ὅπλον: Difference between revisions

m
Text replacement - "(sc. " to "(''sc.'' "
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(\(=)(\w+)(\))" to "$1$2$3")
m (Text replacement - "(sc. " to "(''sc.'' ")
Line 26: Line 26:
}}
}}
{{Slater
{{Slater
|sltr=[[ὅπλον]] (-α, -ων, -οις(ιν).) pl., [[arms]], [[armour]] ἐν πολεμαδόκοις [[Ἄρεος]] ὅπλοις (P. 10.14) ταχὺ δὲ Καδμείων ἀγοὶ χαλκέοις σὺν ὅπλοις [[ἔδραμον]] ἀθρόοι (N. 1.51) ὅπλων χολωθεὶς ὁ καρτερὸς [[Αἴας]] i. e. the [[armour]] of [[Achilles]] (N. 7.25) χρυσέων γὰρ [[Αἴας]] στερηθεὶς ὅπλων φόνῳ πάλαισεν the [[armour]] of [[Achilles]] (N. 8.27) [[ἱκέσθαι]] χαλκέοις ὅπλοισιν ἱππείοις τε σὺν ἔντεσιν (N. 9.22) [[ἐπεὶ]] ἐν χαλκέοις ὅπλοις Τηλεβόας ἔναρεν (N. 10.14) ὅπλα δ' ἀπ Ἄργεος (sc. ἐξοχώτατά ἐστι) fr. 106. 5. ὁπλοι[ P. Oxy. 841, fr. 93.
|sltr=[[ὅπλον]] (-α, -ων, -οις(ιν).) pl., [[arms]], [[armour]] ἐν πολεμαδόκοις [[Ἄρεος]] ὅπλοις (P. 10.14) ταχὺ δὲ Καδμείων ἀγοὶ χαλκέοις σὺν ὅπλοις [[ἔδραμον]] ἀθρόοι (N. 1.51) ὅπλων χολωθεὶς ὁ καρτερὸς [[Αἴας]] i. e. the [[armour]] of [[Achilles]] (N. 7.25) χρυσέων γὰρ [[Αἴας]] στερηθεὶς ὅπλων φόνῳ πάλαισεν the [[armour]] of [[Achilles]] (N. 8.27) [[ἱκέσθαι]] χαλκέοις ὅπλοισιν ἱππείοις τε σὺν ἔντεσιν (N. 9.22) [[ἐπεὶ]] ἐν χαλκέοις ὅπλοις Τηλεβόας ἔναρεν (N. 10.14) ὅπλα δ' ἀπ Ἄργεος (''[[sc.]]'' ἐξοχώτατά ἐστι) fr. 106. 5. ὁπλοι[ P. Oxy. 841, fr. 93.
}}
}}
{{StrongGR
{{StrongGR
Line 38: Line 38:
}}
}}
{{etym
{{etym
|etymtx=Grammatical information: n.<br />Meaning: <b class="b2">implement, tool, instrument, marine instruments, esp. tackles, (heavy) weapon(s)</b> (Il.).<br />Other forms: pl. mostly [[ὅπλα]]<br />Compounds: Compp., e.g. <b class="b3">ὁπλο-μάχ-ος</b> [[who fights with heavy weapons]], <b class="b3">-έω</b>, <b class="b3">-ία</b> (Att.). <b class="b3">ἔν-οπλος</b> [[under arms]], [[armed]] (Tyrt., S., E.) with <b class="b3">ιο-</b>enlagrement <b class="b3">ἐν-όπλ-ιος</b> <b class="b2">id.</b>, also subst. (sc. [[ῥυθμός]]) as name of a military [[rhythm]] (Pi.); on <b class="b3">ὑπέρ-οπλος</b> s. v.<br />Derivatives: 1. Dimin. [[ὁπλάριον]] (hell.). 2. <b class="b3">Ο῝πλη-τες</b> pl., gen. [[Όπλήθων]] name of one of the four oldest Ion. phyles (Hdt., Miletos); <b class="b3">-θ-</b> after [[πλῆθος]] or through breath-replacement? (Fraenkel Nom. ag. 2, 156 n. 1, Glotta 32,30). 3. <b class="b3">ὁπλί-της</b> Dor. <b class="b3">-τας</b> m. <b class="b2">heavily armed (warriorr), hoplite</b> (Pi., IA.), f. <b class="b3">-τις</b> (Poll.), with <b class="b3">-τικός</b>, <b class="b3">-τεύω</b>, <b class="b3">-τεία</b> (Att.). 4. <b class="b3">ὁπλ-ικός</b> [[pertaining to arms]] (Vett. Val.). 5. [[Όπλεύς]] m. PN (Hes. Sc., Bosshardt 120: shortened form for <b class="b3">Όπλο-μάχος</b> v.t.?). 6. <b class="b3">Όπλό-σμιος</b> m. surn. of Zeus in Arcadia (Arist., inscr. IIIa), <b class="b3">-σμία</b> f. surn. of Hera in Elis etc. (Lyc.), <b class="b3">-δμία</b> f. name of a phyle in Mantinea (IVa); formation unclear, cf. Schwyzer 208 w. lit. and Fraenkel Nom. ag. 1, 96. 7. <b class="b3">ὁπλίας Λοκροὶ τοὺς τόπους</b>, <b class="b3">ἐν οἷς συνελαύνοντες ἀριθμοῦσι τὰ πρόβατα καὶ τὰ βοσκήματα</b> H.; unclear (s.v.). 8. [[ὁπλότερος]], s. v. -- 9. Denomin. verbs: a) [[ὁπλέω]] = [[ὁπλίζω]] only in <b class="b3">ὥπλεον ζ</b> 73. b) [[ὁπλίζω]], <b class="b3">-ομαι</b>, aor. <b class="b3">ὁπλίσ(σ)αι</b>, <b class="b3">-ασθαι</b>, <b class="b3">-σθῆναι</b>, late perf. [[ὥπλικα]], often w. prefix, e.g. <b class="b3">ἐξ-</b>, <b class="b3">ἐφ-</b>, <b class="b3">καθ-</b>, [[to prepare]], a.o. of food a. drinks (Hom.), <b class="b2">to arm, to equip (oneself)</b> (Il.) with <b class="b3">ὅπλ-ισις</b> f., <b class="b3">-ισμός</b> m. [[arming]], [[armament]], [[equipment]], [[equipage]] (Att.), <b class="b3">-ισμα</b> n. <b class="b2">arm(s)</b> (E., Pl.), <b class="b3">ἐξοπλισ-ία</b> f. <b class="b2">equipment, position, muster, (military) review</b> (X., Ain. Tact. a.o.; on the fomation Schwyzer 469), also [[ἐξοπλασία]] f. <b class="b2">id.</b> (Arist., inscr.; prob. after [[δοκιμασία]], [[γυμνασία]] a.o.); [[ὁπλιστής]], Dor. <b class="b3">-τάς</b> m. [[armed warrior]], also attr. (Vett. Val., AP). c) <b class="b3">ὅπλε-σθαι</b> [[to prepare]] (<b class="b3">δεῖπνον Τ</b> 172, Ψ 159), formation after the themat. root-pres. (Schwyzer 722 f.), if not simply a mistake of the tradition for [[ὁπλεῖσθαι]] with Solmsen Unt. 90 (s. also Risch $ 97. Chantraine Gramm. hom. 1, 311 u. 351). -- On the use of [[ὅπλον]] and derivv. in Hom. s. Trümpy Fachausdrücke 81 ff.<br />Origin: IE [Indo-European] [909] <b class="b2">*sep-</b> [[care]], [[prepare]]<br />Etymology: Greek formation with <b class="b3">λ-</b>suffix and <b class="b3">ο-</b>ablaut (Chantraine Form. 240) from old inherited [[ἕπω]] [[care for]], [[perpetrate]]; s. v. w. lit.
|etymtx=Grammatical information: n.<br />Meaning: <b class="b2">implement, tool, instrument, marine instruments, esp. tackles, (heavy) weapon(s)</b> (Il.).<br />Other forms: pl. mostly [[ὅπλα]]<br />Compounds: Compp., e.g. <b class="b3">ὁπλο-μάχ-ος</b> [[who fights with heavy weapons]], <b class="b3">-έω</b>, <b class="b3">-ία</b> (Att.). <b class="b3">ἔν-οπλος</b> [[under arms]], [[armed]] (Tyrt., S., E.) with <b class="b3">ιο-</b>enlagrement <b class="b3">ἐν-όπλ-ιος</b> <b class="b2">id.</b>, also subst. (''[[sc.]]'' [[ῥυθμός]]) as name of a military [[rhythm]] (Pi.); on <b class="b3">ὑπέρ-οπλος</b> s. v.<br />Derivatives: 1. Dimin. [[ὁπλάριον]] (hell.). 2. <b class="b3">Ο῝πλη-τες</b> pl., gen. [[Όπλήθων]] name of one of the four oldest Ion. phyles (Hdt., Miletos); <b class="b3">-θ-</b> after [[πλῆθος]] or through breath-replacement? (Fraenkel Nom. ag. 2, 156 n. 1, Glotta 32,30). 3. <b class="b3">ὁπλί-της</b> Dor. <b class="b3">-τας</b> m. <b class="b2">heavily armed (warriorr), hoplite</b> (Pi., IA.), f. <b class="b3">-τις</b> (Poll.), with <b class="b3">-τικός</b>, <b class="b3">-τεύω</b>, <b class="b3">-τεία</b> (Att.). 4. <b class="b3">ὁπλ-ικός</b> [[pertaining to arms]] (Vett. Val.). 5. [[Όπλεύς]] m. PN (Hes. Sc., Bosshardt 120: shortened form for <b class="b3">Όπλο-μάχος</b> v.t.?). 6. <b class="b3">Όπλό-σμιος</b> m. surn. of Zeus in Arcadia (Arist., inscr. IIIa), <b class="b3">-σμία</b> f. surn. of Hera in Elis etc. (Lyc.), <b class="b3">-δμία</b> f. name of a phyle in Mantinea (IVa); formation unclear, cf. Schwyzer 208 w. lit. and Fraenkel Nom. ag. 1, 96. 7. <b class="b3">ὁπλίας Λοκροὶ τοὺς τόπους</b>, <b class="b3">ἐν οἷς συνελαύνοντες ἀριθμοῦσι τὰ πρόβατα καὶ τὰ βοσκήματα</b> H.; unclear (s.v.). 8. [[ὁπλότερος]], s. v. -- 9. Denomin. verbs: a) [[ὁπλέω]] = [[ὁπλίζω]] only in <b class="b3">ὥπλεον ζ</b> 73. b) [[ὁπλίζω]], <b class="b3">-ομαι</b>, aor. <b class="b3">ὁπλίσ(σ)αι</b>, <b class="b3">-ασθαι</b>, <b class="b3">-σθῆναι</b>, late perf. [[ὥπλικα]], often w. prefix, e.g. <b class="b3">ἐξ-</b>, <b class="b3">ἐφ-</b>, <b class="b3">καθ-</b>, [[to prepare]], a.o. of food a. drinks (Hom.), <b class="b2">to arm, to equip (oneself)</b> (Il.) with <b class="b3">ὅπλ-ισις</b> f., <b class="b3">-ισμός</b> m. [[arming]], [[armament]], [[equipment]], [[equipage]] (Att.), <b class="b3">-ισμα</b> n. <b class="b2">arm(s)</b> (E., Pl.), <b class="b3">ἐξοπλισ-ία</b> f. <b class="b2">equipment, position, muster, (military) review</b> (X., Ain. Tact. a.o.; on the fomation Schwyzer 469), also [[ἐξοπλασία]] f. <b class="b2">id.</b> (Arist., inscr.; prob. after [[δοκιμασία]], [[γυμνασία]] a.o.); [[ὁπλιστής]], Dor. <b class="b3">-τάς</b> m. [[armed warrior]], also attr. (Vett. Val., AP). c) <b class="b3">ὅπλε-σθαι</b> [[to prepare]] (<b class="b3">δεῖπνον Τ</b> 172, Ψ 159), formation after the themat. root-pres. (Schwyzer 722 f.), if not simply a mistake of the tradition for [[ὁπλεῖσθαι]] with Solmsen Unt. 90 (s. also Risch $ 97. Chantraine Gramm. hom. 1, 311 u. 351). -- On the use of [[ὅπλον]] and derivv. in Hom. s. Trümpy Fachausdrücke 81 ff.<br />Origin: IE [Indo-European] [909] <b class="b2">*sep-</b> [[care]], [[prepare]]<br />Etymology: Greek formation with <b class="b3">λ-</b>suffix and <b class="b3">ο-</b>ablaut (Chantraine Form. 240) from old inherited [[ἕπω]] [[care for]], [[perpetrate]]; s. v. w. lit.
}}
}}
{{mdlsj
{{mdlsj
Line 44: Line 44:
}}
}}
{{FriskDe
{{FriskDe
|ftr='''ὅπλον''': {hóplon}<br />'''Forms''': meist pl. ὅπλα<br />'''Grammar''': n.<br />'''Meaning''': ‘Gerät(e), Werkzeug, Schiffsgerate, bes. Takelwerk, (schwere) Waffe(n)’ (seit Il.).<br />'''Composita''' : Kompp., z.B. [[ὁπλομάχος]] [[der mit schweren Waffen kämpft]], -έω, -ία (att. usw.). [[ἔνοπλος]] [[unter den Waffen]], [[gewappnet]] (Tyrt., S., E. u.a.), mit ιο-Erweiterung [[ἐνόπλιος]] ib., auch subst. (sc. [[ῥυθμός]]) als Bez. einer kriegerischen Taktart (Pi. usw.); zu [[ὑπέροπλος]] s. bes.<br />'''Derivative''': Ableitungen: 1. Demin. [[ὁπλάριον]] (hell. u. sp.). 2. [[Ὅπλητες]] pl., Gen. Ὀπλήθων N. er der vier ältesten ion. Phylen (Hdt., Miletos); -θ- nach [[πλῆθος]] oder durch Hauchversetzung? (Fraenkel Nom. ag. 2, 156 A. 1, Glotta 32,30). 3. [[ὁπλίτης]] dor. usw. -τας m. ‘schwerbewaffnet (er Krieger), Hoplit’ (Pi., ion. att. usw.), f. -[[τις]] (Poll.), mit -τικός, -τεύω, -τεία (att.). 4. [[ὁπλικός]] [[zu den Waffen gehörig]] (Vett. Val.). 5. ‘Ολεύς m. PN (Hes. ''Sc''. u.a., Bosshardt 120: Kurzform für ‘Οπλομάχος od. ä.?). 6. ‘Οπλόσμιος m. Bein. d. Zeus in Arkadien (Arist., Inschr. III<sup>a</sup>), -σμία f. Bein. d. Hera in Elis usw. (Lyk.), -δμία f. N. einer Phyle in Mantinea (IV<sup>a</sup>); Bildung unklar, vgl. Schwyzer 208 m. Lit. und Fraenkel Nom. ag. 1, 96. 7. [[ὁπλίας]]· Λοκροὶ τοὺς τόπους, ἐν [[οἷς]] συνελαύνοντες ἀριθμοῦσι τὰ πρόβατα καὶ τὰ βοσκήματα H.; unklar. 8. [[ὁπλότερος]], s. bes. — 9. Denominative Verba: a) [[ὁπλέω]] = [[ὁπλίζω]] nur in [[ὥπλεον]] ζ 73. b) [[ὁπλίζω]], -ομαι, Aor. ὁπλίσ(σ)αι, -ασθαι, -σθῆναι, sp. Perf. ὥπλικα, oft m. Präfix, z.B. ἐξ-, ἐφ-, καθ-, [[zurüsten]], [[zubereiten]], u.a. von Speise u. Trank (Hom. u.a.), [[ausrüsten]], [[bewaffnen]], [[sich rüsten]], [[waffnen]] (seit Il.) mit [[ὅπλισις]] f., -ισμός m. ‘das Aus- rüsten, Ausrüstung, Bewaffnung’ (att. usw.), -ισμα n. [[Bewaffnung]], [[Waffe]] (E., Pl.), [[ἐξοπλισία]] f. ‘Ausrüstung, Auf- stellung, Musterung eines Heeres' (X., Ain. Takt. u.a.; zur Bildung Schwyzer 469), auch [[ἐξοπλασία]] f. ib. (Arist., Inschr.; wohl nach [[δοκιμασία]], [[γυμνασία]] u.a.); [[ὁπλιστής]], dor. -τάς m. [[ausgerüsteter Krieger]], auch attr. (Vett. Val., ''AP''). c) ὅπλεσθαι [[sich zubereiten]] ([[δεῖπνον]] Τ 172, Ψ 159), Bildung nach den themat. Wurzelpräs. (Schwyzer 722 f.), wenn nicht einfach Überlieferungsfehler für ὁπλεῖσθαι mit Solmsen Unt. 90 (s. noch Risch ̨ 97. Chantraine Gramm. hom. 1, 311 u. 351). — Zum Gebrauch von [[ὅπλον]] und Ableitungen bei Hom. s. Trümpy Fachausdrücke 81 ff.<br />'''Etymology''' : Griech. Bildung mit λ-Suffix und ο-Abtönung (Chantraine Form. 240) vom altererbten [[ἕπω]] [[besorgen]], [[betreiben]]; s. d. m. Lit.<br />'''Page''' 2,404-405
|ftr='''ὅπλον''': {hóplon}<br />'''Forms''': meist pl. ὅπλα<br />'''Grammar''': n.<br />'''Meaning''': ‘Gerät(e), Werkzeug, Schiffsgerate, bes. Takelwerk, (schwere) Waffe(n)’ (seit Il.).<br />'''Composita''' : Kompp., z.B. [[ὁπλομάχος]] [[der mit schweren Waffen kämpft]], -έω, -ία (att. usw.). [[ἔνοπλος]] [[unter den Waffen]], [[gewappnet]] (Tyrt., S., E. u.a.), mit ιο-Erweiterung [[ἐνόπλιος]] ib., auch subst. (''[[sc.]]'' [[ῥυθμός]]) als Bez. einer kriegerischen Taktart (Pi. usw.); zu [[ὑπέροπλος]] s. bes.<br />'''Derivative''': Ableitungen: 1. Demin. [[ὁπλάριον]] (hell. u. sp.). 2. [[Ὅπλητες]] pl., Gen. Ὀπλήθων N. er der vier ältesten ion. Phylen (Hdt., Miletos); -θ- nach [[πλῆθος]] oder durch Hauchversetzung? (Fraenkel Nom. ag. 2, 156 A. 1, Glotta 32,30). 3. [[ὁπλίτης]] dor. usw. -τας m. ‘schwerbewaffnet (er Krieger), Hoplit’ (Pi., ion. att. usw.), f. -[[τις]] (Poll.), mit -τικός, -τεύω, -τεία (att.). 4. [[ὁπλικός]] [[zu den Waffen gehörig]] (Vett. Val.). 5. ‘Ολεύς m. PN (Hes. ''Sc''. u.a., Bosshardt 120: Kurzform für ‘Οπλομάχος od. ä.?). 6. ‘Οπλόσμιος m. Bein. d. Zeus in Arkadien (Arist., Inschr. III<sup>a</sup>), -σμία f. Bein. d. Hera in Elis usw. (Lyk.), -δμία f. N. einer Phyle in Mantinea (IV<sup>a</sup>); Bildung unklar, vgl. Schwyzer 208 m. Lit. und Fraenkel Nom. ag. 1, 96. 7. [[ὁπλίας]]· Λοκροὶ τοὺς τόπους, ἐν [[οἷς]] συνελαύνοντες ἀριθμοῦσι τὰ πρόβατα καὶ τὰ βοσκήματα H.; unklar. 8. [[ὁπλότερος]], s. bes. — 9. Denominative Verba: a) [[ὁπλέω]] = [[ὁπλίζω]] nur in [[ὥπλεον]] ζ 73. b) [[ὁπλίζω]], -ομαι, Aor. ὁπλίσ(σ)αι, -ασθαι, -σθῆναι, sp. Perf. ὥπλικα, oft m. Präfix, z.B. ἐξ-, ἐφ-, καθ-, [[zurüsten]], [[zubereiten]], u.a. von Speise u. Trank (Hom. u.a.), [[ausrüsten]], [[bewaffnen]], [[sich rüsten]], [[waffnen]] (seit Il.) mit [[ὅπλισις]] f., -ισμός m. ‘das Aus- rüsten, Ausrüstung, Bewaffnung’ (att. usw.), -ισμα n. [[Bewaffnung]], [[Waffe]] (E., Pl.), [[ἐξοπλισία]] f. ‘Ausrüstung, Auf- stellung, Musterung eines Heeres' (X., Ain. Takt. u.a.; zur Bildung Schwyzer 469), auch [[ἐξοπλασία]] f. ib. (Arist., Inschr.; wohl nach [[δοκιμασία]], [[γυμνασία]] u.a.); [[ὁπλιστής]], dor. -τάς m. [[ausgerüsteter Krieger]], auch attr. (Vett. Val., ''AP''). c) ὅπλεσθαι [[sich zubereiten]] ([[δεῖπνον]] Τ 172, Ψ 159), Bildung nach den themat. Wurzelpräs. (Schwyzer 722 f.), wenn nicht einfach Überlieferungsfehler für ὁπλεῖσθαι mit Solmsen Unt. 90 (s. noch Risch ̨ 97. Chantraine Gramm. hom. 1, 311 u. 351). — Zum Gebrauch von [[ὅπλον]] und Ableitungen bei Hom. s. Trümpy Fachausdrücke 81 ff.<br />'''Etymology''' : Griech. Bildung mit λ-Suffix und ο-Abtönung (Chantraine Form. 240) vom altererbten [[ἕπω]] [[besorgen]], [[betreiben]]; s. d. m. Lit.<br />'''Page''' 2,404-405
}}
}}
{{Chinese
{{Chinese