3,273,030
edits
ῥῆσις: Difference between revisions
m
no edit summary
mNo edit summary |
mNo edit summary |
||
| Line 11: | Line 11: | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0840.png Seite 840]] ἡ, das Sagen, Sprechen, Reden, das Wort, die Rede; μύθου καὶ ῥήσιος, Od. 21, 291; παλίγγλωσσον ῥῆσιν θέσαν, Pind. N. 1, 59; ἀνθρώπων παλαιαί, Ol. 7, 55, Sage, Erzählung; vgl. Her. 1, 152; [[μακράν]] γε μὲν δὴ ῥῆσιν οὐ στέργει [[πόλις]], Aesch. Suppl. 270, vgl. 610 Ag. 1295, βραχεῖα, Soph. frg. 62, μακρά, καλλίστη, Ar. Ach. 391 Vesp. 580; καταπλέξαι τὴν ῥῆσιν, die Rede endigen, Her. 8, 83; ἡ ἀπὸ Σκυθῶν [[ῥῆσις]], das von den Scythen entnommene Wort, 4, 127; ξυνεχής, Thuc. 5, 85; ῥῆσιν μακρὰν ἀποτείνειν, Plat. Rep. X, 605 d, wie ῥήσεις παμμήκεις ποιεῖν, Phaedr. 268 c, auch ῥήσεις λέγειν, Legg. VII, 811 a. – Die Stelle eines Schriftstellers, Ἀριστοφάνειαι, Plut. Symp. 7, 8, 4. – Auch die Redensart, Gramm. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0840.png Seite 840]] ἡ, das [[Sagen]], [[Sprechen]], [[Reden]], das [[Wort]], die [[Rede]]; μύθου καὶ ῥήσιος, Od. 21, 291; παλίγγλωσσον ῥῆσιν θέσαν, Pind. N. 1, 59; ἀνθρώπων παλαιαί, Ol. 7, 55, Sage, Erzählung; vgl. Her. 1, 152; [[μακράν]] γε μὲν δὴ ῥῆσιν οὐ στέργει [[πόλις]], Aesch. Suppl. 270, vgl. 610 Ag. 1295, βραχεῖα, Soph. frg. 62, μακρά, καλλίστη, Ar. Ach. 391 Vesp. 580; καταπλέξαι τὴν ῥῆσιν, die Rede endigen, Her. 8, 83; ἡ ἀπὸ Σκυθῶν [[ῥῆσις]], das von den Scythen entnommene Wort, 4, 127; ξυνεχής, Thuc. 5, 85; ῥῆσιν μακρὰν ἀποτείνειν, Plat. Rep. X, 605 d, wie ῥήσεις παμμήκεις ποιεῖν, Phaedr. 268 c, auch ῥήσεις λέγειν, Legg. VII, 811 a. – Die Stelle eines Schriftstellers, Ἀριστοφάνειαι, Plut. Symp. 7, 8, 4. – Auch die Redensart, Gramm. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ῥῆσις''': -εως, Ἰων, -ιος, ἡ, (*ῥέω, ἐρῶ), [[λόγος]] [[ὁμιλία]], μύθων ἡμετέρων καὶ ῥήσιος, «γνώμη» (Σχόλ.), «μύθων ἡμετέρων καὶ ῥήσιος ταὐτὰ δηλοῦσιν» (Εὐστ.), Ὀδ. Φ. 291· ῥ. ἀγγελῶν Πινδ. Ν. 1. 89· καταπλέξαι τὴν ῥῆσιν, τελευτῆσαι τὸν λόγον, Ἡρόδ. 8. 83· ῥ. βραχεῖα Σοφ. Ἀποσπ. 62· ξυνεχὴς Θουκ. 5. 85· μακρὰν ῥῆσιν οὐ στέργει [[πόλις]] Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 273· εἰπεῖν ῥῆσιν ἢ θρῆνον [[θέλω]] ὁ αὐτ. ἐν Ἀγ. 1296· ῥῆσιν λέγειν [[ἀμφί]] τινος ὁ αὐτ. ἐν Ἱκέτ. 615· περὶ σμικροῦ πράγματος ῥήσεις παμμήκεις ποιεῖν Πλάτ. Φαῖδρ. 268C· μακρὰν ῥῆσιν ἀποτείνειν ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 605D, Λουκ. Προμ. 6. - ἡ ἀπὸ Σκυθῶν [[ῥῆσις]], ἡ τῶν Σκυθῶν [[ἀπόκρισις]], Ἡρόδ. 4. 127 ([[φράσις]] γενομένη [[παροιμιώδης]], Παροιμιογρ.). 2) [[ἀπόφασις]], [[ψήφισμα]], ῥ. Λακεδαιμονίων (σχεδὸν ὡς τὸ [[ῥήτρα]]) Ἡρόδ. 1. 152, «[[ῥῆσις]]: τὸ [[ψήφισμα]]. οὕτω Κράτης» Φώτ. ἐν Ἀδήλ. 14). 3) [[ὁμιλία]], κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν ἀνάγνωσιν, Διον. Ἁλ. π. Ἰσοκρ. 2. ΙΙ. [[διήγημα]], [[μῦθος]], ἀνθρώπων παλαιῶν ῥήσεις Πινδ. Ο. 7. 101. ΙΙΙ. ῥητὸν ἢ [[χωρίον]] συγγραφέως· [[μάλιστα]] δὲ [[λόγος]] ἐν δράματι, Ἀριστοφ. Νεφ. 1371, Σοφ. 580, Βάτρ. 151, πρβλ. Δημ. 315. 22· ῥ. τινὲς τῶν Ἀριστοφανείων Πλούτ. 2. 712D· - [[Κατὰ]] Φώτ.: «ῥήσεις καλεῖται τὰ ὑπὸ τῶν εἰσαγομένων προσώπων λεγόμενα· ἀνάμεσον δὲ τούτων τὸ ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ· [[οἷον]], τόνδ’ ἀπαμειβόμενος». IV. [[τρόπος]] τοῦ λέγειν, [[ὕφος]], ἡ κατὰ πεζὸν ῥ. Λογγίνου Ἀποσπ. 3. 4. | |lstext='''ῥῆσις''': -εως, Ἰων, -ιος, ἡ, (*ῥέω, ἐρῶ), [[λόγος]] [[ὁμιλία]], μύθων ἡμετέρων καὶ ῥήσιος, «γνώμη» (Σχόλ.), «μύθων ἡμετέρων καὶ ῥήσιος ταὐτὰ δηλοῦσιν» (Εὐστ.), Ὀδ. Φ. 291· ῥ. ἀγγελῶν Πινδ. Ν. 1. 89· καταπλέξαι τὴν ῥῆσιν, τελευτῆσαι τὸν λόγον, Ἡρόδ. 8. 83· ῥ. βραχεῖα Σοφ. Ἀποσπ. 62· ξυνεχὴς Θουκ. 5. 85· μακρὰν ῥῆσιν οὐ στέργει [[πόλις]] Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 273· εἰπεῖν ῥῆσιν ἢ θρῆνον [[θέλω]] ὁ αὐτ. ἐν Ἀγ. 1296· ῥῆσιν λέγειν [[ἀμφί]] τινος ὁ αὐτ. ἐν Ἱκέτ. 615· περὶ σμικροῦ πράγματος ῥήσεις παμμήκεις ποιεῖν Πλάτ. Φαῖδρ. 268C· μακρὰν ῥῆσιν ἀποτείνειν ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 605D, Λουκ. Προμ. 6. - ἡ ἀπὸ Σκυθῶν [[ῥῆσις]], ἡ τῶν Σκυθῶν [[ἀπόκρισις]], Ἡρόδ. 4. 127 ([[φράσις]] γενομένη [[παροιμιώδης]], Παροιμιογρ.). 2) [[ἀπόφασις]], [[ψήφισμα]], ῥ. Λακεδαιμονίων (σχεδὸν ὡς τὸ [[ῥήτρα]]) Ἡρόδ. 1. 152, «[[ῥῆσις]]: τὸ [[ψήφισμα]]. οὕτω Κράτης» Φώτ. ἐν Ἀδήλ. 14). 3) [[ὁμιλία]], κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὴν ἀνάγνωσιν, Διον. Ἁλ. π. Ἰσοκρ. 2. ΙΙ. [[διήγημα]], [[μῦθος]], ἀνθρώπων παλαιῶν ῥήσεις Πινδ. Ο. 7. 101. ΙΙΙ. ῥητὸν ἢ [[χωρίον]] συγγραφέως· [[μάλιστα]] δὲ [[λόγος]] ἐν δράματι, Ἀριστοφ. Νεφ. 1371, Σοφ. 580, Βάτρ. 151, πρβλ. Δημ. 315. 22· ῥ. τινὲς τῶν Ἀριστοφανείων Πλούτ. 2. 712D· - [[Κατὰ]] Φώτ.: «ῥήσεις καλεῖται τὰ ὑπὸ τῶν εἰσαγομένων προσώπων λεγόμενα· ἀνάμεσον δὲ τούτων τὸ ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ· [[οἷον]], τόνδ’ ἀπαμειβόμενος». IV. [[τρόπος]] τοῦ λέγειν, [[ὕφος]], ἡ κατὰ πεζὸν ῥ. Λογγίνου Ἀποσπ. 3. 4. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=η / [[ῥῆσις]], -εως, ΝΑ, και αρκαδ. τ. Fρήσις και ιων. τ. γεν. -ιος Α<br />[[λόγος]], [[ομιλία]] («μακρὰν ῥῆσιν οὐ στέργει [[πόλις]]», <b>Αισχύλ.</b>)<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[απόφθεγμα]], [[ρητό]] («ρήσεις μεγάλων [[ανδρών]]»)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[απόφαση]], [[ψήφισμα]]<br /><b>2.</b> [[ομιλία]], σε [[αντιδιαστολή]] [[προς]] την [[ανάγνωση]]<br /><b>3.</b> [[μύθος]], [[διήγηση]] («ἀνθρώπων παλαιαὶ ῥήσεις», <b>Πίνδ.</b>)<br /><b>4.</b> [[χρησμός]]<br /><b>5.</b> [[χωρίο]] συγγραφέα ή [[περικοπή]] βιβλίου<br /><b>6.</b> <b>γραμμ.</b> ύφος έκφρασης ή [[γραφής]] («ἡ κατὰ πεζὸν [[ῥῆσις]]», Λογγίν.)<br /><b>7.</b> ([[κατά]] τον <b>Φώτ.</b>) «ῥήσεις καλείται τὰ ὑπὸ τῶν εἰσαγομένων προσώπων λεγόμενα<br />ἀνάμεσον δὲ τούτων τὸ ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ<br />οἶον, τον δ' ἀμειβόμενος»<br /><b>8.</b> <b>παροιμ. φρ.</b> «ἡ ἀπὸ Σκυθῶν [[ῥῆσις]]» — η [[απάντηση]] που έστειλαν οι [[Σκύθες]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Η λ. ανάγεται στη δισύλλαβη [[ρίζα]] <i>Fερε</i>- (<b>βλ. λ.</b> [[είρω]] (ΙΙ)] με μηδενισμένο το πρώτο και εκτεταμένο το δεύτερο [[φωνήεν]] (<b>πρβλ.</b> <i>εἴρηκα</i>, [[ῥῆμα]], [[ῥητός]]) <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>σις</i>]. | |||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||