ἐγκαλέω: Difference between revisions

|dgtxt=<b class="num">• Alolema(s):</b> át. -ῶ<br /><b class="num">• Grafía:</b> frec. graf. en pap. e inscr. ἐνκ-<br /><b class="num">• Morfología:</b> [pres. part. dat. sg. ἐνκαλειμένοι <i>IG</i> 9².718.43 (Calión V a.C.); fut. ἐγκαλέσω <i>Ep.Rom</i>.8.33, v. pas. ἐγκληθήσομαι Gr.Naz.<i>Ep</i>.17.3, inf. ἐγκαλεσθήσεσθαι Sch.rec.Ar.<i>Nu</i>.1277; v. pas. ind. aor. ἐνεκλήθην D.C.61.10.1]<br /><b class="num">I</b> gener.<br /><b class="num">1</b> [[exigir]], [[reclamar]] στρατιῶται ἀπολαβόντες ἃ ἐγκαλοῦσιν X.<i>An</i>.7.7.33<br /><b class="num">•</b>a los dioses [[invocar]], [[pedir]] οἱ ἐγκαλοῦντες τὴν τῶν θεῶν ἱατρείαν Str.14.1.44.<br /><b class="num">2</b> c. dat. de pers. o asim. [[reprochar]], [[echar en cara]], [[culpar]] c. ac. de abstr. τί αὖ ὅδε ἐγκαλεῖ τῷ λόγῳ; ¿qué le reprocha éste al diálogo?</i> Pl.<i>Phd</i>.86d, τὸ δ' ἐ. ἑτέροις ἅπερ αὐτοὶ πράττουσι Plu.2.1125f, αὐτοῖς τὰς ὕβρεις ἐγκαλεῖν D.P.<i>Au</i>.2.16, en v. pas. καὶ τοῦτο ἐγκληθησόμεθα; Gr.Naz.l.c.<br /><b class="num">•</b>c. dat. y gen. τῆς βραδυτῆτος αὐτοῖς ἐνεκάλει Plu.<i>Arist</i>.10<br /><b class="num">•</b>c. dat. y giro prep. τάς γε μὴν ἰδέας, περὶ ὧν ἐγκαλεῖ τῷ Πλάτωνι Plu.2.1115b, ἐνεκάλει αὐτῷ ἐπὶ τούτῳ Hierocl.<i>Facet</i>.90, cf. Alex.Trall.1.519.13<br /><b class="num">•</b>c. dat. y part. pred. ἵνα αὐτοῖς ἀμελοῦσιν αὐτῶν μὴ ἐγκαλῶσιν οἱ ἄνθρωποι Pl.<i>Prt</i>.346a, en v. pas. ἐγκαλουμένων ὡς τεμόντων νεῦρον Gal.2.396<br /><b class="num">•</b>c. dat. e inf. u otra or. complet. ἐνεκάλει τοῖς Ἀθηναίοις παραβαίνειν τὰς σπονδάς Th.4.123, Ξενοφῶντι ἐνεκάλουν ὅτι οὐκ εἶχον τὸν μισθόν X.<i>An</i>.7.5.7, οἷς οὐκ ἂν δικαίως ἐγκαλοῖμεν ὅτι χαλεπῶς πρὸς ἡμᾶς διατέθησαν Isoc.8.79, ἐγκαλεῖται τῇ τύχῃ ὅτι ... Arist.<i>EN</i> 1120^b17, ἐγκαλεῖ δ' αὐτῷ πρῶτον, ὅτι ... Plu.2.1108f<br /><b class="num">•</b>sólo c. dat. [[recriminar]], [[hacer reproches]] τὸν ἐγκαλοῦντα τῇ φιλοσοφίᾳ Pl.<i>R</i>.489d, οὐ μὴν ἐγκαλεῖν γε χρὴ τοῖς ἑτέρως διδάσκουσιν Gal.2.242, [[εἶτα]] τοῖς θεοῖς ἐγκαλεῖτε Arr.<i>Epict</i>.1.6.39.<br /><b class="num">3</b> sin dat. [[censurar]], [[tener queja de]] c. ac. de abstr. τὸν μέγαν χόλον κατ' αὐτῶν ἐγκαλῶν S.<i>Ph</i>.328, εἴ τέ τι ἄλλο ἐνεκάλουν Th.5.46, τοῦτο ... ἐγκαλεῖν Pl.<i>Tht</i>.168e, ἃ μὲν οὖν ἐγκαλῶ, ταῦτ' ἐστίν Philipp.Maced.2.24<br /><b class="num">•</b>abs. [[quejarse]] οὕτως ὅπως ἂν μὴ 'γκαλῇ πορσύνετε E.<i>Rh</i>.878, περὶ Πειρίθου ... οὐδὲν ᾤετο ποιήσειν πλέον ἐγκαλῶν Plu.<i>Thes</i>.35, τὸ μέμφεσθαι καὶ ἐγκαλεῖν Arr.<i>Epict</i>.1.6.43, πρότερον ἐγκαλῶν ἐπέστειλε Str.5.3.5<br /><b class="num">•</b>fig. [[ser adverso]], [[oponerse]] μηδὲν αὐτοῖς ἐνκαλεῖ nada les es adverso</i> Diog.Oen.20.3.11.<br /><b class="num">II</b> jur.<br /><b class="num">1</b> [[reclamar]], [[exigir judicialmente]] c. dat. de pers. y ac. de la cosa reclamada εἰ [[γάρ]] τι ἐγκαλεῖς τῷδε τῷ μειρακίῳ καὶ τῶν σῶν τι ἔχει Lys.<i>Fr</i>.21.1, (σώματα) Ἀγελάῳ <i>IG</i> 9².190.8 (II a.C.), sin dat. φανερός ἐστιν ἐγκαλήσας οὐδέποτ' [[ἀργύριον]] Lys.3.26, μεγάλ' ἐγκαλῶν ὀλίγ' ἐπράξατο Isoc.18.14, τὰς ὀγδοήκοντα μνᾶς ἐνεκάλεις D.31.6, ἀποδοῦναι ... μοι ἃ ἐγκαλῶ <i>PEnteux</i>.47.8 (III a.C.), c. giro prep. ἐγκαλῶν τῷ κληρονόμῳ περὶ τῆς προικὸς τῆς ἀδελφῆς Is.3.9, tard. c. gen. de la cosa reclamada οὔτε ἐγκαλεῖν σοι οὔτε ἐγκαλέσιν (<i>sic</i>) οὔτε γενημάτων οὔτε περὶ ἀργυρικοῦ <i>POxy</i>.1134.12 (V d.C.)<br /><b class="num">•</b>[[hacer una reclamación]] ἀδίκως ἐγκαλεῖν Isoc.17.48, οὐ δικαίως ἐνεκάλεσεν Isoc.18.14, πλησίον ὄντων τῶν ἀδικημάτων ἐγκαλεῖς D.36.53, ἐνεκάλουν δοκιμασθείς, ἔλαχον δὲ τὴν δίκην ἐπὶ Τιμοκράτους D.30.17, πρὸς τοὺς ἐγκαλοῦντας Plu.<i>Per</i>.12<br /><b class="num">•</b>varias constr. en un tipo de fórmula contractual μὴ ἐ. para manifestar la renuncia a tomar acciones legales, gener. por deudas οὐθὲν αὐτῷ ἐγκαλῶι (<i>sic</i>) <i>PFay</i>.13.10 (II a.C.), cf. <i>PKöln</i> 146.8 (I a.C.), οὐδὲν ἐνκαλῶ περὶ οὐδενὸς [[ἁπλῶς]] <i>PUps.Frid</i>.3.28 (II d.C.), μηδὲ ἐγκαλῖν μηδὲ ἐνκαλέσιν (<i>sic</i>) <i>POxy</i>.1562.22 (II d.C.), μὴ ἐγκαλεῖν ἀλλήλοις μητὲ ἐγκαλέσειν πώποτε μή ἐν δικαστηρίῳ οἱῳδήποτε ἢ ἐκτὸς δικαστηρίου <i>PLond</i>.1712.15-16 (VI d.C.), cf. <i>PMich</i>.677.9 (I a.C.), 354.25 (I d.C.), <i>SB</i> 12837.11 (III d.C.), <i>PMonac</i>.9.79 (VI d.C.), μὴ ἐνκαλουμένη ὑπ' ἐμοῦ <i>PUps.Frid</i>.7.6 (III d.C.)<br /><b class="num">•</b>en otro tipo de fórmula contractual [[tener queja]] οὐδὲν αὐτῶν ἐγκαλῖ (<i>sic</i>) περὶ οὐδενὸς [[ἁπλῶς]] πράγματος περὶ τῶν δηλουμένων ἔργων <i>PMich.Teb</i>.337.14, cf. 351.13 (ambos I a.C.).<br /><b class="num">2</b> [[recurrir la decisión de un juez o magistrado]] en v. med. ὡς μηδενὶ ἐξεῖναι ... ἐγκαλεῖσθαι τὴν αὐτοῦ κρίσιν Lyd.<i>Mag</i>.1.14.<br /><b class="num">3</b> [[acusar]], [[hacer una acusación]] esp. en litigios (gener. privados, a veces públicos) c. dat. de pers. ἐμοί Antipho 4.2.2, cf. Lys.19.55, Καλλίᾳ μὲν οὐδεὶς πώποτε οὔτ' ἰδιώτης ἐνεκάλεσεν οὐτ' ἄρχων Lys.5.3, ἐγκαλεῖ τοῖς [[ἐκεῖθεν]] [[ἐνθάδε]] τὰς εὐπορίας ἄγουσιν D.5.8, τινὶ τῶν ἡμετέρων πολιτῶν <i>IClaros</i> 1.M.1.43 (II a.C.), en v. pas. οὔτ' ἐγκαλοῦντες οὐτ' ἐγκαλούμενοι ὑφ' ἑτέρων D.34.1, οἱ ἐγκαλούμενοι πολῖται <i>IClaros</i> 1.M.1.26 (II a.C.), βασιλεὺς ... ἐγκαλούμενος ὑπὸ τῶν πολιτῶν ἔφυγεν D.S.14.89, ὑπὸ Διοδώρου <i>SB</i> 14014.2 (II d.C.)<br /><b class="num">•</b>c. ac. int. μοι ... [[ἔγκλημα]] μὲν οὐδεὶς τῶν [[ἐκεῖ]] ἐνεκάλεσεν οὔτε ἰδίᾳ οὔτε δημοσίᾳ Hyp.<i>Lyc</i>.18, cf. Hyp.<i>Eux</i>.24, Lys.3.19, δίκας ἅς μοι ἐνεκάλουν D.40.19, cf. <i>SEG</i> 39.1426.51 (Cilicia III a.C.), μοι ... τὰ ψευδῆ ἐγκέκληκεν D.33.4, εἴ τι τοισίδ' ἐγκαλεῖ ξένοις si alguna acusación hace contra estos extranjeros</i> E.<i>Heracl</i>.251, οὐδέν μοι πώποτε ἐνεκάλεσεν οὐδείς Lys.3.19, τοῦτ' ἔστιν ὅ μοι ἐγκαλεῖς Pl.<i>Ap</i>.26c, ἃ δ' ἐγκαλῶ ἔπραξεν ὑβρίζουσά με <i>PEnteux</i>.79.7 (III d.C.), cf. Poll.8.30, ἐπιδειξάτω ... ὅ τι ἂν ἐγκαλῇ Δημητρίᾳ <i>PEleph</i>.1.7 (IV a.C.)<br /><b class="num">•</b>c. ac. de la acusación ἐγκαλῶν δέ μοι φόνους S.<i>El</i>.778, c. gen. οὐ γὰρ βουλεύσεως ἐγκαλοῦσιν Demad.132, ἐνεκάλησε ψευδομαρτυριῶν Harp.s.u. ἐπεσκήψατο, φόνου <i>POxy</i>.2111.44 (II d.C.), c. περὶ y gen. περὶ τῶν φονικῶν ἐγκαλέσαντες Isoc.4.40, περὶ ὧν σοι ἐνκέκληκα ἐπὶ τοῦ ... ἀρχήου <i>PTeb</i>.821.4 (III a.C.)<br /><b class="num">•</b>c. ὡς: ἐτόλμησεν ἡμῖν ἐγκαλεῖν ὡς ἔχομεν ἕξ τάλαντα Isoc.17.50<br /><b class="num">•</b>c. dat. y pred. (paród., habla la letra sigma) μοι ... μηδέποτε ἐγκαλέσαντι τῷ Ζῆτα σμάραγδον ἀποσπάσαντι Luc.<i>Iud.Voc</i>.9<br /><b class="num">•</b>abs. [[hacer una acusación]] τοὺς ξένους καλεσάμενος κᾆτ' ἐγκεκληκὼς [[ἐνθαδί]] después de citar a los extranjeros y de haber sostenido aquí la acusación</i> Ar.<i>Au</i>.1455, οὔτ' εἰκὸς ... τοὺς δὲ ... μὴ τολμᾶν ἐγκαλεῖν Isoc.15.34, ἀδίκως τὸν ἐγκαλοῦντα ἐγκαλεῖν καὶ τὸν φεύγοντα ἀδικεῖν Arist.<i>Pr</i>.951^b31<br /><b class="num">•</b>en part. subst. οἱ Ἐγκαλοῦντες Los Acusadores</i> tít. de una comedia de Dífilo <i>AB</i> 110.18<br /><b class="num">•</b>en v. med. ὁ ἐγκαλείμενος el demandante</i>, <i>IG</i> [[l.c.]]<br /><b class="num">•</b>en v. pas. ὁ ἐγκαλούμενος [[el acusado]] ἀξιῶ ἀκθῆναι (l. ἀχθ-) τοὺς ἐγκαλουμένους <i>BGU</i> 22.35 (II d.C.); τὰ ἐγκαλούμενα las acusaciones</i> Anaximen.<i>Rh</i>.1444^a5.