ἐνδέχομαι: Difference between revisions

|Definition=Ion. [[ἐνδέκομαι]], fut. [[ἐνδέξομαι]], <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[take upon oneself]], ταλαιπωρίας <span class="bibl">Hdt.6.11</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> [[accept]], [[admit]], [[approve]], τὸν λόγον <span class="bibl">Id.1.60</span>; τοὺς λόγους <span class="bibl">Id.5.92</span>.a/, <span class="bibl">96</span>, al., <span class="bibl">Ar.<span class="title">Eq.</span>632</span>; τὰ λεγόμενα <span class="bibl">Th.3.82</span>; τὴν συμβουλίην <span class="bibl">Hdt.7.51</span>; διαβολάς <span class="bibl">Id.3.80</span>; [[ἀπόστασιν]], = [[τὸν περὶ ἀποστάσιος λόγον]], ib.<span class="bibl">128</span>; so [[ἐ]]. [[[τὴν τοῦ Ἀλκιβιάδου κάθοδον]]] <span class="bibl">Th.8.50</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> in Hdt. freq. [[give ear to]], [[believe]], mostly with a neg., ἀρχὴν . . οὐδὲ ἐ. τὸν λόγον <span class="bibl">5.106</span>; τοῦτο δὲ οὐκ ἐ. ὰρχήν <span class="bibl">4.25</span>, cf. <span class="bibl">3.73</span>, <span class="bibl">7.237</span>: c. inf., [[believe]] that... οὐ γὰρ ἔγωγε ἐ. Ἠριδανόν τινα καλέεσθαι ποταμόν <span class="bibl">3.115</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> abs., [[give ear]], [[attend]], σὺ δ' ἐνδέχου <span class="bibl">E.<span class="title">Andr.</span>1238</span>, cf. <span class="bibl">Pl.<span class="title">Cra.</span>428b</span>; [[περί τινος οὐδ' ὁπωσοῦν ἐ]]. refuse [[to hear a word]] about it, <span class="bibl">Th.7.49</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">III</span> of things, [[admit]], [[allow of]], τὸ προμηθὲς λογισμὸν οὐκ ἐνδέχεται περί τινος <span class="bibl">Id.4.92</span>; [[μεταβολήν]], [[ἀλλοίωσιν ἐ]]., <span class="bibl">Pl.<span class="title">Phd.</span>78d</span>; [[καθ' ὅσον φύσις ἐνδέχεται]], [[quantum recipit humana condicio]], <span class="bibl">Id.<span class="title">Ti.</span>69a</span>, cf. <span class="bibl"><span class="title">Sph.</span>254c</span>: c. inf., τὸ ναυτικὸν . . οὐκ ἐνδέχεται ἐκ παρέργου μελετᾶσθαι [[does]] not [[admit of]] being practised, <span class="bibl">Th.1.142</span>, cf. <span class="bibl">Pl.<span class="title">Ti.</span>9c</span>c, <span class="bibl"><span class="title">Lg.</span>834d</span>; ὅσων αἱ ἀρχαὶ μὴ ἐνδέχονται ἄλλως ἔχειν <span class="bibl">Arist.<span class="title">EN</span>1139a7</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> abs., to [[be possible]], ἃ πολλὰ ἐνδέχεται <span class="bibl">Th.4.18</span>; [[ἐὰν ἐνδεχόμενον ᾖ]] = [[if it be possible]], PGrenf.2.14.4 (iii B. C.); freq. in <span class="bibl">Arist., <span class="title">APr.</span>25a38</span>, al.; ἐνδέχεσθαι ἢ εἶναι οὐδὲν διαφέρει ἐν τοῖς ἀιδίοις <span class="bibl"><span class="title">Ph.</span>203b30</span>; ἐ. μέν, οὐ μὴν ἀναγκαῖον <span class="bibl"><span class="title">Pol.</span>1275b6</span>: especially in part. [[ἐνδεχόμενος]], η, ον</b>, [[possible]], [[ἐκ τῶν ἐνδεχομένων]] by [[all possible means]], <span class="bibl">X.<span class="title">Mem.</span>3.9.4</span>, <span class="bibl">D.S.1.54</span>; αἱ ἐ. τιμωρίαι <span class="bibl">Lycurg. 119</span>; τὴν ἐνδεχομένην ἀϊδιότητα <span class="bibl">Jul.<span class="title">Or.</span>4.157b</span>; [[εἰς τὸ ἐνδεχόμενον]] = [[so far as possible]], <span class="bibl">Hyp.<span class="title">Epit.</span>41</span>; and freq. in Arist., τὸ ἐ. ἀληθές <span class="bibl"><span class="title">Metaph.</span>1009b34</span>; τῆς ἐ. αὐτοῖς εὐδαιμονίας μετέχειν <span class="bibl"><span class="title">Pol.</span>1325a10</span>; ζωῆς τῆς ἐ. ἀρίστης ib.<span class="bibl">1328a36</span>, al.: freq. c. inf., τὰ δ' [[ἐνδεχόμενα]] καὶ εἶναι καὶ μὴ εἶναι [[contingent]] [[event]]s, <span class="bibl"><span class="title">GA</span>731b25</span>, cf. <span class="bibl"><span class="title">Metaph.</span>1050b11</span>; τὰ ἐνδεχόμενα ἄλλως ἔχειν <span class="bibl"><span class="title">EN</span>1134b31</span>, al.; τὰ μὴ ἐ. αὐτῷ πρᾶξαι ib.<span class="bibl">1140a32</span>, al. </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> [[ἐνδέχεται]] impers., [[it admits of]] being, [[it is possible that]]... c. acc. et inf., <span class="bibl">Th.1.124</span>,<span class="bibl">140</span>, etc.; [[εἴπερ ἐνεδεχετο]] (sc. [[γράφειν]]) <span class="bibl">D.18.239</span>; καθ' ὅσον ἐνδέχεται <span class="bibl">Pl. <span class="title">Phdr.</span>271c</span>; [[εἰς ὅσον ἐ]]. <span class="bibl">Id.<span class="title">R.</span>501c</span>; [[ὅσα ἐ]]. <span class="bibl">Arist.<span class="title">Rh.</span>1354a32</span>; [[μέχρι οὗ ἐ]]. ib.<span class="bibl">1355b13</span>; ὡς ἐ. μάλιστα <span class="bibl">Plb.3.49.1</span>: acc. abs., [[ὥσπερ ἐνδεχόμενον εἶναι]], = [[ὥσπερ εἰ ἐνδέχοιτο]], <span class="bibl">Arist.<span class="title">GA</span>765b23</span>: gen. abs., [[ἐνδεχομένου]] = [[where possible]], <span class="bibl">Id.<span class="title">PA</span>683a20</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">b</span> c. dat. pers., [[it is allowed]], <span class="bibl">X.<span class="title">Hier.</span>4.9</span>, <span class="bibl">D.29.50</span>.</span>

|dgtxt=<b class="num">• Alolema(s):</b> -[[δέκομαι]] Hdt.3.80, 6.11<br /><b class="num">• Morfología:</b> [v. med. aor. opt. 3^a plu. ἐνδεξαίατο Hdt.3.128]<br /><b class="num">A</b> tr.<br /><b class="num">I</b> c. suj. de pers.<br /><b class="num">1</b> [[aceptar]], [[admitir]], [[acoger favorablemente]] propuestas, ofrecimientos o razones ajenas εἴ οἱ ἐνδεξαίατο ἀπόστασιν ἀπὸ Ὀροίτεω por ver si acogía bien el abandonar a Oretes</i> Hdt.3.128, μευ συμβουλίην ἔνδεξαι Hdt.7.51, οὐκ ... ἐνεδέκοντο τοὺς λόγους ἀποφερομένους se negaron a aceptar las razones que se les presentaban</i> Hdt.5.96, cf. 1.60, 5.92α, Th.8.50, Moschio Trag.5, Plu.2.794d, τά τε ἀπὸ τῶν ἐναντίων ... λεγόμενα Th.3.82, ἀοιδαί θ' ἃς ... [[Ἀπόλλων]] οὐκ ἐνδέχεται E.<i>Supp</i>.976<br /><b class="num">•</b>abs. [[aceptar]], [[mostrarse de acuerdo]] περὶ τοῦ προσκαθῆσθαι οὐδ' ὁπωσοῦν ἐνεδέχετο Th.7.49, εἰ μὲν ἐνδέχεσθε καὶ βούλεσθέ μοι χρῆσθαι προθύμῳ E.<i>Heracl</i>.549.<br /><b class="num">2</b> [[atender a]], [[prestar oído a]], [[dar crédito a]] afirmaciones, opiniones, etc. μῦθο<ν> Mimn.12A, οὐδὲ [[ἐνδέκομαι]] τὸν λόγον ὅκως ... yo no puedo prestar oídos a la afirmación de que ...</i> Hdt.5.106, cf. 4.25, 7.237, Ar.<i>Eq</i>.632, τὰ τότε οὐκ ἐνεδεκόμεθα (maldiciones) que entonces no tuvimos en consideración</i> Hdt.3.73, διαβολάς Hdt.3.80, c. inf. οὔτε γὰρ [[ἔγωγε]] [[ἐνδέκομαι]] Ἠριδανόν τινα καλέεσθαι πρὸς βαρβάρων ποταμόν Hdt.3.115<br /><b class="num">•</b>abs. [[prestar oído]], [[atender]] ὧν δ' οὕνεκ' ἦλθον σημανῶ, σὺ δ' ἐνδέχου E.<i>Andr</i>.1238, θαρρῶν λέγε ... ὡς ἐμοῦ ἐνδεξομένου Pl.<i>Cra</i>.428a.<br /><b class="num">3</b> [[afrontar]], [[sobrellevar]], [[sufrir]] algo negativo ἢν μὲν βούλησθε ταλαιπωρίας ἐνδέκεσθαι si estáis dispuestos a afrontar penalidades</i> Hdt.6.11.<br /><b class="num">II</b> c. suj. de abstr. o cosa<br /><b class="num">1</b> [[admitir]], [[permitir]] ἁ φύσις θείαν γα καὶ οὐκ ἀνθρωπίνην ἐνδέχεται γνῶσιν Philol.B 6, οὐ γὰρ τὸ προμηθὲς ... ὁμοίως ἐνδέχεται λογισμόν pues la prudencia no admite un cálculo similar</i> en dos situaciones distintas, Th.4.92, καθ' ὅσον ἡμῶν ἡ φύσις ἐνδέχεται en la medida en que nuestra naturaleza lo permita</i> Pl.<i>Ti</i>.69a, cf. <i>Sph</i>.254c, c. inf. τὸ ναυτικὸν ... οὐκ ἐνδέχεται ἐκ παρέργου μελετᾶσθαι Th.1.142, οὐτε γέγονεν ὁ πᾶς οὐρανὸς οὔτ' ἐνδέχεται φθαρῆναι Arist.<i>Cael</i>.283^b26<br /><b class="num">•</b>c. inf. del verbo [[εἰμί]] o equiv., sólo cuando está negado o modificado por un adv. [[poder]], [[admitir]] ἐπεὶ [[γάρ]] ἐστι τὰ μὲν ἀΐδια καὶ θεῖα τῶν ὄντων, τὰ δ' ἐνδεχόμενα καὶ εἶναι καὶ μὴ εἶναι puesto que de las cosas que existen unas son eternas y divinas y otras pueden ser o no ser</i> Arist.<i>GA</i> 731^b24, cf. <i>Metaph</i>.1050^b11, τὰ ἐνδεχόμενα [[ἄλλως]] ἔχειν Arist.<i>EN</i> 1134^b31, cf. 1139^a7, ταῦτα γὰρ ἐνδέχεται πλεοναχῶς γίνεσθαι Epicur.<i>Ep</i>.[3] 87.<br /><b class="num">2</b> c. suj. de partes del cuerpo, en sent. fís. [[admitir]], [[dar cabida]], [[recibir]] αἵ τε ἀρτηρίαι λεπταὶ ἐοῦσαι καὶ στεγναὶ οὐκ ἐνδέχονται τὸ πῦον Hp.<i>Morb</i>.1.22, τὸ ἐπίπλοιον ... ἀποπιέζει τὰς ὑστέρας καὶ τὴν γονὴν οὐκ ἐνδέχεται el epiplón oprime la matriz y ésta no recibe el semen</i> Hp.<i>Nat.Mul</i>.20.<br /><b class="num">B</b> impers.<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[es posible]], [[entra dentro de lo posible]], [[puede suceder]], [[ocurre]]<br /><b class="num">a)</b> c. inf. ταῖς τύχαις ἐνδέχεσθαι σφάλλεσθαι τοὺς ἀνθρώπους ocurre que los hombres sufren derrotas por causa del azar</i> Th.2.87, τροπὰς ἡλίου ... ἐνδέχεται ... γίνεσθαι ... Epicur.<i>Ep</i>.[3] 93, μ[η] δ' ἐνδ[έ] χεσθαι ταὐτὸ ἐπίστασθαί τε καὶ μὴ ἐπίστασθαι que no es posible conocer y no conocer una misma cosa</i> Epicur.<i>Nat</i>.28.13.9.14, cf. Aen.Tact.31.14, Str.7.3.6, c. dat. καθ' ὅσον δ' αὖ μετασχεῖν ἀνθρωπίνῃ φύσει ἀθανασίας ἐνδέχεται Pl.<i>Ti</i>.90c, cf. X.<i>Hier</i>.4.9, D.29.50;<br /><b class="num">b)</b> abs. ἃ πολλὰ ἐνδέχεται Th.4.18, ὅσα ἐνεδέχετο ἔπρασσον ὑπὲ[ρ τᾶς] ἰ[ρήνα] ς <i>ICr</i>.4.176.23 (Magnesia III a.C.), ὅπερ οὐ καλῶς ἐνδέχεται εἰ μὴ ... <i>POxy</i>.237.8.31 (II d.C.)<br /><b class="num">•</b>en fil. aristotélica [[poder ser o existir]], [[poder darse]] ἐνδέχεσθαι γὰρ ἢ εἶναι οὐδὲν διαφέρει ἐν τοῖς ἀϊδίοις en las cosas eternas no hay diferencia alguna entre poder ser y ser</i> Arist.<i>Ph</i>.203^b30, ἐν δὲ ταῖς ἄλλαις (πολιτείαις) ἐνδέχεται μέν, οὐ μὴν ἀναγκαῖον Arist.<i>Pol</i>.1275^b6, τὸ ἀναγκαῖον καὶ τὸ μὴ ἀναγκαῖον καὶ τὸ δυνατὸν ἐνδέχεσθαι λέγομεν Arist.<i>APr</i>.25^a38;<br /><b class="num">c)</b> c. ὅσον o en giros restrictivos καθ' ὅσον ἐνδέχεται en la medida de lo posible</i> Pl.<i>Phdr</i>.271c, εἰς ὅσον ἐνδέχεται Pl.<i>R</i>.501c, μέχρι οὗ ἐνδέχεται Arist.<i>Rh</i>.1355^b13, ἢν ἐνδέχηται si fuese posible</i> Hp.<i>Vlc</i>.10, [[εἴπερ]] ἐνεδέχετο παρὰ τοὺς παρόντας καιρούς D.18.239, ὁσάκις ἂν ἐνδέχηται, ἐκμάσσεσθαι γῇ ἀργυρωματικῇ (τὰ ἀπεικονίσματα) <i>IEphesos</i> 27.541 (II d.C.), cf. Orib.4.9.1;<br /><b class="num">d)</b> c. adj. o adv. en sup. ὡς ἂν ἐνδέχηται τάχιστα a la mayor prontitud posible</i> Welles, <i>RC</i> 4.15 (Teos IV a.C.), ἡμᾶς ὡς ἐνδέχεται μάλιστα προθύμους ἕξετε <i>IIasos</i> 6.9 (II a.C.), cf. Plb.3.49.1, ὡς ἐνδέχεται ἀκριβέστατα con el mayor detalle posible</i>, <i>PFreib</i>.7.2 (III a.C.), δέδωκεν ἆθλα ... ὡς ἐνεδέχετο κάλλιστα <i>SEG</i> 48.1040.16 (Delos III a.C.), πλείστους καθ' ὅ[σ] ο[ν] ἐνδέχεται cuantos más posibles</i>, <i>IG</i> 7.2713.4 (Acrefia I d.C.).<br /><b class="num">2</b> en or. neg. [[es admisible]], [[aceptable]] οὐκέτι ἐνδέχεται ... τοὺς μὲν ἤδη βλάπτεσθαι Th.1.124, οὐκ ἐνδέχετε (l. -ται) μὴ εὑρεθῆναι τὸ χρυσίον <i>POxy</i>.1853.8 (VI/VII d.C.).<br /><b class="num">II</b> part. ἐνδεχόμενος, -η, -ον<br /><b class="num">1</b> [[posible]], [[admisible]], [[que puede suceder]]<br /><b class="num">a)</b> ταῦτα μὲν ὡς ἐνδεχόμενα ληπτέον διὰ τὸ σπάνιον hay que entender esto como una posibilidad debido a su rareza</i> Thphr.<i>HP</i> 9.2.3, cf. Diog.Oen.13.3.10, τὸ δὲ ἐνδεχόμενον ὡς δυνατὸν ληπτέον hay que considerar como posible aquello que es admisible</i> Thphr.<i>HP</i> 2.1.2, ὅσα τεράστιά ἐστι καὶ οὐδαμῶς ἐνδεχόμενα Artem.2.44, del futuro variable y sujeto a cambios op. al [[ἀναγκαῖος]] ‘[[forzoso]]’ τοῦ μέλλοντος ... τὴν ποιότητα ... ἀμφίβολον καὶ ἐνδεχομένην Aristid.Quint.131.25;<br /><b class="num">b)</b> neutr. como pred. ἐνδεχόμενόν ἐστι equiv. a ἐνδέχεται [[es posible]] καλῶς ἂν ποιήσαις, εἰ ἐνδεχόμενόν ἐστι, ἀποστείλας (τὸν μύλον) ... εἰ δὲ μὴ ἐνδέχεται κομίσασθαι, γράψον μοι <i>PLond</i>.2059.7, 11 (III a.C.), καθ' ὅ[σον] ἐνδεχόμενόν ἐστιν en la medida de lo posible</i>, <i>ISmyrna</i> 573.92 (III a.C.), ἔκριναν καθὼς [ἐνδ] εχόμενον ἦν [βέ] λτιστα <i>IG</i> 5(1).1336.9 (Gerenia II a.C.), c. inf. ὥσπερ ἐνδεχόμενον [[αἷμα]] εἶναι πᾶν ὁμοίως como si fuera posible que la sangre fuera toda igual</i> Arist.<i>GA</i> 765^b23, cf. <i>de An</i>.407^b21;<br /><b class="num">c)</b> en gen. abs. ἐνδεχομένου [[si es posible]] Arist.<i>PA</i> 683^a20, <i>EE</i> 1245^b28.<br /><b class="num">2</b> [[posible]], [[que está a la mano]], [[accesible]], [[alcanzable]]<br /><b class="num">a)</b> ἡ ἐνδεχομένη αὐτοῖς εὐδαιμονία Arist.<i>Pol</i>.1325^a10, ἕνεκεν δὲ ζωῆς τῆς ἐνδεχομένης ἀρίστης para conseguir la mejor vida posible</i> Arist.<i>Pol</i>.1328^a36, αἱ ἐνδεχόμεναι τιμωρίαι Lycurg.119, λαβεῖν τὰς ἐνδεχομένας πίστεις tomar todas las garantías posibles</i> Plb.8.1b.2, cf. D.S.4.52, τὴν ἐνδεχομένην ἐπιμέλειαν ποιῆσαι ὅπως ... <i>PTeb</i>.703.66 (III a.C.), cf. <i>IEryth</i>.28.7 (III a.C.), μετὰ τῆς ἐνδεχομένης προσοχῆς con toda la atención posible</i>, <i>UPZ</i> 110.41 (II a.C.), πρόνοιαν ποιεῖσθαι τὴν ἐνδεχομένην <i>SIG</i> 618.9 (Heraclea Latmia II a.C.);<br /><b class="num">b)</b> como pred. ἐνδεχόμενόν ἐστι equiv. a ἐνδέχεται [[es posible]], [[está permitido]] sólo en frase neg. οὐδὲ καταπλάσσειν ἐνδεχόμενόν ἐστιν ἔνια τῶν ἑλκέων Hp.<i>Vlc</i>.1, ὅπερ ἐπὶ τῆς ἱερᾶς χώρας οὐκ ἦν ἐνδεχόμενον <i>ICr</i>.3.4.9.81 (Itano II a.C.).<br /><b class="num">3</b> subst. τὸ ἐ. [[lo posible]], [[lo que está al alcance de la mano]] πεποήκαμεν τὰ ἐνδεχόμενα hemos hecho todo lo posible</i>, <i>NIS</i> 2.3.3 (Sardes III a.C.), cf. Hld.5.33.2<br /><b class="num">•</b>frec. en giros prep. [[en lo posible]], [[en la medida de lo posible]] εἰς τὸ ἐνδεχόμενον Hyp.<i>Epit</i>.41, κατὰ τὸ ἐνδεχόμενον Epicur.[1] 21, Origenes <i>Ep.Gr.Thaum</i>.1, πάντας ἐκ τῶν ἐνδεχομένων εὐηργήτει D.S.1.54, cf. Plu.2.468c.

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0832.png Seite 832]] ion. [[ἐνδέκομαι]], an-, aufnehmen; auf sich nehmen, ταλαιπωρίας Her. 6, 11; αἰτίαν, durch das folgde [[καί]] φησιν αὐτὸς [[αἴτιος]] γεγενῆσθαι erkl., Dem. 19, 37; bes. annehmen, zulassen, genehmigen, λόγους τινός Her. 7, 236; ἀπόστασιν, sich zum Abfall verstehen, 3, 128; Ar. Equ. 632; τὰ ἀπὸ τῶν ἐναντίων [[καλῶς]] λεγόμενα Thuc. 3, 31; λογισμόν 4, 10; absolut, εἰ μὲν ἐνδέχεσθε καὶ βούλεσθέ μοι χρῆσθαι προθύμῳ Eur. Heracl. 549; ἐὰν ἡ [[φύσις]] ἐνδέχηται καὶ μὴ δυσχεραίνῃ Plat. Legg. VIII, 834 d; μεταβολήν Phaed. 78 d. Anhören, Eur. Andr. 1238. – Häufig imperf., es ist zulässig, geht an, ist möglich, vgl. Plut. de fat. 6; καθ' ὅσον u. εἰς ὅσον ἐνδέχεται, Plat. Phaedr. 271 c Rep. VI, 501 c; τοῖς φαύλοις ἐνδέχεται τὰ τυχόντα ποιεῖν, die Schlechten können thun, Isocr. 1, 48; αὐτῷ [[ἐλθεῖν]] Dem. 32, 25, vgl. 27, 12. 29, 50; οὐκ ἐνδέχεται ζῆν [[ἄνευ]] κακοῦ τινος τοῦτον Diphil. Ath. VI, 227 (v. 12). Oft bei Arist.; δοκεῖ ἐνδέχεσθαι Eth. Nic. 1, 5, 6; τὰ ἐνδεχόμενα [[ἄλλως]] ἔχειν, was auch anders sein kann, 6, 6; εἰς τὸ ἐνδεχόμενον, nach Möglichkeit, Hyperid. bei Stob. flor. 124, 36; Plut. educ. lib. 4; ἐκ τῶν ἐνδεχομένων Xen. Hem. 3, 9, 4; D. Sic. 1, 54; κατὰ τὸ ἐνδ. D. L.; ἐφ' ὅσον ἦν ἐνδεχόμενον D. Sic. 1, 93; – αἱ ἐνδεχόμεναι τιμωρίαι, die statthaften Strafen, Lycurg. 119; Sp.

|btext=<i>f.</i> ἐνδέξομαι;<br /><b>I.</b> <i>au sens Act.</i><br /><b>1</b> prendre sur soi, acc.;<br /><b>2</b> accueillir, admettre, accepter, acc. ; avec une prop. inf. admettre que, croire que ; <i>avec un suj. de chose</i> μεταβολὴν ἐνδέχεσθαι PLAT admettre un changement, être exposé à changer;<br /><b>II.</b> <i>au sens Pass.</i> être admissible, être permis, possible : ἃ ἐνδέχεται THC ce qui est possible ; <i>participe</i> ἐνδεχόμενος possible ; • <i>impers.</i> ἐνδέχεται il est permis <i>ou</i> possible, il est admis ; τινι à qqn ; avec une prop. inf. il est permis <i>ou</i> possible de <i>ou</i> que ; [[μέχρις]] [[οὗ]] ἐνδέχεται ARSTT autant qu’il est possible ; [[εἰς]] τοὐνδεχόμενον PLUT, [[ἐκ]] [[τῶν]] ἐνδεχομένων XÉN autant que faire se peut.<br />'''Étymologie:''' [[ἐν]], [[δέχομαι]].

|elrutext='''ἐνδέχομαι:''' ион. [[ἐνδέκομαι]]<br /><b class="num">1)</b> [[принимать]], [[принимать на себя]] (ταλαιπωρίας Her.): ἐ. ἀπόστασιν [[ἀπό]] τινος Her. выражать готовность отложиться от кого-л.;<br /><b class="num">2)</b> [[благосклонно выслушивать]], [[соглашаться]], [[одобрять]] (λόγους τινός Her., Arph.; τὴν τοῦ Ἀλκιβιάδου κάθοδον Thuc.);<br /><b class="num">3)</b> [[выслушивать]]: ὧν δ᾽ εἵνεκ᾽ [[ἦλθον]], σημανῶ, σὺ δ᾽ ἐνδέχου Eur. я расскажу тебе, зачем пришла, а ты выслушай;<br /><b class="num">4)</b> (воспринимать, допускать: [[μήποτε]] μεταβολὴν καὶ ἡντινοῦν ἐ. Plat. не претерпевать никогда ни малейших изменений; καθ᾽ [[ὅσον]] [[φύσις]] ἐνδέχεται Plat. насколько позволяют природные условия: οὐκ ἐνδέχεται πρὸς τὸ αὐτὸ [[ὕδωρ]] [[εἰπεῖν]] Dem. предоставленное (мне) время не позволит мне рассказать об этом (обстоятельно); 5) преимущ. impers. быть допустимым, возможным: ἃ πολλὰ ἐνδέχεται Thuc. все то многое, что может случиться; τὸ ἐνδεχόμενον и τὸ ἐνδέχεσθαι Arst. возможность; ζωὴ ἡ ἐνδεχομένη ἀρίστη Arst. возможно более счастливая жизнь; τὰ ἐνδεχόμενα εἶναι καὶ μὴ εἶναι Arst. то, что может быть и чего может не быть, т. е. случайное; τοῖς μὲν ἰδιώταις [[ἔξεστι]], τοῖς δε τυράννοις οὐκ ἐνδέχεται Xen. частным лицам (это) можно, а тираннам нельзя; καθ᾽ или εἰς [[ὅσον]] ἐνδέχεται Plat., [[μέχρις]] οὗ ἐνδέχεται или [[μέχρι]] τοῦ ἐνδεχομένου Arst., ἐκ τῶν ἐνδεχομένων Xen., Arst., Diod., ὡς ἐνδέχεται ([[μάλιστα]]) Arst., Polyb., ἐφ᾽ [[ὅσον]] ἐνδέχεται или ἐνδεχόμενον Arst., Diod., εἰς τοὐνδεχόμενον Plut., κατὰ τὸν ἐνδεχόμενον τρόπον Arst. и κατὰ τὸ ἐνδεχόμενον Diog. L. насколько (только) возможно, по возможности.

|lstext='''ἐνδέχομαι''': Ἰων. - [[δέκομαι]]: μέλλ. -ξομαι: Ἀποθ. Ἀναδέχομαι, Λατ. suscipere, ἢν μὲν βούλησθε ταλαιπωρίας ἐνδέκεσθαι Ἡρόδ. 6. 11· τὴν αἰτίαν, διάφ. γραφ. ἐν Δημ. 352. 26. ΙΙ. δίδω ἀκρόασιν εἴς τι, [[παραδέχομαι]], [[ἀποδέχομαι]], ἐπιδοκιμάζω, Λατ. accipere, τὸν λόγον Ἡρόδ. 1. 60· τοὺς λόγους ὁ αὐτὸς 5. 92, ἐν ἀρχῇ, 96 κ. ἀλλ., Ἀριστοφ. Ἱππ. 632, Θεσμ. 1129· τὰ λεγόμενα Θουκ. 3. 82· τὴν συμβουλίην Ἡρόδ. 7. 51· διαβολὰς ὁ αὐτὸς 3. 80· ἐνδ. ἀπόστασιν = τὸν περὶ ἀποστάσιος λόγον ὁ αὐτὸς 3. 128· [[οὕτως]], ἐνδ. τὴν τοῦ Ἀλκιβιάδου κάθοδον Θουκ. 8. 50. 2) παρ᾿ Ἡροδ. [[ὡσαύτως]] [[συχνάκις]], δίδω ἀκρόασιν εἴς τι, [[πιστεύω]], Λατ. accipere, τὸ πλεῖστον μετ᾿ ἀρν., [[ἀρχήν]]... οὐδὲ [[ἐνδέκομαι]] τὸν λόγον 5. 106· τοῦτο δὲ οὐκ ἐνδ. ἀρχὴν 4. 25, πρβλ. 3. 73., 237· μετ᾿ ἀπαρ., [[πιστεύω]] ὅτι..., οὐ γὰρ ἤγαγε ἐνδ. Ἠριδανόν τινα καλέεσθαι ποταμὸν 3. 115. 3) ἀπολ., δίδω ἀκρόασιν, [[προσέχω]], σὺ δ᾿ ἐνδέχου Εὐρ. Ἀνδρ. 1238, πρβλ. Πλάτ. Νόμ. 834D· [[περί]] τινος οὐδ᾿ ὁπωσοῦν [[ἐνδέχομαι]], ἀρνοῦμαι νὰ ἀκούσω ἔστω καὶ μίαν λέξιν περὶ [[αὐτοῦ]], Θουκ. 7. 49. ΙΙΙ. ἐπὶ πραγμάτων, ἐπιδέχομαι, [[ἐπιτρέπω]], Λατ. recipere, λογισμὸν ἐνδεχόμενα Θουκ. 4. 92· μεταβολήν, ἀλλοίωσιν ἐνδ. Πλάτ. Φαίδων 78D· καθ᾿ ὅσον [[φύσις]] ἐνδέχεται, quantum recipit humana conditio, ὁ αὐτὸς Τίμ. 69Α· πρβλ. Σοφ. 254C: - μετ᾿ ἀπαρ., τὸ ναυτικόν... οὐκ ἐνδέχεται ἐκ παρέργου μελετᾶσθαι, δὲν ἐπιδέχεται ἐξάσκησιν ἐκ τοῦ προχείρου, Θουκ. 1. 142, πρβλ. Πλάτ. Τίμ. 90C· ὅσων αἱ ἀρχαὶ μὴ ἐνδέχονται ἄλλως ἔχειν Ἀριστ. Ἠθ. Νικ. 6. 1, 5. 2) ἀπολ., εἶναί τι δυνατόν, ἐνδεχόμενον, ἃ πολλὰ ἐνδέχεται Θουκ. 4. 18· συχνὸν παρ᾿ Ἀριστ., περιλαμβάνων πάντας τοὺς βαθμοὺς τοῦ δυνατοῦ ἀπὸ τοῦ ἀναγκαίου [[μέχρι]] τοῦ [[ἁπλῶς]] ἢ [[μόλις]] δυνατοῦ, Ἀναλυτ. Πρότ. 1. 3, 3., 1. 13, 2 κἑξ., πρβλ. Φυσ. 3. 4, 12, Πολιτικ. 1. 3, 10 κ. ἀλλ.: ἰδίως κατὰ μετοχ. ἐνδεχόμενος, η, ον, ἐκ τῶν ἐνδεχομένων, δι᾿ ὅλων τῶν δυνατῶν μέσων, Ξεν. Ἀπομν. 3. 9, 4· αἱ ἐνδ. τιμωρίαι Λυκοῦργ. 164. 38· εἰς τὸ ἐνδ., ὅσον [[εἶναι]] δυνατόν, Ὑπερείδ. παρὰ Στοβ. 618. 6 καὶ συχνὰ παρ᾿ Ἀριστ., διελθεῖν τάς ἐνδ. ἀπορίας Μετὰ τὰ Φυσ. 1. 7, 7· τὸ ἐνδ. ἀληθὲς [[αὐτόθι]] 3. 5, 15· τῆς ἐνδ. εὐδαιμονίας ὁ αὐτὸς Πολιτικ. 7. 2, 17· ζωῆς τῆς ἐνδ. ἀρίστης [[αὐτόθι]] 7. 8. 4, κτλ.: - συχν. μετ᾿ ἀπαρ., τὰ ἐνδ. [[εἶναι]] καὶ μὴ [[εἶναι]] ὁ αὐτὸς π. Ζ. Γεν. 2. 1, 2· πρβλ. Μετὰ τὰ Φυσ. 8. 8, 16· τὰ ἐνδ. ἄλλως ἔχειν ὁ αὐτὸς Ἠθ. Ν. 5. 7, 4., 6. 1, 6· τὰ μὴ ἐνδ. αὐτῷ πρᾶξαι [[αὐτόθι]] 6. 5, 3, κτλ. 3) ἐνδέχεται, ἀπροσ., [[εἶναι]] ἐνδεχόμενον, μετ᾿ αἰτ. καὶ ἀπαρ., Θουκ. 1, 124, 140, κτλ.· [[εἴπερ]] ἐνεδέχετο (ἐνν. γράφειν) Δημ. 307. 4· καθ᾿ ὅσον ἐνδέχεται, Λατ. quantum fieri possit, Πλάτ. Φαῖδρ. 271C· εἰς ὅσον ἐνδ. ὁ αὐτὸς Πολ. 501C· ὅσα ἐνδ. Ἀριστ. Ρητ. 1. 1, 7, πρβλ. π. Z. Γεν. 2. 1, 5· μέχρις οὗ ἐνδέχεται ὁ αὐτὸς Ρητ. 1. 1, 14· ὡς ἐνδέχεται [[μάλιστα]] Πολύβ. 3. 49, 1: αἰτ. ἀπόλ., [[ὥσπερ]] ἐνδεχόμενον [[εἶναι]] = [[ὥσπερ]] εἰ ἐνδέχοιτο, Ἀριστ. π. Ζ. Γεν. 4. 1, 29· γεν. ἀπόλ., ἐνδεχομένου ἔχειν ὁ αὐτὸς π. Ζ. Μορ. 4. 6, 13· μετὰ δοτ. προσ., ἐπιτρέπεται, ὡς τὸ [[ἔξεστι]], Ξεν. Ἱέρ. 4. 9, Δημ. 859. 5.

|lsmtext='''ἐνδέχομαι:''' Ιων. -[[δέκομαι]], μέλ. <i>-ξομαι</i>, παρακ. [[δέδεγμαι]]·<br /><b class="num">I.</b> Αποθ., [[παίρνω]] την [[ευθύνη]], [[αναλαμβάνω]] την [[πρωτοβουλία]], «[[παίρνω]] πάνω μου», Λατ. suscipere, σε Ηρόδ.<br /><b class="num">II. 1.</b> [[αποδέχομαι]], [[παραδέχομαι]], [[επικροτώ]], [[επιδοκιμάζω]], Λατ. accipere, στον ίδ., σε Θουκ.<br /><b class="num">2.</b> [[ακούω]], αφουγκράζομαι [[κάτι]], [[πιστεύω]], σε Ηρόδ.· απόλ., [[δίνω]] [[ακρόαση]], [[προσέχω]], σε Ευρ.<br /><b class="num">III. 1.</b> λέγεται για πράγματα, [[δέχομαι]], [[επιτρέπω]], σε Θουκ., Πλάτ.· με απαρ., <i>οὐκἐνδέχεται μελετᾶσθαι</i>, δεν επιδέχεται [[εξάσκηση]], σε Θουκ.<br /><b class="num">2.</b> απόλ., αυτό που είναι δυνατό, πιθανό, <i>ἐνδέχεται</i>, στον ίδ.· [[κυρίως]] σε μτχ., <i>ἐνδεχόμενος</i>, <i>-η</i>, <i>-ον</i>, [[πιθανός]], ἐκ [[τῶν]] ἐνδεχομένων, με όλους τους δυνατούς τρόπους, με όλα τα [[δυνατά]] μέσα, σε Ξεν.· <i>ἐνδέχεται</i>, απρόσ., είναι ενδεχόμενο, είναι πιθανή, δυνατό, με αιτ. και απαρ., σε Θουκ. κ.λπ.