3,273,090
edits
πώποτε: Difference between revisions
6_1
(13_6a) |
(6_1) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0827.png Seite 827]] gew. mit einer Negation οὐ [[πώποτε]], οὐδὲ πώπ οτε, noch niemals (s. oben), ohne Negation = irgend einmal, zuweilen, bei den Attikern; εἴ τις ἀνθρώπων [[ἤδη]] [[πώποτε]] ἐσκέψατο, Plat. Theaet. 196 a. Besonders in solchen Fragen, welche nur ein anderer Ausdruck für eine Negation sind, wie [[ἤδη]] πώποτέ του ἤκουσας, Rep. I, 352 c; u. nach vorangehendem εἰ, wie εἴ που ξένον τις ἠδίκησε [[πώποτε]], Ar. Ran. 147 Ach. 405; vgl. noch Xen. Hell. 3, 5, 14 Mem. 4, 2, 24; Dem. ὥςτε μηδ' εἶ πώποτ' ᾠκήθησαν προσελθόντ' εἶναι ῥᾴδιον εἰπεῖν, 9, 26; auch noch bei Sp., wie Plut. u. Luc. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0827.png Seite 827]] gew. mit einer Negation οὐ [[πώποτε]], οὐδὲ πώπ οτε, noch niemals (s. oben), ohne Negation = irgend einmal, zuweilen, bei den Attikern; εἴ τις ἀνθρώπων [[ἤδη]] [[πώποτε]] ἐσκέψατο, Plat. Theaet. 196 a. Besonders in solchen Fragen, welche nur ein anderer Ausdruck für eine Negation sind, wie [[ἤδη]] πώποτέ του ἤκουσας, Rep. I, 352 c; u. nach vorangehendem εἰ, wie εἴ που ξένον τις ἠδίκησε [[πώποτε]], Ar. Ran. 147 Ach. 405; vgl. noch Xen. Hell. 3, 5, 14 Mem. 4, 2, 24; Dem. ὥςτε μηδ' εἶ πώποτ' ᾠκήθησαν προσελθόντ' εἶναι ῥᾴδιον εἰπεῖν, 9, 26; auch noch bei Sp., wie Plut. u. Luc. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''πώποτε''': (πω, ποτὲ) ἤδη ποτέ, ποτὲ ἕως τώρα, παρ’ Ὁμ. καὶ Ἡσ. ἀεὶ μετ’ ἀρνήσεως, ἡ δὲ [[χρῆσις]] αὕτη ἐπεκράτησε καὶ [[μετέπειτα]]· ἴδε οὐ [[πώποτε]], μὴ [[πώποτε]], [[οὐδεπώποτε]], [[μηδεπώποτε]]. ΙΙ. [[ἐνίοτε]] παρὰ τοῖς [[μετέπειτα]] [[ἄνευ]] ἀρνήσεως. 1) μετ’ ἐρωτήσεων αἵτινες ὑπονοοῦσιν ἄρνησιν (πρβλ. πω ΙΙ), ποῦ γὰρ πώποτ’ [[ἄνευ]] νεφελῶν ὕοντ’ ἤδη τεθέασαι; Ἀριστοφ. Νεφ. 370· ἤδη πώποτέ που ἤκουσας; Πλάτ. Πολ. 493D ― ἡ [[χρῆσις]] τοῦ πω, [[πώποτε]] [[μετὰ]] μέλλοντος [[εἶναι]] ἐμφανῶς [[πλημμελής]], ἂν καὶ ἐγένετο συχνοτάτη παρὰ τοῖς μεταγενεστέροις, Λοβέκ. εἰς Φρύνιχ. 458· [[ὅπου]] δὲ εὑρίσκεται παρὰ τοῖς δοκίμοις, [[δέον]] νὰ ἀποδοθῇ εἰς τοὺς ἀντιγραφεῖς, οἵτινες εἰσῆγον εἰς τὰ παλαιὰ κείμενα τὰς φρασιολογίας τῶν χρόνων ἐν οἷς ἔζων αὐτοί· [[ὥστε]] ὁ Δινδ. δικαίως μετέβαλε τὸ τίς γὰρ ἁλώσεται [[πώποτε]]; εἰς τὸ ἔτι ποτέ; ἐν Δημ. 1115. 11· καὶ τὸ οὐδέν πω ἐνδώσουσι παρὰ Θουκ. 2. 12, πιθανῶς ἔπρεπε νὰ [[εἶναι]] οὐδὲν ἔτι. 2) [[μετὰ]] προτάσεως ὑποθετικῆς [[ὡσαύτως]] ἄρνησιν ὑπονοούσης, [[εἴπου]] ξένον τις ἠδίκηκε [[πώποτε]] Ἀριστοφ. Βάτρ. 147, πρβλ. Σφ. 556, Ἀχ. 405, Πλάτ. Θεαίτ. 196Α, Ξεν. κλπ. 3) [[μετὰ]] τὰ ἀναφο- οὕς φαμεν πώποτέ τι. πρᾶξαι Πλάτ. Πολ. 352C· [[ἄλλος]] [[ὅστις]] πώποτέ τι γέγραφεν ἢ γράψει ([[ἔνθα]] [[νοητέον]] τὸ ἔτι ἐκ τοῦ μέλλοντος) ὁ αὐτ. ἐν Φαίδρ. 258D· ὅσοι ἐμοῦ [[πώποτε]] ἀκηκόατε διαλεγομένου ὁ αὐτ. ἐν Ἀπολ. 19D, πρβλ. Δημ. 19. 13., 54. 19, κ. ἀλλ. 4) [[μετὰ]] τοῦ ἄρθρου καὶ μετοχῆς, οἱ π. γενόμενοι Ἰσοκρ. 215Ε, πρβλ. 353Β, Πλάτ. Φαῖδων 116C, κτλ.· - ἡ μετοχὴ δύναται καὶ νὰ παραλειφθῇ, οἱ π. προδόται Λυκοῦργ. 167. 4· πῶς οὖν οὐκ [[εἰκός]], ἐὰν ὑμεῖς αὖ προστῆτε τῶν οὕτω φανερῶς ἀδικουμένων, νῦν ὑμᾶς πολὺ ἤδη μεγίστους τῶν [[πώποτε]] γενέσθε; Ξεν. Ἑλλ. 3. 5, 14. | |||
}} | }} | ||