τότε: Difference between revisions

|lstext='''τότε''': Δωρ. τόκᾰ (ἀμφότεροι οἱ τύποι παρὰ Πινδ. καὶ Θεοκρ.), Ἐπίρρ., ὡς καὶ νῦν, κατ’ ἐκεῖνον τὸν χρόνον, ἀνταποδιδόμενον εἰς τὸ ἀναφορ. ὅτε ἢ [[ὁπότε]] (ἴδε κατωτ. ΙΙ), καὶ εἰς τὸ ἐρωτημ. ποτε; ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἐπί τινος χρονικοῦ σημείου τοῦ παρελθόντος, ἀντίθετον τῷ νῦν, Ἰλ. Ο. 724, κλπ.· - [[ὡσαύτως]] ἐπὶ χρονικοῦ σημείου τοῦ μέλλοντος, [[τότε]] κέν μιν... πεπίθοιμεν Α. 100, πρβλ. Δ. 182, Ὀδ. Ο. 228· λέξεις καὶ τότ’ [[εἴσομαι]] Σοφ. O. T. 1517· καὶ [[ἐνίοτε]] = εὐθὺς [[τότε]], πρῶτον μέν..., [[εἶτα]]..., καὶ [[τότε]]... Δημ. 715. 25· - παρ’ Ἀττ. [[ὡσαύτως]] ἐπὶ ἀορ. σημασίας, κατὰ τοὺς χρόνους ἐκείνους, πρότερον, καὶ νῦν θ’ ὁμοίως καὶ τότ’ [[ἐξεπίσταμαι]] Σοφ. Ἠλ. 907, πρβλ. 676, Ἀντ. 391, Αἴ. 650, Ἀριστοφ. Πλ. 1117, Λυσικρ. 1014, Πλάτ. Θεαίτ. 157Α· [[τότε]] μέν..., νῦν δέ... Αἰσχύλ. Ἀγ. 799, πρβλ. Σοφ. Ἠλ. 907, Εὐρ. Μήδ. 1402, Ἄλκ. 915· ὁμοῖοι καῖ [[τότε]] καὶ νῦν Θουκ. 1. 86, πρβλ. 3. 40, Δημ. 68. 28· [[ὡσαύτως]], τότ’ ἢ [[τότε]], κατά τινα χρόνον ἢ περίστασιν, Αἰσχύλ. Ἀγ. 766· ξυμφοραί... βροτοῖσιν ἢ τότ’ ἦλθον ἢ [[τότε]] Εὐρ. Ἀνδρ. 852. 2) συνημμένον μετ’ ἄλλων μορίων, καὶ [[τότε]] ὅτε τὸ καὶ [[εἶναι]] ἐπιδοτικόν, ἀκόμη καὶ [[τότε]] ἢ (ἐν ἀρχῇ προτάσεως) [[ἁπλῶς]] συμπλεκτικόν, ὅς οἱ καὶ [[τότε]] θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ἀνῆκεν Ἰλ. Π. 691· καὶ [[τότε]] ἕσσασθαι [[ἔρυμα]] [[χροός]]... χλαῖνάν τε μαλακὴν καὶ τερμιόεντα χιτῶνα Ἡσ. Ἑργ. κ. Ἡμ. 534, κλπ.· καὶ [[τότε]] δὴ Ἰλ. Α. 92, Ὀδ. Θ. 299· καὶ τότ’ [[ἔπειτα]] Ἰλ. Α. 426· καὶ [[τότε]] μὲν Υ. 40· δὴ [[τότε]] Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 415, κλπ.· δὴ [[τότε]] γε Ὀδ. Ο. 228· [[τότε]] δή ῥα Ι. 52· [[τότε]] γ’ Ἰλ. Γ. 224, Ὀδ. Μ. 250· δὴ [[τότε]] γ’ Ο. 228· [[τότε]] δ’ ἤδη, [[τότε]] πλέον, Ἰλ. Β. 699· ἀλλὰ τότ’ ἤδη, [[τότε]] ἐπὶ τέλους, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 586, πρβλ. Αἰσχύλ. Πρ. 911, κλπ.· - ἐπαναλαμβάνεται δὲ μετ’ ἐμφάσεως, τότ’ ἄρα [[τότε]] Σοφ. Ἀντ. 1273· [[τότε]] δὴ [[τότε]] Δημ. 241. 21. 3) μετὰ τοῦ ἄρθρου, οἱ [[τότε]], οἱ ἄνθρωποι οἱ κατ’ ἐκεῖνον τὸν χρόνον ζῶντες, Ἰλ. Ι. 559, κλπ.· οἱ τότ’ ἐόντες Πινδ. Ι. 3 (4). 46· ὁ [[τότε]] τυραννεύων Ἡρόδ. 1. 20· οἱ [[τότε]] ἄνθρωποι ὁ αὐτ. 8. 8· ἡ [[τότε]] ἀρωγὴ Αἰσχύλ. Ἀγ. 73· τῇ τόθ’ ἡμέρᾳ Σοφ. Ἠλ. 1134· ἐν τῷ [[τότε]] (ἐξυπακ. χρόνῳ) Θουκ. 1. 92, Πλάτ. Κριτί. 110D, 111Ε· ἐν τῷ [[τότε]] χρόνῳ ὁ αὐτ. ἐν Πολιτικ. 270Ε· εἰς τὸν [[τότε]] χρόνον ὁ αὐτ. ἐν Νόμ. 470C. 4) εἰς [[τότε]], ἕως [[τότε]], [[αὐτόθι]] 830Β, Δημ. 184. 27, κλπ.· ἐκ [[τότε]] ἢ [[ἔκτοτε]], ἀπὸ [[τότε]], Ἀρρ. Ἀνάβ. 1. 26, 6, Πλουτ. Καῖσ. 48· [[οὕτως]], ἀπὸ [[τότε]] Ἑβδ. (Ψαλμ. ϞΒϳ, 2), κλπ. 5) ἐν ἀποδόσει, ὅτε ἀνταποδίδεται πρὸς τὸ ὅτε, Σοφ. Ο. Κ. 778, κλπ.· πρὸς τὸ [[ὁπότε]], Ἰλ. Π. 244, Ὀδ. Ψ. 257· πρὸς τὸ ὁππότε κεν ἢ ὁπότ’ ἂν δή, Ἰλ. Ι. 702, Φ. 341, πρβλ. Ὀδ. Κ. 294· πρὸς τὸ ἀλλ’ ὅτε δή, Ἰλ. Φ. 451· πρὸς τὸ εἰ, Δ. 36· πρὸς τὸ ἐπεί κε, Λ. 192· πρὸς τὸ [[ἡνίκα]], Σοφοκλ. Αἴ. 773· - οὕτω καὶ μετὰ μετοχῆς, ὡς τὸ [[εἶτα]], ... πάντα ἐάσαντες καὶ μόνον οὐχὶ συγκατασκευάσαντες αὐτῷ [[τότε]]... ζητήσομεν; Δημ. 33. 5, πρβλ. 130. 1, κλπ.· - ἐν τοιαύτῃ περιπτώσει [[συχνάκις]] συνάπτεται μετ’ ἄλλων μορίων, δὴ [[τότε]] μετὰ τὸ [[ἦμος]], Ἰλ. Α. 476, Ὀδ. Ι. 59· μετὰ τὸ αὐτὰρ ἐπεί, Ἰλ. Μ. 17· [[ὡσαύτως]] καὶ [[τότε]] δὴ μετὰ τὸ [[ἦμος]], Θ. 69· μετὰ τὸ ἀλλ’ ὅτε δή, Ὀδ. Δ. 461· δή ῥα [[τότε]] μετὰ τὸ εὖτ’ ἄν, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 563· τότ’ [[ἔπειτα]] μετὰ τὸ αὐτὰρ ἐπὴν δή, [[αὐτόθι]] 614· [[ὡσαύτως]] καὶ τότ’ [[ἔπειτα]] μετὰ τὸ [[ἦμος]], Ἰλ. Α. 478· [[ὡσαύτως]] παρ’ Ἀττικ. ἐν πολλαῖς φράσεσι. ΙΙ. παρὰ μεταγεν. ποιηταῖς ἀντὶ τοῦ ὅτε, Νικ. Ἀλεξιφ. 608. τοτὲ (διὰ μεταβολῆς περὶ τὸν τονισμόν, πρβλ. ὅτε, ὁτέ), Ἐπίρρ., [[τοτὲ]] μέν..., [[τοτὲ]] δέ... (σχεδὸν ὡς τὸ ποτὲ μέν..., ποτὲ δέ..), [[ἄλλοτε]] μέν..., [[ἄλλοτε]] δέ..., Ὀδ. Ω. 447, Αἰσχύλ. Ἀγ. 100, Σοφ. Ο. Κ. 1745, Ἀριστοφ. Ἱππ. 540, Πλάτ. Φαίδων 74Β, κ. ἀλλ.· ὡταύτως, [[τόκα]] μέν..., [[τόκα]] δὲ (Δωρ. παροξύτ.), Πινδ. Ν. 6. 19· τότ’ [[ἄλλος]] ἄλλοθ’ [[ἕτερος]] Σοφ. Ἠλ. 739· [[τοτὲ]] μέν..., [[ἄλλοτε]] δέ... Πλάτ. Φαῖδρ. 237Ε, πρβλ. Ποιητ. παρὰ Ξεν. ἐν Ἀπομν. 1. 2, 20· [[τοτὲ]] μέν..., [[αὖθις]] δὲ Πλάτ. Γοργ. 491C, κλπ.· [[τοτὲ]] μὲν δίκαιον, [[ὅταν]] δὲ βούληται ἄδικον ὁ αὐτ. ἐν Φαίδρ. 261C, πρβλ. Αἰσχύλ. Χο. 412 κἑξ.· - [[τοτὲ]] μὲν παραλείπεται ἐν τῇ πρώτῃ προτάσει, οἷος δ’ ἐκ νεφέων ἀναφαίνεται [[οὔλιος]] ἀστὴρ παμφαίνων, [[τότε]] δ’ [[αὖτις]] ἔδυ νέφεα σκιόεντα Ἰλ. Λ. 62, Πλάτ. Φαίδων 116Α, Θεαίτ. 192D.