βραχύς: Difference between revisions

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0462.png Seite 462]] εῖα (βραχέα Her. 5, 49), ύ, kur z, Ggstz von [[μακρός]] z. B. Plat. Phaedr. 267 b; a) von räumlicher Ausdehnung, [[kurz]], [[klein]], βραχὺς μορφάν Pind. I. 3, 71; [[οἶμος]], [[ὁδός]], P. 4, 248. 9, 68; Plat. Phaedr. 272 a; βραχύτερα τοξεύειν Xen. An. 3, 3, 7; βραχὺ πετέσθαι 1, 3, 5; [[αἰχμή]] Her. 5, 49; φάλαγγα βραχυτέραν ποιεῖν Xen. Cyr. 7, 5, 5; ebenso [[τάξις]] Pol. 1, 33. – b) von der Zeit, ἔν τινι βραχεῖ χρόνῳ Plat. Legg. III, 698 d; ἐν βραχεῖ, in kurzem, sogleich, Her. 5, 24; Plat. Conv. 217 a. Bes. von der Rede, kurz, [[λόγος]], [[σκέψις]] u. ä., Plat.; ἐν βραχεῖ, kurz, mit wenig Worten, Pind. P. 1, 82; ἐν βραχίστοις I. 5, 56; ἐν βραχεῖ λέγειν Soph. El. 637; vgl. O. C. 1581; Eur. Suppl. 556; oft Prosa, ἐν βραχυτέροις λέγειν Plat. Prot. 334 e; ἐν βραχυτάτῳ δηλοῦν Xen. Cyr. 1, 2, 15. Ebenso διὰ βραχέων δηλοῦν Plat. Gorg. 449 a; λέγειν Pol. 1, 15; Luc. Tox. 56; διὰ βραχυτέρων, -τάτων, Plat. Euth. 14 b Gorg. 449 e; κατὰ βραχὺ ἀποκρίνασθαι Plat. Prot. 329 b; κατὰ βραχύ »allmälig« Thuc. 4, 96; Pol. 3, 88. – c) auf die Zahl gehend, βραχέα μέρη, wenig Theile, Plat. Epin. 981 e; Tim. 47 c πλὴν βραχέων; βραχεῖς τινες ἱππεῖς Pol. 4, 19; gering, unbedeutend, [[οὐσία]] Is. 10, 26; Dem. 28, 17; [[κέρδος]] Plat. Legg. XI, 921 c; Dem. 14, 32; [[ἔργον]] Xen. Cyr. 8, 2, 5; βραχὺ καὶ οὐδενὸς ἄξιον Thuc. 8, 76; λόγοι βραχεῖς Soph. O. C. 294, vom Schol. εὐ τελεῖς erkl.; ἀφ' ὑψηλῶν βραχὺν ᾤκισε Eur. Heracl. 614; [[πρόφασις]] I. A. 1180; [[ἀφορμή]] Pol. 1, 69; βραχύ, wenig, λωφᾶν Thuc. 6, 12; φροντίζειν Dem. 17, 4. – Compar. βραχύτερος, βραχύτατος; [[βραχίων]] VLL.; βράχιστος p.; Beispiele oben. – Die von Aristarch bekämpften Glossographen zogen zu [[βραχύς]] als compar. auch die Form [[βράσσων]] Iliad. 10, 226 [[ἀλλά]] τέ οἱ [[βράσσων]] τε [[νόος]] λεπτὴ δέ τε [[μῆτις]], Scholl. Aristonic. ἡ [[διπλῆ]], ὅτι οἱ γλωσσογράφοι [[βράσσων]] ἀντὶ τοῦ [[ἐλάσσων]]. [[οὐδαμοῦ]] κέχρηται τούτῳ [[Ὅμηρος]]. [[ἀποδοτέον]] οὖν βρασσόμενος, ταρασσόμενος διὰ τὸ [[δέος]], οὐχ ἑστηκὼς διὰ τὴν ἀγωνίαν. [[ἅπαξ]] δὲ [[ἐνταῦθα]] κέχρηται τῇ λέξει. Den Anfang des Scholiums schreibt Friedländer so: ἡ [[διπλῆ]] ὅτι οἱ γλωσσογράφοι [[βράσσων]] ἀντὶ τοῦ [[ἐλάσσων]], ἀπὸ τοῦ [[βραχύς]]. ἀλλ' [[οὐδαμοῦ]] κέχρηται τούτῳ [[Ὅμηρος]]. Vgl. unter [[βραδύς]], [[βράζω]] und [[βράσσων]].