φωνή: Difference between revisions

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1322.png Seite 1322]] ἡ, Laut, Ton, immer von lebenden Wesen, gew. von Menschen, [[Stimme]], [[Rede]]; oft bei Hom., Hes. u. Folgdn; bes. laute, deutliche Stimme, Schlachtruf, Il. 14, 400. 15, 686. 18, 219; von Thieren, von Schweinen, Hunden, Rindern, Od. 10, 239. 12, 86. 396 (Her. 4, 129); von der Nachtigall 19, 521, Gesang; von der Schwalbe Anacr. 9, 9; vgl. Arist. H. A. 4, 9 λόγου κοινωνεῖ ὁ [[ἄνθρωπος]], τὰ δ' ἄλλα φωνῆς; de anim. 2, 8 erkl. [[ψόφος]] ἐμψυχίου [[σημαντικός]]; u. sonst, der artikulirte Laut im <span class="ggns">Gegensatz</span> des unartikulirten, [[ψόφος]], Schäf. D. Hal. de C. V. p. 155; doch auch κερκίδων, Soph. Ir. 522, συρίγγων, Eur. Tr. 127; – gewöhnlich die [[Sprache]]; Her. 4, 117, der verbindet φωνὴν ἱέναι, 2, 2; ὁ [[παῖς]] [[ἄφωνος]] ὑπὸ δέους καὶ κακοῦ ἔῤῥηξε φωνήν 1, 85; τἡν φωνὴν τῶν γυναικῶν οἱ ἄνδρες οὐκ ἐδυνέατο μαθεῖν, τὴν δὲ τῶν ἀνδρῶν αἱ γυναῖκες συνέλαβον 4, 114; αὐδάξασθαι φωνῇ ἀνθρωπηΐῃ 2, 55; προσέννεπε φωνᾷ Pind. P. 9, 30, u. oft; εἴθ' εἶχε φωνὴν εὔφρονα Aesch. Ch. 193; ἀγνῶτα βάρβαρον κεκτημένη Ag. 1021; φωνὴν ἥσομεν Παρνησίδα Ch. 556; εἰ φωνὴν λάβοι, wenn er sprechen könnte, Soph. El. 538; Eur, oft, φωνὴν ἥσει [[χθών]] Herc. F. 1295; μαλακή Ar. Nubb. 966, μιαρά Equ. 218, [[ἀναιδής]] 636; ἐμφανῆ ποιεῖν διὰ φωνῆς Plat. Theaet. 206 d; τῇ φωνῇ μέγα λέγων Prot. 310 b; ἐν φωνῇ βαρβάρῳ τεθραμμένος 341 c, u. oft, wie Folgde; im plur., φωναί, Geschrei, Xen. Cyr. 1, 2,3; οἵας τότ' ἠφίει Φίλιππος φωνάς Dem. 18, 218; ὁ παρὼν καιρὸς μονονουχὶ λέγει φωνὴν ἀφιείς 1, 2. – Bei den Stoikern der bloße Laut im <span class="ggns">Gegensatz</span> zur [[λέξις]].