3,274,919
edits
ἐντήκω: Difference between revisions
6_1
(13_6a) |
(6_1) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0856.png Seite 856]] <b class="b2">einschmelzen</b>, eingeschmolzen eingießen, μόλιβδον D. Sic. 2, 8; Plut. C. Graech. 17; übertr., wie Suid. ἐντήξας = ἐμβαλών, διδάξας erkl.; im pass. u. perf. act. = unvertilgbar eingeprägt sein, [[μῖσος]] παλαιὸν ἐντέτηκέ μοι Soph. El. 1303, wie Plat. Menex. 245 d; umgekehrt εἰ κάρτ' ἐντακείη τῷ φιλεῖν, vor Liebe schmelzen, von glühender Liebe durchdrungen sein, Soph. Trach. 463; Sp. οὕτω δ' ἐν ταῖς τῶν ὄχλων ψυχαῖς ἐντέτηκεν ἡ [[δεισιδαιμονία]] D. Sic. 1, 83; von der Furcht, τὶ [[δέος]] ἐντετηκὸς ταῖς ψυχαῖς D. Hal. 6, 72; von der Liebe, Alciphr. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0856.png Seite 856]] <b class="b2">einschmelzen</b>, eingeschmolzen eingießen, μόλιβδον D. Sic. 2, 8; Plut. C. Graech. 17; übertr., wie Suid. ἐντήξας = ἐμβαλών, διδάξας erkl.; im pass. u. perf. act. = unvertilgbar eingeprägt sein, [[μῖσος]] παλαιὸν ἐντέτηκέ μοι Soph. El. 1303, wie Plat. Menex. 245 d; umgekehrt εἰ κάρτ' ἐντακείη τῷ φιλεῖν, vor Liebe schmelzen, von glühender Liebe durchdrungen sein, Soph. Trach. 463; Sp. οὕτω δ' ἐν ταῖς τῶν ὄχλων ψυχαῖς ἐντέτηκεν ἡ [[δεισιδαιμονία]] D. Sic. 1, 83; von der Furcht, τὶ [[δέος]] ἐντετηκὸς ταῖς ψυχαῖς D. Hal. 6, 72; von der Liebe, Alciphr. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἐντήκω''': [[ἐγχέω]] τι τετηκός, τὰς τούτων ἁρμονίας ἐπλήρου μόλιβδον ἐντήκουσα Διόδ. 2. 8· ἐξελὼν τὸν ἐγκέφαλον ἐνέτηξε μόλιβδον (τῇ κεφαλῇ) Πλουτ. Γ. Γράκχος 17. ΙΙ. παθ. [[μετὰ]] ἐνεργ. πρκμ. ἐντέτηκα, 1) ἐπὶ αἰσθημάτων, εἰσδύω βαθέως εἴς τι, [[μῖσος]] ἐντέτηκέ μοι Σοφ. Ἠλ. 1311, πρβλ. Πλάτ. Μενέξ. 245D· τὸ [[δέος]] ἐντετηκὸς ταῖς ψυχαῖς Διον. Ἁλ. 6. 72· ἐν ταῖς ψυχαῖς ἐντέτηκεν ἡ [[δεισιδαιμονία]] Διόδ. 1. 83· ― ἐν τῷ ἐν τοῖς Σοφ. Ἀποσπ. (678) χωρίῳ ἐντήκεται γὰρ πλευμόνων (ἐξυπ. [[Κύπρις]]) ὁ Meineke προτείνει ἀντὶ τοῦ ἐντέτηκται τὸ ἀνθάπτεται. 2) ἐπὶ προσώπων, οὐδ’ ἂν εἴ κἀρτ’ ἐντακείη τῷ φιλεῖν, καὶ ἂν ἔτι ἤθελεν ἐντακῆ, «λυώσῃ» ἐξ ἔρωτος, Σοφ. Τρ. 463· θρήνοισιν ἐντακεῖσα Λυκόφρ. 498. | |||
}} | }} | ||