προσποιέω: Difference between revisions

|Definition=<span class="sense"><span class="bld">A</span> [[make over to]], [[add]] or [[attach to]], π. τισὶ τὴν Κέρκυραν <span class="bibl">Th. 1.55</span>, cf. <span class="bibl">2.2</span>, <span class="bibl">3.70</span>, etc.; Λέσβον π. τῇ πόλει <span class="bibl">X.<span class="title">HG</span>4.8.28</span>, etc.; χάριν <span class="bibl">D.60.14</span>, cf. <span class="bibl">Plot.6.1.21</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> <b class="b3">μνημείῳ κακὸν π</b>. [[do]] damage [[to]], MAMA4.27. </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> = [[προσποιέομαι]] 11.3, ὡς εἴη <span class="bibl">X.Eph.1.5</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> mostly in Med., with aor. Pass. in Plb. (v. infr. <span class="bibl">5</span>), <span class="bibl">D.S.15.46</span>, <span class="bibl">19.6</span>:—[[procure for oneself]], ξύλινον πόδα <span class="bibl">Hdt.9.37</span>; [[include in one's purview]], <span class="bibl">Plot.6.1.19</span>, <span class="bibl">6.3.8</span>, <span class="bibl">6.3.19</span>: most freq. of persons, [[attach to oneself]], [[win]] or [[gain over]], ἑταιρηΐην <span class="bibl">Hdt.5.71</span>, cf. <span class="bibl">6.66</span>, <span class="bibl">Th.4.77</span>, etc.; τὸν δῆμον <span class="bibl">Ar.<span class="title">Eq.</span>215</span>; ([[θεούς]]) <span class="bibl">X.<span class="title">Vect.</span>6.3</span>: c.dupl.acc., <b class="b3">φίλους π. τινάς</b> [[as]] friends, <span class="bibl">Hdt.1.6</span>; εὔνουν π. τινά <span class="bibl">E.<span class="title">Hel.</span>1387</span>; ὑπηκόους τὰς πόλεις <span class="bibl">Th.1.8</span>; π. χωρίον ἐς τὴν ξυμμαχίαν <span class="bibl">Id.2.30</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> [[take to oneself what does not belong to one]], [[pretend to]], [[lay claim to]], c. acc., τὴν τῶν γεφυρῶν οὐ διάλυσιν <span class="bibl">Id.1.137</span>; φήμην <span class="bibl">Aeschin.2.166</span>; μείζω τῶν ὑπαρχόντων <span class="bibl">Arist.<span class="title">EN</span>1127b9</span>: c. gen. partit., <b class="b3">π. τῶν χρημάτων</b> <b class="b2">claim some of . .</b>, <span class="bibl">Ar. <span class="title">Ec.</span>871</span>, cf. <span class="bibl">Is.4.3</span>,<span class="bibl">7</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> generally, [[pretend]], [[affect]], ὀργήν <span class="bibl">Hdt.2.121</span>. δ; τὸ δεῖσθαι <span class="bibl">Isoc.1.24</span>; <b class="b3">π. ἔχθραν</b> [[use]] it [[as a pretence]], [[allege]], <span class="bibl">Th.8.108</span>; π. Ἀριστοτέλην <span class="bibl">Luc.<span class="title">Pisc.</span>50</span>: c.acc.part., προσποιούμενος τὸν ἡδόμενον <span class="bibl">Ph.2.531</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">4</span> c. inf., [[pretend]] to do or to be, <span class="bibl">Hdt.3.2</span>, <span class="bibl">Antipho 2.4.2</span>, <span class="bibl">Lys.1.13</span>; <b class="b3">ὅσοι πολιτικοὶ π. εἶναι</b> [[profess]] to be, <span class="bibl">Pl.<span class="title">Grg.</span> 519c</span>, cf. <span class="title">Alc.</span>1.108e, etc.; π. μὲν εἰδέναι, εἰδότες δὲ οὐδέν Id.<span class="title">Ap.</span>23d, cf. 26e; <b class="b3">ὅρα μὴ τούτων μὲν ἐχθρὸς ᾖς, ἐμοὶ δὲ προσποιῇ</b> (''[[sc.]]'' [[εἶναι]]) <span class="bibl">D.18.125</span>; <b class="b3">μὴ ἀποκτείνας π</b>. (''[[sc.]]'' [[ἀποκτεῖναι]]) <span class="bibl">Lys.13.75</span>: aor.Pass., -ποιηθεὶς στρατεύειν <span class="bibl">D.S.19.6</span>: c. inf. fut., [[make as if one]] would, <span class="bibl">X.<span class="title">An.</span>4.3.20</span>, etc. </span><span class="sense"><span class="bld">5</span> with a neg., [[pretend the contrary]], <b class="b3">δεῖ δέ, εἰ καὶ ἠδίκησαν, μὴ προσποιεῖσθαι</b> one must [[make as if it were]] not [[so]], <span class="bibl">Th.3.47</span>, cf. <span class="bibl">Thphr. <span class="title">Char.</span>1.5</span>; τούτων οὐ προσποιουμένων <span class="bibl">D.47.10</span>; οὐδὲν πέπονθας δεινόν, ἂν μὴ προσποιῇ <span class="bibl">Men.<span class="title">Epit.Fr.</span>8</span>, cf. <span class="bibl">Philem.23</span>: aor. Pass., σαφῶς εἰδὼς... οὐ προσποιηθεὶς δέ <span class="bibl">Plb.5.25.7</span>, cf. <span class="bibl">31.14.1</span>.</span>

|btext=-ῶ :<br />disposer en faveur de, gagner, concilier : προσποιοῦσιν αὐτοῖς τὴν Κέρκυραν THC ils gagnent Corcyre à leur cause;<br /><i><b>Moy.</b></i> [[προσποιέομαι]], [[προσποιοῦμαι]] (<i>ao.</i> προσεποιησάμην <i>ou</i> προσεποιήθην);<br /><b>I.</b> se faire faire en outre, se faire ajouter : ξύλινον πόδα HDT une jambe de bois;<br /><b>II.</b> attirer à soi, <i>d'où</i><br /><b>1</b> se concilier, gagner, acc.;<br /><b>2</b> se rendre maître de, s'approprier, gén., <i>qqf acc.</i><br /><b>III.</b> se donner l'air de ; <i>p. suite :</i>;<br /><b>1</b> faire semblant de, feindre : [[εἰδέναι]], de savoir ; [[ψευδῶς]] τὴν [[τῶν]] γεφυρῶν διάλυσιν THC feindre mensongèrement d'avoir rompu les ponts;<br /><b>2</b> simuler, figurer, représenter : τὸν Ἀριστοτέλην LUC figurer le personnage d'Aristote;<br /><b>3</b> se figurer à soi-même : [[οὐ]] προσποιεῖν ne pas se figurer (qu'une chose est), tenir pour non avenu, ignorer ; [[δεῖ]] καὶ [[εἰ]] ἠδίκησαν μὴ προσποιεῖσθαι THC il faut, même s'ils ont des torts, feindre de les ignorer.<br />'''Étymologie:''' [[πρός]], [[ποιέω]].

|elnltext=προσ-ποιέω act., met acc. en dat. bij... maken, bij... doen zijn, toevoegen:. τὴν πόλιν Θηβαίοις π. de stad doen overgaan in Thebaanse handen Thuc. 2.2.2; Κορινθίοις Κέρκυραν π. Kerkyra winnen voor de Korinthische zaak Thuc. 3.70.1. med. (met θη- aor. ), met acc. erbij laten maken:. π. ξύλινον πόδα een houten been voor zich laten maken Hdt. 9.37.4. voor zich winnen:; π. ἑταιρηΐην τῶν ἡλικιωτέων een club van leeftijdgenoten voor zich winnen Hdt. 5.71.1; met dubb. acc.. φίλους π. Λακεδαιμονίους de Spartanen als vrienden voor zich winnen Hdt. 1.6.2; προσεποιοῦντο ὑπηκόους τὰς ἐλάσσους πόλεις ze onderwierpen de kleinere steden aan zich Thuc. 1.8.3. zich aanmatigen, aanspraak maken op:; μείζω τῶν ὑπαρχόντων π. zich meer kwaliteiten aanmatigen dan men bezit Aristot. EN 1127b9; met gen. part.. π. τῶν χρημάτων aanspraak maken op het geld Aristoph. Eccl. 871. voorwenden:; ὀργήν π. woede voorwenden Hdt. 2.121δ3; doen alsof (men x is); met pred. bep..; προσποιεῖται τοιοῦτος hij doet zich als zodanig voor Aristot. EN 1159a15; met acc..; π. τὸν Ἀριστοτέλην zich voordoen als Aristoteles Luc. 28.50; met inf..; π.... εἰδέναι pretenderen iets te weten Plat. Ap. 23d; προσποιοῦνται βούλεσθαι δικαιοπραγεῖν zij doen alsof zij rechtvaardig willen handelen Aristot. EN 1178a31; met ontk. μὴ προσποιεῖσθαι veinzen van niet:. δεῖ δέ, καὶ εἰ ἠδίκησαν, μὴ προσποιεῖσθαι we moeten, zelfs als zij onrecht begaan hadden, het tegendeel veinzen Thuc. 3.47.4.

|txtha=[[middle]], [[present]] participle προσποιούμενος ([[see]] [[below]]); [[imperfect]] 3rd [[person]] [[singular]] προσεποιεῖτο (L [[text]] T Tr WH [[give]] the 1st aorist προσεποιήσατο); in [[prose]] writings from [[Herodotus]] down; to [[add]] to (cf. German hinzumachen); [[middle]]<br /><b class="num">1.</b> to [[take]] or [[claim]] (a [[thing]]) to [[oneself]].<br /><b class="num">2.</b> to [[conform]] [[oneself]] to a [[thing]], or [[rather]] to [[affect]] to [[oneself]]; [[therefore]] to [[pretend]], followed by an infinitive (A. V. made as [[though]] he would etc.), κατέγραφεν [[εἰς]] [[τήν]] γῆν μή προσποιούμενος, G H K etc. (cf. Matthaei (1803edition) at the [[passage]]). (So in [[Thucydides]], [[Xenophon]], [[Plato]], [[Demosthenes]], others; Diodorus 15,46; [[Philo]] in Flac. § 6; (in § 12followed by participle; Josephus, contra Apion 1,1); Aelian v. h. 8,5; [[Plutarch]], Timol. 5; (Test xii. Patr., [[test]]. Jos. § 3).)

|lsmtext='''προσποιέω:''' μέλ. <i>-ήσω</i>,<br /><b class="num">I.</b> [[παραχωρώ]] σε, Λατ. tradere alicui in [[manus]], [[προσποιέω]] τινὶ τὴν Κέρκυραν, σε Θουκ.· [[προσποιέω]] Λέσβον τῇ πόλει, σε Ξεν.<br /><b class="num">II. 1.</b> Μέσ., με Μέσ. και Παθ. αόρ., [[προσάπτω]], προσθέτω στον εαυτό μου, [[αποκτώ]], [[κερδίζω]], <i>τινά</i>, σε Ηρόδ., Θουκ. κ.λπ.· <i>τὸν δῆμον</i>, σε Αριστοφ.· με την [[προσθήκη]] δεύτερης αιτ., φίλους [[προσποιέω]] τοὺςΛακεδαιμονίους, ως φίλους, σε Ηρόδ.· ὑπηκόους [[προσποιέω]] [[τὰς]] πόλεις, σε Θουκ.<br /><b class="num">2.</b> [[παίρνω]] [[κάτι]] που δεν ανήκει σε μένα, ιδιοποιούμαι, [[προβάλλω]] διεκδικήσεις, <i>τὴντῶν γεφυρῶν διάλυσιν</i>, στον ίδ.<br /><b class="num">3.</b> [[προσποιούμαι]], [[υποκρίνομαι]], [[παριστάνω]], [[προφασίζομαι]], <i>ὀργήν</i>, σε Ηρόδ.· [[προσποιέω]] ἔχθραν, τη [[χρησιμοποιώ]] ως [[πρόσχημα]], [[προφασίζομαι]], σε Θουκ.<br /><b class="num">4.</b> με απαρ., [[προσποιούμαι]] ότι κάνω ή είμαι, σε Ηρόδ. κ.λπ.· [[προσποιέω]] μὲν [[εἰδέναι]], εἰδότες δὲ [[οὐδέν]], σε Πλάτ.· με απαρ. μέλ., κάνω ότι [[τάχα]], σε Ξεν.<br /><b class="num">5.</b> με αρνητικό, Λατ. dissimulare, [[δεῖ]] δέ, <i>εἰ καὶ ἠδίκησαν</i>, <i>μὴ προσποιεῖσθαι</i>, να προσποιηθούν ότι δεν ήταν έτσι, ότι δεν αδίκησαν, σε Θουκ.

{{pape

|ptext=<i>hinzumachen, -[[fügen]], für Einen [[erwerben]], dazu [[gewinnen]]</i>, ὅπως αὐτοῖς τὴν Κέρκυραν προσποιήσειαν, Thuc. 1.55, vgl. 3.70, 4.47; ὡς φίλην προσποιήσαντες Δέσβον τῇ πόλει, Xen. <i>Hell</i>. 4.8.28; [[δόξαν]] ἤνεγκε καὶ χάριν προσποιεῖ, Dem. 60.14; [[einzeln]] bei Sp. – Gew. als dep. med., <i>sich noch dazu [[verschaffen]], für sich [[gewinnen]]</i>, σὲ προσποιούμεθα εὔνουν, Eur. <i>Hel</i>. 1403; τὸν δῆμον, Ar. <i>Eq</i>. 215; auch τῶν χρημάτων, <i>Eccl</i>. 871; ξύλινον [[πόδα]], <i>sich dazu [[machen]] [[lassen]]</i>, Her. 9.37; auch φίλους, <i>für sich [[gewinnen]], sich [[geneigt]] [[machen]]</i>, 1.6, und ohne diesen [[Zusatz]], 6.66; Thuc. 1.137, 2.30 und [[öfter]]; bes. auch <i>fremdes [[Eigentum]] sich anmaßen</i>, μηδὲν [[ἔτι]] προσποιεῖσθαι τὴν Ἀμφίπολιν, DS. 16.4; <i>[[Ansprüche]] auf [[Etwas]] [[machen]]</i>, = ἀντιποιεῖσθαι, Harp. aus Isaeus. – Daher <i>sich [[stellen]], als ob man [[Etwas]] sei oder besitze, sich den [[Anschein]] [[wovon]] [[geben]], sich anmaßen [[Etwas]] zu sein, von sich [[vorgeben]] oder [[behaupten]], daß man [[Etwas]] sei</i>, ὅσοι πολιτικοὶ προσποιοῦνται [[εἶναι]], Plat. <i>Gorg</i>. 519c; ὅσοι προσποιοῦνται ἔμπειροι [[εἶναι]], <i>Theaet</i>. 179e; <i>Phaedr</i>. 273a und [[öfter]]; προσποιεῖται τὰ βέλτιστα σιτία τῷ σώματι [[εἰδέναι]], <i>Gorg</i>. 464d; und mit dem [[Zusatz]] προσποιούμενοι μὲν [[εἰδέναι]], εἰδότες δ' [[οὐδέν]], <i>Apol</i>. 23d; Xen. ὁ δὲ νικῶντῷ δικαίῳ προσεποιεῖτο [[νικᾶν]], <i>wer den [[Prozeß]] gewann, behauptete, ihn durch seine gerechte [[Sache]] [[gewonnen]] zu haben, Cyr</i>. 8.2.27; μὴ τούτων μὲν ἐχθρὸς ᾖς, ἐμὸς δ' [[εἶναι]] προσποιῇ, Dem. 18.125; Folgde: προσποιεῖται πάντα [[εἰδέναι]], Luc. <i>D.D</i>. 16.1; Sp. [[brauchen]] so auch den aor. pass., προσποιηθεὶς οὐκ [[εἰδέναι]], Pol. 5.25.7, 31.22. – Dagegen ist μὴ προσποιεῖσθαι, <i>tun, als ob [[Etwas]] nicht der Fall wäre</i>, [[ἔδει]] δὲ [[καὶ εἰ]] ἠδίκησαν μὴ πρ., Thuc. 3.47.