr. 3, 11, 53.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> To [[indict]], [[impeach]] for a [[crime]], to [[denounce]], [[accuse]], [[inform]] [[against]] ([[post]]-Aug.): alii ab amicis monstrabantur, were [[pointed]] [[out]], informed [[against]], Tac. H. 4, 1: Nerone Scribonios fratres ... ad [[exitium]], id. ib. 4, 41.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>C</b> To [[advise]] a [[person]] in [[any]] [[manner]], or to do [[any]] [[thing]]: alicui [[bene]], Plaut. Bacch. 1, 2, 25: non periclumst ne [[quid]] recte monstres, id. Ps. 1, 3, 55: conferre manum [[pudor]] iraque monstrat, [[advise]], [[urge]], Verg. A. 9, 44.—Hence, monstrātus, a, um, P. a., [[conspicuous]], [[distinguished]], [[remarkable]] (Tacitean): et hostibus [[simul]] suisque monstrati, Tac. G. 31: propinquitate Galbae [[monstratus]], id. H. 1, 88.
Line 7: Line 10:
{{Georges
{{Georges
|georg=mōnstro (archaist. mōstro), āvī, ātum, āre (eig. monestro [[[wie]] [[monstrum]] eig. monestrum] v. [[moneo]]), [[zeigen]], [[weisen]], I) [[durch]] Gesten: digito [[non]] [[longe]] frutices horridos, Apul.: digito [[indice]] ad [[hoc]], Hor. (im [[Passiv]] monstror digito, die [[Leute]] [[weisen]] [[mit]] dem F. [[auf]] mich [[[als]] [[einen]] berühmten [[Mann]], Dichter usw.], Pers.: u. so monstror digito praetereuntium, Hor.): monstror omni in [[turba]], Mart.: hostibus [[simul]] suisque monstrati, [[mit]] [[Stolz]] gezeigt, Tac.: dah. meton., [[vetusto]] nomine et propinquitate [[monstratus]], [[ein]] [[Gegenstand]] der öffentlichen Aufmerksamkeit, Tac.: alci viam, Enn. fr.: erranti [[comiter]] viam, Enn. fr.: brevius [[iter]], Curt.: [[iter]] ad parentes tuos, Apul.: leporum secreta cubilia (v. Hunden), [[Nemes]]. cyn.: proceram palmam Deli monstrant, Cic.: [[scio]], [[ubi]] sit, [[verum]] [[hodie]] [[numquam]] monstrabo, Ter. – II) [[mit]] Worten: A) im allg., etw. [[zeigen]], [[weisen]], in etw. [[unterweisen]], etw. [[lehren]], etw. [[angeben]], [[andeuten]], [[auf]] etw. [[hindeuten]], [[hinweisen]], etw. an die [[Hand]] od. [[unter]] den [[Fuß]] [[geben]], crimina (Beschuldigungen), Plin. pan.: fesso militi Cremonam, [[auf]] Kr. (vertröstend) [[hinweisen]], Tac.: indiciis recentibus abdita rerum, Hor.: [[illud]] Democriti [[salutare]] [[praeceptum]], [[quo]] monstratur [[tranquillitas]], Sen.: [[monstratus]] fatis [[Vespasianus]], Tac. – m. Infin., inulas [[ego]] [[primus]] amaras monstravi incoquere, Hor. [[sat]]. 2, 8, 52: [[eadem]] [[illa]] [[ratio]] scrobes fodere monstravit, Plin. 17, 139: arare [[quoque]] ac serere frumenta glandem vescentibus monstrarunt, Iustin. 2, 6, 5. – m. folg. Relativ- od. indir. Fragesatz, si scis, monstra [[quod]] bibam (gib mir Geduldstränkchen an), [[qui]] ([[damit]] [[ich]]) usw., Plaut.: tu [[istic]] si [[quid]] librarii mea manu [[non]] intellegent, monstrabis, Cic.: [[res]] gestae [[quo]] scribi possent [[numero]], monstravit [[Homerus]], Hor.: impers., si voles advertere animum, [[comiter]] monstrabitur, Enn. fr. – B) insbes.: 1) [[anzeigen]] = [[verordnen]], [[bestimmen]], aras, Verg.: piacula, Verg.: ignes, Ov.: alci radicem [[vel]] herbam, Hor. – 2) [[wegen]] eines Verbrechens [[anzeigen]], [[angeben]], ab amicis monstrari, Tac.: m. alqm ad [[exitium]], Tac. – 3) ratend [[zeigen]], [[anraten]], [[antreiben]], [[bene]], Plaut.: m. Infin., conferre manum [[pudor]] iraque monstrat, Verg. Aen. 9, 44: m. ut u. Konj., [[quotiens]] monstravi [[tibi]], viro ut morem geras, Plaut. Men. 780. – 4) [[zeigen]], [[dartun]], [[erweisen]], m. Acc. u. Infin., [[Erasistratus]] calculos per urinam pelli eo monstrat, Plin. 22, 88: im [[Passiv]] m. Nom. u. Infin., [[qui]] [[adversus]] ea fecisse monstretur, Ulp. dig. 3, 1, 1. § 6: irreligiosi [[esse]] monstramini, Arnob. 3, 16. – / Über die altlat. [[Form]] [[mostro]] s. Brix Plaut. trin. 342.
|georg=mōnstro (archaist. mōstro), āvī, ātum, āre (eig. monestro [[[wie]] [[monstrum]] eig. monestrum] v. [[moneo]]), [[zeigen]], [[weisen]], I) [[durch]] Gesten: digito [[non]] [[longe]] frutices horridos, Apul.: digito [[indice]] ad [[hoc]], Hor. (im [[Passiv]] monstror digito, die [[Leute]] [[weisen]] [[mit]] dem F. [[auf]] mich [[[als]] [[einen]] berühmten [[Mann]], Dichter usw.], Pers.: u. so monstror digito praetereuntium, Hor.): monstror omni in [[turba]], Mart.: hostibus [[simul]] suisque monstrati, [[mit]] [[Stolz]] gezeigt, Tac.: dah. meton., [[vetusto]] nomine et propinquitate [[monstratus]], [[ein]] [[Gegenstand]] der öffentlichen Aufmerksamkeit, Tac.: alci viam, Enn. fr.: erranti [[comiter]] viam, Enn. fr.: brevius [[iter]], Curt.: [[iter]] ad parentes tuos, Apul.: leporum secreta cubilia (v. Hunden), [[Nemes]]. cyn.: proceram palmam Deli monstrant, Cic.: [[scio]], [[ubi]] sit, [[verum]] [[hodie]] [[numquam]] monstrabo, Ter. – II) [[mit]] Worten: A) im allg., etw. [[zeigen]], [[weisen]], in etw. [[unterweisen]], etw. [[lehren]], etw. [[angeben]], [[andeuten]], [[auf]] etw. [[hindeuten]], [[hinweisen]], etw. an die [[Hand]] od. [[unter]] den [[Fuß]] [[geben]], crimina (Beschuldigungen), Plin. pan.: fesso militi Cremonam, [[auf]] Kr. (vertröstend) [[hinweisen]], Tac.: indiciis recentibus abdita rerum, Hor.: [[illud]] Democriti [[salutare]] [[praeceptum]], [[quo]] monstratur [[tranquillitas]], Sen.: [[monstratus]] fatis [[Vespasianus]], Tac. – m. Infin., inulas [[ego]] [[primus]] amaras monstravi incoquere, Hor. [[sat]]. 2, 8, 52: [[eadem]] [[illa]] [[ratio]] scrobes fodere monstravit, Plin. 17, 139: arare [[quoque]] ac serere frumenta glandem vescentibus monstrarunt, Iustin. 2, 6, 5. – m. folg. Relativ- od. indir. Fragesatz, si scis, monstra [[quod]] bibam (gib mir Geduldstränkchen an), [[qui]] ([[damit]] [[ich]]) usw., Plaut.: tu [[istic]] si [[quid]] librarii mea manu [[non]] intellegent, monstrabis, Cic.: [[res]] gestae [[quo]] scribi possent [[numero]], monstravit [[Homerus]], Hor.: impers., si voles advertere animum, [[comiter]] monstrabitur, Enn. fr. – B) insbes.: 1) [[anzeigen]] = [[verordnen]], [[bestimmen]], aras, Verg.: piacula, Verg.: ignes, Ov.: alci radicem [[vel]] herbam, Hor. – 2) [[wegen]] eines Verbrechens [[anzeigen]], [[angeben]], ab amicis monstrari, Tac.: m. alqm ad [[exitium]], Tac. – 3) ratend [[zeigen]], [[anraten]], [[antreiben]], [[bene]], Plaut.: m. Infin., conferre manum [[pudor]] iraque monstrat, Verg. Aen. 9, 44: m. ut u. Konj., [[quotiens]] monstravi [[tibi]], viro ut morem geras, Plaut. Men. 780. – 4) [[zeigen]], [[dartun]], [[erweisen]], m. Acc. u. Infin., [[Erasistratus]] calculos per urinam pelli eo monstrat, Plin. 22, 88: im [[Passiv]] m. Nom. u. Infin., [[qui]] [[adversus]] ea fecisse monstretur, Ulp. dig. 3, 1, 1. § 6: irreligiosi [[esse]] monstramini, Arnob. 3, 16. – / Über die altlat. [[Form]] [[mostro]] s. Brix Plaut. trin. 342.
}}
{{LaEn
|lnetxt=monstro monstrare, monstravi, monstratus V :: show; point out, reveal; advise, teach
}}
}}