δημότης: Difference between revisions

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0565.png Seite 565]] ου, ὁ, 1) Einer aus dem Volk, zum Volke gehörig, [[gemeiner Mann]]; <span class="ggns">Gegensatz</span> [[βασιλεύς]]. Her. 2, 172; [[τύραννος]], 5, 11, wie Eur. Ion 625; ἀνὴρ δ., Soph. Ai. 1050; Ant. 686; [[λεώς]], Ar. Pax 921; dah. plur. δημόται, das Volk, Eur. Alc. 1057 u. öfter; neben πένητες, die gemeinen Leute, Xen. Mam. 1, 2, 58; vgl. Cyr. 2, 3, 7; sonst nicht so in att. Prosa; sondern – 2) der <b class="b2">Bürger eines Demos</b>, wie Soph. O. C. 78 τοὶς ἐνθάδ' αὐτοῦ δημόταις sagt; οἱ ἐμοὶ δ., meine Gaugenossen, tribules, Ar. Nubb. 210 u. öfter; Plat. Theag. 121 d u. Folgde; allgemeiner, Pind. N. 7, 65, [[Mitbürger]].

|lstext='''δημότης''': -ου, ὁ, εἷς ἐκ τῶν τοῦ λαοῦ, [[ἄνθρωπος]] [[κοινός]], ἐκ τοῦ ὄχλου, κατ’ ἀντίθ. πρὸς τὸν καταγόμενον ἐξ εὐγενοῦς οἰκογενείας καὶ ἔχοντα [[ἀξίωμα]], Τυρταῖ. 2. 7, Ἡρόδ. 2. 172., 5. 11· οὕτω, δ. ανὴρ Σοφ. Αἴ. 1071· δ. λεὼς Ἀριστοφ. Εἰρ. 921· δ. τε καὶ [[ξένος]] Εὐρ. Ἱκέτ. 895· δημόται, ἄνθρωποι τοῦ λαοῦ, Ξεν. Ἀπομν. 1. 2, 58, Κύρ. 2. 3, 7. 2) = [[ἰδιώτης]], γνωστὰ λέγειν δημότῃσι, [[λέγω]] πράγματα εἰς πάντας γνωστὰ ἢ καταληπτά, ὁμιλῶ κοινῶς, Ἱππ. Ἀρχ. Ἰητρ. 8, πρβλ. Ὀξ. 384, Ἄρθρ. 830. ΙΙ. ὁ ἐκ τοῦ αὐτοῦ λαοῦ, [[συμπολίτης]], Πίνδ. Ν. 7. 96, Εὐρ. Ἀλκ. 1057. ΙΙΙ. ἐν Ἀθήναις, εἷς ἐκ τοῦ αὐτοῦ δήμου, [[συνδημότης]] (πρβλ. [[φυλέτης]]), Σοφ. Ο. Κ. 78, Σουσαρίων 1, Συλλ. Ἐπιγρ. 82. 33, κ. ἀλλ.· φράτερας καὶ δ. Κρατῖν. Νεώτ. Χειρ. 1·― οὕτω θηλ. δημότις, ιδος, Ἀριστοφ. Λυσ. 333, Θεόκρ. 28. 22.