3,273,778
edits
ἐπιστομίζω: Difference between revisions
6_13b
(13_6a) |
(6_13b) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0985.png Seite 985]] 1) ein Pferd mit dem Gebiß bändigen u. lenken, übertr. Einen zum Schweigen bringen, ihm das Maul stopfen, τοὺς ἐχθρούς Ar. Equ. 845; τοὺς τὴν εἰρήνην ἐκκλείοντας Aesch. 2, 110; ἐπιστομιεῖν ἔφη τοὺς ἀντιλέγοντας Dem. 7, 33; ἐπεστομίσθη Plat. Gorg. 482 e; Sp., wie Luc. Iov. Trag. 35; N. T. – 2) Luc. pro imag. 10 μηδὲ ὑπὲρ τὸν πόδα ἔστω τὸ [[ὑπόδημα]], μὴ καὶ ἐπιστομίσῃ με, machen, daß man aufs Gesicht fällt, od. hindern; vgl. calumn. 12. – 3) φορβειᾷ καὶ αὐλοῖς ἑαυτόν, den Mund damit versehen, Plut. Symp. 7, 8, 4. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0985.png Seite 985]] 1) ein Pferd mit dem Gebiß bändigen u. lenken, übertr. Einen zum Schweigen bringen, ihm das Maul stopfen, τοὺς ἐχθρούς Ar. Equ. 845; τοὺς τὴν εἰρήνην ἐκκλείοντας Aesch. 2, 110; ἐπιστομιεῖν ἔφη τοὺς ἀντιλέγοντας Dem. 7, 33; ἐπεστομίσθη Plat. Gorg. 482 e; Sp., wie Luc. Iov. Trag. 35; N. T. – 2) Luc. pro imag. 10 μηδὲ ὑπὲρ τὸν πόδα ἔστω τὸ [[ὑπόδημα]], μὴ καὶ ἐπιστομίσῃ με, machen, daß man aufs Gesicht fällt, od. hindern; vgl. calumn. 12. – 3) φορβειᾷ καὶ αὐλοῖς ἑαυτόν, den Mund damit versehen, Plut. Symp. 7, 8, 4. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἐπιστομίζω''': μέλλ. Ἀττ. -ῐῶ, ([[στόμα]]) χαλινῶ, [[δαμάζω]] (ἵππον), Φιλόστρ. 841· μεταφ., [[ἀποστομίζω]], [[κάμνω]] τινὰ νὰ σιωπήσῃ, τοὺς ἐχθροὺς Ἀριστοφ. Ἱππ. 845, πρβλ. Δημ. 85. 5. Αἰσχίν. 42. 29· [[οἷον]] ἐπ. καὶ χαλινοῦντες τὸ φιλόφωνον Πλούτ. 2. 967Β. ― Παθ., ἐπεστομίσθη Πλάτ. Γοργ. 482Ε· ― «ἐπιστομίσαι, τὸ ἐπισχεῖν λέγοντα» [[Πολυδ]]. Β΄, 102· «ἐπιστομίζων· φιμῶν, ἐλέγχων» Ἡσύχ., πρβλ. καὶ Σουΐδ. ἐν λ. ΙΙ. ἐπὶ αὐλητῶν, βάλλω ἐπὶ τοῦ στόματός μου τὸ [[ἐπιστόμιον]] (τὴν φορβειάν), φορβειᾷ... ἐπιστομίσας ἑαυτόν, περὶ τοῦ Μαρσύου, Πλούτ. 2. 713D· ― [[ἀλλά]], ὁ αὐλὸς ἐπ. τὴν φωνήν, ἐμποδίζει τὴν φωνήν, ὁ αὐτ. ἐν Ἀλκ. 2· οὐδενὸς ἐπιστομίζοντος Λουκ. Μισθ. Συνόντ. 7. ΙΙΙ. [[κάμνω]] τινὰ νὰ πέσῃ κατὰ [[πρόσωπον]], «ἐπίστομα», Λουκ. π. Εἰκόν. 10, π. Διαβολ. 12. | |||
}} | }} | ||