δυσχεραίνω: Difference between revisions

|Definition=impf. <span class="sense"><span class="bld">A</span> ἐδυσχέραινον <span class="bibl">Pl.<span class="title">Tht.</span>169d</span>: aor. ἐδυσχέρᾱνα <span class="bibl">S.<span class="title">OC</span>1282</span>, <span class="bibl">Isoc.12.201</span>: aor. Pass. ἐδυσχεράνθην Plu.2.820f: (δυσχερής):—to [[be unable to endure]] or [[put up with]], to [[be disgusted at]], c. acc., <span class="bibl">Isoc.14.46</span>, <span class="bibl">Pl.<span class="title">Tht.</span>195c</span>, <span class="bibl">D.19.116</span>, etc.; θεούς <span class="bibl">Pl.<span class="title">Lg.</span>900a</span>; δ. τὸ γενέσθαι τι <span class="bibl">X.<span class="title">HG</span>7.4.2</span>; τὸ ἀδικεῖν <span class="bibl">Pl.<span class="title">R.</span>362b</span>: c. acc. et part., to [[be annoyed at]] his doing, <span class="bibl">Aeschin.1.158</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> mostly intr., [[feel dislike]], [[disgust]] or [[annoyance]], to [[be displeased]], περί τινος <span class="bibl">And.3.35</span>; [[τινί]] [[at]] a thing, <span class="bibl">D.55.11</span>; ἐπί τινι <span class="bibl">Isoc.1.26</span>; πρός τι <span class="bibl">D.H.<span class="title">Th.</span>34</span>, <span class="bibl">Plu. <span class="title">Pyrrh.</span>21</span>; κατά τινος <span class="bibl">Luc.<span class="title">Nav.</span>10</span>; also <b class="b3">δ. ἑαυτῷ</b> [[to have misgivings]], <span class="bibl">Arist.<span class="title">Metaph.</span>984a29</span>:—Pass., to [[be hateful]], ὄνομα δυσχεραινόμενον <span class="bibl">Plu.<span class="title">Publ.</span>1</span>; δ. ὑπὸ πολλῶν <span class="bibl">Id.<span class="title">Cic.</span>24</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> c. inf., [[scorn]] to do a thing, <span class="bibl">Pl.<span class="title">R.</span>388a</span>: c. acc., <b class="b3">δ. τι τῶν λεχθέντων</b> [[feel qualms about]], <span class="bibl">Id.<span class="title">Plt.</span>294a</span>; <b class="b3">ταῦτ' οὐκ ἐδυσχέραινεν</b> [[felt]] no [[scruple about]], <span class="bibl">Aeschin.1.54</span>; to [[be fastidious]], περὶ τὰ μαθήματα <span class="bibl">Pl.<span class="title">R.</span>475b</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> causal, [[cause annoyance]], <b class="b3">ῥήματ' ἢ τέρψαντά τι ἢ δυσχεράναντ</b>' <span class="bibl">S.<span class="title">OC</span>1282</span>; <b class="b3">δ. τὴν ὁδόν</b> [[make]] it [[difficult]], <span class="bibl">App.<span class="title">Ill.</span>18</span>:—Pass., to [[be disagreeable]], τοῖς ἀκούουσι <span class="bibl">Arist.<span class="title">Rh.Al.</span>1432b19</span>: abs., ib.<span class="bibl">1437a33</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">III</span> <b class="b3">δ. ἐν τοῖς λόγοις</b> [[to make difficulties]] in argument, to [[be captious]], <span class="bibl">Pl.<span class="title">Grg.</span> 450e</span>.</span>

|dgtxt=<b class="num">I</b> intr.<br /><b class="num">1</b> c. suj. abstr. [[causar disgusto]], [[afligir]], [[ser desagradable]], [[molestar]] ῥήματ' S.<i>OC</i> 1282, ἥκιστα ... [[γῆρας]] ἄρχοντος δυσχεραίνει la vejez de un poderoso es menos desagradable</i> X.<i>Hier</i>.8.6, τὸ χεῖρον Porph.<i>Sent</i>.32<br /><b class="num">•</b>en v. med. mismo sent. τὰ μέλλοντα δυσχεραίνεσθαι τοῖς ἀκούουσιν Anaximen.<i>Rh</i>.1432^b20, cf. 1437^a33, πολλαὶ ... τιμαὶ πεπόνθασιν ... δυσχερανθεῖσαι Plu.2.820e, δυσχεραινομένου δὲ τοῦ τῆς μοναρχίας ὀνόματος Plu.<i>Publ</i>.1.<br /><b class="num">2</b> c. suj. de pers. [[disgustarse]], [[enojarse]] c. dat. τοῖς ... λέγουσι Arist.<i>EN</i> 1128^a8, ταῖς δυσώδεσιν ὀσμαῖς Arist.<i>HA</i> 626^a26, τοῖς ἀδικήμασιν <i>UPZ</i> 144.4 (II a.C.), ὀλιγαρχίᾳ Plu.<i>Them</i>.19, τῇ τριβῇ Plu.<i>Per</i>.27, cf. M.Ant.4.3, c. giro prep. περὶ ... τῶν ἑτοίμων And.3.35, ἐπὶ τοῖς κακοῖς δ. Isoc.1.26, cf. 12.201, Plb.2.8.9, Aesop.261, Hdn.2.5.7, Simp.<i>in Epict</i>.15.23, πρὸς τὴν ἀδικίαν τοῦ ἀνθρώπου Plu.<i>Pyrrh</i>.21, cf. <i>SEG</i> 39.1193.6 (Éfeso, imper.), Dam.<i>Fr</i>.229, καθ' ἡμῶν Luc.<i>Nau</i>.10, ὑπὲρ τίνος ... δυσχεραίνουσιν οἱ θρηνοῦντες τὸν ἀποιχόμενον; ¿por qué se disgustan los que lloran al que se ha marchado?</i> Gr.Nyss.<i>Mort</i>.37.17, sin rég. λέξις ... δυσχεραίνοντος la expresión del que está indignado</i> en la oratoria, Arist.<i>Rh</i>.1408^a17, cf. Pl.<i>Tht</i>.169d, D.H.<i>Th</i>.34.4, <i>PLond</i>.1007.20 (VI d.C.), 1032.6 (VI/VII d.C.)<br /><b class="num">•</b>[[sentir aversión por]] c. dat. ἀνθρώπου δυσχεραίνοντος ... τοῖς τόποις D.55.11, ὅταν τοῖς προεστῶσι ... δυσχεραίνωσιν Plb.11.28.2, ἐδυσχέραινεν αὐτῇ (τῇ θεολογίᾳ) Numen.23, c. giro prep. τὸν ... περὶ τὰ μαθήματα δυσχεραίνοντα al que siente aversión por el estudio</i> Pl.<i>R</i>.475b.<br /><b class="num">3</b> c. suj. de pers. o n. concr. [[plantear problemas]], [[poner trabas]], c. suj. de pers. [[tender una trampa]], [[ser capcioso]] εἰ βούλοιτο δυσχεραίνειν ἐν τοῖς λόγοις Pl.<i>Grg</i>.450e<br /><b class="num">•</b>c. suj. de concr. [[ofrecer dificultades]] ὅπου δ' ἂν ἧττον δυσχεραίνῃ τὸ ποτόν donde la bebida ofrezca menos dificultades</i> Arist.<i>HA</i> 595^b25.<br /><b class="num">II</b> tr.<br /><b class="num">1</b> [[ser incapaz de soportar]] c. ac. de cosa o abstr. πάσας τὰς οἰκήσεις Isoc.14.46, τὴν [[ἐμαυτοῦ]] δυσμαθίαν Pl.<i>Tht</i>.195c, τι ... τῶν λεχθέντων Pl.<i>Plt</i>.294a, τὸν Φιλήβου λόγον Pl.<i>Phlb</i>.66e, ἕν τι D.19.116, τὸ πρᾶγμα D.21.86, τῶν βρωμάτων τὰ καθαρειότατα Plu.2.101c, τὸ ... παρόν M.Ant.2.2, αὐτά Luc.<i>Pr.Im</i>.12, cf. Aesop.180.2, τὸ τοιόνδε μέλος Aristid.Quint.80.21, c. inf. subst. μὴ δ. τὸ ἀδικεῖν Pl.<i>R</i>.362b, ἐδυσχέραινόν τινες ... τὸ ... γενέσθαι τοῖς ἐναντίοις αὐτῶν συμμάχους X.<i>HG</i> 7.4.2<br /><b class="num">•</b>c. or. complet. [[ser reacio a]], [[ser incapaz de]] ἵνα ἡμῖν δυσχεραίνωσιν ὅμοια ... ποιεῖν para que nos sean reacios a imitar</i> Pl.<i>R</i>.388a.<br /><b class="num">2</b> [[dificultar]], [[hacer difícil]], [[poner reparos]] [[δεῖ]] μὴ δ. παιδικῶς τὴν περὶ τῶν ἀτιμοτέρων ζῴων ἐπίσκεψιν Arist.<i>PA</i> 645^a15, οὐ γὰρ ἂν τὴν ... μετάστασιν (τοῦ βίου) ... ἐδυσχέραινεν Luc.<i>Luct</i>.15, οἵδε ἔτι μᾶλλον αὐτὴν (τὴν ὁδόν) ἐδυσχέραινον αὐτῷ, τὰ δένδρα κόπτοντες App.<i>Ill</i>.18, c. ac. int. ταῦτ' οὐκ ἐδυσχέραινεν ὁ μιαρός el infame no ponía reparos a esas cosas</i> Aeschin.1.54, οἱ μὲν ... ἓν φάσκοντες εἶναι τὸ ὑποκείμενον οὐθὲν ἐδυσχέραναν ἑαυτοῖς los que afirmaron que el sujeto es uno solo no se plantearon esta dificultad</i> Arist.<i>Metaph</i>.984^a29.<br /><b class="num">3</b> c. ac. de pers. [[irritarse con]] Κηφισόδωρον Aeschin.1.158, τοὺς θεούς Pl.<i>Lg</i>.900a, δυσχεραίνοντες ... τοὺς Ἀθηναίους οἱ πολλοί Aristid.<i>Or</i>.26.47<br /><b class="num">•</b>en v. pas. [[ser denostado]] ὑπὸ πολλῶν δυσχεραινόμενος ref. Cicerón por su vanidad, Plu.<i>Cic</i>.24.

|elnltext=δυσχεραίνω [δυσχερής] aor. ἐδυσχέρανα, pass. ἐδυσχεράνθην; fut. δυσχερανῶ moeilijk verdragen, ergernis, afkeer voelen (voor), het moeilijk hebben (met); met acc., met dat., met πρός + acc., met ἐπί + dat., met περί, κατά + gen.; met inf.:; ἵνα … δυσχεραίνωσιν ὅμοια τούτοις ποιεῖν opdat ze er weerzin voor voelen om hetzelfde als die mensen te doen Plat. Resp. 388a; met AcP:; οὐδὲν ἐδυσχέραινες ἡμᾶς συμπλέοντας je had er geen moeite mee dat wij meevoeren Luc. 73.15; pass.:; ὑπὸ πολλῶν δυσχεραινόμενος gehaat door velen Plut. Cic. 24.1; pregn.: ῥήματα... δυσχεράναντα... παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις wanneer woorden afkeer tonen laten ze wie niet spreekt zijn stem vinden Soph. OC 1282. moeilijk doen, pietepeuterig zijn:. δ. ἐν τοῖς λόγοις moeilijk doen in de discussies Plat. Grg. 450e; τόν … περὶ τὰ μαθήματα δυσχεραίνοντα iemand die kieskeurig is als het gaat om leervakken Plat. Resp. 475c.

|lsmtext='''δυσχεραίνω:''' μέλ. <i>-ᾰνῶ</i>, αόρ. αʹ <i>ἐδυσχέρᾱνα</i> ([[δυσχερής]])·<br /><b class="num">I. 1.</b> δεν [[μπορώ]] να αντέξω [[κάτι]], δυσαρεστούμαι, [[αηδιάζω]], Λατ. [[aegre]] ferre, με αιτ., σε Πλάτ.· με αιτ. και μτχ., ενοχλούμαι με αυτό που κάνει [[κάποιος]], σε Αισχίν.<br /><b class="num">2.</b> αμτβ., [[νιώθω]] [[ενόχληση]], πικραίνομαι, δυσαρεστούμαι, εξοργίζομαι, εκνευρίζομαι, <i>τινός</i>, για ή εξαιτίας ενός πράγματος, σε Πλάτ. κ.λπ.· <i>τινί</i>, για [[κάτι]], σε Δημ. — Παθ., είμαι [[μισητός]], μισούμαι, σε Πλάτ.<br /><b class="num">3.</b> με απαρ., δεν [[καταδέχομαι]], δεν [[θέλω]] να κάνω [[κάτι]], σε Πλάτ.<br /><b class="num">II.</b> μτβ., [[προκαλώ]] εκνευρισμό, [[εξοργίζω]], [[δυσαρεστώ]], <i>ῥήματα τέρψαντα ἢ δυσχεράναντ'</i>, σε Σοφ.<br /><b class="num">III.</b> <i>δ. ἐν τοῖς λόγοις</i>, [[φέρνω]] δυσκολίες στη [[συζήτηση]], είμαι ύπουλος, [[δύστροπος]], σε Πλάτ.