inconsultus: Difference between revisions

CSV2 import
m (Text replacement - ":: ([\w\s'-]+)([,;]) ([\w\s'-]+)([,;]) ([\w\s'-]+)([,;]) ([\w\s'-]+)([,;]) ([\w\s'-]+)([,;]) ([\w\s'-]+) }}" to ":: $1$2 $3$4 $5$6 $7$8 $9$10 $11 }}")
(CSV2 import)
 
Line 10: Line 10:
{{Georges
{{Georges
|georg=(1) in-cōnsultus<sup>1</sup>, a, um (in u. [[consulo]]), I) [[nicht]] zu [[Rate]] gezogen, [[nicht]] befragt, [[inconsulto]] senatu, Liv. 36, 36, 2: [[inconsulto]] se, Suet. Tib. 52, 2: me [[inconsulto]], Amm. 17, 5, 12: [[inconsulto]] fratre, Augustin. epist. 63: te [[inconsulto]], Ambros. epist. 6, 43: [[inconsulto]] possessore, Symm. epist. 5, 18: inconsultis [[atque]] ignorantibus [[nobis]], Symm. epist. 4, 8: antraque maesta silent inconsultique [[recessus]] (v. [[Orakel]]), Claud. VI. cons. Hon. 29: inconsultā potestate superiore, Amm. 27, 2, 9. – übtr., inconsultā pietate, Cod. Theod. 15, 1, 37: inconsultā clementiā, Cod. Theod. 15, 15, 1. – II) [[unberaten]], [[ohne]] [[Rat]], Verg. Aen. 3, 452. Lucan. 1, 498. – III) [[unbedachtsam]], [[unüberlegt]], [[unbesonnen]] (Ggstz. [[circumspectus]]), v. Pers., [[homo]] inc. et [[temerarius]], Cic.: [[turba]] inc., Liv.: populi inconsultiores, Veget. mil.: [[mit]] Infin., Sil. 8, 545. – v. Lebl., [[ratio]] ([[Verfahren]]), Cic.: [[largitio]], Liv.: [[audacia]], Liv.: [[bene]] [[consultum]] [[inconsultum]] est, si [[quid]] inimicis usui est, Plaut.: [[sensus]] inconsultior, [[Fronto]]: [[dolor]] inconsultior, Nazar. pan.: [[duo]] nomina inconsultissima, Iul. Val.: inconsultissimum ac stultissimum est m. folg. Acc. u. Infin., Salv. adv. avar. 1, 3. – subst., incōnsultum, ī, n., das unüberlegte [[Verfahren]], die [[Unbedachtsamkeit]], Sil. 8, 217. – Adv. incōnsultō (Abl.), [[unüberlegt]], [[unbedachtsam]], Cornif. rhet. 3, 8. Ulp. dig. 28, 4, 1 pr. u. § 3. Paul. dig. 37, 2, 1.<br />'''(2)''' incōnsultus<sup>2</sup>, Abl. ū, m. (in u. [[consulo]]), das [[Nicht]]-zu-[[Rate]]-[[Ziehen]], inconsultu [[meo]], [[ohne]] mich zu [[Rate]] zu [[ziehen]], Plaut. trin. 167.
|georg=(1) in-cōnsultus<sup>1</sup>, a, um (in u. [[consulo]]), I) [[nicht]] zu [[Rate]] gezogen, [[nicht]] befragt, [[inconsulto]] senatu, Liv. 36, 36, 2: [[inconsulto]] se, Suet. Tib. 52, 2: me [[inconsulto]], Amm. 17, 5, 12: [[inconsulto]] fratre, Augustin. epist. 63: te [[inconsulto]], Ambros. epist. 6, 43: [[inconsulto]] possessore, Symm. epist. 5, 18: inconsultis [[atque]] ignorantibus [[nobis]], Symm. epist. 4, 8: antraque maesta silent inconsultique [[recessus]] (v. [[Orakel]]), Claud. VI. cons. Hon. 29: inconsultā potestate superiore, Amm. 27, 2, 9. – übtr., inconsultā pietate, Cod. Theod. 15, 1, 37: inconsultā clementiā, Cod. Theod. 15, 15, 1. – II) [[unberaten]], [[ohne]] [[Rat]], Verg. Aen. 3, 452. Lucan. 1, 498. – III) [[unbedachtsam]], [[unüberlegt]], [[unbesonnen]] (Ggstz. [[circumspectus]]), v. Pers., [[homo]] inc. et [[temerarius]], Cic.: [[turba]] inc., Liv.: populi inconsultiores, Veget. mil.: [[mit]] Infin., Sil. 8, 545. – v. Lebl., [[ratio]] ([[Verfahren]]), Cic.: [[largitio]], Liv.: [[audacia]], Liv.: [[bene]] [[consultum]] [[inconsultum]] est, si [[quid]] inimicis usui est, Plaut.: [[sensus]] inconsultior, [[Fronto]]: [[dolor]] inconsultior, Nazar. pan.: [[duo]] nomina inconsultissima, Iul. Val.: inconsultissimum ac stultissimum est m. folg. Acc. u. Infin., Salv. adv. avar. 1, 3. – subst., incōnsultum, ī, n., das unüberlegte [[Verfahren]], die [[Unbedachtsamkeit]], Sil. 8, 217. – Adv. incōnsultō (Abl.), [[unüberlegt]], [[unbedachtsam]], Cornif. rhet. 3, 8. Ulp. dig. 28, 4, 1 pr. u. § 3. Paul. dig. 37, 2, 1.<br />'''(2)''' incōnsultus<sup>2</sup>, Abl. ū, m. (in u. [[consulo]]), das [[Nicht]]-zu-[[Rate]]-[[Ziehen]], inconsultu [[meo]], [[ohne]] mich zu [[Rate]] zu [[ziehen]], Plaut. trin. 167.
}}
{{LaZh
|lnztxt=inconsultus, a, um. ''adj''. :: [[未商量]]。[[冒失]]。[[無人啓迪者]]<br />inconsultus, us. m. :: 不商量。Meo inconsultu nihil facias 不商於我槪不可行。
}}
}}